© NPD stock / stock.adobe.com
Zeberki są towarzyskie i łatwe w pielęgnacji – i są jednymi z najpopularniejszych ptaków ozdobnych. To prawdziwa przyjemność obserwować energiczne astryldowate, ponieważ z zeberkami zawsze coś się dzieje. Chcesz sprawić sobie zeberkę? W takim razie przeczytaj więcej o pielęgnacji i hodowli ptaków tutaj.
Zeberki są jedynym gatunkiem w rodzaju Teaniopygia i należą do astryldowatych (Estrildidae), które tworzą rodzinę z podrzędu ptaków śpiewających (Passeri). Zeberki można podzielić na dwa podrzędy:
| Podrząd | Nazwa naukowa | Pochodzenie |
| Zeberka australijska | Taeniopygia guttata castanotis | Australia i Małe Wyspy Sundajskie |
| Zeberka timorska | Taeniopygia guttata guttata | Timor, Azja Południowo-Wschodnia |
Zeberka australijska (Teaniopygia guttata castanotis) jest pierwotną, dziką formą naszego dzisiejszego ptactwa domowego. Zeberki występują prawie wszędzie w Australii i unikają tylko wilgotnych lasów tropikalnych w północno-wschodniej części kraju oraz niektórych regionów przybrzeżnych. Można je spotkać również na Małych Wyspach Sundajskich. Nie wiadomo, kiedy i jak dokładnie zeberki (Teaniopygia guttata castanotis) trafiły do Europy jako ptaki domowe. Pewne jest, że już na początku XX wieku były jednym z najczęściej trzymanych gatunków ptaków ozdobnych.
Zeberka to mały ptak ozdobny o krępej budowie. Ma około 12 centymetrów długości i waży od 12 do 14 gramów. Oczy są osadzone po bokach głowy. Dzięki nim ptaki mogą przetwarzać do 120 klatek na sekundę – w ten sposób ofiary zawsze mają dobry widok na swoich wrogów. Mały, mocny, pomarańczowo-czerwony dziób doskonale nadaje się do spożywania ziaren.
Dzięki swoim krótkim, kanciastym skrzydłom zeberki są również bardzo szybkie i zwinne, co ma kluczowe znaczenie dla przetrwania ptaków na wolności. Wierzchnie okrywy ogona są czarne z dużymi białymi plamami. Sięgają prawie do końca ciemnoszarych piór ogonowych. Upierzenie na brzuchu jest białe. Typowe dla zeberki są pomarańczowo-czerwona plamka na policzku u samców, czarna linia łez pod oczami oraz czarny wzór zebry na klatce piersiowej – czemu oczywiście zeberka zawdzięcza swą nazwę.
Dorosłe samce i samice dzikich zeberek można bardzo łatwo odróżnić. Upierzenie samców jest mocniej zabarwione, a pomarańczowo-czerwona plamka na policzku nie występuje u samic. W wyniku hodowli tych popularnych ptaków domowych, oprócz pięknej, dzikiej formy, rozwinęło się wiele innych typów kolorystycznych – obecnie istnieje ponad 50 uznanych form hodowlanych.
Młode zwierzęta początkowo nie wykazują typowych cech charakterystycznych. Ich pióra są szarobiałe i zmieniają kolor po pierwszym pierzeniu. Dziób młodych osobników jest czarny i powoli nabiera czerwonej barwy w ciągu pierwszych czterech miesięcy.
Oprócz papużek falistych i kanarków, zeberki są jednymi z najpopularniejszych ptaków domowych wśród miłośników ptaków. Nic dziwnego – to po prostu wielka przyjemność obserwować te sprytne, małe ptaki ozdobne. Czy to loty akrobatyczne, podskoki, czy gorliwe budowanie gniazda: Z pełnymi inicjatywy zeberkami zawsze jest coś do zobaczenia.
Są dość łatwe w pielęgnacji, a także dobrze nadają się jako zwierzęta domowe dla dzieci. Jednak mali upierzeni przyjaciele bardzo rzadko dają się tak naprawdę oswoić. Zeberkom z natury trudno jest zbudować zaufanie.
Zeberki lubią towarzystwo i czują się naprawdę dobrze wyłącznie w grupie. Dlatego zawsze lepiej przygarnąć jedną lub kilka par. Będziesz cieszyć się interakcjami społecznymi par. Ponieważ para zeberek zwykle pozostaje razem przez wiele lat i lubi przebywać razem z innymi osobnikami swojego gatunku.
W wieku około trzech miesięcy zeberki są dojrzałe płciowo, ale przed pierwszym kojarzeniem nie powinny być młodsze niż sześć miesięcy. Zeberki chętnie się rozmnażają. Jeśli więc rozważasz myśl hodowli zeberek, to również kwestia potomstwa i wychowania młodych nie jest odległa.
Zeberki są pasjonatami budowania gniazd i bardzo umiejętnie budują kuliste gniazdo z różnych materiałów. Tam samica składa od czterech do sześciu jaj. Po około 12 dniach wysiadywania pisklęta wykluwają się. Kolejne 21 dni później młode ptaki stają się samodzielne i opuszczają gniazdo rodzicielskie. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo materiału do budowania gniazda lub kosz lęgowy dla ptaków.
Można je również trzymać z innymi gatunkami ptaków ozdobnych. Zwłaszcza w przypadku nimf, socjalizacja jest zwykle bezproblemowa. Możliwe jest również współżycie z innymi ptakami domowymi, takimi jak kanarki, papużki faliste czy mewki japońskie. Wymagane są jednak duże woliery, w przeciwnym razie szybko może dojść do kłótni o materiał do budowania gniazd i terytorium.
© olegmayorov / stock.adobe.com
Przy dobrej pielęgnacji zeberki mogą żyć nawet do dziesięciu lat. Dzięki odpowiedniemu dla danego gatunku środowisku życia wnosisz duży wkład w ich dobre samopoczucie.
Żywiołowe zeberki najlepiej czują się w przestronnej klatce. Dla pary klatka nie powinna być mniejsza niż 80 centymetrów x 60 centymetrów x 40 centymetrów. Jeśli chcesz pozwolić swojej zeberce na codzienne swobodne loty, wówczas bardzo dobrze sprawdzi się kompaktowa klatka z wyjmowaną szufladą na odchody.
Zeberki mają dużą potrzebę bezpieczeństwa. Przy zakupie upewnij się, że klatka posiada zamknięte drewniane boczne części. Dzięki temu zeberki czują się szczególnie chronione. Dlatego też najlepiej umieścić klatkę w spokojniejszym miejscu. Jeśli chcesz mieć małe stado, to odpowiednim wyborem dla zwierząt jest duża woliera.
W naszych szerokościach geograficznych zeberki nie stawiają żadnych specjalnych wymagań co do klimatu w pomieszczeniach. Dlatego też nie są potrzebne żadne dodatkowe źródła ciepła. W wolierze na zewnątrz można trzymać zwierzęta od kwietnia do października – należy tylko unikać mokrej zimnej pogody. Temperatury do 15°C są nieszkodliwe dla tego gatunku.
Przyzwyczajone do słońca australijskie ptaki bardzo lubią, gdy świeci ono od 12 do 14 godzin dziennie. Dlatego też w miesiącach zimowych zalecamy stosowanie sztucznego oświetlenia, które umożliwia zeberkom uregulowany rytm dnia. Światło dla zeberek nie powinno również migotać i powinno być dostosowane do wartości przyjaznych ptakom. Upewnij się również, że lampki można ściemnić. Nagła zmiana z dnia na noc może doprowadzić do stresu u zeberek.
Zacznijmy od podstaw. Oczywiście w każdej klatce powinna znaleźć się miska na wodę oraz na karmę. Ze względów higienicznych lepiej nadają się miski z gliny lub metalu niż z tworzywa sztucznego. Jako dodatkowe źródło minerałów zaoferuj swoim zeberkom kamień wapienny lub inny mineralny blok dla zięb.
Miska z piaskiem dla ptaków jest również ważna dla procesu trawienia zeberek. Te pełne inicjatywy ptaki są również bardzo zadowolone z możliwości kąpieli.
Zeberki zawsze potrzebują bodźców do poruszania się. Uwielbiają wyruszać na wycieczki odkrywcze, skaczą od gałęzi do gałęzi i uwielbiają różnorodność. Dlatego możesz przymocować wiele gałęzi do siedzenia i regularnie zmieniać ich układ. Zeberki to uwielbiają. Huśtawki i spirale również spotykają się z uznaniem ptaków.
Aby służyć ich instynktowi budowania gniazda, możesz zapewnić zwierzętom szereg materiałów budowlanych. Odpowiednie są tutaj maty ze słomy lub rafii, które można przymocować do prętów klatki. Do kreatywnych zajęć dla zwierząt nadają się również paski papieru, krótkie nitki wełniane lub szarpanki.
Zeberki potrzebują hałasu w tle, aby czuć się komfortowo. Cisza jest absolutnie czynnikiem stresującym dla ofiar. Ćwierkanie kolegów, ale także dzwoneczki zapewniają niezbędne przekomarzanie się w tle. Odtwarzaj delikatną muzykę, gdy nie ma Cię w domu. To je uspokaja.
W nocy małe ptaki ozdobne wraz ze swoim partnerem szukają schronienia w gnieździe do spania. W specjalistycznych sklepach znajdziesz duży wybór gniazd.
Dla zdrowia ptaków czystość jest oczywiście absolutną koniecznością. Dlatego codziennie czyść miskę z wodą, karmą i piaskiem oraz miskę do kąpieli dla ptaków. Co tydzień wycieraj klatkę od wewnątrz i na zewnątrz. Szczególnie dokładne czyszczenie powinno być przeprowadzane co miesiąc.
Jeśli to możliwe, należy pozwolić swoim zeberkom latać swobodnie raz dziennie. Swobodny lot jest bowiem absolutną atrakcją dla tych zwinnych akrobatów. Upewnij się, że na tych ciekawskich odkrywców nie czają się żadne źródła niebezpieczeństw: Szyby okien, drzwi, a nawet świece mogą stać się niebezpieczne dla zeberek.
Zebraliśmy tutaj dla Ciebie krótki przegląd najważniejszych wymagań dotyczących hodowli:
Oprócz dostępnej na rynku podstawowej paszy zbożowej z różnych rodzajów nasion prosa i traw, ptaki lubią codziennie żywić się świeżą zieleniną, taką jak pietruszka lub mniszek lekarski, warzywami i owocami. Poza tym regularnie podawaj swojej zeberce kiełki.
Mamy nadzieję, że udało Ci się dowiedzieć czegoś więcej o tych uroczych ptakach domowych. Jeśli myślisz o hodowli kilku zeberek, życzymy Ci dużo radości z tej małej, żywiołowej grupy ptaków.
