© manushot / stock.adobe.com
Szczenięta powinny zawsze dostawać wystarczającą ilość jedzenia, aby nie pojawiła się u nich agresja związana z jedzeniem.
Niektóre psy warczą, są agresywne, a nawet gryzą, jeśli obawiają się, że jedzenie może zostać im odebrane. Dlaczego pies pilnuje jedzenia? I jak temu zaradzić?
Karmienie psów to nie zawsze relaksująca czynność. Niektóre zwierzęta obawiają się bowiem, że ich posiłek zostanie im odebrany. Mogą wówczas łapczywie łykać karmę lub nerwowo obserwować otoczenie.
Jeśli w takiej sytuacji psy warczą, pokazują zęby lub próbują atakować, oznacza to, że bronią swoich zasobów, w tym przypadku jedzenia.
Agresja podczas jedzenia pojawia się, gdy pies chce chronić swoje zasoby. W końcu musi jeść odpowiednio dużo, aby móc przetrwać.
Niepożądane zachowanie czworonogi mogą przejawiać wobec innych psów, zwierząt domowych takich jak kot czy nawet człowieka.
© Tanakon photo / stock.adobe.com
Zjawisko bronienia zasobów dość często występuje u szczeniąt. Psie dzieci urodzone w dużych miotach szybko uczą się, że muszą konkurować ze swoim rodzeństwem o pokarm od matki.
Bronienie zasobów jest więc częściowo wrodzone i do pewnego stopnia normalne – ma bowiem na celu zapewnienie zwierzęciu przetrwania.
Niemniej, w trakcie życia psa mogą pojawić się błędy wychowawcze, które sprawią, że agresja związana z jedzeniem pogłębi się. Niektóre czworonogi potrafią wówczas tak zaciekle bronić swojego jedzenia, że stwarzają zagrożenie dla innych zwierząt czy małych dzieci.
Dlatego bardzo ważne jest, aby w odpowiednim momencie zapanować nad takim zachowaniem poprzez ukierunkowane szkolenie.
Bronienie zasobów występuje przede wszystkim u zwierząt, które nie przeszły odpowiedniej socjalizacji oraz u psów ze schroniska. Jeśli na przykład bezdomne psy w przeszłości nauczyły się, że jedzenia nie mają pod dostatkiem, mogą rozwinąć ten niepożądany wzorzec zachowania.
Jak już wspomnieliśmy, takie zachowanie u szczeniąt nie jest niczym szczególnym, a odpowiedzialni hodowcy dbają o to, aby każdy maluch mógł wypić wystarczającą ilość mleka.
W przypadku dokarmiania, należy pamiętać o odpowiedniej liczbie misek, aby każdy z nich mógł się bez przeszkód najeść do syta.
W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że psy będą musiały rywalizować o jedzenie, co może prowadzić do rozwoju agresji związanej z jedzeniem i bronić swoich zasobów również jako dorosłe psy.
Jednak nie zawsze to hodowca czy trudne życie na ulicy jest przyczyną agresji związanej z jedzeniem. Do takiego zachowania może również prowadzić zabieranie psu jeszcze pełnej miski z karmą. W ten sposób uczy się on, że nie dostaje wystarczająco dużo jedzenia.
Jeśli zwierzę będzie często niepokojone podczas posiłku, na przykład przez bawiące się nieopodal dzieci czy inne zwierzęta, może to zwiększyć skłonność do pilnowania jedzenia przez psa.
Pilnowanie jedzenia przez psa jest formą rywalizacji – zwierzak broni swojego jedzenia lub ulubionego przysmaku przed innymi.
Na początku może to przybierać formę typowych sygnałów uspokajających, takich jak ziewanie czy oblizywanie nosa. W ten sposób pies stara się trzymać potencjalnych rywali z daleka od swojej miski.
Jeśli uzna, że to nie jest wystarczające, aby ich odstraszyć, zaczyna im grozić. Psy broniące swoich zasobów mogą nawet ugryźć.
Nawiasem mówiąc, psy walczą w ten sposób nie tylko o jedzenie. Takie zachowanie mogą przejawiać również w stosunku do zabawek lub legowiska.
Kiedyś uważano, że agresja związana z jedzeniem ma na celu umocnienie pozycji zwierzęcia w stadzie. Teoria dominacja jednak powoli odchodzi do lamusa. Badania behawioralne na wilkach i dziko żyjących psach wykazały, że spory o jedzenie występują niezależnie od pozycji zajmowanej przez zwierzę w stadzie.
Naukowcy zaobserwowali, że również psy będące niżej w hierarchii bronią swojego posiłku przed innymi dominującymi zwierzętami. Funkcjonująca niegdyś porada, zakładająca, że należy psu zabrać miskę z jedzeniem, aby okazać naszą dominację jest więc zupełnie nieaktualna.
Zabieranie czworonogowi jedzenia może bardzo niekorzystnie odbić się na naszej relacji z psem. Podkopuje to bowiem wzajemne zaufanie i potęguje chęć pilnowania jedzenia.
Oduczenie psa agresywnego zachowania związanego z jedzeniem wymaga cierpliwości i konsekwencji. Nie należy przy tym stosować żadnych kar, ponieważ tylko pogorszą problem.
Zamiast tego trzeba pracować nad wzmocnieniem więzi między zwierzęciem i jego opiekunem, na przykład poprzez:
W ten sposób pies nauczy się, że w każdej sytuacji może polegać na swoim przywódcy stada i w pewnym momencie zrozumie, że „jego” człowiek jest również odpowiedzialny za dystrybucję jedzenia, którego ma zawsze pod dostatkiem.
Bardzo ważne jest, aby pies mógł jeść w spokoju. Nie powinni mu w tym przeszkadzać ani członkowie rodziny, ani inne zwierzaki domowe.
Jeśli pod jednym dachem mieszka kilka psów, powinny być karmione oddzielnie, aby zapobiec agresji związanej z jedzeniem. Jeśli jednak muszą jeść obok siebie, każde z nich powinno mieć własną miskę i należy pilnować, aby żaden zwierzak nie zaglądał drugiemu „do talerza”.
Stałe miejsce i pory karmienia dają psu poczucie bezpieczeństwa i pomagają mu pozbyć się nawyku pilnowania jedzenia. Karmienie zwierzęcia resztkami ze stołu jest absolutnie wykluczone – pomimo błagalnego spojrzenia należy być w tym zakresie konsekwentnym.
Konsekwencja jest bowiem decydującym czynnikiem w oduczeniu psa agresji związanej z jedzeniem. Jest to jedyny sposób na zapewnienie spokojnego spożywania posiłków zarówno przez człowieka jak i psa.
© Christian Müller / stock.adobe.com
Bronienie zasobów może przybrać niebezpieczny obrót. Psy, które w agresywny sposób bronią zawartości swojej miski stanowią zagrożenie dla wszystkich członków rodziny, dlatego powinny jak najwcześniej nauczyć się, że zawsze mogą liczyć na „swojego” człowieka, który zapewnia im tyle jedzenia, ile potrzebują.
Jeśli u psa rozwinęła się już agresja związana z jedzeniem, należy z nią walczyć za pomocą odpowiednich środków, takich jak stałe pory karmienia i zapewnienie mu możliwości jedzenia w spokoju. Jeśli mimo prób, nie potrafimy poradzić sobie z problemem samodzielnie, warto zasięgnąć porady trenera psów.
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
