Wyżeł fryzyjski (stabijhoun)

Artykuł napisany przez Jana Schubert

Stabijhoun ma fryzyjskie korzenie.

Wyżeł fryzyjski (stabijhoun) to niezwykłej urody, czujny pies pochodzący z Fryzji w Holandii, gdzie pełni rolę niezawodnego psa gospodarskiego oraz myśliwskiego. Więcej informacji na temat tego mało znanego czworonoga przedstawiamy poniżej.

Spis treści

Wygląd: Jak rozpoznać wyżła fryzyjskiego?
Zachowanie: Czujny i nieufny wobec obcych
Na co należy zwrócić uwagę w utrzymaniu stabijhouna?
Żywienie: Co je wyżeł fryzyjski?
Pielęgnacja wyżła fryzyjskiego
Zdrowie: Długie życie wolne od chorób
Pochodzenie i historia: Skąd pochodzi stabijhoun?
Hodowla i zakup: Gdzie można kupić stabijhouna?
Podsumowanie
Charakterystyka wyżła fryzyjskiego

Wygląd: Jak rozpoznać wyżła fryzyjskiego?

Stabijhoun z wyglądu przypomina małego münsterländera. Jest harmonijnej budowy i waży nie więcej niż 27 kilogramów. Zgodnie ze wzorcem rasy nie powinien być ani zbyt atletyczny, ani zbyt smukły.

Zasadniczo jest zupełnie przeciętny, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu – jest średniej wielkości, jego oczy są osadzone poziomo, lekko zaokrąglone. Chociaż zawsze sprawiają wrażenie czujnych i uważnych, ogólny wyraz jego pyska jest bardzo przyjazny. Głęboko osadzone, wiszące uszy tworzą puszysty trójkąt, a delikatnie zakrzywiony ogon sięga stawu skokowego.

Sierść jak po praniu z użyciem płynu zmiękczającego

Średniej długości okrywa włosowa wyżła fryzyjskiego to jego cecha rozpoznawcza. Jest uwodzicielsko miękka i jedwabista, nakrapiana, w kolorze czarno-białym lub czarno-brązowym, za zadzie dłuższa niż na kończynach. Jest tak miła w dotyku, że można by ją głaskać bez końca!

Zachowanie: Czujny i nieufny wobec obcych

Niezależny z natury stabijhoun chętnie zajmie się sam sobą, mając do dyspozycji własną posesję. Ma wrodzony instynkt obrony swojego terytorium, czemu z ochotą się oddaje. Jego dom to dla niego rzecz święta, podobnie jak członkowie ludzkiego stada, w obronie których stanie bez wahania.

W stosunku do znanych sobie ludzi jest pokojowo nastawiony, nie ma tendencji do gryzienia czy agresji. Wobec nieznajomych natomiast jest powściągliwy, a nawet nieufny.

Na jego zaufanie bowiem trzeba sobie zapracować.

Szczekanie na powitanie

Wyżeł fryzyjski nie jest szczekliwy, ale regularnie podnosi alarm, gdy ktoś zbliża się do jego terytorium. Goście, listonosz czy powracający członkowie rodziny muszą liczyć się z głośnym powitaniem, co może stać się problemem, gdy jest trzymany w mieszkaniu, a za ścianą mieszkają sąsiedzi. Ponieważ jednak stabijhoun jest stosunkowo łatwy w szkoleniu, można tę jego tendencję skierować na właściwe tory, chociażby odwiedzając z nim szkołę dla psów.

Posłuszny i pojętny

Stabijhoun bardzo lubi trening z dummy, tropienie oraz psie sporty, których uprawianie z nim to czysta przyjemność – z natury jest posłuszny i chętny do nauki.

Wyżły fryzyjskie uwielbiają być uczone nowych rzeczy i sprawiać przyjemność swoim opiekunom. Za sprawą swojej inteligencji i uważności bardzo szybko przyswajają wszelkie komendy i zadania i bez problemu je wykonują.

Aby zapobiec nudzie, można sięgać także po różnego rodzaju zabawki dla psów – różnorodność dba o dobrą kondycję psychiczną zwierzęcia.

Własne zdanie Wyżły fryzyjskie zazwyczaj bez wahania wykonują polecenia swoich opiekunów. Niektórzy z nich skarżą się jednak na ich upartość.

Na co należy zwrócić uwagę w utrzymaniu stabijhouna?

Psy tej rasy zostały stworzone do pilnowania podwórek oraz łowiectwa. Dlatego w ich przypadku zdecydowanie zaleca się trzymanie w domu z ogrodem.

Stabijhoun potrzebuje dużo ruchu

Ponieważ wyżły fryzyjskie to bardzo towarzyskie i elastyczne psy, przyzwyczają się również do mieszkania. Jednak w takim wypadku konieczne będzie zapewnienie im jeszcze większej ilości zajęć i bodźców, które pozwolą im zachować dobrą kondycję i zapobiegną niepożądanej nudzie.

Dla równowagi należy więc zagwarantować im możliwość wychodzenia na długie spacery i wypady na łono natury. W przeciwnym razie, narastająca w nich frustracja, spowodowana niemożnością spełniania swojego przeznaczenia może wywołać bunt i problemy behawioralne.

Czy wyżeł fryzyjski jest psem rodzinnym?

Początkujący miłośnicy psów mogą spróbować swoich sił w wychowaniu stabijhouna, ponieważ ma on dość plastyczny, łatwy do ułożenia charakter, okraszony szczyptą uporu, co jednak nie powinno zniechęcać.

Co do zasady dobrze rozumie się z innymi psami – koty natomiast chętnie przegania. Szczególnie w stosunku do najmłodszych członków rodziny wykazuje niezwykłą delikatność i czułość, i można im z czystym sumieniem pozwalać bawić się z tym czworonogiem.

Jeśli chodzi o utrzymanie stabijhouna, warto postępować zgodnie z poniższymi wskazówkami:

Pies ten ma skłonności do samowolnych eskapad, dlatego powinno się mieć go stale na oku.
Uwaga za zacięcie myśliwskie: Owczarek fryzyjski ma silnie rozwinięty instynkt łowiecki, dlatego będąc z nim na spacerze w lesie, lepiej nie spuszczać go ze smyczy.
Przedstawiciele tej rasy są niezwykle lojalni wobec swoich ludzi, dlatego bardzo niekomfortowo czują się, będąc przedmiotem rygorystycznego czy surowego traktowania z ich strony. W ich szkoleniu lepiej więc stawiać na łagodność i pełną wyczucia konsekwencję.

Szczeniak stabijhouna na łące — Jeszcze nie podnosi alarmu, ale gdy dorośnie stanie się niezawodnym psem stróżującym.

Żywienie: Co je wyżeł fryzyjski?

Stabijhoun nie jest wymagający jeśli chodzi o żywienie. Karmę suchą je równie chętnie jak mokrą. Ma wytrzymały żołądek, który jest w stanie wiele znieść, co oczywiście nie jest argumentem przemawiającym za karmieniem go resztkami ze stołu! Wysokiej jakość karma dla psów to podstawa długiego i szczęśliwego życia każdego czworonoga.

Karma powinna składać się w 80% z mięsa i nie powinna zawierać niepotrzebnych dodatków, a przede wszystkim cukru. Pies z pewnością chętnie by ją spałaszował, ale nie wyszłoby mu to na zdrowie.
Poza tym, zwróć uwagę na dostosowanie karmy do odpowiedniej grupy wiekowej.
Ważna jest ilość – porcje powinny być odpowiednie do wielkości, wagi i poziomu aktywności zwierzęcia. Jeśli masz w tym względzie wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem weterynarii, aby ustalić dietę najlepszą dla Twojego podopiecznego.

Barfowanie jako alternatywa

W przypadku stabijhouna sprawdzi się również dieta typu BARF (biologicznie odpowiednia surowa dieta), ale należy pamiętać, że przygotowywanie posiłków w jej ramach jest dużo bardziej czasochłonne.

Podawanie surowych posiłków należy rozpocząć dopiero po ukończeniu przez psa pierwszego roku życia. W przypadku szczeniąt ryzyko ewentualnego niedożywienia jest zbyt wysokie.
Zmianę diety należy przeprowadzać małymi krokami. Po kilku dniach układ pokarmowy zwierzęcia powinien przyzwyczaić się do nowych posiłków.
Niektóre psy jednak nie lubią smaku surowego mięsa. Można wówczas barfowanie nieco zmodyfikować, gotując mięso i warzywa przed podaniem.

Pielęgnacja wyżła fryzyjskiego

Sierść stabijhouna jest co prawda długa, ale ma ona jedną szczególną cechę – wydaje się czyścić sama. Oznacza to, że zaschnięty brud i błoto samoistnie wykruszają się, nie stanowiąc większego problemu.

Mimo tego warto od czasu do czasu sięgnąć po szczotkę, nie tylko po to, aby zadbać o sierść, ale również wzmocnić więź łączącą Cię z psem.

Stabijhoun w wodzie — Sierść stabijhouna jest wyjątkowo odporna na warunki atmosferyczne.

Zdrowie: Długie życie wolne od chorób

Wyżeł fryzyjski cieszy się dobrym zdrowiem. Nie są znane w jego przypadku praktycznie żadne choroby typowe dla rasy. Jedynie brak ruchu może sprawić, że zgromadzi nadprogramowe kilogramy, czemu można łatwo zaradzić, kontrolując ilość podawanego pokarmu i zabierając go na długie spacery niezależnie od pogody. Stabijhounowi bowiem nie są straszne żadne warunki atmosferyczne – jego sierść doskonale chroni go przed zimnem i wilgocią.

Jak długo żyje wyżeł fryzyjski?

Jeśli zapewnisz mu odpowiednią ilość aktywności zarówno fizycznych jak i umysłowych oraz właściwą dietę, możesz liczyć na jego towarzystwo przez około 14 lat. To mnóstwo czasu na przeżycie wielu wspólnych przygód!

Pochodzenie i historia: Skąd pochodzi stabijhoun?

Psy te prawdopodobnie już od bardzo dawna istnieją w holenderskiej Fryzji, ale na temat ich rzeczywistych korzeni istnieje wiele spekulacji. Zakłada się, że przodkami rasy mogły być sprowadzone do Holandii hiszpańskie lub francuskie spaniele, które w pierwszej połowie XX wieku skrzyżowano z przedstawicielami rasy wetterhoun, po którym stabijhoun miał odziedziczyć odporną na warunki atmosferyczne sierść. W 1960 roku wyżeł fryzyjski został uznany za samodzielną rasę przez FCI.

Hodowla i zakup: Gdzie można kupić stabijhouna?

Wyżeł fryzyjski nie należy do popularnych ras, dlatego jego hodowla koncentruje się w rodzimej Holandii i to najlepiej tam się udać, aby kupić szczenię tej rasy.

Należy również liczyć się z dłuższym czasem oczekiwania na maluszka, ponieważ liczba miotów jest mocno ograniczona.

Ile kosztuje wyżeł fryzyjski?

W Holandii można znaleźć zarówno tańszych hodowców hobbystów, jak i droższych profesjonalnych hodowców. W zależności od tego, na czyją ofertę się zdecydujesz, musisz liczyć się z wydatkiem rzędu 500–1000 euro.

Wskazówka: Przed zakupem upewnij się, że wybrany przez Ciebie hodowca dba o czystość rasy i odpowiednie warunki utrzymania swoich podopiecznych.

Podsumowanie

Stabijhoun to zrównoważony pies, który z pełnym oddaniem pilnuje domu i podwórka. Jego największymi atutami są niezwykle puszysta sierść i wszechstronność, która sprawia, że łączy on w sobie cechy psa rodzinnego oraz towarzysza wszelkich sportowych aktywności.

Niemniej, szukając egzemplarza dla siebie musisz uzbroić się w cierpliwość, dostępność przedstawicieli tej rasy jest bowiem mocno ograniczona. Jednak przy średniej długości życia wynoszącej 14 lat zdecydowanie warto czekać.

Charakterystyka wyżła fryzyjskiego

Cechy szczególne:	Stabijhoun to lojalny, przyjazny wyżeł pochodzący z Holandii, wyróżniający się niezwykłym spokojem i czujnością. Jego sierść jest wyjątkowo odporna na warunki atmosferyczne.
Charakter:	czujny, pojętny, przyjazny
Wysokość w kłębie:	Psy: 50–53 cm Suki: 48–51 cm
Waga:	Psy: 22–27 kg Suki: 18–23 kg
Sierść:	długa, lekko falista, w kolorze czarno- lub brązowo-białym
Pielęgnacja sierści:	niewymagająca, wskazane regularne szczotkowanie
Potrzeba ruchu:	duża, wymaga intensywnych spacerów
Pies dla początkujących:	tak, pod warunkiem odpowiedniego wyszkolenia i zapewnienia wystarczającej ilości ruchu
Szczekanie:	szczeka na powitanie
Długość życia:	13–14 lat
Typowe choroby:	bardzo dobre zdrowie, brak znanych chorób genetycznych charakterystycznych dla rasy
Cena:	500–1.000 euro
Grupa FCI:	grupa 7: Wyżły
Pochodzenie:	Fryzja, Holandia

Jana Schubert

Już jako dziecko wolała przytulać się do swojego kota perskiego niż pluszowego misia. Jak nieco podrosła, tak długo prosiła rodziców o własnego konia, aż jej ulegli i pozwolili kupić swojego wierzchowca. Dzięki zwierzętom przeżyła wiele wspaniałych chwil i pomimo tego, że życie ze zwierzętami nie zawsze jest łatwe, nie wyobraża sobie nie mieć ich u swojego boku – jak twierdzi, dotykają takich obszarów jej duszy, do których nikt inny nie ma dostępu. Ten ich wspaniały czar odczuwa także, gdy o nich pisze i ma nadzieję, że choć trochę tej magii odczuwa się podczas czytania przygotowanych przez nią artykułów.

Podziel się swoją opinią

Czy artykuł był pomocny?

Najczęściej polecane

10 min 664