© Marylène / stock.adobe.com
Kury marans najlepiej czują się w zróżnicowanym środowisku.
Jeśli mamy ochotę na czekoladowe jaja nie tylko na Wielkanoc, ale przez cały rok, warto rozważyć zakup kur rasy marans. Te pochodzące z Francji ptaki znane są ze znoszenia czekoladowo-brązowych jaj, są wytrzymałe, żywiołowe i potrzebują urozmaiconego wybiegu.
Kury marans to niezwykle urodziwe ptaki, które występują w wielu różnych ubarwieniach, przy czym „klasyczna” wersja to kolor czarny z miedzianą szyją.
Z czasem zaczęto krzyżować je z kolorowymi rasami kur bojowych oraz azjatyckich. Rezultatem wysiłków hodowlanych jest kolorowa mieszkanka, występująca w wielu różnych odmianach kolorystycznych.
Dopuszczalne ubarwienia obejmują: Srebrno-jastrzębiate, złoto-jastrzębiate, białe, czarne, czarno-miedziane, czarno-srebrne, złocisto-pszeniczne, niebiesko-miedziane, niebiesko-srebrne, płowe z czarnym ogonem, columbia, czarno-gronostajowe oraz splash.
Ubarwienie jastrzębiate to inaczej paskowane, określające poprzeczny wzór pasków na piórach, kolor niebieski to w rzeczywistości rozcieńczona czerń, a zatem odcień szarości. Columbia odnosi się do czarnego zabarwienia na szyi, końcówkach skrzydeł i ogonie. Splash natomiast to wzór z białymi, czarnymi i niebieskimi (szarymi) piórami. Płowy z kolei to kolor żółtawo-brązowy.
Grzebień, gardło i zausznice kur rasy marans mają jaskrawoczerwony kolor, a ich łapy są zazwyczaj jasne i lekko opierzone.
Uważane są za cieszące się dobrym zdrowiem, mają mocny tułów z szerokimi ramionami i wydatną piersią, ale nie sprawiają wrażenia ociężałych. Wręcz przeciwnie, są ruchliwe i żywe. Pióra przylegają do tułowia, a skrzydła są dosyć małe.
Kury ważą od 2,6 do 3,2 kilograma, a koguty od 3,5 do 4 kilogramów.
Oprócz standardowej odmiany, istnieje również odmiana miniaturowa i w jej przypadku waga kur waha się od 900 gramów do kilograma, a kogutów od kilograma do 1,1 kilograma.
Kury dzielimy na trzy różne grupy: Nioski, mięsne oraz kury zdolne zarówno do produkcji jaj, jak i szybko przyrastające na wadze. Kury nioski znoszą dużo jaj, ale są mniej przydatne, jeśli chodzi o mięso. Kury mięsne są hodowane głównie w celach konsumpcyjnych.
Maransy łączą w sobie obie właściwości. Przez cały rok, z wyjątkiem zimy, znoszą od 180 do 200 jaj.
Swoją popularność kury marans zawdzięczają przede wszystkim kolorowi znoszonych jaj, których paleta barw waha się od ciemnej czekolady do kasztanowatego brązu i rdzawej czerwieni. Zdarzają się także jaja nakrapiane lub nieregularnie cętkowane.
Na początku okresu nieśności jaja są ciemne i stopniowo jaśnieją. Jest to całkowicie normalne i nie stanowi powodu do niepokoju.
Jaja charakteryzują się nie tylko ciekawym kolorem, ale również niezwykle grubą skorupą, która pełni funkcję bariery dla patogenów i chroni wnętrze jaja przed parowaniem, dzięki czemu mają wyjątkowo długi okres przydatności do spożycia.
Kury marans mają opinie przyjaznych i żywiołowych, chętnie przychodzą, gdy je zawołamy, chociaż zasadniczo są raczej nieśmiałe w stosunku do ludzi i nie przepadają za byciem dotykanymi.
Poza tym są wyjątkowo ciekawskie i lubią wspinać się na wyżej położone gałęzie, aby mieć lepszy widok na okolicę. Rzadko wydają z siebie głośne dźwięki, co z pewnością docenią nietolerujący gdakania sąsiedzi.
Jeśli zniesione jaja nie zostaną zabrane, kura zazwyczaj rozpoczyna wysiadywanie. W przypadku nowoczesnych ras kur, które hodowane są ze względu na swoją dużą nieśność, instynkt wysiadywania jaj, tak zwanego kwoczenia, nie jest szczególnie rozwinięty.
Jeśli chodzi o maransy, istnieją sprzeczne informacje. Według niektórych źródeł jest on umiarkowany w kierunku słabego, inne z kolei mówią, że z ogromną troską opiekują się młodymi.
© erwan22 / stock.adobe.com
Maransy mogą być trzymane zarówno w zamkniętych pomieszczeniach, jak i w systemie wolnowybiegowym, nawet przez cały rok. W zupełności wystarczy im wówczas mała klatka do przenocowania lub na wypadek złej pogody.
Ze względu na swój ciekawski charakter, najlepiej czują się w zróżnicowanym środowisku. Może to być na przykład połączenie piaszczystych terenów i łąk z drzewami i krzewami, wśród których będą mogły się ukryć.
Jeśli nie mamy do dyspozycji przestronnego ogrodu, możemy rozważyć niewielkie stadko odmiany miniaturowej.
Wskazówka: Maransy potrafią stosunkowo dobrze latać. Jeśli więc trzymamy je na wybiegu zewnętrznym bez dachu, należy go zabezpieczyć wyższym ogrodzeniem.
Te żywiołowe ptaki jedzenie zdobywają najchętniej samodzielnie. Kury na wolnym wybiegu żywią się między innymi jagodami, owadami, ślimakami i robakami.
Niewykluczone jednak, że konieczne będzie ich dokarmianie, ale z umiarem – maransy mają bowiem tendencję do nadwagi. Dlatego należy zachować ostrożność podczas ich dokarmiania i regularnie kontrolować ich wagę.
Pokarm dla kur znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
Ile kosztuje marans? Zwierzęta te są obecnie oferowanie w cenie około 60 złotych za sztukę.
Jeśli zależy nam na typowych ciemnobrązowych jajach, powinnyśmy kupić kury od renomowanego hodowcy. W przeciwnym razie rozczarowanie jest gwarantowane. Często pod przykrywką kur marans sprzedawane są ptaki, które później okazują się być krzyżówkami, znoszącymi jasne jaja.
Możemy nabyć także jaja wylęgowe i zlecić ich wyklucie w inkubatorze lub podłożyć innej kurze do wysiadywania. W tym przypadku również należy szukać renomowanych hodowców, aby mieć pewność, że z jaj wyklują się zdrowe pisklęta, rzeczywiście pochodzące od przedstawicieli rasy marans. Cena jaja wylęgowego zazwyczaj wynosi około 8 złotych.
Wskazówka: Jeśli chcemy, aby nasze kury znosiły czekoladowe jaja, nie wybierajmy tych najbardziej urodziwych. U kur marans często uroda i wysoka nieśność wzajemnie się wykluczają.
Rasa ta ma swoje początki we Francji, a swoją nazwę zawdzięcza francuskiej wiosce rybackiej Marans w pobliżu La Rochelle.
W okresie między XII i XIV wiekiem region ten należał do Anglii. Do ulubionych zajęć załóg angielskich statków należały walki kogutów. Zwierzęta, które przeżyły walkę, mogły zejść na ląd, gdzie łączyły się w pary z miejscowymi kurami, które już wówczas znosiły brązowe jaja.
W drugiej połowie XIX wieku marynarze przywozili ze sobą różne azjatyckie kury, które również były krzyżowane z maransami. Koncentrowano się przede wszystkim na uzyskaniu ciężkich, pełnych brązowych jaj, a inne cechy schodziły na dalszy plan.
| Nazwa | Marans |
| Wielkość | około 50 centymetrów |
| Waga koguta | 3,5 do 4 kilogramów |
| Waga kury | 2,6 do 3,2 kilogramów |
| Ilość składanych jaj | 180 do 200 jaj rocznie |
| Minimalna waga jaja lęgowego | 65 gramów |
| Kolor jaja | brązowy |
| Warunki utrzymania | zamknięty wybieg, optymalnie wolny wybieg |
| Pokarm | samodzielnie znajdowany, ewentualne dokarmianie |
| Pochodzenie | Francja |
| Odpowiednie dla | zaawansowanych, początkujących (w ograniczonym zakresie) |
Dziennikarka, której największą pasją są zwierzęta. Już podczas studiów badała relacje między ludźmi a psami. Kilka lat temu adoptowała kocurka z monachijskiego schroniska dla zwierząt. Elvis stał się dla niej inspiracją do założenia bloga o kotach „Lieblingskatze” (niem. ulubiony kot), a także do zajęcia się zwierzętami w pracy dziennikarskiej. Poprzez swoje artykuły chciałaby pomóc ludziom lepiej zrozumieć ich pupili.
