© Pluto Mc / stock.adobe.com
Olśniewająco piękny: Poecilotheria metallica przyciąga wzrok swoim intensywnym ubarwieniem.
Poecilotheria metallica, znany również pod angielską nazwą Gooty Ornamental, jest bez wątpienia jednym z najpiękniejszych przedstawicieli rodziny ptasznikowatych, co zawdzięcza swojemu jasnoniebieskiemu ubarwieniu. Czy jednak można go trzymać w domowym terrarium?
| Nazwa: | Poecilotheria metallica, lokalnie zwany także „Ägul purgo“ |
| Pochodzenie/występowanie: | południowo-wschodnie Indie |
| Długość ciała: | pięć do sześciu centymetrów |
| Długość życia: | 15 lat (samice), kilka miesięcy po ostatniej wylince (samce) |
| Wielkość terrarium: | min. 30 x 30 x 40 cm |
| Utrzymanie: | pojedynczo |
| Temperatura: | w ciągu dnia 27 do 29°C, w nocy 23 do 25°C |
| Wilgotność powietrza: | 75 do 80 procent |
| Podłoże: | ziemia doniczkowa, gleba próchnicza, glina |
| Wyposażenie: | dużo miejsc do wspinaczki i kryjówek |
| Żywienie: | owady |
| Trudność w utrzymaniu: | podawanie żywego pokarmu |
Ptasznik ten wyróżnia się wyjątkowo urokliwą, nietypową cechą – pięknym niebieskim ubarwieniem całego tułowia.
W zależności od tego, jak pada światło, głęboki, niebieski kolor może mieć metaliczny połysk. Nic dziwnego więc, że pająk ten cieszy się taką popularnością wśród terrarystów.
Młode ptaszniki jednak nie są ubarwione na niebiesko, a szare lub czarne. Również starsze pajęczaki lub te na etapie linienia nie zachwycają tą niezwykłą barwą.
Podczas gdy płeć nie determinuje ubarwienia ptasznika, jego wielkość może pozwolić na jej rozróżnienie.
Samice są większe od samców od około pięciu do sześciu centymetrów, mierząc od kądziołków przędnych do pazurów jadowych, które są również średnio centymetr mniejsze.
Poecilotheria metallica nie jest jedynym gatunkiem o niebieskim ubarwieniu. W takim kolorze występują także pająki Monocentropus balfouri oraz Pterinopelma sazimai, można je więc łatwo ze sobą pomylić. Jedno jest jednak pewne: Poecilotheria metallica jest bez wątpienia najpiękniejszym ptasznikiem.
© Milan / stock.adobe.com
Jako zwierzęta nocne, Poecilotheria metallica większą część dnia spędzają w swoich kryjówkach. W przeciwieństwie do innych ptaszników są dość aktywnymi łowcami. Zamiast czekać na ofiarę przy wejściu do nory, samodzielnie jej poszukują.
Pajęczak ten jest bardzo płochliwy i jeśli czuje się niepewnie lub zagrożony, szybko bierze nogi za pas.
Rzadko bywa agresywny i to jedynie wówczas, gdy nie widzi innego wyjścia. Zanim jednak przejdzie do ataku, przyjmuje groźną pozycję, aby zasygnalizować wrogowi, że lepiej dla niego, aby się wycofał. Jeśli tego nie zrobi, pająk nie zawaha się użyć swoich pazurów jadowych, co w przypadku człowieka może być niezwykle bolesne.
Ze względu na swoją płochliwą naturę Poecilotheria metallica nie lubi być brany na ręce – przysparza mu to dużo stresu.
Dlatego z terrarium należy wyjmować go jedynie przy okazji jego czyszczenia, a poza tym podziwiać jego urodę z zewnątrz.
© kaew6566 / stock.adobe.com
Chociaż pająk ten teoretycznie może żyć w grupach, ptaszniki są raczej samotnikami. Dlatego należy trzymać je pojedynczo, w terrarium o minimalnych wymiarach 30 x 30 x 40 centymetrów.
Jako mieszkańcy drzew Poecilotheria metallica uwielbiają się wspinać, zatem w terrarium nie może zabraknąć miejsc do wspinaczki.
W tym celu można wykorzystać niepryskane naturalne gałęzie i różne rodzaje kory drzewnej, obficie rozkładając je w terrarium, tym samym tworząc kryjówki.
Nie zapominajmy także o roślinach (np. konopi, bluszczu, zanokcicy gniazdowej) i misce z wodą.
Najbardziej odpowiednim podłożem dla tego pajęczaka jest przede wszystkim ziemia doniczkowa, gleba próchnicza lub glina, którymi należy wyłożyć terrarium do wysokości około trzech–pięciu centymetrów.
W swojej ojczyźnie Poecilotheria metallica przyzwyczaił się do znacznych różnic temperatury między nocą a dniem. Dlatego ważne jest, aby takie warunki odtworzyć w warunkach domowych.
Ptaszniki żywią się żywymi zwierzętami, które należy podawać im w terrarium. Mogą to być owady, takie jak świerszcze, koniki polne czy mączliki.
Ptaszniki nie mają potrzeby codziennego jedzenia. Dorosłemu osobnikowi w zupełności wystarczy karmienie raz lub dwa razy w miesiącu. Nieco częściej pokarm trzeba podawać młodym zwierzakom – raz do dwóch razy w tygodniu.
Aby pająk ten czuł się dobrze w terrarium, należy kontrolować panujący w nim klimat i codziennie wymieniać wodę oraz regularnie usuwać niezjedzone resztki pokarmowe, co jest szczególnie ważne podczas linienia.
Do czyszczenia terrarium używamy wyłącznie ciepłej wody, bez dodatku szkodliwych środków czyszczących.
Samce osiągają dojrzałość płciową w wieku około 18 miesięcy. U samic ma to miejsce znacznie później, bo dopiero po około pięciu do siedmiu latach. Zwierzęta łączą się w pary głównie w porze deszczowej.
W przeciwieństwie do samic innych gatunków, samice tego pajęczaka składają mniej jaj – średnio 100 sztuk rocznie, podczas gdy u pozostałych możliwe jest złożenie nawet trzykrotnie więcej.
Długość życia tych ptaszników zależy od różnych czynników, takich jak wiek czy warunki utrzymania. Samice żyją około 15 lat, a samce umierają w ciągu kilku miesięcy po ostatniej wylince.
Ponieważ jednak przejawiają zachowania kanibalistyczne przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, śmiertelność w tym okresie jest bardzo wysoka.
Urazy znajdują się na szczycie listy możliwych zagrożeń dla tego niebieskiego ptasznika. Dlatego zwracajmy uwagę na brak elementów w terrarium, o które zwierzę mogłoby się zranić. Chronić należy także wszelkie urządzenia znajdujące się w jego wnętrzu, na które pająk mógłby się wspiąć.
Czasami mogą zdarzyć się w ich przypadku inwazje pasożytów takich jak roztocza, które widoczne będą w postaci małych białych plamek.
Jeśli więc zauważymy jakiekolwiek niepokojące sygnały, warto jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Ojczyzną tego pajęczaka jest subkontynent indyjski, szczególnie jego południowo-wschodnie obszary, gdzie zamieszkuje suche lasy i wyższe wysokości od 500 do 1000 metrów. Preferuje dziuple w koronach drzew.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) prowadzi Czerwoną Księgę Gatunków Zagrożonych, w której umieszczony jest również Poecilotheria metallica. Ostatnia jego klasyfikacja miała miejsce w 2008 roku i od tamtej pory jest on uznany za gatunek zagrożony wyginięciem.
Jednym z głównych tego powodów jest wylesianie, które stopniowo pozbawia ptaszniki ich naturalnych siedlisk. Zagrożeniem dla gatunku jest także ich odławianie i nielegalny eksport.
Ten i inne gatunki z rodzaju Poecilotheria są bardzo popularne na całym świecie. Ponieważ ze względu na niski wskaźnik reprodukcji, hodowla tych pajęczaków jest bardzo trudna, nielegalny handel niestety kwitnie.
Dlatego tak istotne jest kupowanie tych pajęczaków wyłącznie od oficjalnych sprzedawców lub hodowców. Omijajmy więc szerokim łukiem podejrzanych oferentów w sieci i zawsze prośmy o przedstawienie świadectwa pochodzenia zwierzęcia, aby potwierdzić, że pochodzi z legalnego źródła.
Uwaga: Przed zakupem należy dowiedzieć się w odpowiednim urzędzie, czy istnieje obowiązek rejestracji zwierzęcia.
Ze względu na swoje wyjątkowe ubarwienie pająk ten nie należy do najtańszych. Jego cena zazwyczaj wynosi kilkaset złotych i różni się w zależności od wieku, płci, a także intensywności koloru.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
