© Agus / stock.adobe.com
Pyton królewski jest popularnym zwierzęciem terrarystycznym, ale nie dla początkujących.
Pyton królewski cieszy się dużą popularnością wśród miłośników węży – i nie bez powodu. Jest bowiem spokojny i łagodny, ale mimo tego powinien trafić w doświadczone ręce. Jakie wymagania dotyczące warunków utrzymania należy mu zapewnić dowiesz się z lektury poniższego artykułu.
Pyton królewski (Python regius) to prawdziwy atleta – składa się niemal w całości wyłącznie z mięśni. Jego głowa jest dość szeroka, a szyja stosunkowo wąska.
Chociaż gada tego zaliczamy do węży olbrzymich, nie jest on największym przedstawicielem tej grupy. Dorasta zazwyczaj jedynie do 1,3 metra długości, a samice są nieco cięższe niż samce i ważą od 1,3 do 1,7 kilograma.
Warto wiedzieć: Rekord wielkości w przypadku pytona królewskiego wynosi 2,25 metra.
Wygląd i ubarwienie pytona królewskiego mogą się różnić w zależności od zwierzęcia. Podczas gdy ich górna część ciała jest zwykle ciemnobrązowa lub czarna, brzuch jest biały.
Typowe dla tego węża są jasnobrązowe lub żółtawe plamy z ciemnym wypełnieniem, biegnące wzdłuż boku lub grzbietu.
Samce i samice prawie nie różnią się od siebie wyglądem, dlatego rozróżnienie płci gołym okiem jest niemożliwe.
© Lauren / stock.adobe.com
Pyton królewski jest aktywny po zmierzchu i w nocy, a w dzień odpoczywa zagrzebany w norach. Oprócz pory dnia, na jego aktywność mają również wpływ pory roku. Jest zdecydowanie bardziej aktywny w porze deszczowej, również w ciągu dnia.
Chociaż pyton królewski potrafi się wspinać, najczęściej pozostaje na ziemi, gdzie poszukuje swoich ofiar.
Młode i lżejsze osobniki czasami wspinają się na drzewa w pogoni za ptakami i nietoperzami.
Podobnie jak wszystkie węże, również pyton królewski w miarę wzrostu linieje, aby dostosować swoją „zewnętrzną powłokę” do zmieniających się wymiarów ciała.
Młode pytony zrzucają skórę co cztery do sześciu tygodni. Starsze zwierzęta nie rosną już tak szybko i linieją zaledwie raz do trzech razy w roku.
Chociaż pyton królewski jest ogólnie uważany za spokojnego i łagodnego węża, w kontakcie z nim należy zawsze zachować ostrożność i rozwagę. W przeciwnym razie można go przestraszyć lub zirytować, a jego ugryzienie może być bardzo bolesne i grozić poważną infekcją.
Nie, gatunek ten nie jest jadowity. Zabija swoje ofiary, dusząc je, a jeśli czuje się zagrożony, zwija się w kłębek, chowając głowę w splotach swojego ciała, za sprawą czego określany jest również mianem „ball python”, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „pyton kulkowy”.
Hodowla egzotycznych zwierząt takich jak pyton królewski zawsze stanowi pewne wyzwanie. Nietrudno u niego o choroby czy zaburzenia behawioralne, jeśli trzymany jest w nieodpowiednich warunkach – za małym terrarium czy niewłaściwych temperaturach.
Dlatego przed zakupem tego płochliwego i wrażliwego na stres gada należy dokształcić się w zakresie jego potrzeb i wymagań. Zdecydowanie nie jest to zwierzak dla początkujących terrarystów.
Pyton królewski jest z natury samotnikiem. Właśnie z tego powodu zaleca się trzymanie go samego. Kilka zwierząt w jednym terrarium czy nawet kontakt z innymi zwierzętami może być niebezpieczny zarówno dla samego węża, jak i innych jego mieszkańców.
Minimalna wielkość terrarium powinna wynosić 2 x 1 x 1,5 (długość x głębokość x wielkość) metrów. Chociaż pyton królewski nie należy do szczególnie ruchliwych zwierząt, potrzebuje przestrzeni i jak najwierniejszego odwzorowania jego naturalnych warunków życia.
Aby móc wieść spokojne życie zwierzęcia domowego, pyton królewski musi mieć zapewnione kryjówki w postaci odwróconych glinianych misek lub naczyń. W terrarium nie może również zabraknąć gałęzi i kamieni, które wąż ten chętnie wykorzystuje do wspinaczki, a także odpowiedniej wielkości zbiornika z wodą oraz obowiązkowo mchu torfowca. Warto również pomyśleć o bujnej roślinności, która zapewni mu poczucie bezpieczeństwa.
Jako podłoża możemy użyć chłonnego materiału w postaci odpowiedniej ściółki lub wiórów drewnianych. Na brzegach podłoże należy zwilżać, dbając o to, aby nie tworzyły się zastoiska wody oraz aby nie zbierał się kurz. Wszelkie substancje chemiczne są w terrarium absolutnie zabronione.
Aby stworzyć klimat, w którym pyton królewski będzie czuł się komfortowo, należy przestrzegać następujących wartości:
Węże nie jedzą gotowego pokarmu, ale zwierzęta, takie jak martwe myszy czy szczury. Można też używać pokarmu mrożonego, który przed podaniem ogrzewamy w kąpieli wodnej do około 37 stopni Celsjusza.
Pytony chętnie jedzą również pisklęta, chociaż musimy zdawać sobie sprawę, że ich spożycie może powodować nieprzyjemny zapach ich odchodów.
Większość węży nie ma potrzeby codziennego jedzenia. Młodym pytonom w zupełności wystarczy jedna mysz w tygodniu, a dorosłym dwa do trzech zwierząt co dwa do trzech tygodni.
Czasami zdarza się, że pyton królewski odmawia jedzenia. Może to mieć kilka przyczyn:
Jeśli Twój podopieczny nie chce jeść przez dłuższy czas, należy skontaktować się ze specjalizującym się w wężach lekarzem weterynarii.
Węże co prawda nie należą do zwierząt szczególnie aktywnych, ale wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Należy na przykład codziennie zmieniać wodę w terrarium i usuwać z niego niezjedzone zwierzęta lub resztki jedzenia.
Konieczne jest również jak najszybsze pozbywanie się odchodów.
Terrarium należy gruntownie czyścić przynajmniej dwa razy w roku – całkowicie wymienić podłoże i przepłukać terrarium ciepłą wodą.
Hodowla pytonów królewskich nie jest zadaniem dla początkujących, wymaga bowiem dużej wiedzy, przestrzeni i nakładów finansowych.
Ponieważ węże olbrzymie trafiają coraz częściej do schronisk dla zwierząt, towarzystwa opieki nad zwierzętami nie zalecają dalszego ich rozmnażania w warunkach domowych.
To, czy między samicą i samcem dojdzie do kopulacji zależy od różnych czynników, takich jak temperatura otoczenia, ale także ich kondycja fizyczna, ponieważ samice powinny dysponować odpowiednim zapasem tkanki tłuszczowej.
Węże osiągają dojrzałość płciową w wieku około dwóch lat. Po kopulacji samica stopniowo przestaje jeść, a średnio po 130 dniach składa od pięciu do sześciu jaj. Po kolejnych 50–80 dniach z jaj wykluwają się młode.
Pyton królewski żyje długo – średnia długość jego życia to około 20 lat, a według doniesień istniał osobnik, który dożył wieku 47 lat. Warto o tym pomyśleć, decydując się na zakup tego gada.
Niewłaściwe warunki utrzymania i żywienie to najczęstsze powody pojawiania się chorób u pytonów królewskich. Nieodpowiednie warunki klimatyczne w terrarium powodują na przykład problemy z oddychaniem.
Mogą zdarzyć się także infekcje grzybicze lub inwazje pasożytów.
Uwaga: Węże mogą przenosić choroby (np. salmonellozę) na ludzi. Dlatego w kontakcie z nimi należy pamiętać o zachowaniu należytej higieny.
W naturze węże te żyją w bardzo zróżnicowanym środowisku, które rozciąga się na różnych obszarach Afryki Środkowej i Zachodniej. Są to nie tylko tropikalne lasy deszczowe, ale również obszary rolnicze i sawanny.
Schronienie znajdują zwykle w norach termitów, gdzie panują stałe temperatury.
Ceny tych węży mogą się różnić w zależności na przykład od wieku czy płci, ale na pewno musimy przygotować się na wydatek rzędu kilkuset złotych. Szczególnie rzadkie odmiany mogą natomiast kosztować znacznie więcej.
Obecnie węże te można znaleźć w schroniskach dla zwierząt oraz oczywiście u oficjalnych hodowców.
Nie zaleca się natomiast zakupu przez Internet. Istnieje tam bowiem wielu nieuczciwych sprzedawców, którzy oferują chore zwierzęta.
Węże to egzotyczne zwierzęta objęte ochroną zgodnie z przepisami Unii Europejskiej oraz międzynarodową konwencją CITES. Zanim więc zdecydujemy się na ich zakup, musimy dowiedzieć się, jakie regulacje obowiązują w naszym miejscu zamieszkania. Jeśli chodzi o pytona królewskiego, to wymagana jest jego rejestracja w urzędzie oraz uzyskanie od sprzedawcy zaświadczenia o jego pochodzeniu.
| Długość ciała: | średnio 1,3 m |
| Waga: | od 1,3 do 1,7 kg |
| Długość życia: | przeciętnie 20 lat |
| Wielkość terrarium: | co najmniej 2 x 1 x 1,5 m (dł. x gł. x wys.) |
| Utrzymanie: | pojedynczo |
| Temperatura: | 26–29°C (w ciągu dnia) z wyspami ciepła o wyższej temperaturze, 25°C (w nocy) |
| Wyspa ciepła: | 30°C |
| Wilgotność powietrza: | 60–80% (w dzień), 90% (w nocy) |
| Podłoże: | ściółka i wióry |
| Wyposażenie: | nory, gałęzie, rośliny, zbiornik z wodą |
| Żywienie: | martwe myszy i szczury |
| Pochodzenie/występowanie: | Afryka Środkowa i Zachodnia |
| Siedlisko: | zróżnicowane |
| Trudność w utrzymaniu: | nie dla początkujących |
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
