© Mary Swift / stock.adobe.com
Pierwotnie wykorzystywany do wyłapywania szczurów, dziś Yorkshire terrier jest popularnym psem domowym.
Malutki york z długim, miękkim futerkiem o nienagannym wyglądzie to nie byle chojrak, a prawdziwy twardziel. Jako niegdysiejszy szczurołap z hrabstwa Yorkshire na północy Anglii cechuje się dużą pewnością siebie i lubi być, także jako piesek kanapowy, przez swoich opiekunów traktowany poważnie.
| Metryczka: | Yorkshire terrier („york“) zyskał popularność jako łowca szczurów, a następnie jako pies kanapowy szlachty. Mały, ale odważny pies. |
| Wielkość: | 18-23 cm |
| Waga: | max. 3,2 kg |
| Średnia długość życia: | 12-15 lat |
| Cena: | od 1000 zł |
| Usposobienie: | żywiołowy, inteligentny, odważny, szczekliwy |
| Włos: | średniej długości, prosta, gładka, delikatna |
| Kolor włosa: | głowa: płowo-złoty; tułów: ciemnostalowy z podpalaniem na piersiach |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | średnia |
| Pochodzenie: | Wielka Brytania |
Yorkshire terrier o wzroście od 18 do 23 cm i wadze maksymalnie 3,2 kg jest jednym z przedstawicieli najmniejszych ras świata.
Małe, krótkie, kompaktowe ciało yorka pokrywa charakterystyczna długa, delikatna i jedwabista szata, która niemal całkowicie zasłania jego proste nogi. Jednak nawet jeśli u wystawowego yorka włosy sięgają do podłogi, nigdy nie powinny ograniczać psa w ruchach.
Standard rasy uznaje tylko jedno umaszczenie: płowo-złotą barwę na głowie i piersi przy ciemnostalowo-niebieskim płaszczyku, rozciągającym się aż do nasady ogona. Tak umaszczone włosy powinny być ciemniejsze u nasady i jaśniejsze na końcach. Inne kombinacje barwne są uznawane za wady.
Uroczy yorczek z obowiązkową kokardą we włosach może na pierwszy rzut oka sprawiać inne wrażenie, jednak ten brytyjski terier typowym kanapowcem zdecydowanie nie jest. Pod wyfryzowaną szatą kryje się prawdziwie waleczne serce. York jest odważny, pewny siebie i zacięty, nie boi się także konfrontacji z większymi od siebie psami.
© everydoghasastory / stock.adobe.com
W spotkaniach z większymi psami mały york, myślący często, że jest większy niż faktycznie jest, ma skłonności do przeceniania swoich możliwości. Butnie i energicznie postawi się dogowi i owczarkowi, a retriever’owi pokaże, szczekając odważnie, kto tu rządzi.
Jak też na teriera przystało, całym swoim walecznym sercem będzie bronił domu i podwórka w razie takiej konieczności, nawet jeśli ryzykuje przegraną. Jeśli planujesz przygarnąć Yorkshire terriera do swojego domu, dobrze jest od szczenięcia starać się pohamować u niego dominującą postawę.
Na szczęście temperamentny i inteligentny Yorkshire terrier potrafi być również bardzo zainteresowany i chętny do nauki. Z przyjemnością weźmie udział w ciekawych ćwiczeniach na posłuszeństwo i wymagających jednostkach treningowych.
Pomimo ciągotek do dominowania, yorczek jest gotowy podporządkować się zdecydowanemu i konsekwentnemu opiekunowi. Jeśli traktuje on swojego podopiecznego poważnie, jak „prawdziwego psa”, i odpowiednio prowadzi jego wychowanie, zyska lojalnego i opanowanego kompana, który za rodziną pójdzie w ogień.
Pielęgnacja długiej, jedwabistej szaty yorka wymaga niemałego nakładu czasu oraz wiedzy na jej temat. Nie martw się jednak! Troszeczkę wprawy i oboje będzie delektować się codziennymi rytuałami pielęgnacyjnymi.
Najlepiej przyzwyczajać pieska do pielęgnacji już od szczenięcia – do szczotek, kąpieli, szczotek do zębów, trymerów i cążek do pazurków, ale przy odrobinie ćwiczeń i cierpliwości, również dorosłego yorka przyzwyczaimy do niezbędnych procedur pielęgnacyjnych.
W przeciwieństwie do wymagań względem pielęgnacji, względem domowego otoczenia yorczek nie stawia wielu wymagań. Ten mały piesek czuje się dobrze także w małym mieszkaniu w środku miasta i bez problemów dopasowuje się do rytmu dnia opiekuna, o ile oczywiście ten podchodzi poważnie do jego potrzeb, np. aktywności fizycznej.
York nie jest typowym kanapowcem, ale kłębkiem energii z myśliwskim zacięciem, który potrzebuje ruchu i zajęcia – trzy spacery dziennie to w jego przypadku absolutne minimum.
Na pierwszy rzut oka, psy tej rasy wyglądają słodko, ale w rzeczywistości mają mocny charakter. Dlatego konsekwencja w ich wychowaniu jest niezbędna od najmłodszych lat szczenięcych. Yorki uważane są za odważne i pewne siebie i chętnie sprawdzają granice możliwości (i wytrzymałości) swoich opiekunów. Szybko może się okazać, że Twój mały podopieczny wszedł Ci na głowę. Dlatego bądź konsekwentny i stanowczy od samego początku.
Yorkshire terriery znane są również ze swojego zamiłowania do szczekania. Na szczęście, podobnie jak w przypadku instynktu łowieckiego, można nauczyć psa kontrolowania tego zachowania za sprawą odpowiedniego szkolenia. Pomimo swojego charakteru, yorki są chętne do nauki i inteligentne, dlatego nauka podstawowego posłuszeństwa i różnych sztuczek to dla nich bułka z masłem. Pamiętajmy jednak, aby uzbroić się w cierpliwość, bowiem każdy pies przyswaja wiedzę w swoim tempie.
Poza oczywistymi spacerami zaleca się angażowanie yorka w sporty dla psów. Agility, Flyball, aportowanie czy zabawy w chowanego – york bez wątpienia polubi wszystkie te aktywności. Dodatkową zaletą psich sportów jest kontakt z innymi psami, którego york z tendencją do dominowania zdecydowanie potrzebuje.
Ze względu na niepokaźne rozmiary i krótki łapki yorki nie są kompanami do joggingu czy jazdy na rowerze.
Podobnie jak w przypadku ludzi, dzięki odpowiedniemu żywieniu możemy znacznie polepszyć ogólne samopoczucie i stan zdrowia naszego psa. Czy istnieje jakaś karma skrojona na miarę yorka? Odpowiedź na to pytanie zależy od indywidualnych potrzeb naszego podopiecznego. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze zmienia się wraz z wiekiem, zależy od wagi i poziomu aktywności fizycznej.
Młodym pieskom zaleca się podawanie specjalnej karmy dla szczeniąt. Często hodowca poleca karmę, którą sam karmi swoje szczenięta i oferuje próbkę do zabrania do domu.
York osiąga dojrzałość w wieku 12 miesięcy i z reguły potrzebuje wówczas tylko jednego posiłku w ciągu dnia. Można skorzystać z oferty dostępnych gotowych mokrych karm w puszce lub suchych karm. Przeważnie zawierają one niezbędne do zdrowia psa składniki i nie ma potrzeby uzupełniania ich suplementami zawierającymi minerały czy witaminy. Przy wyborze karmy gotowej zwróć uwagę na jej jakość.
Poza tym, mamy do dyspozycji również karmy opracowane specjalnie z uwzględnieniem potrzeb rasy, które charakteryzują się wysoką zawartością biotyny, nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega-3 (EPA i DHA) i wspierają na przykład funkcje ochronne skóry, tym samym przyczyniając się do zachowania zdrowej skóry i lśniących włosów. Dodatkowo, taka specjalistyczna karma będzie zawierała odpowiednią ilość kalorii, aby pomóc zachować naszym pupilom idealną wagę.
Odkryj wybrane przez nas karmy dla Yorkshire terriera w sklepie internetowym zooplus!
Dla poważnych hodowców zdrowie i osobowość zwierzęcia to najwyższe priorytety. Koncentracja wyłącznie na wyglądzie, na przykład jak najmniejszej wielkości lub jak najbardziej jedwabistej strukturze szaty, prowadzi do powstawania wad wpływających na zdrowie zwierzęcia. Rasa Yorkshire terrier wciąż kojarzona jest z kilkoma typowymi chorobami:
Hodowle yorków znajdują się dziś na całym świecie – od Ameryki Północnej, przez Europę, aż po Rosję. Niestety wśród nich są również takie, które należą do nieprofesjonalnych hodowców, liczących przede wszystkim na szybki zysk, zamieszczając atrakcyjne cenowo oferty w Internecie i prasie. Ponieważ szczenięta z takich miotów często nie podlegają kontrolom organizacji zrzeszających oraz odpowiednim badaniom i kontrolom weterynaryjnym, nierzadko oferują oni chore lub wykazujące zaburzenia zachowania pieski.
By zapobiec przykrym niespodziankom, lepiej trzymaj się z daleka od takich ogłoszeń. Nie wspieraj brudnych interesów takich wystawców, ponieważ nieprofesjonalne hodowle niosą krzywdę zwierzętom.
© Kate / stock.adobe.com
Jeśli zdecydowaliśmy się na zakup yorka, jesteśmy pewni, że pasuje do nas pod względem charakteru i wymagań, poszukajmy w okolicy zrzeszonego w krajowej organizacji hodowcy.
Listę godnych zaufania hodowców, którzy zarejestrowali nowy miot, otrzymasz na przykład w krajowym klubie terierów. Profesjonalni hodowcy są zazwyczaj zrzeszeni w oficjalnych związkach i są zobowiązani do przestrzegania nie tylko standardów rasy, ale także przepisów związku, często wykraczających poza zwykłe badania i próby charakteru.
Skontaktuj się z wybranym hodowcą i umów się na spotkanie. Nie chodzi o to, żeby od razu oglądać pieski, ale żeby poznać hodowcę i wyrobić sobie zdanie na jego temat.
Profesjonalny hodowca za swoje pieski wymagać będzie adekwatnej ceny (obecnie za yorka zapłacić trzeba ok. 3,000 tys. wzwyż).
Historia rasy Yorkshire terrier związana jest ściśle z procesem industrializacji Anglii. Do miast wraz z pracownikami szukającymi zatrudnienia napływały również psy. By pozbyć się plagi szczurów grasujących po zanieczyszczonych ulicach angielskich miast, pod koniec XIX wieku robotnicy z hrabstwa Yorkshire, któremu rasa zawdzięcza swoją nazwę, rozpoczęli pierwsze starania wyhodowania tych zwinnych miniaturowych terierów.
Do pierwotnych „oficjalnych” zadań yorków – łapania myszy i szczurów – doszły później nielegalne polowania na króliki (robotnikom nie wolno było polować ze szlachtą, kłusownictwo było surowo karane) oraz krwawe zawody znane jako „rat-baiting”. Polegały one na tym, że wpuszczano yorki do szczurzych nor, gdzie w określonym czasie miały zamordować jak najwięcej szczurów.
Kiedy pod koniec XIX wieku historia szczurzej eksterminacji dobiegała końca, stopniowo rozpoczynał się rozwój profesjonalnych hodowli. Standaryzacja psów rasowych stała się początkiem dla wystaw psów, na których pokazywano i nagradzano najpiękniejsze i „najczystsze” rasowo osobniki danej rasy.
Również robotnicy z biednych dzielnic Yorkshire szybko zorientowali się, że mogą zarobić na hodowli tych małych, uroczych terierów. By przypodobać się na salonach i trafić w gusta dam, w dążeniach hodowlanych zakładano redukowanie wielkości psa i optymalizowanie długiej, jedwabistej w dotyku szaty.
Krzyżowano ze sobą wiele ras, by uzyskać pożądane efekty – ze skutkiem pozytywnym: W 1886 roku Yorkshire terrier został oficjalnie uznany samodzielną rasą i szybko stał się ulubioną rasą Wielkiej Brytanii. Do Polski pierwszy yorczek zawitał dopiero w roku 1967.
Przeczytaj również przygotowany przez nas artykuł o oswajaniu szczenięcia z nowym domem!
