Homeopatia w leczeniu psów
© Martina Osmy / stock.adobe.com
Homeopatia należy do najpopularniejszych metod leczenia naturopatycznego – chętnie korzystają z niej również opiekunowie zwierząt. Ale czym właściwie jest homeopatia i w jakich przypadkach może sprawdzić się u psów? W poniższym artykule znajdziesz informacje na temat najważniejszych leków homeopatycznych i ich zastosowania.
Spis treści
- Czym jest homeopatia?
- Homeopatia dla psów
- Homeopatia w leczeniu psów: Co oznacza potencjonowanie?
- Dawkowanie środków homeopatycznych
- Jakie środki stosowane są w homeopatii u psów?
- Granulki dla psów: Od A do Z
- Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii?
- Esencje kwiatowe Bacha w leczeniu homeopatycznym psów
- Sole Schüßlera w leczeniu homeopatycznym psów
Czym jest homeopatia?
Za odkrywcę homeopatycznych mechanizmów działania uważany jest niemiecki lekarz Samuel Hahnemann, który pod koniec XVIII wieku odkrył, że pewny lek na malarię w różnym stopniu rozcieńczenia wywołuje podobne do malarii objawy u osób zdrowych, a u chorych powoduje ich wyeliminowanie. W ten sposób powstała zasada zakładająca, że „podobne, lecz podobnym” i sama nazwa „homeopatia”, która oznacza „podobne cierpienie”.
Hahnemann odkrył również, że leki w stanie surowym nie miały takiego samego działania jak ich postać potencjonowana, czyli powstała w wyniku rozcieńczania i dynamizacji (rozcierania lub wstrząsania). W ten sposób leki homeopatyczne są przekształcane energetycznie i podawane w niewielkich dawkach – na przykład skrót D2 przy nazwie leku oznacza rozcieńczenie w stosunku 1:100.
Hahnemann już wówczas podejrzewał, że tę metodę można zastosować z powodzeniem również u zwierząt, ale nie prowadził nad tym dalszych prac. Pierwsze publikacje na temat stosowania homeopatii w leczeniu psów pojawiły się w XIX wieku.
Holistyczne spojrzenie na pacjenta
Klasyczna homeopatia zawsze traktuje pacjenta jako indywidualność, a osoby leczące metodami niekonwencjonalnymi czy lekarze weterynarii będący zwolennikami naturopatii w każdym przypadku bacznie przyglądają się okolicznościom towarzyszącym danej chorobie. Na przykład dolegliwości układu oddechowego mogą wywoływać różne objawy u różnych zwierząt, dlatego każdy zwierzak może potrzebować zupełnie innego leku homeopatycznego.
Obecnie na rynku dostępnych jest wiele gotowych do użycia mieszanek homeopatycznych dla psów, których zadaniem jest zadziałanie na jak najwięcej skutków danej choroby. Jednak stanowią one ewentualną alternatywę tylko w krótszej perspektywie i w przypadku ostrych dolegliwości. W chorobach przewlekłych niezbędne jest wykonanie dokładnych badań przez specjalistę.
Homeopatia dla psów
Leki homeopatyczne dostępne są w wielu różnych formach, dzięki czemu można je z łatwością zastosować u czworonogów. Poniżej zamieszczamy krótki ich przegląd:
- Granulki: Granulki cukru trzcinowego zawierają lek w odpowiednim rozcieńczeniu. Za sprawą lekko słodkiego smaku, psy zazwyczaj chętnie je przyjmują bezpośrednio do pyska. Jedna dawka to pięć granulek.
- Tabletki: Substancja czynna łączona jest z laktozą. Jedna tabletka odpowiada jednej dawce.
- Krople: W tym przypadku substancja czynna rozcieńczana jest alkoholem. W związku z tym krople homeopatyczne nie powinny być stosowane u psów długotrwale. Jedna dawka odpowiada pięciu kroplom.
- Roztwory do wstrzykiwań: Jak sama nazwa wskazuje są one wstrzykiwane lub podawane do pyska. Do rozcieńczenia substancji czynnej używana jest sól fizjologiczna. Jedna dawka odpowiada jednemu mililitrowi.
Istnieje więc wiele prostych sposobów podawania psu środków homeopatycznych – bezpośrednio, rozpuszczonych w wodzie lub zmieszanych z niewielką porcją pokarmu. Najlepsze działanie wykazują przyjęte na pusty żołądek lub między posiłkami. Aby uniknąć interakcji z innymi lekami, należy zachować odpowiedni odstęp pomiędzy nimi.
Homeopatia w leczeniu psów: Co oznacza potencjonowanie?
W celu lepszego zrozumienia istoty dawkowania preparatów homeopatycznych u psów, należy bliżej przyjrzeć się różnym potencjom. Obok ich nazwy zawsze widnieje litera (np. C lub D) i cyfra.
Litera oznacza proporcję ilościową na stopień rozcieńczenia. Litera D oznacza potencję dziesiętną – rozcieńczenie w stosunku 1:10, czyli 1 część substancji wyjściowej plus 9 części rozpuszczalnika. Litera C oznacza potencję setną, czyli 1 część substancji wyjściowej i 99 części rozpuszczalnika.
Cyfra znajdująca się po literze oznacza częstość rozcieńczania substancji. Poniżej przedstawiamy mały przykład obliczeniowy:
- 1 część substancji wyjściowej + 99 części substancji nośnej = C1
- 1 część C1 + 99 części substancji nośnej = C2
- 1 część C2 + 99 części substancji nośnej = C3
Im większe rozcieńczenie środka, tym wyższa jest jego potencja, a im wyższa potencja, tym dłuższe jego działanie. Wysokie potencje (1000, 10000 lub 100000) nie są więc przeznaczone dla laików i powinny być stosowane wyłącznie przez ekspertów!
Dawkowanie środków homeopatycznych
Określone potencje środków homeopatycznych dla psów okazały się skuteczne w leczeniu ostrych i przewlekłych chorób. Częstotliwość ich podawania zależy od potencji – i tak leki o potencji do D6/C6 podawane są zazwyczaj trzy razy dziennie, a środki o potencji C12/D12 najczęściej raz dziennie. Działanie potencji wyższych niż C30/D30 utrzymuje się przez około tydzień do miesiąca.
Dorosłe psy otrzymują jednorazowo zawsze jedną dawkę. Młodym zwierzętom, a zwłaszcza przedstawicielom małych ras należy podawać połowę do dwóch trzecich dawki.
Czas stosowania zależy od tego, czy pies cierpi na przewlekłą czy ostrą dolegliwość i w przybliżeniu wynosi tyle, ile czasu potrzebowała choroba, aby się rozwinąć. Zatem schorzenia, które wystąpiły nagle i mają przebieg ostry z reguły nie wymagają tak długiej terapii jak te, które rozwijają się stopniowo i powoli. W przypadku chorób nieuleczalnych, leki homeopatyczne podawane są zazwyczaj do końca życia.
Jakie środki stosowane są w homeopatii u psów?
Zasadniczo leki homeopatyczne należy stosować wyłącznie po konsultacji ze specjalistą. W niektórych przypadkach są one stosowane na początku leczenia, do czasu konsultacji z lekarzem weterynarii, w innych stanowią uzupełnienie konwencjonalnego leczenia. Jeśli natomiast w trakcie kuracji stan psa nie poprawi się, a nawet się pogorszy, należy bezwzględnie udać się z nim do lekarza weterynarii.
Granulki dla psów: Od A do Z
Substancja czynna | Zastosowanie | Dawkowanie/sposób podania |
Apis mellifica | Użądlenie os lub pszczół, opuchlizna i obrzęki | Granulki D6 |
Arnika | Tępe urazy i siniaki | Granulki D6 |
Przestęp biały | Zapalenie krtani i gardła, zapalenie oskrzeli, suchy drażniący kaszel | Granulki D6 |
Nagietek | Stosowany na rany działa antyseptycznie i hemostatycznie. | Maść lub nalewka |
Cantharis | Zapalenie błon śluzowych, przede wszystkim dróg moczowych | Granulki D6 |
Ostropest plamisty | Ostre choroby wątroby lub w celu wyeliminowania szkodliwych substancji | Granulki D6 |
Głóg | Wzmocnienie serca | Granulki D6, wyższa potencja wyłącznie po konsultacji ze specjalistą |
Jeżówka | Wzmocnienie układu odpornościowego, wykazuje działanie antybakteryjne | „Echinacea ad us. vet“ (psy do 10 kg 1ml, >10kg 2 ml) |
Engystol® ad us. vet | Złożony środek wzmacniający układ odpornościowy | 1ml na 1kg masy ciała |
Euphorbium | Stany zapalne górnych dróg oddechowych, zatok przynosowych, katar | Granulki D6 |
Świetlik | Łagodne zapalenie oczu | Krople do oczu, po jednej kropli do każdego oka 3 do 5 razy dziennie |
Czarci pazur | Zwyrodnieniowe i zapalne choroby stawów | Granulki D6, wyższe potencje w przypadku przewlekłych dolegliwości po konsultacji ze specjalistą |
Hepar sulfuris | Ropne stany zapalne | Granulki D6 |
Ledum | Ukąszenia owadów i zwierząt | Granulki D6 |
Mirra | Stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej, gardła i jelit | Nalewka |
Kulczyba wronie oko | Mdłości, wymioty, biegunka | Granulki D6 |
Sumak jadowity | Choroby stawów, zwyrodnienia | Granulki D6 |
Nawłoć | Zapalenie pęcherza, problemy z nerkami, przewlekła niewydolność nerek | Granulki D6 C30 (wyłącznie po konsultacji) |
Spongia | Kaszel, chrypka, zapalenie krtani i gardła w przebiegu zapadnięcia tchawicy | Granulki D6, wyższe potencje wyłącznie po konsultacji |
Żywokost lekarski | Wspomagająco w złamaniach kości | Granulki D6 |
Traumeel® ad us. vet | Złożony środek na urazy, rany, krwiaki i siniaki | 1 tabletka na 10kg masy ciała |
Tuja | Brodawki, polipy, brodawczaki | Nalewka do nacierania lub granulki D6 |
Vertigoheel® | Zawroty głowy, choroba lokomocyjna | Krople lub tabletki |
Zeel® | Choroba zwyrodnieniowa stawów, działa regenerującą na chrząstkę stawową | 1 tabletka na 10kg masy ciała |
Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii?
Homeopatia sprawdza się jako metoda samodzielnego leczenia czworonoga, ale wymaga ona pewnego doświadczenia. Jeśli więc dopiero zaczynasz przygodę z homeopatią, zwróć się do specjalisty, który udzieli Ci wszystkich niezbędnych informacji. Im więcej masz doświadczenia z lekami homeopatycznymi, tym lepiej będziesz w stanie ocenić, który sprawdzi się najlepiej w przypadku Twojego podopiecznego.
Jeśli stan zwierzęcia nie ulegnie poprawie w ciągu trzech dni lub objawy nie ustąpią najpóźniej po siedmiu dniach, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Urazy (zwłaszcza rany kąsane), choroby oczu (w szczególności jednostronne), choroby układu nerwowego, krwawienia, wymioty, biegunka, apatia, gorączka, problemy okołoporodowe i ropna wydzielina z pochwy wymagają specjalistycznego leczenia przez lekarza weterynarii.
Esencje kwiatowe Bacha w leczeniu homeopatycznym psów
Terapia kwiatowa Bacha została opracowana przez Edwarda Bacha, który uważał, że negatywne stany emocjonalne mogą powodować choroby. W brytyjskiej florze odkrył rośliny lecznicze, zwalczające ten brak równowagi emocjonalnej i w wyniku homeopatycznego rozcieńczenia opracował esencje kwiatowe. Najbardziej znanym przedstawicielem tej grupy są tak zwane krople ratunkowe, zwane również kryzysowymi, które mają działać uspokajająco w sytuacjach stresowych.
Sole Schüßlera w leczeniu homeopatycznym psów
Dr Wilhelm Heinrich Schüßler natomiast wyszedł z założenia, że wiele dolegliwości wynika z zaburzeń równowagi mineralnej w organizmie, co skłoniło go do opracowania tak zwanych soli Schüßlera. Składają się one z silnie rozcieńczonych soli tkankowych. Podobnie jak esencje kwiatowe Bacha nie są zaliczane do klasycznej homeopatii. U psów sprawdzają się jako uzupełnienie leczenia w przypadku artrozy oraz problemów skórnych i z sierścią.