© brszattila / stock.adobe.com
Nierozłączki czerwonoczelne nigdy nie żyją w pojedynkę, a zawsze w grupach.
Nierozłączki czerwonoczelne (Agapornis roseicollis) to niewielkich rozmiarów, niezwykle urocze i bystre papugi z południowej Afryki. Jeśli interesujesz się tym gatunkiem ptaków, w poniższm artykule znajdziesz wszystkie najważniejsze informacje na ich temat.
| Nazwa: | Nierozłączka czerwonoczelna (Agapornis roseicollis), podgatunek papużek nierozłączek (Agapornis) |
| Wielkość: | ok. 15 cm |
| Długość życia: | ok. 20 lat |
| Utrzymanie: | przynajmniej w parach, nigdy pojedynczo |
| Socjalizacja z innymi ptakami: | nie |
| Klatka: | woliera wewnętrzna lub zewnętrzna, a najlepiej oddzielny pokój (minimalne wymiary dla pary: 1,5 x 1 x 1 m plus budka w wolierze zewnętrznej) |
| Pożywienie: | w dwóch trzecich składający się z nasion, w jednej trzeciej z zielonki |
| Poziom trudności: | średnio wymagający |
Nierozłączki czerwonoczelne to bardzo popularne ptaki ozdobne, które swoją popularność zawdzięczają przede wszystkim niezwykłej urodzie. Z wielkością ciała około 15 centymetrów i wagą około 50 gramów należą do grupy małych papug.
Jako że samica i samiec nie różnią się od siebie z wyglądu, rozróżnienie ich płci gołym okiem jest niemożliwe. Zarówno samice jak i samce mają zielone upierzenie podstawowe, nieco jaśniejsze na brzuchu, a ich krótki ogon i kuperek są zwykle niebieskie.
Znakiem rozpoznawczym i źródłem nazwy nierozłączki czerwonoczelnej jest czerwonawa twarz ptaków – szyja aż do klatki piersiowej również promienieje pięknym, intensywnym czerwonym odcieniem. Dziób nierozłączki czerwonoczelnej jest mocny i ma barwę od żółtej do jasnoróżowej. Upierzenie młodych osobników jest jeszcze nieco jaśniejsze pod względem kolorystycznym. Agapornis roseicollis występuje w wielu odmianach hodowlanych o różnych barwach, w tym lutino (żółtej), niebieskiej, pastelowej niebieskiej i oliwkowozielonej, każda z różowawym fartuszkiem.
© MarKord / stock.adobe.com
Nierozłączki czerwonoczelne są znane wśród miłośników ptaków jako ptaki uwielbiające zabawę. Dzięki swojej inteligentnej i wyjątkowo ciekawskiej naturze te żywiołowe papugi zawsze tworzą zabawne sytuacje. Nierozłączki czerwonoczelne to niezwykle aktywni lokatorzy, którzy ożywią Twoje cztery ściany, szczególnie w godzinach porannych i wieczornych.
Niemniej, głośności tych małych papug nie należy lekceważyć: Od cichego ćwierkania po przenikliwe wrzaski, nierozłączki czerwonoczelne dysponują dużym repertuarem głosów, przy czym szczególnie głośne dźwięki mogą być odbierane jako nieprzyjemne. Dlatego przed zakupem najlepiej porozmawiać również z sąsiadami, aby uniknąć sporów i móc w pełni cieszyć się sympatycznymi papużkami nierozłączkami.
Jak sama nazwa sugeruje, nierozłączki czerwonoczelne są wierne swoim partnerom – zazwyczaj wiążą się z jednym osobnikiem na całe życie, a gdy ten umiera, przepełnia je smutek i samotność.
Dlatego przedstawicieli tego gatunku najlepiej jest trzymać w parach lub nawet w niewielkich grupach. Spodziewaj się jednak, że pióra od czasu do czasu będą wśród nich latać. Nierozłączki są uważane za dość kłótliwe i czasami postępują bezwzględnie, aby zaistnieć wśród swoich towarzyszy. Odradzamy również kontakty towarzyskie z innymi gatunkami ptaków.
W przeciwieństwie do papużek falistych nierozłączki czerwonoczelne niekoniecznie należą do oswojonych ptaków domowych. Jednak dzięki cierpliwości i wytrwałości możesz sprawić, że podejdą do Twojej ręki lub zareagują na swoje imię.
Dzięki odpowiedniej wiedzy i niezbędnemu wyposażeniu możesz zapewnić swoim podopiecznym warunki utrzymania właściwe dla gatunku. Przede wszystkim należy zadbać o odpowiednią liczbę ptaków – nierozłączki, w tym czerwonoczelne, nie mogą być trzymane w pojedynkę. Wręcz przeciwnie, powinny mieć zapewnione towarzystwo co najmniej jednego ptaka, a najlepiej całej ich grupy, czy nawet stad liczących do 20 ptaków.
Klatki dla ptaków nigdy nie są zbyt duże! Aby zwierzęta mogły latać na niewielką odległość od gałęzi do gałęzi, para nierozłączek czerwonoczelnych potrzebuje klatki o wymiarach co najmniej 150 x 100 x 100 centymetrów (długość x szerokość x wysokość). Dla każdej kolejnej parki należy przestrzeń powiększyć o co najmniej 50%. Pręty klatki nie powinny być zbyt małe ani zbyt duże i nie powinny być pokryte szkodliwym lakierem.
Jeśli masz wystarczająco dużo miejsca, najlepiej jest trzymać papużki w wolierze (na zewnątrz lub wewnątrz). Jeśli mówimy o trzymaniu ich na zewnątrz, trzeba pamiętać o zapewnieniu im schronienia przed przeciągami, gryzoniami i drapieżnikami. Idealnym rozwiązaniem jest wygospodarowanie dla nich oddzielnego pokoju, w którym papugi będą mogły swobodnie latać.
Optymalna temperatura wynosi od 18 do 25 stopni Celsjusza. Zdecydowanie należy unikać przeciągów i silnych wahań temperatury, ustawiając klatkę z dala od źródeł ciepła i okien.
W swoim naturalnym środowisku nierozłączki czerwonoczelne są przyzwyczajone do średniej długości dnia wynoszącej 12 godzin. Dlatego wspieraj swoje zwierzęta w zimie sztucznym oświetleniem.
W klatce lub wolierze powinno znajdować się kilka misek na wodę i pokarm, które najlepiej przymocować do ich prętów. Jeśli chodzi o ściółkę, możesz wybierać spośród różnych podłoży: Szczególnie odpowiedni jest piasek dla ptaków, ściółka konopna lub granulat drewna bukowego. Granulat jest najbardziej chłonny, piasek zawiera ważne dla zdrowia zwierząt minerały, a żwirek jest niezbędny dla prawidłowej pracy układu trawiennego.
Nawet kupując zabawki i wyposażenie klatki, należy zawsze pamiętać o instynkcie gryzienia ptaków i wybierać naturalne drewno. Do skubania nadają się również świeże gałązki – np. niepryskanych drzew owocowych.
Nierozłączki bardzo lubią siadać na wszelkiego rodzaju siedziskach takich jak huśtawki, pierścienie, drabinki i grzędy – im bardziej będą się trzęsły i kołysały, tym większą sprawią frajdę Twoim aktywnym pupilom!
Ponadto, powinno się zapewnić im schronienie w postaci domku, którego nie należy mylić z budką lęgową. W przeciwieństwie do budki lęgowej bowiem, która jest zamknięta dookoła, domki są otwarte z przodu. Aby uniknąć kłótni w grupie, domków musi być więcej niż par.
Wielkość klatki dla parki: 150 cm x 100 cm x 100 cm
Temperatura: 18 do 25°C
Lokalizacja: Z dala od przeciągów
Długość dnia: Ok. 12 godzin
Wyposażenie: Miseczka ze żwirkiem, gałązki do gryzienia, grzędy, huśtawki, obręcze i zabawki z naturalnego drewna, otwarte domki do spania, płaska miska do kąpieli
Podłoże: Piasek dla ptaków, żwirek konopny lub granulat z drewna bukoweg
Pielęgnacja: Codzienne czyszczenie miseczek z pokarmem i wodą oraz miski do kąpieli dla ptaków, codzienny swobodny lot
© Winston Yanez / stock.adobe.com
Również zwierzęta nie lubią nudy i wymagają odpowiedniej pielęgnacji – nierozłączki czerwonoczelne nie są tutaj wyjątkiem:
Swobodny lot jest obowiązkowy dla wszystkich ptaków domowych. Żadna woliera go nie zastąpi. Pozwól więc swoim nierozłączkom latać swobodnie raz dziennie. Przedtem jednak sprawdź pomieszczenie pod kątem potencjalnych źródeł zagrożeń, takich jak otwarte drzwi, uchylone okna czy trujące rośliny. Zadbaj o odpowiednie wyposażenie – w sklepach znajdziesz szeroki wybór drzewek do wspinania, miejsc do siedzenia czy też specjalnych placów zabaw dla ptaków.
Nierozłączki czerwonoczelne uwielbiają się kąpać. Dlatego w klatce nie może zabraknąć płytkiej miski kąpielowej. Niektóre nierozłączki lubią również prysznic w postaci zraszania spryskiwaczem do kwiatów.
Dieta tych ptaków powinna składać się w dwóch trzecich z ziaren, które są specjalnie dostosowane do potrzeb dużych papug. Mieszanki zawierają wysokiej jakości nasiona prosa i owsa, a wysokotłuszczowe ziarna, takie jak nasiona słonecznika, są obecne w mieszance jedynie w umiarkowanym stopniu.
Pozostała część jadłospisu powinna obejmować pokarm zielony, taki jak jagody, zioła, owoce i warzywa. W przypadku niedoborów witamin lub minerałów zaleca się podawanie im specjalnych witamin i suplementów.
Ale nie ułatwiaj swoim sprytnym nierozłączkom karmienia: Dzięki kuli z kratkami wypełnionej pokarmem zapewnisz swojemu ptasiemu stadu urozmaicenie i dobrą zabawę. Również tekturowe rolki można wypełnić smakołykami. Wyślij swoich pupili na poszukiwanie nasion, po prostu wysypując je na podłogę lub mieszając je w misce z piaskiem dla ptaków. Sprawi im to mnóstwo frajdy i zadba o dobrą kondycję.
Szczegółowe informacje na temat żywienia nierozłączek znajdziesz w naszym artykule: Żywienie papużki nierozłączki.
Kupując nierozłączki czerwonoczelne, możesz spodziewać się, że te małe papużki będą Ci towarzyszyć przez wiele lat. Przy dobrej pielęgnacji mogą one bowiem osiągnąć dumny wiek nawet 20 lat. Jest to dosyć ważna kwestia, którą należy wziąć pod uwagę przy zakupie zwierząt.
Wszelkie choroby i dolegliwości spowodowane są przede wszystkim niewłaściwymi warunkami utrzymania, takimi jak brak miejsca czy niedożywienie. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać wszystkich zaleceń dotyczących ich utrzymania i w przypadku zaobserwowania jakichkolwiek nieprawidłowości, np. nastroszonych piór czy ospałości, skontaktować się z lekarzem weterynarii.
W wieku od pięciu do siedmiu miesięcy nierozłączki czerwonoczelne stają się dojrzałe płciowo i właśnie wtedy zaczynają poszukiwania partnera. Jako ptaki lęgowe, składają jaja w dziuplach drzew, dlatego w warunkach domowych potrzebują specjalnej budki lęgowej.
Niezwykła jest metoda stosowana przez nierozłączkę czerwonoczelną podczas budowania gniazda. Ptaki przenoszą materiał do budowy gniazda, zaciskając go w swoim upierzeniu, nie nosząc go dziobem lub pazurami.
Samica składa cztery do sześciu jaj, które następnie wysiaduje przez około trzy tygodnie. Po kolejnych sześciu do dziesięciu tygodniach młode zwierzęta są zdolne do lotu.
Nierozłączka czerwonoczelna należy do rodzaju Agapornis w obrębie rodziny papug wschodnich. Jej ojczyzną jest Afryka Południowa, a dokładniej Botswana i Namibia. Naturalne siedlisko ptaków to półpustynie, stepy i sawanny, a także suche lasy.
W naturze nierozłączki czerwonoczelne lubią przebywać w grupach po około 20 osobników. W jeszcze większych grupach można spotkać je w miejscach żerowania czy przy wodopojach.
Papugi te można kupić nie tylko w sklepach zoologicznych, ale również u oficjalnych hodowców, osób prywatnych czy znaleźć w schroniskach. W każdym przypadku przed zakupem należy zwrócić szczególną uwagę na pochodzenie i dotychczasowe warunki utrzymania zwierząt, aby nie paść ofiarą nieuczciwych sprzedawców.
Ich ceny zaczynają się od kilkudziesięciu złotych i w zależności od pochodzenia i odmiany barwnej mogą osiągać kwoty kilkunastu złotych. Należy także pamiętać, że konieczne może być posiadanie świadectwa ich pochodzenia oraz, że profesjonalnego hodowcę poznamy między innymi po tym, że nie rozdziela on par swoich podopiecznych.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
