© foto4440 / stock.adobe.com
Psotna, ale kochana – mnicha.
Jako zwierzę domowe mnicha jest wesołą i żywą towarzyszką. Na wolności ta zielona papuga miniaturowa wyróżnia się przede wszystkim zdolnościami adaptacyjnymi i potrafi zdenerwować co poniektórych. Podsumowaliśmy dla Ciebie wszystko, co musisz wiedzieć o tych uroczych rozrabiakach. Znajdziesz tutaj także cenne wskazówki dotyczące ich hodowli i pielęgnacji.
Upierzenie tych osiągających około 30 centymetrów papug jest niepowtarzalne: głowa, grzbiet, wierzch skrzydeł i ogon błyszczą intensywną zielenią. Ponadto skrzydła i długi ogon zdobią niebieskie akcenty.
Czoło mnich jest szaro-niebieskie, policzki, szyja, brzuch i spód skrzydeł są szare. Nóżki i obwódka oczu również są szare, tylko dziób jest jasnobrązowy.
Podobnie jak w przypadku większości papug, płci mnichy nie da się określić na podstawie cech zewnętrznych. Różnice między samcami i samicami pod względem koloru i wielkości są zbyt małe.
W celu określenia płci opiekunowie papug są zatem zdani na pomoc weterynarza: z pomocą przychodzi analiza DNA lub badanie endoskopowe.
Te zielono-szare papugi długoogonowe myślą prawie wyłącznie o tym, co by tu zbroić, i są bardzo pewne siebie. Te niezwykle żywiołowe i ufne towarzyszki najlepiej czują się w swoim gronie, ale lubią też uwagę swoich opiekunów. W razie potrzeby głośno ich wołają.
Nawet jeśli głośności mnichy nie da się zlekceważyć, jako opiekun nie musisz obawiać się ciągłej ekspozycji na dźwięk. Te małe hultaje raczej rzadko podnoszą głos. Są jednak bardzo gadatliwe i nie pozostawiają niczego wokół siebie bez komentarza.
Mnicha uchodzi za wyjątkowo inteligentną. Ma to tę zaletę, że można nauczyć ją mówić. Im inteligentniejsze zwierzę, tym większa jest również potrzeba aktywności. Na szczęście te szarmanckie małe papużki są tak urocze, że z przyjemnością spędza się z nimi dużo czasu.
Mnichy są jedynymi papugami, które budują gniazda w celach lęgowych – i to nie byle jakie: są tak utalentowane, że za pomocą swoich dziobów tworzą wielorodzinne budynki mieszkalne. Ogromne gniazda, które w naturze mogą ważyć nawet 250 kilogramów, są wykonane z gałązek.
Nie gniewaj się więc na swoją mnichę, jeśli od czasu do czasu pożyczy sobie papier, sznurek czy inny przedmiot znajdujący się w Twoim domu – w jej naturze leży poszukiwanie idealnego materiału do budowy gniazda.
© ben / stock.adobe.com
Jeśli chcesz trzymać mnichę jako zwierzę domowe, musisz zapewnić jej towarzystwo. W naturze ptaki te spędzają życie w dużych stadach. Są większe niż na przykład papużki faliste i potrzebują do towarzystwa innych osobników swojego gatunku, dlatego należy je trzymać raczej w przestronnej wolierze z możliwością swobodnego lotu niż w klatce.
Wszystko, czego Twoja mnicha potrzebuje do życia, znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
W jadłospisie dzikich mnich znajdują się między innymi owoce, jagody, orzechy, nasiona i owady. Dla papug udomowionych dostępna jest już gotowa karma dla dużych papug. Ponadto pokarm możesz urozmaicić, dodając owoce, warzywa i paszę zieloną.
Należy zdecydowanie unikać awokado. Zawierają persynę, która jest niezwykle niebezpieczna dla ptaków. Zamiast tego lepiej podawać jabłka i marchew. Zachowaj umiar również w przypadku orzechów i nasion. W przeciwnym razie papugi będą musiały wkrótce przejść na dietę.
Mnichy to wytrzymałe ptaki. Nie są one jednak odporne na typowe choroby papug i papug długoogonowych. Są to na przykład choroba papuzia, aspergiloza czy choroba Pacheca.
Uważni i świadomi obserwatorzy ptaków wiedzą, na które objawy powinni zwrócić uwagę. W najlepszym przypadku, zgodne z dobrostanem gatunku hodowla i żywienie mogą zapobiec rozwojowi choroby.
Jeśli Twoje papugi długoogonowe są w dobrym zdrowiu, możesz liczyć na wiele wspaniałych wspólnie spędzonych lat. Te małe papugi wprawdzie nie żyją tak długo jak na przykład ary. Mimo to osiągają dostojny wiek w około 25 lat.
Jeśli szukasz żywotnych towarzyszy, którzy tryskają dobrym humorem i uwielbiają pogawędki, te zielone łobuziaki podbiją Twoje serce. Najlepiej jest kupić mnichę bezpośrednio od hodowcy lub od osoby prywatnej. Zawsze należy zwrócić uwagę na stan ptaków i warunki hodowli.
Mimo że wielu przyszłych opiekunów szuka oswojonych, karmionych z ręki ptaków, często lepszym wyborem jest lęg naturalny. Wówczas papugi pozostają z rodzicami tak długo, jak to możliwe, i są naturalnie socjalizowane. Hodowane w ten sposób zwierzęta są później mniej podatne na zaburzenia behawioralne.
Cena tych miniaturowych papug zależy od miejsca ich zakupu. Dobrym punktem odniesienia jest kwota w wysokości od około 700–1200 złotych za parę.
Nadal się wahasz, którego ptaka wybrać? W Magazynie zooplus przedstawiamy portrety różnych gatunków ptaków.
Domem mnichy jest Ameryka Południowa, a dokładniej Argentyna, Boliwia, Brazylia, Paragwaj i Urugwaj.
Ten wytrzymały i zdolny do adaptacji ptak występuje dziś również w innych częściach świata – w Ameryce Północnej i wielu krajach Europy Zachodniej, takich jak Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Portugalia czy Hiszpania, mnichy, które pierwotnie pełniły funkcję zwierząt domowych, można spotkać na wolności.
Wielu ludzi martwi jednak rozprzestrzenienie się tych pierzastych mieszkańców Ameryki Południowej. Już Karol Darwin zauważył, że papugi długoogonowe powodują szkody w uprawach na roli. A to jeszcze nie wszystko: Obecnie mnichy są źródłem niebezpieczeństwa w Barcelonie, Madrycie i innych miastach, ponieważ budują ciężkie, wspólne gniazda nad głowami odwiedzających parki, produkują w stadzie duże ilości odchodów i wyjadają pokarm rodzimym ptakom śpiewającym.
Te zielone papugi swoją nazwę zawdzięczają prawdopodobnie trybowi życia, jaki prowadzą: W dużych gniazdach mnichy żyją razem, prawie jak mnisi w klasztorze. Co więcej, przy odrobinie wyobraźni kolorystyka ich upierzenia może przypominać habit mnicha.
Zwierzęta towarzyszą jej odkąd pamięta – nie posiada prawie żadnego zdjęcia z dzieciństwa bez papużki falistej na głowie lub kota na kolanach. Od ponad dziesięciu lat pisze jako redaktorka na różne tematy, od ubezpieczeń zdrowotnych po posiadanie kota. Towarzyszy jej kotka Mimi, która jest najlepszym źródłem inspiracji dla wielu tekstów i zawsze wie, kiedy jest odpowiedni czas na przerwę w pisaniu.
