© Marcel Schauer / stock.adobe.com
Papużki faliste pochodzą oryginalnie z Australii i, jak sama nazwa wskazuje, należą do rodziny papugowatych. Dziś te ptaki z kolorowym upierzeniem należą do najpopularniejszych zwierząt domowych w Europie. W tym artykule znajdziesz porady i fakty na temat pochodzenia i hodowli papug falistych.
W swoim naturalnym środowisku papugi faliste żyją w ogromnych stadach liczących nawet 2000 ptaków. Nic dziwnego, że te towarzyskie zwierzęta niechętnie przebywają same. Jeśli więc chcesz mieć papugę falistą, musisz zdecydować się na co najmniej dwa zwierzęta tego rodzaju. Te żywotne ptaki dobrze czują się tylko w towarzystwie osobników, z którymi są w stałym kontakcie. Ich repertuar dźwięków i mowy ciała jest niesamowicie bogaty. Obserwowanie ich w kontaktach z innymi przedstawicielami gatunku jest zawsze ekscytujące.
Wiele papużek falistych po pewnym czasie jest całkiem oswojonych. Jednak kontakt z ludźmi nie wystarcza do zaspokojenia potrzeb tych towarzyskich ptaków. Oczywiście ani lustro, ani plastikowy ptak w klatce nie zastąpią prawdziwego partnera. Dla warunków utrzymania w domu odpowiednia jest grupa dwóch, czterech lub nawet sześciu ptaków. Grupa powinna składać się po połowie z samców i samic.
Z reguły kilka samców dobrze się dogaduje, jedynie wśród samic żyjących wspólnie bez samca często dochodzi do kłótni. W przeciwieństwie do wielu innych zwierząt, to samice tej rasy mają tendencję do dominacji.
© Sesa / stock.adobe.com
Dzika papuga falista ma typowe trawiasto-zielone upierzenie, które jako kamuflaż chroni ją przed wrogami. Natomiast zwierzęta udomowione są dziś dostępne w wielu kolorach. W wyniku hodowli celowej powstały papugi faliste o niebieskiej, żółtej lub białej sierści.
Ptaki zawdzięczają swoją nazwę delikatnemu falowemu wzorowi na głowie i przednim grzbiecie, który przechodzi na szersze paski na skrzydłach. Bladożółty pyszczek (maska), która sięga do gardła, jest wspólnym elementem większości papug falistych. Równie typowe są cztery do sześciu czarnych, okrągłych plam na gardle.
Wiek przedstawiciela tego gatunku można określić na podstawie woskówki nosa, jak również pierścienia wokół tęczówki ptaka. Woskówka młodego zwierzęcia ma jasne umaszczenie. Pierścień wokół tęczówki jest prawie niezauważalny lub nie ma go w ogóle, przez co oko jest prawie czarne. Natomiast u dorosłych ptaków jest on wyraźnie widoczny. Kolor woskówki nosowej jest również bardziej intensywny. Jednak w niektórych kolorach mogą wystąpić różnice. Po zrzuceniu piór w okresie młodocianym (między trzecim a siódmym miesiącem życia) papuga falista staje się dojrzała płciowo.
Określenie płci papugi falistej nie jest takie proste, ponieważ kolorowe upierzenie występuje zarówno u samców, jak i samic. Jedynie tzw. woskówka pozwala wywnioskować płeć ptaka tego gatunku. Woskówka samicy jest zazwyczaj brązowa, natomiast u samca – niebieska. W zależności od hodowli, woskówka samców może również mienić się na kolor fioletowy do różowego. Obie płcie osiągają około 18 cm wzrostu (długość od głowy wraz z ogonem) i ważą od 25 do 40 g.
Papużki faliste są niezwykle popularne jako zwierzęta domowe. Wyglądają ładnie, są żywotne i „rozmowne”. Ponadto można je bez problemu trzymać również w mniejszym mieszkaniu i są one dość tanie pod względem zakupu i warunków utrzymania. Przed zakupem należy jednak dokładnie zastanowić się, czy możesz zapewnić zwierzęciu odpowiednie dla gatunku życie.
Są to bowiem nie tylko bardzo towarzyskie, ale także bardzo zwinne zwierzęta. Oprócz jednego (lub więcej) przedstawicieli tego gatunku, ptaki tej rasy potrzebują miejsca i ruchu, aby czuć się komfortowo. Duża klatka i regularne loty po pomieszczeniu są niezbędne dla optymalnego rozwoju ptaków falistych. Ważne jest również czyszczenie klatki, wymiana żwirku i wody, jak również codzienne karmienie. Papugi faliste mogą z łatwością osiągnąć wiek 15 lat.
Papugi faliste wyglądają pięknie i z pewnością wniosą więcej życia do Twojego domu. Jednak przysporzą Ci też trochę pracy. Zwłaszcza rodzice, którzy kupują zwierzęta dla swoich dzieci powinni mieć świadomość, że duża część obowiązków spadnie na nich. Zaleca się, aby dziecko osiągnęło co najmniej wiek szkoły podstawowej. Dopiero wtedy może Cię aktywnie wspierać w dbaniu o zwierzęta. Jednak nawet dzieci ze szkoły podstawowej są jeszcze zbyt młode na wyłączną odpowiedzialność. Mimo to, Twoje dziecko nauczy się zwracać uwagę na potrzeby ptaków. Papugi faliste to nie zwierzęta do przytulania, ale są za to dobrzy słuchacze i weseli przyjaciele do obserwowania.
W przypadku klatki dla ptaków obowiązuje zasada, że zbyt duży model nie istnieje! W końcu w każdym razie stanowi ona ogromne ograniczenie instynktu ruchowego ptaków. Aby je zminimalizować, klatka powinna mieć co najmniej od 1 do 1,5 m długości, 80 cm szerokości i 80 cm wysokości. Z uwagi na to, że papugi faliste latają głównie poziomo, decydująca jest raczej jej długość, niż wysokość. Klatki wieżowe są tak samo nieodpowiednie jak klatki okrągłe. Im prostsza konstrukcja klatki, tym lepiej. W klatce należy jednak zapewnić zwierzętom jak największą różnorodność.
Papugi faliste to żywiołowe ptaki, które ucieszą się z zabawek w klatce. Poniższy zestawienie pokazuje, jakich akcesoriów nie powinno zabraknąć w klatce i co jeszcze możesz zrobić, aby uszczęśliwić Twoją papużkę.
Papugi faliste bardzo dobrze potrafią się wspinać. Ponadto uwielbiają wszystko, co błyszczy, dzwoni i się porusza. Huśtawki, liny, drabiny, dzwoneczki i piłki zapewniają niezbędne urozmaicenie. Aby zadbać o nowe bodźce, należy od czasu do czasu wymieniać zabawki. Ponadto klatka dla ptaków powinna oferować wystarczająco dużo miejsca i nie może być przeładowana zabawkami. Oczywiście zabawki nigdy nie zastąpią towarzystwa innego ptaka w klatce.
Hodowla ptaków obejmuje nie tylko odpowiednie dla danego gatunku warunki utrzymania, ale także właściwą pielęgnację i czyszczenie klatki. Ale jak naprawdę wyczyścić klatkę? Jak często muszę dostarczać nową wodę do picia i kiedy należy wymienić piasek dla ptaków? Poniższe zestawienie pomoże Ci w wypełnianiu „obowiązków” opiekuna ptaków.
Codziennie:
Raz w tygodniu:
Raz w miesiącu:
Duża klatka dla ptaków nie jest jednak wystarczająca, aby zaspokoić potrzebę ruchu. Dlatego też należy zapewnić papudze falistej co najmniej jedną godzinę swobodnego lotu dziennie. Najlepiej pozwolić swoim ptakom latać w cichej, dużej i bezpiecznej przestrzeni. Okna i drzwi powinny być zamknięte, a trujące rośliny pokojowe i wąskie szczeliny usunięte. Zapewnij swojej papudze falistej wystarczająco dużo możliwości lądowania na różnych wysokościach.
Kuchnia i łazienka nie powinny być dostępne dla papug, gdyż czai się tu zbyt wiele niebezpieczeństw. Pokoje dla dzieci również raczej nie nadają się do swobodnego lotu, gdyż papugi faliste reagują przerażeniem na intensywną głośność lub gwałtowne ruchy. Dodatkowo należy pamiętać, że ptaki te „obrabiają” dziobami drewno, tapety czy szafki. Dlatego też drogie szafy, lakierowane regały lub wartościowe tapety lepiej umieścić w innym pomieszczeniu.
Jeśli masz dużo miejsca w domu, możesz również trzymać papugi w wolierze. Woliera to duża klatka umożliwiająca swobodne loty. Jej zaletą jest to, że znajdzie się w niej miejsce dla kilku ptaków. Można więc stwierdzić, że woliera bardzo dobrze spełni potrzeby papug falistych.
W swojej ojczyźnie papugi faliste żywią się przede wszystkim dojrzałymi nasionami traw i innych roślin okrywowych. Nasiona te dostarczają energii i zaopatrują ptaki we wszystkie potrzebne im składniki odżywcze. Dlatego też również jako zwierzęta domowe powinny otrzymywać przede wszystkim ziarno.
Polecane są gotowe mieszanki zbożowe z prosa i innych nasion. Zdrowa, dorosła papuga falista potrzebuje około dwóch łyżeczek dziennie. Nasiona o bardzo wysokiej zawartości oleju, jak również mieszanki w formie tłoczonej z dodatkami klejącymi, takimi jak miód, powinny być podawane z umiarem, gdyż są zbyt kaloryczne dla tych małych ptaków. Będzie zatem lepiej, jeśli podasz swojej papudze falistej świeże owoce i zielone ziołami (np. mniszek lekarski lub gwiazdnica).
Odkryj nasz wybór karmy dla papug falistych, a także przeczytaj nasz artykuł o żywieniu papugi falistej!
© Kaboodle / stock.adobe.com
Papugi faliste zazwyczaj same dbają o swoją higienę osobistą. Pomagają w tym wanienka do kąpieli, kamień do pielęgnacji pazurów i naturalne drewniane gałęzie zapewniające zużycie pazurów. Upewnij się, że Twoje papugi faliste mają do dyspozycji te akcesoria. Następnie obserwuj, czy ptaki odpowiednio je wykorzystują.
Papugi faliste mają tendencję do bardzo późnego ujawniania chorób. Za zmianami w zachowaniu, zaburzonym apetytem czy trawieniem i trawieniem lub zmniejszoną aktywnością mogą kryć się poważne choroby. Dlatego należy je wcześnie zauważyć i skonsultować z weterynarzem.
Ojczyzną papug falistych jest Australia. W dużych stadach kolonizują trawiaste stepy, sawanny i otwarte obszary leśne. Większość dzikich papug falistych to zwierzęta koczownicze, co oznacza, że latają z regionu do regionu w poszukiwaniu pożywienia. Ich lot nie trwa jednak nigdy dłużej niż trzy godziny bez przerwy. W tym czasie pokonują około 100 kilometrów.
Tylko we wschodniej Australii te kolorowe ptaki żyją na stałe. Oznacza to, że przez cały rok pozostają w tym samym regionie. Jest to spowodowane sprzyjającymi warunkami klimatycznymi. We wschodniej Australii papugi faliste znajdują wodę i pokarm przez cały rok.
Do Europy pierwsze dzikie papugi przybyły w 1840 roku – nie drogą powietrzną, ale na statku. Na pokładzie znajdował się angielski naukowiec John Gould. Przywiózł on ze sobą do swojej ojczystej Wielkiej Brytanii kilka okazów papugi długoogonowej. Te żywotne ptaki szybko zyskały popularność w Europie, a popyt na nie gwałtownie wzrósł. Wzrósł również eksport zwierząt z dalekiej Australii. Daleka podróż do Europy była jednak uciążliwa i niemało ptaków umierało.
W związku z tym w Europie starano się prowadzić własną hodowlę. Pierwsze sukcesy w tym zakresie odnotowano we Francji w 1846 roku. Niedługo potem potomstwo pojawiło się także w zoo w Antwerpii (1850) i u niemieckiego prywatnego hodowcy (1855).
Jednak europejska hodowla początkowo nie była w stanie sprostać zapotrzebowaniu na tego ptaka. Tak więc prawie każdy statek, który opuszczał Australię i płynął do Europy, miał na pokładzie papugi faliste. Dopiero w 1894 roku Australia położyła kres temu masowemu eksportowi, wprowadzając zakaz wywozu obowiązujący do dziś.
Tymczasem w Europie pod koniec XIX wieku nastąpił gwałtowny wzrost hodowli papug falistych. Kiedy Australia wprowadziła zakaz wywozu tych ptaków, komercyjna hodowla masowa istniała już w Niemczech, Francji i Anglii. Na początku XX wieku papuga falista ostatecznie podbiła Amerykę. Dziś jest jednym z najpopularniejszych ptaków ozdobnych na całym świecie.
Przeczytaj więcej o hodowli papug falistych!
Pojedyncze osobniki można kupić w sklepach zoologicznych za około 30 do 40 złotych, od 50 zł można kupić parkę.
