© irina_nosova / stock.adobe.com
Łąkówki liliowe są co prawda bardziej niepozorne i mniej popularne niż papużki faliste czy nimfy, ale przekonują swoim przyjaznym i spokojnym usposobieniem oraz łatwością w utrzymaniu. Ich śpiew jest miły dla ucha i niezbyt głośny, dzięki czemu świetnie sprawdzają się w roli zwierząt domowych i trzymając je w domu, nie narazisz się sąsiadom. Jeśli więc zastanawiasz się nad zakupem łąkówki lub szukasz szczegółowych informacji na jej temat, polecamy lekturę poniższego artykułu.
Łąkówki liliowe (Neopsephotus bourkii), podobnie jak wszystkie papużki, należą do rodziny papugowatych. Potocznie nazywane są również „borkami” ze względu na ich angielską nazwę brzmiącą „Bourke’s parrot”.
Po raz pierwszy odkryto je w Australii w 1835 roku i nazwano je na cześć irlandzkiego generała Richarda Bourke’a, który był wówczas gubernatorem australijskiej kolonii. Ich naturalne środowisko życia jest podobne do siedlisk zamieszkiwanych przez nimfy i znajduje się w Australii, na suchych, porośniętych krzewami stepach w głębi lądu. Tam rozmnażają się w położonych na niewielkich wysokościach dziuplach w drzewach, najchętniej akacjach. Łąkówki liliowe żyją w parach lub w grupach liczących od 20 do nawet 30 osobników. W naturze papugi te żerują wyłącznie na ziemi, poszukując niskotłuszczowych nasion traw, innych roślin i owadów, co należy uwzględnić, trzymając je w domu.
Charakterystyczną cechą przedstawicieli tego gatunku jest różowo-brązowo ubarwiony brzuch i niebieski kuper. Upierzenie w pozostałej części jest zazwyczaj szaro-brązowe. Kolory te są raczej blade i sprawiają wrażenie pastelowych, co zapewnia lepszy kamuflaż w naturalnym środowisku.
Jednak, podobnie jak w przypadku wielu innych gatunków, również u borek występują jeszcze inne odmiany barwne, tak zwane mutacje: Cynamonowe, żółte, różowe oraz lutino. W przypadku odmiany lutino, głowa, szyja i brzuch są bladoróżowe. Pokrywy skrzydeł i grzbiet są żółte, a oczy czerwone.
Łąkówki liliowe są przyjazne, łagodne i spokojne. Znajduje to swoje odzwierciedlenie również w ich śpiewie, który można usłyszeć w czasie ich największej aktywności, czyli o wschodzie słońca i o zmierzchu.
Ogólnie rzecz biorąc, przedstawiciele tego gatunku są mniej aktywni w porównaniu do innych papug i nie tak płochliwi jak papużki faliste. Ponieważ potrafią doskonale zająć się same sobą, nie wymagają zapewniania im wielu rozrywek. Są równie łatwe w utrzymaniu co np. nimfy. Nie są jednak tak figlarne, nie uczą się żadnych sztuczek, a ich zaufanie nie jest łatwo zdobyć. Jeśli chcesz, żeby jadły Ci z ręki, musisz uzbroić się więc w cierpliwość.
Łąkówka liliowa zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznemu ubarwieniu, szczególnie zauważalnemu w przypadku męskich przedstawicieli gatunku, u których kolor różowy dominuje od piersi do brzucha. Z tego względu są często mylone z czerwonymi papużkami falistymi.
Jednak czym się różnią?
Łąkówka liliowa i papużka falista to dwa różne gatunki w obrębie tej samej podrodziny. Łąkówka długo zaliczana była do gatunku Neophema, a następnie doczekała się własnego rodzaju: Neopsephotus. Łąkówka liliowa – Neopsephotus bourkii – jest jej podgatunkiem.
Poza tym, łąkówki są spokojniejsze i mniej chętne do zabawy niż papużki faliste, a ich śpiew jest przyjemny i niehałaśliwy. Są aktywne po zmroku, a przy pełni księżyca nawet w nocy, więcej czasu spędzając na ziemi.
U samic głowa i dziób są mniejsze, a ich ubarwienie jest nieco bardziej matowe. W przeciwieństwie do samców, nie mają niebieskiego czoła i niebieskich lotek.
Jeśli chcesz trzymać łąkówki w domu, musisz zapewnić im podobne warunki, jak w przypadku papużek falistych czy nimf. Przede wszystkim nie powinny być trzymane same, a co najmniej w parach. Dwie samiczki nie będą się zbyt dobrze czuły ze sobą w klatce czy wolierze, zwróć więc uwagę na odpowiedni skład grupy:
Jeśli masz wystarczająco dużo miejsca, możesz również trzymać kilka łąkówek lub połączyć je z innymi ptakami. Z reguły bowiem dobrze rozumieją się z innymi gatunkami. Trzymając łąkówki liliowe w domu, upewnij się, że klatka jest odpowiedniej wielkości. Swoją drogą dużo lepszym rozwiązaniem od klatki jest woliera wewnętrzna.
Odkryj naszą ofertę klatek i wolier dla ptaków!
Lepiej, żeby klatka była dłuższa niż wyższa. W przypadku pary łąkówek długość klatki nie powinna być mniejsza niż 1 m. Jedna lub dwie strony klatki powinny być osłonięte, tak aby ptaki czuły się w niej bezpiecznie.
© haseg77 / stock.adobe.com
W wolierze lub klatce powinno się znajdować jak najwięcej gałęzi z naturalnego drewna. Podłoże można wyłożyć piaskiem dla ptaków i granulatem z drewna bukowego. Borki lubią skakać z gałęzi na gałęzie, dlatego nie może ich w niej zabraknąć.
Poza tym, uwielbiają także drabinki i zabawki. Unikać należy natomiast luster, plastikowych ptaków czy niewielkich, łatwych do połknięcia elementów. Ptaki te mają skłonność do nadwagi i bezsprzecznie potrzebują możliwości swobodnego latania. Dlatego codziennie należy zapewnić im kilka godzin takiego lotu, najlepiej w oddzielnym pokoju lub wolierze. Ponieważ papugi te nie mają tendencji do podgryzania, nie musisz obawiać się, że podczas latania wyrządzą szkody w mieszkaniu.
Łąkówki przejawiają szczególne zamiłowanie do kąpieli. W ich klatce nie może zabraknąć więc wanienki z wodą, która im to umożliwi. Oglądanie pluskających się w wodzie papużek to czysta przyjemność! Woda musi być oczywiście zawsze świeża, zimna i czysta. Możesz również spróbować odświeżyć ptaki, robiąc im prysznic za pomocą spryskiwacza, który delikatnie rozpyla wodę. Zwróć uwagę na ich reakcję: Jednym się to spodoba, innym nie. Uważaj także, aby nie pryskać wodą bezpośrednio w ich oczy.
Woliera zewnętrzna to bardzo praktyczne rozwiązanie, zwłaszcza gdy nie masz wystarczająco dużo miejsca w mieszkaniu czy w domu. W przeciwieństwie do innych gatunków ptaków, łąkówki mogą być trzymane w takiej wolierze przez cały rok. Będą potrzebowały jednak dodatkowego schronienia, które ochroni je przed mrozem i będzie ogrzewane zimą. Temperatura nie powinna w nim spadać poniżej 10°C.
Ptaki te zasadniczo można trzymać razem z innymi papużkami, np. falistymi. Niemniej, w przeciwieństwie do łąkówek, nimfy i papużki faliste są aktywne w ciągu dnia, dlatego są dla nich dobrym towarzystwem jedynie w ograniczonym zakresie.
Ceny przedstawicieli tego gatunku są różne w zależności od hodowcy, ale przeważnie oscylują w okolicy 200 zł. Zanim zaczniesz rozglądać się za odpowiednim hodowcą, możesz odwiedzić schronisko dla zwierząt. Papugi te nie są u nas zbyt popularne, ale zawsze może zdarzyć się, że taki okaz będzie tam na Ciebie czekał. Kontaktując się z hodowcą, zwróć natomiast uwagę na stan i kondycję ptaków oraz warunki hodowli, aby mieć pewność, że zwierzęta są zdrowe i będą mogły zostać z Tobą przez długi czas.
Ptaki te w naturze żywią się głównie niskotłuszczowymi nasionami traw, dlatego należy podawać im wyłącznie pokarmy o niskiej zawartości tłuszczu. W zasadzie dieta łąkówek liliowych jest taka sama, jak dieta papużek falistych. Jako żywiące się ziarnami ptaki, pokarm zbożowy stanowi podstawę ich odżywiania.
Zasadniczo, pokarm dla ptaków można samodzielnie przygotować, mieszając ze sobą różne składniki lub kupując gotowe niskotłuszczowe mieszanki pokarmowe dla papużek. Pokarm należy podawać papugom zawsze na podłożu woliery. Dwie lekko czubate łyżeczki na jednego osobnika dziennie w zupełności wystarczą.
