© JUANFRANCISCO / stock.adobe.com
Tarantula włoska, zwana także tarantulą apulijską, to jeden z największych gatunków pająków w Europie, który dumnie będzie się prezentować w terrarium. Jak każde zwierzę, ten nocny pająk ma swoje zwyczaje i potrzeby. Aby pomóc Ci stworzyć odpowiedni dom dla tarantuli apulijskiej, zebraliśmy kilka wskazówek dotyczących hodowli i pielęgnacji tego gatunku.
Tarantula apulijska lub włoska (Lycosa tarantula) należy do pająków wyższych (Araneomorphae), a w obrębie tej rodziny do rodzaju pogońcowatych (Lycosidae). Jej nazwa wywodzi się od miasta Taranto położonego w południowowłoskim regionie Apulia. Tarantula apulijska pochodzi z zachodniej części basenu Morza Śródziemnego i występuje głównie w środkowych i południowych Włoszech, ale także we Francji, Hiszpanii i Portugalii.
Na obszarze swojego występowania, ten duży pająk zamieszkuje siedliska suche i skaliste. Należą do nich na przykład suche łąki i wypasy ze słabą roślinnością oraz skalniaki.
Nawiasem mówiąc, inne duże gatunki z rodziny pająków pogońcowatych (tzw. pająków wilków) również noszą nazwę tarantula. Należą do nich tarantula pustynna (Hogna ingens), tarantula czarnobrzucha (Hogna radiata) i tarantula ukraińska (Lycosa singoriensis).
Ptaszniki i tarantule są często mylone. Są to dwie różne rodziny pająków. Jaki jest tego powód? Wynika to z czasów kolonialnych. Imigranci, którzy znali tarantule z południowej Europy, mylili je z ptasznikami pochodzącymi z obu Ameryk. Zaczęli więc nazywać w ten sposób ptaszniki, co zresztą ilustruje fakt, że „tarantula” to w języku angielskim określenie ptasznika.
| Tarantula | Ptasznik |
| rodzina Lycosidae | rodzina Theraphosidae |
| pazury chwytne w kształcie szczypiec przylegające do siebie | pazury chwytne równoległe do dołu |
| oddychanie przez tchawicę | oddychanie przez płuca wachlarzowe |
Widok tarantuli włoskiej to horror dla arachnofobów, ale czysta przyjemność dla fanów pająków! W końcu ten wspaniały gatunek o długości ciała 30 milimetrów jest jednym z największych europejskich pająków wilków. Samce natomiast są nieco mniejsze i delikatniejsze, gdyż ich długość ciała wynosi 25 milimetrów.
Podstawowe ubarwienie samca pająka wilka jest jasnoszare, a samicy bardziej żółtawe. Charakterystyczna dla większości pająków wilków jest jasna podłużna pręga biegnąca centralnie nad brązowo-szarym tułowiem. Na odwłoku widać dużą podłużną plamę, po której następują ciemne, kanciate paski. Tarantula ma również dwoje dużych i sześć małych oczu. Zwłaszcza duża para oczu służy do polowania; za pomocą małych pająk może prawdopodobnie postrzegać tylko światło.
Odnóża tarantuli Lycosa są od spodu czarno-białe w plamki, a od góry jednolicie szarobrązowe. W okolicy głowy tarantula ma dwie inne pary kończyn. Jedna para służy pająkowi jako narzędzie do gryzienia, druga jako narząd dotykowy (nogogłaszczki). Na nogogłaszczkach dorosłych samców znajdują się również aparaty godowe.
© JAH / stock.adobe.com
Tarantula włoska to pająk nocny żyjący na ziemi. Większość dnia spędza w wykopanej przez siebie „rurze mieszkalnej” o głębokości około 30 centymetrów, która jest wewnątrz wyłożona delikatnym meszkiem.
Gdy tylko zapada zmrok, tarantula apulijska opuszcza swoją kryjówkę i wyrusza na polowanie. Orientują się dzięki dobremu zmysłowi wzroku i delikatnym włoskom, które wyczuwają najmniejsze drgania i wstrząsy. W terrarium można zaobserwować, jak ten zwinny pająk niemalże goni i skacze za owadami.
Czasami może być tak, że pająk wilk nie pojawi się na powierzchni przez kilka dni. Co jakiś czas można też zobaczyć, jak się wygrzewa na słońcu. Zupełnie jak w swoim naturalnym środowisku, gdzie lubi przesiadywać u wejścia do swojej nory i „opalać się” w promieniach słońca. W zimnych porach roku tarantula apulijska zapada w stan hibernacji.
Jak prawie wszystkie pająki, tarantula ma również gruczoły jadowe i przewód jadowy, który dostarcza pazurom jad, którego pająk używa do zabijania i rozkładania zdobyczy.
Ale nie ma się czym przejmować, bo dla człowieka ukąszenie tarantuli apulijskiej jest wprawdzie bolesne, ale przeważnie nieszkodliwe. Zagrożenie występuje zazwyczaj tylko w przypadku reakcji alergicznej. Jeśli po ugryzieniu wystąpią takie objawy jak ból głowy, ból brzucha, stan zapalny, obrzęk, pęcherze lub niepokój, to jednak lepiej skonsultować się z lekarzem.
Jeśli zdecydujesz się na zakup tarantuli apulijskiej, nie działaj zbyt spontanicznie. Poważnie podejdź do nabycia pająka i najpierw dowiedz się o zwyczajach życia tego osobnika. Następnie należy urządzić terrarium dla pająka w sposób odpowiedni dla tego gatunku. Kupując pająka, upewnij się, że pochodzi on z odpowiedniej hodowli.
Tarantula Lycosa jest ciekawym i ładnym pająkiem dla doświadczonych fanów terrariów. Jeśli zdecydujesz się na zakup tarantuli apulijskiej, następnym krokiem będzie wybór odpowiedniego terrarium.
Istnieją dwa popularne rodzaje terrariów, w których można trzymać tarantule. Z jednej strony istnieją terraria z opuszczaną szybką. Możesz w nich łatwo przesunąć szybę przednią terrarium do góry, aby podać jedzenie lub wyczyścić terrarium. Ponadto masz dobrą widoczność i możesz idealnie obserwować swojego pająka. Wadą jest jednak to, że terrarium wymaga stosunkowo dużej przestrzeni u góry, aby podnieść szybę. Dlatego tego modelu nie można za bardzo postawić na półce.
Drugi model to terrarium z podzieloną szybą przednią, którą można przesunąć na bok. Jeśli chcesz umieścić kilka terrariów obok siebie na jednej półce, lepszy będzie ten typ. Jednak warto pamiętać, że terraria z dzieloną przednią szybą są nieco droższe w zakupie.
Gdy zdecydujesz się już na model, trzeba jeszcze wybrać wielkość. Ponieważ tarantula apulijska jest dużym, mieszkającym na ziemi pająkiem, zalecamy terrarium o wymiarach około 40 cm długości, 40 cm szerokości i 30 cm wysokości.
Następnym krokiem jest zaprojektowanie i urządzanie domu pająka w sposób możliwie najbardziej dostosowany do gatunku. Najlepiej zorientować się na naturalnym środowisku i zwyczajach życia Twojego podopiecznego.
Tarantula apulijska preferuje suche, kamieniste biotopy z przeważnie niewielką ilością roślinności. Dla tego gatunku pająka szczególnie ważne jest podłoże. Musi nadawać się do kopania, aby pająk mógł zbudować sobie norę do zamieszkania. Jako podłoże nadaje się mieszanka gliny i ziemi, którą należy nałożyć o grubości co najmniej dziesięciu centymetrów.
Za pomocą kilku kamieni i gałęzi możesz urządzić swoje terrarium według własnego gustu. Warto pamiętać, że rośliny zawsze dobrze wyglądają w terrarium i zapewniają zwierzętom dodatkowe możliwości ukrycia się. Jeśli chcesz przykryć czymś tylną ściankę swojego terrarium, zalecamy płytę z korka.
© Michael Tieck / stock.adobe.com
Tarantula apulijska preferuje w ciągu dnia temperaturę od 22 do 26°C. Jeśli w Twoim mieszkaniu jest chłodniej, możesz użyć specjalnych lamp grzewczych. Są one mocowane nad terrarium i dlatego nie stanowią zagrożenia dla Twojego zwierzęcia. W nocy można obniżyć temperaturę do 20°C. Aby zapewnić trzy miesiące zimowego odpoczynku, obniż temperaturę w terrarium do 15°C.
Wilgotność powietrza wynosząca około 65 procent można osiągnąć poprzez codzienne opryskiwanie terrarium i znajdujących się w nim elementów.
Do oświetlenia nadają się odpowiednie lampy fluorescencyjne. Aby ustalić regularny rytm dnia i nocy, oświetlenie dzienne powinno trwać około dwunastu godzin.
W naturze tarantula włoska żywi się owadami, chrząszczami i innymi pająkami. W terrarium najlepiej zapewnić pająkowi pokarm w postaci owadów takich jak karaluchy czy świerszcze. Do umieszczania zwierząt w domku pająka użyj długiej pincety. Ważne jest, aby nie karmić swojej tarantuli zbyt często i zbyt obficie. Przekarmianie nie jest dobre dla dobrego samopoczucia zwierząt.
© Salvador / stock.adobe.com
Pająki mają sztywny szkielet zewnętrzny, który nie może „rosnąć” razem z pająkiem. Z tego powodu pająki muszą regularnie go zrzucać. Proces ten jest męczący dla Twojego podopiecznego. Przed wylinką zauważysz zmiany u swojej tarantuli. Zwykle zwierzęta stają się spokojniejsze, dużo śpią i mniej jedzą. Nigdy nie przeszkadzaj swojemu pająkowi w procesie zrzucania pancerza. Nie należy również nigdy ciągnąć za starą skórę, gdyż ryzyko poważnych obrażeń jest wysokie!
Poza tym obowiązuje następująca zasada: Daj tarantuli dużo czasu na zadomowienie się w nowym środowisku. Jak tylko poczuje się komfortowo, będzie można obserwować tego fascynującego i pięknego pająka.
