© moonmovie / stock.adobe.com
Zanim zaczniesz samodzielnie gotować posiłki dla psa, dokładnie zapoznaj się z tematem i ewentualnie skonsultuj z psim dietetykiem.
Przygotowywanie domowych posiłków dla psów jako alternatywa dla karmy komercyjnej? Coraz więcej opiekunów psów decyduje się na samodzielnie przygotowywanie posiłków dla swoich podopiecznych. Na co należy wówczas zwracać szczególną uwagę i jakie są zalety i wady domowych posiłków dla psa dowiesz się z lektury poniższego artykułu.
W ramach samodzielnego przygotowywania posiłków dla psów najważniejsze jest to, że pies karmiony jest ugotowanymi produktami wybranymi przez opiekuna. Można wówczas zdecydować się na wegetariańskie lub nawet wegańskie posiłki.
Dieta oparta na gotowanych produktach nie jest ani lepsza, ani gorsza od innych metod żywienia. Ważne jest natomiast to, aby zawierała wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich ilościach i uwzględniała indywidualne zapotrzebowanie danego czworonoga. Nie każdy pies toleruje bowiem każdy sposób żywienia.
Niewątpliwą zaletą domowych posiłków dla psów jest możliwość ich dowolnej modyfikacji w zależności od potrzeb. Sprawdzą się w zasadzie w przypadku wszystkich psów na różnych etapach życia, chociaż istnieje kilka wyjątków.
Na przykład psi seniorzy wymagają indywidualnego planu żywieniowego, co zdecydowanie należy wówczas wziąć pod uwagę, podobnie jak w przypadku zwierząt cierpiących na określone dolegliwości.
Indywidualnie dobrane posiłki są szczególnie korzystne w przypadku psów o specjalnych wymaganiach takich jak nietolerancja określonych składników odżywczych. Również w przypadku innych chorób lub połączenia różnych schorzeń profesjonalnie opracowany plan żywieniowy może okazać się dużym wsparciem.
Jednak nie dla każdego czworonoga domowe posiłki będą łatwe do wdrożenia. Na przykład intensywnie rosnące szczenięta mają duże zapotrzebowanie na określone składniki odżywcze, które zmienia się w zależności od fazy rozwoju. Nieuwzględnienie tego faktu może skutkować poważnymi zaburzeniami wzrostu.
Przygotowując posiłki dla psów, można użyć składników wykorzystywanych w diecie BARF. Prawie wszystkie elementy porcji barfowej można podać psu w postaci gotowanej tradycyjnie lub na parze.
Nie zaleca się natomiast smażenia, podczas którego zazwyczaj używa się dużej ilości tłuszczu, dlatego smażone posiłki powinny stanowić raczej wyjątek, a nie regułę.
Nie wszystkie produkty można jednak gotować – kości na przykład w wyniku gotowania stają się kruche, a co za tym idzie mogą powodować zagrażające życiu urazy podczas przemieszczania się w przewodzie pokarmowym.
Również oleje i dodatki powinny być dodawane dopiero po zakończonym procesie gotowania, aby zachować ich cenne właściwości. Podroby z kolei wydzielają silny zapach podczas gotowania, co nie każdemu odpowiada.
Dokładny stosunek poszczególnych składników w diecie nie jest łatwy do określenia. W przypadku posiłków typu BARF, każdy z nich składa się zazwyczaj w 80% z mięsa i 20% z warzyw. W przypadku diety wegetariańskiej lub wegańskiej proporcja białka do błonnika musi zostać zmieniona.
Ważna jest także ilość węglowodanów, która zależy od poziomu aktywności czworonoga. Należy zatem zawsze dokonywać indywidualnych obliczeń.
Niezależnie od rodzaju diety, najważniejsze są proporcje składników odżywczych, takich jak białko, tłuszcz i błonnik. Aby były odpowiednie, zastosować można różne źródła białka, błonnika roślinnego i oleje.
Białko pochodzenia zwierzęcego, na przykład z mięsa różnych gatunków zwierząt, jaj lub twarogu, wykorzystywane jest przez organizm naszych psów do produkcji energii i aminokwasów. Pod względem budowy aminokwasów, białko zwierzęce jest dla psów optymalne.
W diecie wegańskiej białka zwierzęce ustępują miejsca białkom pochodzenia roślinnego o podobnym składzie aminokwasów do białek zwierzęcych.
Wśród produktów roślinnych bogatych w białko króluje soja.
Warzywa i owoce są ważnych źródłem błonnika pokarmowego dla zdrowych jelit. Mogą być podawane zarówno świeże jak i suszone. Mówimy naturalnie tylko o tych, które są odpowiednie dla psów, np. cukinii, marchewce, burakach, jabłkach czy gruszkach.
Węglowodany odgrywają ważną rolę w dostarczaniu łatwo dostępnej energii dla różnych procesów metabolicznych w organizmie.
W domowych posiłkach dla psów doskonale sprawdzą się odpowiednio przetworzone zboża, ziemniaki oraz ryż, pod warunkiem oczywiście dokładnego ugotowania w celu ich optymalnego wykorzystania.
Jako że zawartość kwasów omega-3 i omega-6 oraz witaminy E w poszczególnych olejach jest różna, najlepiej dodawać do posiłków mieszankę różnych olejów.
Wielu cennych kwasów tłuszczowych dostarczają olej lniany, słonecznikowy i rybi.
Odpowiednie suplementy mineralne i witaminowe są źródłem wielu cennych składników odżywczych, których ilość w poszczególnych posiłkach jest niewystarczająca, aby pokryć zapotrzebowanie psa.
Wybór preparatu zależy od metody żywienia i składników codziennych domowych posiłków.
Dużą zaletą domowych posiłków w stosunku do większości dostępnych w sklepach karm jest możliwość zaspokojenia indywidualnych potrzeb każdego czworonoga i uwzględnienie ewentualnych nietolerancji. Można także wybierać między różnej jakości produktami, decydując się na wybór produktów ekologicznych czy z lokalnych upraw.
W zależności od jakości, znajduje to odzwierciedlenie w cenie i w przypadku dużego psa cotygodniowe zakupy mogą stać się poważnym obciążeniem finansowym dla domowego budżetu. Oprócz większych wydatków, niedogodność stanowi również czas niezbędny na przygotowanie posiłków.
© tsuguliev / stock.adobe.com
W przypadku samodzielnego gotowania posiłków dla psa, istnieje kilka typowych błędów, których łatwo uniknąć. Przede wszystkim należy pamiętać, że składniki odżywcze muszą być obecne w wystarczających ilościach oraz w zrównoważonych proporcjach.
Poza tym, niektóre z nich, na przykład rośliny strączkowe czy wieprzowina, muszą być dobrze ugotowane przed podaniem. Kości, oleje i suplementy należy natomiast dodawać dopiero, jak jedzenie wystygnie.
Ważne: Jedzenia dla psów absolutnie nie należy przyprawiać!
Zmiana diety psa powinna następować powoli, tak aby flora jelitowa miała czas na dostosowanie się. Zacznij od jednej czwartej porcji i stopniowo zwiększaj jej ilość przez dwa tygodnie lub dłużej, do czasu, aż w misce psa będzie znajdowało się już tylko nowe jedzenie. W ten sposób nawet bardziej wybredne psy będą miały więcej czasu na zaakceptowanie zmienionego jadłospisu.
Częstym błędem, który w dłuższej perspektywie prowadzi do poważnych objawów niedoboru jest stałe podawanie lekkostrawnych posiłków. W przypadku pacjentów cierpiących na biegunkę zazwyczaj podaje się kurczaka z ryżem, aby odciążyć jelita. Na krótką metę taka dieta jest dobrym rozwiązaniem dla wsparcia prawidłowej pracy jelit.
Jeśli jednak będzie ona kontynuowana przez miesiące, konieczne jest uzupełnienie jest suplementami, aby zapobiec niedoborom składników odżywczych.
Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na domową dietę czy inną, niektóre produkty spożywcze nigdy nie powinny trafić do psiej miski. Zaliczamy do nich między innymi czekoladę, winogrona, orzechy pekan lub włoskie.
Domowe posiłki dla psów są dobrą alternatywą dla komercyjnych karm, pod warunkiem, że są odpowiednio zbilansowane. Zanim jednak zdecydujemy się na taki sposób żywienia, musimy wziąć pod uwagę zwiększony nakład czasu na ich przygotowywanie oraz, w zależności od wybranych produktów, również większe koszty.
Jeśli natomiast uwzględnisz potencjalne problemy i skorzystasz z pomocy psiego dietetyka w przypadku braku doświadczenia, wówczas nic nie stoi na przeszkodzie, aby przygotowywać dla psa smaczne, domowe posiłki.
Wybierając odpowiedniego doradcę żywieniowego, ważne jest, aby kierować się jego wykształceniem, które powinno być zdobyte w renomowanych instytucjach. Szczególnie godni polecenia się wyspecjalizowani lekarze weterynarii i eksperci w zakresie doradztwa żywieniowego – ich rady warto zasięgnąć nie tylko w przypadku czworonogów cierpiących na różne dolegliwości, ale także tych zupełnie zdrowych.
Należy pamiętać, że odbycie kilkudniowego szkolenia z dietetyki nie uczyni z nikogo specjalisty ds. żywienia, a najczęściej prowadzi do opracowywania planów żywieniowych skutkujących znacznym niedoborem ważnych witamin i minerałów.
Podczas studiów weterynaryjnych i doktoranckich na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium miała okazję poznać wiele różnych dziedzin medycyny weterynaryjnej. Od 2011 r. prowadzi praktykę jako lekarka weterynarii, zajmując się różnymi zwierzętami i ich chorobami. Jej pasją jest pomaganie pacjentom w możliwie najlepszy sposób i dbanie o ich dobre samopoczucie. Lubi też dzielić się swoją wiedzą jako lekarka weterynarii oraz wieloletnia opiekunka psów i psi trener sportowy jako autorka artykułów.
