© Dubnytskaya Photo / stock.adobe.com
Oprócz widocznych obrażeń, ugryzienie przez psa może być źródłem infekcji.
Pogryzienia ludzi przez psy zdarzają się stosunkowo często. Ale czy ugryzienie przez psa jest niebezpieczne? Co zrobić po ugryzieniu? W poniższym artykule znajdziesz najważniejsze informacje i wskazówki dotyczące zmniejszenia ryzyka pokąsania.
Ugryzienie przez psa jest nie tylko bolesne, ale również bardzo niebezpieczne. Oprócz obrażeń zewnętrznych, do powstałej rany mogą bowiem dostać się bakterie i spowodować uszkodzenia wewnątrz ciała, na przykład w postaci infekcji rany.
Dlatego po ugryzieniu przez psa należy zawsze skonsultować się z lekarzem. Dotyczy to zwłaszcza dzieci, które ze względu na swój niewielki wzrost odnoszą zazwyczaj głębsze obrażenia niż dorośli.
Twój pies został pogryziony przez innego psa? Dowiedz się, co należy wówczas zrobić z lektury naszego artykułu: Pies pogryziony przez psa.
Wiele ofiar pogryzień martwi się jedynie widocznymi gołym okiem urazami, podczas gdy wiążą się one z innymi, dużo poważniejszymi zagrożeniami.
Psy mają niezwykle mocne szczęki, a ich zacisk jest na tyle silny, że może kruszyć kości.
Nic więc dziwnego, że ugryzienie przez psa może spowodować poważne obrażenia u ludzi i uszkodzić głębiej położone struktury, takie jak nerwy czy narządy wewnętrzne. Oprócz ran spowodowanych przez psie zęby, mogą wystąpić także siniaki i stłuczenia.
Jednym z niedocenianych skutków ugryzień przez zwierzęta są infekcje bakteryjne, które występują w przypadku około 10–20% wszystkich pogryzień. Odpowiedzialne za nie patogeny bytują naturalnie w ślinie psów, a wilgotne środowisko rany sprzyja namnażaniu się bakterii. Niebezpieczeństwo polega na tym, że mogą przedostać się do krwiobiegu człowieka i wywołać zagrażające życiu zatrucie krwi (posocznicę).
Do najczęstszych bakterii przenoszonych podczas ugryzienia należą:
Ważne: Szczególne niebezpieczeństwo stwarzają patogeny, takie jak Clostridium tetani (laseczki tężca) czy wirus wścieklizny, które w przypadku niepodjęcia leczenia mogą prowadzić do śmierci.
© Ekaterina / stock.adobe.com
Natychmiast po ugryzieniu należy dokładnie przyjrzeć się ranie, jak najszybciej ją opatrzyć i udać się do lekarza w celu ewentualnej dalszej diagnostyki.
Dokładnie obejrzyj ranę, najlepiej z pomocą drugiej osoby. Ostrożnie ją oczyść jałowym gazikiem z użyciem odpowiedniego środka do dezynfekcji ran. Jeśli rana mocno krwawi, warto zastosować opatrunek uciskowy.
Zawsze zaleca się, aby ranę po ugryzieniu jak najszybciej obejrzał specjalista – niezależnie od tego, jak jest głęboka. Czas odgrywa tu decydującą rolę, ponieważ w ciągu kilku godzin bakterie mogą się rozprzestrzenić i namnożyć.
Uwaga: Jeśli odczuwasz pulsowanie w ranie lub masz gorączkę, natychmiast zgłoś się do lekarza. Są to bowiem pierwsze oznaki zakażenia.
Zazwyczaj lekarze podejmują następujące działania w przypadku ran po ugryzieniu:
Rodzaj wymaganego leczenia zależy przede wszystkim od tego, które tkanki i w jakim stopniu zostały uszkodzone. W przypadku poważnych ran kąsanych konieczny może być zabieg chirurgiczny, aby zatrzymać masywny krwotok i zapobiec poważniejszym uszkodzeniom.
Czasami wystarczy jednak tylko gruntowne oczyszczenie rany i usunięcie znajdujących się w niej ciał obcych. Aby zapobiec infekcjom bakteryjnym, zazwyczaj zaleca się pozostawienie otwartej rany, zamiast jej zamykania. Poza tym, można wdrożyć antybiotykoterapię, aby powstrzymać namnażanie się patogenów.
Psy gryzą z różnych powodów. Oprócz agresji, przyczyną pogryzień może być strach lub ból.
Jeśli masz psa i chcesz chronić innych przed pogryzieniem, musisz nauczyć się lepiej rozumieć jego język.
Znakami ostrzegawczym zawsze są:
Jeśli zbliża się do Ciebie agresywny pies, zatrzymaj się i nie panikuj. Powiedz zdecydowanym głosem „nie” lub „uciekaj” i poczekaj, aż zwierzę straci Tobą zainteresowanie.
W magazynie zooplus znajdziesz wskazówki dotyczące szkolenia agresywnych psów.
Jeśli masz do czynienia z agresywnymi lub nieznajomymi psami, których zachowania nie jesteś w stanie przewidzieć, zastosuj poniższe środki bezpieczeństwa:
Nigdy nie dotykaj obcego psa bez zgody jego opiekuna. Pozwól psu się do Ciebie zbliżyć i obwąchać Cię w spokoju. Jest to szczególnie ważne w przypadku suk, które mają młode i chcą je naturalnie chronić.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
