Giardia u psów
© Albert Lozano-Nieto / stock.adobe.com
Twój pies cierpi na nawracające problemy żołądkowe i jelitowe? Przyczyną może być giardia, która kolonizuje jelito cienkie czworonogów. W poniższym artykule dowiesz się wszystkiego, co warto wiedzieć na temat tych jednokomórkowych pasożytów.
Spis treści
- Czy giardia u psów jest niebezpieczna?
- Objawy: Jakie są najczęstsze objawy giardiozy?
- Diagnoza: Jak wykrywamy giardię u psów?
- Leczenie: Jak wygląda leczenie giardii u psów?
- Rokowania: Czy giardioza jest uleczalna?
- Przyczyny: Jak psy zarażają się giardią?
- Zapobieganie: Jak można uchronić psa przed giardiozą?
Czy giardia u psów jest niebezpieczna?
O ile u dorosłych psów giardia z reguły nie wywołuje żadnych objawów, o tyle u młodych czy osłabionych zwierząt jej obecność może być źródłem poważnych problemów. Jednak, jeśli zostanie wcześnie rozpoznana i leczona, i wdrożone zostaną odpowiednie środki higieny, zazwyczaj szybko udaje się odzyskać nad nią kontrolę.
Choroba odzwierzęca: Czy giardia przenosi się z psów na ludzi?
Giardie mają potencjał zoonotyczny. Oznacza to, że zarówno Ty, Twoje dzieci jak i pozostali członkowie rodziny z osłabionym układem odpornościowym możecie zarazić tymi pasożytami. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie zasad higieny i regularne badanie kału psa pod kątem ich obecności.
Objawy: Jakie są najczęstsze objawy giardiozy?
U szczeniąt i młodych psów giardia może wywołać poważne objawy:
- cuchnącą i śluzowatą biegunkę (spowodowaną odrywaniem się błony śluzowej jelit)
- wymioty
- wzdęcia
- utratę wagi
- osłabienie i zmęczenie
Istnieją również psy, u których zakażenie giardią przebiega bezobjawowo, ale są jej nosicielami i wydalają ją wraz z kałem.
Giardie mogą więc być bardzo zdradliwe, ponieważ o ich obecności nie zawsze świadczą jakiekolwiek objawy.
Diagnoza: Jak wykrywamy giardię u psów?
Jeśli Twój szczeniak ma silną biegunkę, zawsze warto odwiedzić lekarza weterynarii. Najmłodsze pieski nie posiadają jeszcze tak obszernej rezerwy płynów, jak dorosłe psy i może u nich bardzo szybko dojść do odwodnienia.
Jeśli krążenie u zwierzęcia jest już osłabione, może zajść konieczność ustabilizowania go za pomocą dożylnego podania płynów.
W gabinecie lekarz weterynarii przeprowadzi z Tobą wywiad i zbada czworonoga. Jeśli wystąpią objawy, takie jak wymioty czy biegunka, pierwsze podejrzenia padają zazwyczaj na pasożyty, ale mogą wskazywać także na inne choroby. Aby wykluczyć inwazję pasożytów, można poddać badaniu kał psa – najlepiej pobierając jego próbki przez trzy dni. Pies nie wydala bowiem giardii przy każdej defekacji.
Do wykrycia zakażenia giardią służą różne badania:
- szybki test do wykrywania swoistych koproantygenów
- flotacja do wykrywania cyst
Jeśli pies jest zarażony giardiami, można je bez trudu wykryć przeprowadzając szybki test (ELISA) – w klinice lub w laboratorium.
Leczenie: Jak wygląda leczenie giardii u psów?
Giardie zwalcza się podając leki i ściśle przestrzegając środków higieny.
1. Odrobaczanie
Jeśli lekarz weterynarii stwierdzi obecność giardii u psa, może podać mu różne leki, np. fenbendazol lub metronidazol.
Jak długo trwa całkowite wyeliminowanie giardii?
Infekcja tymi pierwotniakami trwa na ogół od trzech do czterech tygodni, a leki podaje się zazwyczaj przez około pięć dni, po których przeprowadza się kolejne badanie kału. Tylko w ten sposób można zyskać pewność, że udało się pozbyć pasożytów.
2. Higiena
Dopóki wyniki testu nie będą negatywne, bardzo ważne jest zachowanie higieny, aby uniknąć ponownego wniknięcia pasożytów do organizmu zwierzęcia. W tym celu należy:
- Codziennie dezynfekować legowiska, miski na karmę i wodę wodą o temperaturze powyżej 65 stopni Celsjusza.
- Natychmiast usuwać odchody psa, aby uniknąć ponownego zakażenia.
- Jeśli masz kilka psów, wszystkie powinny być poddane leczeniu, nawet jeśli nie mają żadnych objawów, które mogłyby wskazywać na obecność pierwotniaków.
- Dokładnie kąpać psa z użyciem specjalnego szamponu dla psów.
- Jeśli pies ma długą sierść, włosy w okolicy odbytu należy ostrożnie przyciąć.
- Wszystkie koce i poduszki, z którymi zwierzę miało kontakt należy prać w temperaturze co najmniej 65 stopni Celsjusza.
Rokowania: Czy giardioza jest uleczalna?
W większości przypadków, prognozy są bardzo optymistyczne. Ciężkie przypadki zdarzają się zazwyczaj u nieleczonych szczeniąt i młodych psów.
Problem z nawrotami
Niestety walkę z tymi pasożytami utrudniają nawroty choroby. Oznacza to, że mimo podjęcia wszystkich środków zapobiegawczych, giardii nie udaje się wyeliminować.
W takiej sytuacji ważne jest, aby wprowadzać kolejne interwały leczenia. Tylko wówczas można zyskać kontrolę nad wszystkimi stadiami rozwojowymi giardii.
Przyczyny: Jak psy zarażają się giardią?
Występujący na całym świecie patogen Giardia intestinales (zwany również G. duodenalis lub G. lamblia) zaliczany jest do pasożytów jelitowych. Giardie to jednokomórkowe organizmy, rozmnażające się przez podział. Kolonizują jelito cienkie rozmaitych gatunków kręgowców, w tym psów, kotów i ludzi.
Szczególnie powszechne są w schroniskach dla zwierząt i hodowlach, czyli w miejscach dużych skupisk zwierząt.
Cykl rozwojowy giardii
Parazytolodzy rozróżniają dwa stadia giardii: Trofozoity i cysty. Transmisja odbywa się z żywiciela na żywiciela poprzez spożycie zakaźnych cyst, znajdujących się w odchodach zwierząt.
Trofozoity to giardie znajdujące się w błonie śluzowej psa. Cysty z kolei to powstałe w wyniku podziału nowe organizmy, które zwierzę wydala wraz z kałem.
Ponieważ giardia może przetrwać w wilgotnym środowisku nawet trzy miesiące, możliwe jest również zakażenie za pośrednictwem zanieczyszczonych powierzchni lub żywności.
Zapobieganie: Jak można uchronić psa przed giardiozą?
Aby zapobiec zakażeniu, do codziennej rutyny należy wprowadzić ogólne zasady higieny – zabawki, miski na karmę i wodę należy regularnie myć wrzątkiem.
Podczas spacerów należy sprzątać psie odchody i wyrzucać je w wyznaczonych miejscach. W ten sposób chronisz przed zarażeniem również obce psy.
Jeśli chcesz mieć pewność, że Twój pies nie ma pasożytów, możesz raz na jakiś czas oddać jego kał do badania parazytologicznego.