© Parilov / stock.adobe.com
Wszystkie społeczne zwierzaki, w tym psy, najlepiej czują się w towarzystwie swojego stada. Jednak każdy dorosły pies powinien być nauczony zostawania samemu w domu na kilka godzin. To jednak wymaga treningu już od pierwszych miesięcy życia, ponieważ dorosłego osobnika zdecydowanie trudniej jest przyzwyczaić do nieznanej mu wcześniej sytuacji.
W pierwszych tygodniach życia piesek z reguły praktycznie nigdy nie zostaje sam, ponieważ nawet jeśli nie ma przy nim człowieka lub jego rodziców, przynajmniej jego rodzeństwo jest w pobliżu. Nie rozpoczynaj treningu zaraz po przeprowadzce psiaka do nowego domu, ponieważ musi on najpierw przyzwyczaić się do nowego właściciela i całego swojego nowego otoczenia – pozostanie samemu byłoby dla niego dodatkowo stresujące. Ważne, by najpierw wywiązała się więź między właścicielem a psem – to najważniejszy warunek, by pies mógł zostać w domu, nie konając ze stresu. Kiedy po kilku dniach piesek przyzwyczai się do nowego mieszkania, możesz powoli rozpocząć treningi. Kiedy Twój piesek jest akurat zajęty nową zabawką lub przysmakiem do żucia, opuść pokój na nie dłużej niż dwie minuty. Powtarzaj co jakiś czas to ćwiczenie. Dzięki temu szczeniak nauczy się, że po wyjściu – wracasz, a Twoja nieobecność nie jest niczym nienormalnym. Kolejny krok jest nieco trudniejszy: Opuść pokój lub mieszkanie na krótką chwilę, kiedy uwaga Twojego psiaka nie jest skupiona na niczym szczególnym. Po dwóch lub trzech minutach wróć i zachowuj się normalnie – bądź wyluzowany. Jeśli podczas Twojej nieobecności piesek skuczał, zignoruj go! Musi wiedzieć, że skuczenie nic mu nie daje i nie jest zachowaniem pożądanym. Pamiętaj jednak, żeby następnym razem skrócić czas nieobecności. Nagradzaj pupila, jeśli był spokojny i grzecznie na Ciebie czekał.
Pierwsza zasada: Nie zostawiaj pieska samego, kiedy smacznie śpi. Druga: Bądź wyluzowany i raczej nie żegnaj się z psem. Zwierzak musi zrozumieć, że nie jest niczym nadzwyczajnym, że wychodzisz. Jeśli Ty będziesz spokojny – on także. Pokaż psu, że opuszczanie mieszkania wyglądać może różnorodnie: Raz po prostu wyjdź na chwilę, tak jak stoisz, innym razem ubieraj się dłużej przy drzwiach, innym razem pakuj rzeczy do torby – pamiętaj, żeby zachowywać się normalnie, nienerwowo! Po jakimś czasie każde Twoje wyjście z domu stanie się dla niego normalne. Jeśli kilka razy pod rząd piesek zachowywał się prawidłowo, możesz powoli wydłużać czas nieobecności. Wyjdź do sklepu na małe zakupy lub na pocztę. Wracaj po nieregularnym czasie: Raz po 10, raz po 15, potem znów po 5 i w końcu po więcej niż 15 minutach. Dzięki temu pies zrozumie, że nie zawsze wrócisz po upływie x minut. Zostaw mu coś, czym będzie mógł się zająć: zabawkę lub kość do gryzienia. Po wyjściu nasłuchuj pod drzwiami kilka minut, czy pies skamle lub wyje. W żadnym wypadku nie powinieneś się zdradzić, że jesteś w pobliżu, ponieważ tylko spotęguje to niepożądane zachowanie psa. Jeśli te treningi się udały, możesz wydłużać czas stopniowo. Pamiętaj, że pies w wieku do 4 miesięcy nie powinien zostać w domu sam na dłużej niż dwie godziny.
Jeśli Twój pupil pomimo odpowiedniego treningu źle znosi rozstania, przyczyny mogą być różnorodne. Na przykład:
Ćwiczenie czyni mistrza! Postępuj zachowawczo i bądź cierpliwy w oczekiwaniu na efekty. Myśl pozytywnie i bądź wyluzowany. Twój spokój udzieli się Twojemu czworonogowi.
