Entropium (podwinięcie powiek) u psa

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz

Shar pei jest jedną z ras, u których entropium może występować częściej.

Zmiany w obrębie psich oczu nie tylko wyglądają niepokojąco, ale nieleczone mogą również prowadzić do ślepoty zwierzęcia. Dowiedz się, jak temu zapobiec, jak wygląda entropium u psa i jak je leczyć z lektury poniższego tekstu.

Spis treści

Czy entropium u psa jest niebezpieczne?
Objawy: Jak wygląda entropium u psa?
Diagnoza: Jak rozpoznaje się entropium u psa?
Leczenie: Jak wygląda leczenie entropium u psa?
Przyczyny: Jak dochodzi do podwinięcia powieki?
Rokowania: Czy entropium u psa jest uleczalne?
Profilaktyka: Jak można uchronić psa przed entropium?

Czy entropium u psa jest niebezpieczne?

Mianem entropium określamy podwinięcie brzegu powieki – powieka i rzęsy wywijają się do wewnątrz, przez co pies odczuwa obecność ciała obcego w oku.

Ciągłe ocieranie się rzęs o rogówkę powoduje bolesne i niebezpieczne urazy oka, dlatego w przypadku podejrzenia entropium należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Które rasy psów mają skłonności do entropium?

Co do zasady, podwinięcie powieki może wystąpić u psa każdej rasy, niezależnie od płci i wieku. Niemniej, niektóre czworonogi są wyraźnie bardziej narażone na pojawienie się tej dolegliwości. Zaliczamy do nich przedstawicieli następujących ras:

bloodhound
buldog
chow chow
retrievery, takie jak labrador retriever
rottweiler
shar pei

Badanie oka psa — W przypadku entropium powieka i rzęsy wywijają się do wewnątrz.

Objawy: Jak wygląda entropium u psa?

Entropium objawia się wywiniętą do wewnątrz powieką. W wyniku tej dolegliwości pies może jednak wykazywać inne objawy, będące wynikiem drażniącego działania mechanicznego nieprawidłowo położonych rzęs.

Objawy towarzyszące

Wiele psów odczuwa bolesną obecność ciała obcego w oku, którą lekarze weterynarii określają terminem trichiasis. Objawy obejmują w szczególności:

zwiększoną ilość wydzieliny z oczu
częste mruganie
skurcze powiek

W zależności od stopnia nasilenia, może pojawić się również zapalenie rogówki.

Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii?

Zauważone zmiany powinny jak najszybciej zostać skonsultowane z lekarzem weterynarii. Zwiększy to szanse ma uchronienie psa przed utratą wzroku i oszczędzi mu cierpienia.

Diagnoza: Jak rozpoznaje się entropium u psa?

Lekarz weterynarii zazwyczaj rozpoznaje tę dolegliwość na pierwszy rzut oka. W dalszej kolejności sprawdza oko pod kątem ewentualnych urazów.

W tym celu przeprowadza dokładne badanie różnych struktur oka, np. test łzowy Schirmera, podczas którego ocenia się wydzielanie wodnej składowej filmu łzowego.

Leczenie: Jak wygląda leczenie entropium u psa?

U wielu psów cierpiących na tę dolegliwość niezbędna jest operacja. W przypadku dorosłych psów chirurg usuwa niewielki fragment skóry, aby podnieść i wywinąć powiekę.

U szczeniąt i psów, które jeszcze rosną, możliwe jest podszycie powieki. Pełną korektę można wykonać dopiero, gdy pies będzie w pełni rozwinięty.

Ile kosztuje operacja entropium u psa?

Koszt obuocznej operacji, łącznie z opieką przed- i pooperacyjną może wynieść nawet kilka tysięcy złotych i zależy od czynników takich jak:

zapisy ustawowe
czas trwania
zużyte materiały

Aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek po operacji, najlepiej więc poprosić lekarza weterynarii o oszacowanie kosztów z wyprzedzeniem.

Co się dzieje w przypadku niepodjęcia leczenia?

Bez wdrożenia leczenia, rzęsy będą nadal drażnić rogówkę, istotnie zwiększając ryzyko wystąpienia urazów. Do najczęstszych skutków nieleczonego entropium należą owrzodzenia rogówki i blizny, które w najgorszym wypadku mogą prowadzić do utraty wzroku.

Pies w klinice — Zabieg chirurgiczny jest skuteczną metodą leczenia podwiniętych powiek u psa.

Przyczyny: Jak dochodzi do podwinięcia powieki?

Przyczyną entropium u psów jest brak równowagi między mięśniami powiek, którą może wywoływać na przykład związane z wiekiem osłabienie tkanki łącznej i mięśni, uraz lub stany zapalne. Dolegliwość ta może być również wrodzona.

Jakie wyróżniamy rodzaje entropium?

Istnieje kilka postaci entropium.

Postać	Przyczyna	Skutek
Entropium dziedziczne (najczęstsze)	postać wrodzona, pierwsze objawy pojawiają się zazwyczaj w pierwszym roku życia lub niedługo potem	dotyczy głównie dolnej powieki, która zwraca się w kierunku skroni
Entropium bulbare	występuje, gdy pies ma niedowagę	poduszeczki tłuszczowe za okiem kurczą się, powodując zapadnięcie się gałki ocznej do oczodołu
Entropium cicatriceum	spowodowane urazami i wynikającymi z nich bliznami na powiece	podwinięcie powieki
Entropium congenitum	dotyczy przede wszystkim ras z wieloma fałdami skórnymi (np. chow chow chow czy shar pei)	zlokalizowane tuż za otworem szpary powiekowej
Entropium nasale	występuje głównie u ras brachycefalicznych (krótkoczaszkowych)	powieka podwija się w wewnętrznym kąciku oka
Entropium spasticum	stany zapalne powodujące skurcze powiek	bolesne cofnięcie się gałki ocznej
Podwinięcie górnej powieki	występuje u psów z dużą ilością skóry na czole, gdy fałdy skórne spychają górną powiekę w dół	górna powieka podwija się

Rokowania: Czy entropium u psa jest uleczalne?

W większości przypadków wadę tę można usunąć chirurgicznie. Jeśli natomiast zabieg nie zostanie wykonany, mogą pojawić się komplikacje w postaci bolesnych urazów oraz utraty wzroku.

Profilaktyka: Jak można uchronić psa przed entropium?

U większości psów dolegliwość ta jest dziedziczna. Z tego względu, a także dlatego, że podwinięcie powieki mogą powodować urazy i inne czynniki, stuprocentowe uchronienie czworonoga przed tą wadą powieki nie jest możliwe.

Jeśli zauważysz u swojego podopiecznego wzmożone łzawienie oczu lub jakiekolwiek inne zmiany w ich obrębie, skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Tylko w ten sposób możliwe będzie rozpoznanie entropium na wczesnym etapie i zapobiegnięcie jego niepożądanym konsekwencjom.

Franziska G., Weterynarz

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.

Podziel się swoją opinią

Czy artykuł był pomocny?