© Alexandra Hollstein / stock.adobe.com
Pies ten wyróżnia się wieloma pozytywnymi cechami i niezwykłą urodą, co sprawia, że coraz więcej miłośników czworonogów chce mieć u swojego boku małego münsterländera. Jednak przedstawiciele tej rasy to przede wszystkim psy stworzone przez myśliwych dla myśliwych. Poniżej przedstawiamy sylwetkę tego wszechstronnego psa myśliwskiego.
Dorastający do 54 centymetrów mały münsterländer jest najmniejszym przedstawicielem grupy wyżłów. Suki są nawet jeszcze nieco mniejsze i ich wielkość w kłębie nie przekracza 52 centymetrów. Ich waga natomiast waha się w okolicy 24 kilogramów.
Są harmonijnie zbudowane, pełne elegancji i z wyglądu przypominają inne psy myśliwskie, takie jak na przykład duży münsterländer czy spaniel francuski. Ich sierść jest średniej długości, lekko falista lub gładka. Przednie i tylne kończyny są opiórowane, na tylnych łapach wyraźnie widoczne portki. Również ogon jest bujnie porośnięty sierścią, przypomina pióropusz. Zgodnie ze wzorcem rasy, sierść nie powinna zakrywać konturów sylwetki psa. Małe münsterländery mogą być czekoladowo-białe, łaciate lub dereszowate. Dopuszczalne jest podpalanie na kufie, nad oczami, wokół odbytu, na uszach, ogonie i kończynach.
Mały münsterländer pochodzi z malowniczego regionu Münsterländ w Nadrenii Północnej-Westfalii. Płochacze zamieszkują te tereny od wieków i charakteryzują się przydatnością do wystawiania i aportowania zwierzyny. To na nich właśnie w 1902 roku oparł leśnik i kynolog Edmund Löns ukierunkowaną hodowlę małego münsterländera. Powstałą wówczas rasę nazwał „Heidewachtel“, która odnosiła się do obszaru jego zastosowania, a mianowicie do polowań na przepiórki na wrzosowiskach. Löns skrzyżował psy te z przedstawicielami linii psów myśliwskich „Dorstener Stamm“ z Coesfeld. Jeśli chodzi o nazwę rasy, istniały pewne niezgodności – jej hodowcy nie podobała się bowiem proponowana nazwa „Wachtelhund” (pies na przepiórki). Ostatecznie zdecydowano się na nazwę „Kleiner Münsterländer Vorstehhund“ (mały münsterländer). W 1921 roku opracowano pierwszy wzorzec rasy.
Nawiasem mówiąc, mały münsterländer nie ma wspólnej historii hodowlanej z dużym münsterländerem. Pochodzi on co prawda z regionu Münsterland i uwielbia polować, ale jest odmianą kolorystyczną wyżła niemieckiego długowłosego, który rozwinął się w niezależną rasę. Mały münsterländer jest bliżej spokrewniony ze spanielem francuskim.
Dziś ten czworonożny towarzysz polowań jest popularny nie tylko w swojej ojczyźnie, ale także we Francji, Belgii i krajach skandynawskich. Stosunkowo rzadko można go nadal spotkać w Wielkiej Brytanii. Jednak jego rosnąca popularność w niektórych krajach wiąże się także z pewnymi zagrożeniami – wielu wątpliwych hodowców szuka szybkiego zysku, nie przywiązując wagi do zdrowia i kondycji swoich podopiecznych oraz do tego, w czyje ręce trafią. A należy zdawać sobie sprawę, że w roli typowego psa rodzinnego mały münsterländer nie będzie szczęśliwy.
© sebgsh / stock.adobe.com
Przy zapewnieniu mu odpowiednich zajęć i aktywności, mały münsterländer w domu będzie zrównoważonym zwierzakiem, przyjaźnie nastawionym do ludzi i innych czworonogów. Rozwija bliską więź ze swoim opiekunem i lubi przebywać wśród psów. Jeśli będzie miał możliwość realizowania swojej pasji łowieckiej, może sprawdzić się w roli psa rodzinnego. Podczas spacerów wyraźnie zauważalna jest jego wzmożona czujność i żądza przygód. Wrodzony zapał do pracy i jego dawne przeznaczenie dają o sobie wówczas znać.
W trakcie polowania jest mocno skoncentrowany, wytrwały i zrównoważony. Jest także dobrym pływakiem.
Mały münsterländer jest pojętnym i utalentowanym uczniem, co nie oznacza jednak, że jego szkolenie jest dziecinnie proste. Ten bystry zwierzak wyczuje bowiem najmniejszą niepewność swojego opiekuna i z ochotą ją wykorzysta do przeforsowania swoich racji. Wymaga więc konsekwentnego i pewnego prowadzenia. Wówczas, za sprawą swojej inteligencji i chęci do nauki stanie się bystrym i zmotywowanym uczniem. Jako że w przypadku tej rasy obowiązują próby pracy, jej przedstawiciele powinni odbywać szkolenie myśliwskie zakończone odpowiednimi egzaminami.
W pierwszych dwóch latach jego życia szkolenie jest bardzo czasochłonne, ale warto pamiętać, że przyniesie to korzyści w kolejnych latach podczas pracy. Dobrym pomysłem jest także uczęszczanie na zajęcia w psim przedszkolu.
Równolegle do podstawowego szkolenia można już próbować z młodym psiakiem stawiać pierwsze kroki w łowiectwie – aportowanie czy ćwiczenia w wodzie oraz tropienie stanowią dobrą podstawę przyszłej kariery psa myśliwskiego.
Jeśli kupimy małego münsterländera od renomowanego hodowcy, mamy duże szanse, że będzie cieszyć się dobrym zdrowiem. Przedstawiciele rasy, którym zapewnimy prawidłowe warunki utrzymania i odpowiednie żywienie będą żyli średnio 15 lat. Uważani są za odpornych i wytrzymałych na choroby, ale w pojedynczych przypadkach mogą przejawiać predyspozycje do określonych dolegliwości, zwłaszcza jeśli hodowca nie przywiązuje wagi do profilaktyki zdrowotnej i właściwej selekcji rodziców szczeniąt.
Mały münsterländer może mieć skłonność do atopowego zapalenia skóry, a więc reakcji alergicznych. Mniej powszechne, ale jednak spotykane są problemy ze stawami takie jak dysplazja stawów biodrowych.
Dolegliwościom tym można jednak zapobiegać, stosując odpowiednią dietę i dbając o linię naszych podopiecznych. Tak jak każdy pies, również mały münsterländer potrzebuje zbilansowanej, wysokiej jakości diety, która dostarczy organizmowi wartościowego białka. Pamiętajmy, że smakołyki, nawet najmniejsze kąski dawane podczas treningu, należy wliczyć w dzienną dawkę pokarmową. Żwacze czy suche kości do żucia to smaczna przekąska, którą od czasu do czasu możemy dać naszemu pupilowi.
Uwaga: Smakołyki możemy wykorzystać do nauki zostawania samemu. Dajmy psu „pachnący” kawałek żwacza i zniknijmy bez uprzedzenia na kilka minut. Gryzaki przekierowują uwagę zwierzaka i ułatwiają spędzanie czasu bez nas. Zadbajmy także o to, aby nasz mały münsterländer miał stały dostęp do świeżej wody pitnej.
Odkryj nasz asortyment karm dla psów!
Prosta sierść małego münsterländera jest łatwa w pielęgnacji – w zupełności wystarczy przeczesanie jej raz na kilka dni. Chroni ona czworonoga przed ewentualnymi cierniami i zaroślami, wśród których buszuje podczas polowania, ale niektóre ciała obce mogą się w niej zaplątać. Dlatego po wycieczce do lasu należy sprawdzić, czy nie ma w niej żadnych pasażerów na gapę, w tym kleszczy.
Nieco częściej po szczotkę warto sięgać w okresie linienia, aby wspomóc proces eliminowania luźnych włosów, a także zmniejszyć ich ilość w mieszkaniu. Szczególną uwagę należy zwrócić na zwisające uszy małego münsterländera – szybko bowiem może rozwinąć się w nich stan zapalny. Wymagają one regularnego czyszczenia z użyciem specjalnego środka, a w przypadku pojawienia się jakichkolwiek nieprawidłowości w ich obrębie, konsultacji z lekarzem weterynarii. Regularna kontrola zalecana jest także w przypadku pazurów, zwłaszcza u tych psów, które poruszają się głównie po miękkim, leśnym podłożu. Nie ścierają one ich w dostatecznym stopniu i mogą wymagać skrócenia. Poprośmy lekarza weterynarii, aby pokazał nam, jak się do tego zabrać.
Wyżeł ten jest niezwykle wszechstronnym psem myśliwym. Uwielbia węszyć, szukać i aportować. Bezwzględnie powinien przejść szkolenie myśliwskie, a po nim być wykorzystywany zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Jeśli zostanie do tego przyzwyczajony od najmłodszych lat, będzie także doskonałym łowcą w ramach stada. Ponieważ uwielbia wodę, świetnie sprawdza się w aportowaniu z wody i w polowaniu na kaczki.
Mały münsterländer, który może oddawać się swojej pasji łowieckiej jest zrównoważony i zadowolony. Alternatywnie lub uzupełniająco możemy z naszym podopiecznym spróbować sił w agility – wiele münsterländerów czerpie z niego dużo przyjemności, podobnie jak z tropienia użytkowego. Ten inteligentny i aktywny psiak sprawdzi się również w innych psich sportach, ale musimy poczekać z ich uprawianiem do czasu, gdy w pełni dorośnie.
© motivjaegerin1 / stock.adobe.com
Psy te będą najlepszymi towarzyszami dla profesjonalnych lub hobbystycznych myśliwych, którzy szukają przyjaznego rodzinie czworonoga. Mały münsterländer nie ma problemów, aby żyć z nią w harmonii. Najbardziej komfortowo będzie naturalnie czuł się w domu na wsi. W mieście natomiast jedynie wówczas, gdy będzie mógł często wychodzić na zewnątrz. Jeśli więc mieszkamy na trzecim piętrze w miejskim mieszkaniu, lepiej rozważyć inną rasę. Trzymanie towarzyskiego münsterländera na zamkniętej przestrzeni nie przyczyni się do jego dobrego samopoczucia.
Pies ten wymaga dużego zaangażowania ze strony swojego opiekuna. Bez odpowiednich aktywności oraz polowania lub psich sportów mały münsterländer z pewnością sam zorganizuje sobie zajęcie, na przykład w postaci ścigania mijających go rowerzystów. Rasę tę powinny rozważać tylko osoby, które mają wystarczająco dużo czasu wolnego, aby spędzić go ze swoim pupilem na różnych aktywnościach i szkoleniu. Poza tym nie powinien on dzielić gospodarstwa domowego z małymi zwierzętami – króliki i gryzonie są dla niego przede wszystkim interesującą zdobyczą. Wspólne mieszkanie z kotami jest możliwe tylko przy spełnieniu pewnych warunków, z których podstawowym jest odpowiednia socjalizacja już w wieku szczenięcym, a wtedy jest duża szansa, że zwierzęta nie będą żyły ze sobą jak przysłowiowy pies z kotem. Niemniej to, że pies zaakceptuje swojego kociego współlokatora nie oznacza, że nie będzie ganiał za kotem sąsiada. Jeśli więc mieszkamy w domu z ogrodem, warto zadbać o jego odpowiednie ogrodzenie, aby zapobiec ucieczkom.
Z dziećmi zazwyczaj bardzo dobrze się rozumie. Jednak, tak jak w przypadku wszystkich innych psów, nie należy zostawiać münsterländera z dziećmi bez nadzoru i zapewnić mu możliwość wycofania się, jeśli poczuje się przytłoczony nadmiarem bodźców.
Weźmy pod uwagę, że pies nie tylko wymaga poświęcenia mu dużej ilości czasu, ale jego utrzymanie wiąże się z regularnymi wydatkami. Mały münsterländer od renomowanego hodowcy kosztuje kilka tysięcy złotych. Do kwoty tej należy dodać koszt wyprawki, wysokiej jakości karmy, podatku od posiadania psów i ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej oraz wizyt kontrolnych u lekarza weterynarii. Ponadto, warto zawczasu pomyśleć o tym, co zrobimy z naszym podopiecznym w trakcie urlopu, czy kto się nim zajmie w razie naszej niedyspozycji. Jeśli nasz mały münsterländer jest dobrze wychowany, możemy zabrać go ze sobą w podróż. Obecnie coraz więcej hoteli z przyjemnością przyjmuje również czworonożnych gości.
Ponieważ małe münsterländery są dość popularne, zazwyczaj nie ma większych problemów ze znalezieniem hodowli. Niemniej, zawsze należy szukać odpowiedzialnego hodowcy – tylko w ten sposób możemy zyskać pewność, że nasz przyszły podopieczny i jego rodzice zostali zweryfikowani pod kątem ewentualnych problemów zdrowotnych. Hodowca powinien być zrzeszony w związku hodowlanym i być przygotowany do udzielenia nam wszelkich informacji dotyczących opieki zdrowotnej swoich maluchów. Punktem kontaktowym dla osób zainteresowanych kupnem małego münsterländera w Europie i USA jest Verband für Kleine Münsterländer International (KlM-I), związek zrzeszający hodowców z jedenastu krajów, za pośrednictwem którego można znaleźć godnego zaufania hodowcę.
Większość hodowców oddaje swoje szczenięta tylko myśliwym nie bez powodu. Hodowca z prawdziwego zdarzenia zaprosi nas do odwiedzenia szczeniąt w swoim domu. Dzięki temu nie tylko będziemy mogli obejrzeć środowisko, w którym przychodzą na świat maluchy, ale także będziemy mieli okazję dać bliżej poznać się samemu hodowcy. Jemu także zależy na tym, aby szczenięta trafiły w odpowiednie ręce. Jeśli nie paramy się myślistwem, ale przedstawiciele tej rasy skradły nasze serca, możemy odwiedzić lokalne schroniska dla zwierząt i fundacje, do których często trafiają różne rasy mieszane, w żyłach których płynie krew psów myśliwskich, a które z różnych powodów straciły dom. Zanim jednak zaadoptujemy zwierzaka, dowiedzmy się jaki ma charakter i usposobienie, aby móc zdecydować, czy do siebie pasujemy.
Życzymy Ci udanych łowów razem z małym münsterländerem!
Poniżej znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące małego münsterländera:
Mały münsterländer nie powinien trafić do rąk osób bez doświadczenia w wychowywaniu psów, ponieważ wymaga konsekwentnego i profesjonalnego szkolenia. Jego wysoka inteligencja i pasja łowiecka nie obędą się bez konkretnego przywództwa, które może być nie lada wyzwaniem dla amatorów.
Tak, mały münsterländer może być psem rodzinnym, ale pod warunkiem, że zaspokojone zostaną jego potrzeby w zakresie zajęć fizycznych i umysłowych. Jest przyjazny, lubi dzieci i tworzy bliskie więzi z członkami swojej rodziny, ale wymaga dużo aktywności.
Kilka godzin ruchu i wyzwań umysłowych dziennie to absolutne minimum. Długie spacery, zabawa, psie sporty i szkolenie są ważne, aby zaspokoić jego duże zapotrzebowanie na ruch i utrzymać go w dobrej kondycji fizycznej i umysłowej.
Ceny szczeniąt oscylują zazwyczaj w okolicy 3000 zł, ale mogą się różnić w zależności od hodowcy i pochodzenia pieska.
Predyspozycje przedstawicieli tej rasy do pełnienia funkcji psa stróżującego są ograniczone. Są one co prawda czujne i lojalne, ale nie zostały wyhodowane z myślą o stróżowaniu. Nie mają we krwi alarmowania o przybyciu nieznajomych, czasami wręcz witają ich przyjaźnie.
