Whoodle

Artykuł napisany przez Natalie Decker
Wheatenpoo

Whoodle to pies hybrydowy powstały w wyniku skrzyżowania pudla i irish soft coated wheaten teriera.

Whoodle jest wynikiem planowanego skojarzenia irish soft coated wheaten teriera z pudlem. Ten uroczy mieszaniec o kręconej sierści nazywany jest również sweatenpoo, sweatendoodle, wheatendoodle lub wheatenpoo. Jest wesołym psem rodzinnym, ale upór charakterystyczny dla teriera może czasami zdominować jego charakter.

Wygląd: Jak rozpoznać psa rasy whoodle?

Whoodle to mały lub średniej wielkości pies hybrydowy, powstały w wyniku skrzyżowania irish soft coated wheaten teriera z pudlem. Jego wielkość zależy od tego, która odmiana pudla została wykorzystana w hodowli. Możliwe są następujące warianty:

  • Whoodle standardowy: Jedno z rodziców to pudel królewski, dorastający do około 50 cm w kłębie i o wadze nie przekraczającej 27 kg.
  • Whoodle miniaturowy: Jedno z rodziców to pudel mały lub miniaturowy, którego wysokość w kłębie wynosi około 35–40 cm, a waga 11–16 kg.
  • Whoodle toy: Jedno z rodziców to pudel toy, dorastający od 20 do 25 cm i o wadze od 4,5 do 9 kg.

Umaszczenie i struktura sierści

Typowa dla psów rasy wheatenpoo jest jedwabiście miękka, falista lub kręcona sierść w kolorze pszenicy, czyli kremowym, złotym lub płowym, podobnie jak ma to miejsce u irish soft coated wheaten teriera. Po pudlu może jednak odziedziczyć również czarne, brązowe lub czerwonawe umaszczenie. Możliwe są także różne połączenia wspomnianych kolorów.

Za sprawą domieszki krwi pudla, whoodle ma mocną i atletyczną budowę. Jego głowa może być szeroka lub okrągła. Duże, zwisające lub zagięte uszy oraz wyraziste ciemne oczy nadają jej zadziornego rysu.

Czworonożna niespodzianka

Podobnie jak w przypadku wszystkich psów hybrydowych, również u whoodle nie jest możliwe przewidzenie jego dokładnego wyglądu. To, czy będzie bardziej przypominał pudla czy irish soft coated wheaten teriera zależy od tego, czyje geny będą w danym przypadku dominować.

Whoodle jest więc zawsze niespodzianką. Nawet w ramach jednego miotu rodzeństwo może się od siebie znacznie różnić.

Irish soft coated wheaten terier na trawie © Marion Smith (Byers) / stock.adobe.com
Whoodle często występują w kremowym umaszczeniu, podobnie jak irish soft coated wheaten terier (na zdjęciu).

Charakter: Inteligentny pies rodzinny

Whoodle jest przyjaznym, przywiązującym się do człowieka psem rodzinnym, lubiącym jego towarzystwo i nie przepadającym za przebywaniem w samotności. Najlepiej czuje się w aktywnych rodzinach, gdzie zawsze znajdzie kompana do zabawy i przytulania. Whoodle jest elastyczny, potrafi przystosować się do różnych okoliczności, dobrze rozumie się z dziećmi oraz innymi czworonogami.

Jednym z jego rodziców jest pudel – rasa znana z wyjątkowej inteligencji i chęci do nauki. Istnieje więc duże prawdopodobieństwo, że również whoodle będzie bystry i pojętny. Irish soft coated wheaten terier ma ognisty temperament i żywiołową naturę.

Czy whoodle jest odpowiedni dla początkujących?

I tak i nie – za sprawą swojej wrodzonej chęci zadowolenia opiekuna, psy tej rasy są zazwyczaj łatwe w szkoleniu. Jednak to, czy ich wychowanie jest wykonalne również dla osób bez doświadczenia w dużej mierze zależy od tego, jakie geny i po którym rodzicu odziedziczy. Typowy dla terierów upór może bowiem utrudniać szkolenie.

Niektóre osobniki mają tendencję do nadmiernego szczekania i witają „swoich” ludzi w bardzo intensywny sposób. Może więc zdarzyć się, że w takiej sytuacji z radości whoodle na kogoś skoczy z impetem. Takie zachowanie należy oczywiście konsekwentnie eliminować od samego początku.

Warunki utrzymania i zajęcie

Niezależnie od tego, czy jest to bieganie, wędrówki czy biwakowanie, ten aktywny pies uwielbia wszelkie zajęcia ze swoim opiekunem. Dobrze wychowany whoodle może towarzyszyć nam wszędzie – w biurze, na wakacjach czy podczas wszelkich rodzinnych aktywności.

Oprócz długich spacerów, bystry whoodle uwielbia wyzwania umysłowe. Bardzo lubi bawić się zabawkami dla psów oraz uczyć rozmaitych sztuczek. Po pudlu może odziedziczyć zamiłowanie do wody i pływania.

Czy whoodle może mieszkać w mieszkaniu?

Za sprawą swoich niewielkich rozmiarów, whoodle może być trzymany także miejskim mieszkaniu. W takiej sytuacji należy jednak zapewnić mu codzienną dawkę ruchu i zajęć, jakiej potrzebuje.

Ze względu na jego charakter i więź, którą buduje ze swoim opiekunem, doskonale sprawdzi się w psich sportach, takich jak obedience czy agility. Może być także szkolony w kierunku psa terapeutycznego czy asystującego.

Produkty, które zadbają o zajęcie dla whoodle:

Pielęgnacja i utrzymanie: Wymagająca w pielęgnacji sierść

Bujna, kręcona sierść przedstawicieli tej rasy stale odrasta i prawie nie wypada, dlatego wymaga codziennego, starannego szczotkowania. Ponadto, konieczne są regularne wizyty u psiego fryzjera w celu przycięcia sierści do odpowiedniego kształtu.

Dla osób cierpiących na alergię na psią sierść dużą zaletą rasy jest fakt, że prawie nie linieje. Z tego względu często mówi się o nim, że jest przyjazny dla alergików, czy nawet hipoalergiczny. Nie ma jednak gwarancji, że rzeczywiście nie wywoła reakcji alergicznej u alergików. Przed jego zakupem zaleca się więc przeprowadzenie stosownych testów.

Jaka dieta będzie odpowiednia dla whoodle?

W kwestii pielęgnacji wheatenpoo może być jednym z bardziej wymagających czworonogów, ale pod względem żywienia nie jest skomplikowany. To, czy zdecydujemy się na karmę suchą, mokrą czy barfowanie zależy od naszych preferencji. Najważniejsze, aby karma była dobrej jakości, wysokobiałkowa i bogata w składniki odżywcze.

Karmy odpowiednie dla whoodle:

Zdrowie: Jakie choroby mogą się pojawić?

Podobnie jak inne psy, whoodle może odziedziczyć po swoich rodzicach skłonności do określonych dolegliwości. Zwłaszcza u pudli mogą występować różne, typowe dla rasy choroby, do których zaliczamy dysplazję stawu biodrowego i łokciowego, zwichnięcie rzepki, problemy z oczami i nerkami oraz chorobę Addisona.

Irish soft coated wheaten terier jest z kolei uważany za rasę o solidnym zdrowiu. Do niewielu typowych dla jej przedstawicieli dolegliwości zaliczamy skłonność do utraty białka, zwaną enteropatią białkogubną, która polega na braku wchłaniania przez organizm niektórych białek z pożywienia. Są one po prostu wydalane, w efekcie czego dochodzi do wymiotów, biegunek, utraty masy ciała i/lub obrzęków obwodowych.

Jak długo żyje whoodle?

Średnia długość życia tych psów wynosi od 12 do 15 lat, przy czym mniejsze egzemplarze dożywają słuszniejszego wieku niż ich bardziej rośli krewni.

Historia rasy: Skąd pochodzi whoodle?

Na temat pochodzenia rasy niewiele wiadomo. Tak jak duża część ras hybrydowych, najprawdopodobniej pochodzi z USA, gdzie w latach 80-tych zaczęto krzyżować pudla z innymi rasami, aby uzyskać hipoalergiczne, rodzinne psy.

Do najpopularniejszych tak zwanych psów designerskich należy na przykład labradoodle, mieszanka pudla i labradora oraz golden doodle, mieszanka golden retrievera i pudla. W przeciwieństwie jednak do tych dwóch hybryd, whoodle jest zdecydowanie mniej znany i mało popularny.

Brak uznania za samodzielną rasę

Celem hodowli jest połączenie inteligencji pudla z atrakcyjną szatą irish soft coated wheaten teriera. Warto zaznaczyć, że w przypadku psów hybrydowych nie istnieją jednolite wzorce ras, stąd też psy designerskie, do których należy whoodle, nie są uznawane za samodzielną rasę.

Hodowla i zakup: Ile kosztuje whoodle?

Chociaż w istocie whoodle jest mieszańcem, jego ceny są stosunkowo wysokie. Psy hybrydowe, w żyłach których płynie krew pudli, kosztują zazwyczaj co najmniej 1.500 euro.

Ponieważ hodowcy psów hybrydowych nie są zwykle zrzeszeni w związkach, znalezienie renomowanego hodowcy może być trudne. Przed zakupem należy zawsze poprosić hodowcę o pokazanie rodziców szczeniaka oraz ich świadectwa zdrowia, a także dokładniej przyjrzeć się samemu maluchowi: Czy wygląda na zdrowego, jest aktywny i zainteresowany otoczeniem?

Zastanówmy się także, czy nie wolimy zdecydować się na przedstawiciela rasy któregoś z rodziców szczenięcia (pudla czy irish soft coated wheaten teriera). W takim wypadku z pewnością znajdziemy hodowcę, który będzie zrzeszony w renomowanej organizacji.

Pies ze schroniska dla zwierząt

Ponieważ whoodle jest bardzo rzadkim zjawiskiem, nie znajdziemy go raczej w schronisku dla zwierząt. Warto jednak odwiedzić towarzystwa opieki nad zwierzętami, gdzie na nowy dom czeka cała masa czworonogów w różnym wieku, różnych ras, a także mieszańców. Istnieje więc całkiem spora szansa na znalezienie pupila, który wyglądem i charakterem będzie przypominał whoodle.

Podsumowanie: Miś o ognistym temperamencie

Za sprawą swojego przypominającego pluszowego misia wyglądu, whoodle szturmem podbija serca miłośników psów. Potencjalni jego nabywcy nie powinni jednak zapominać, że psy hybrydowe nie zawsze rozwijają się zgodnie z planem. Zwłaszcza gorący temperament teriera, który drzemie w tym mieszańcu może utrudniać jego wychowanie.

Charakterystyka whoodle

Cechy szczególne:Pies hybrydowy powstały w wyniku skrzyżowania pudla i irlandzkiego irish soft coated wheaten teriera.
Charakter:przywiązany do człowieka, inteligentny, temperamentny, przyjazny
Wysokość w kłębie:whoodle standardowy: Do 50 cm whoodle miniaturowy: 35–40 cm whoodle toy: 20–25 cm
Waga:whoodle standardowy: Do 27 kg whoodle miniaturowy: 11–16 kg whoodle toy: 4,5–9 kg
Sierść:falista lub kręcona, kremowa, płowa, czekoladowo-brązowa, czarna, srebrno-szara lub czerwona, możliwe także umaszczenie dwukolorowe
Pielęgnacja sierści:wymagająca, codzienne szczotkowanie, strzyżenie co 2–3 miesiące
Aktywność:średnia, sprawdzi się np. w agility lub obedience
Pies dla początkujących:raczej tak
Szczekanie:intensywne
Długość życia:12–15 lat
Typowe choroby:choroby oczu, zwichnięcie rzepki, problemy z nerkami, choroba Addisona
Cena:od około 1.000 euro
Grupa FCI:nieuznany
Pochodzenie:USA


Natalie Decker
Profilbild Natalie Decker (mit Pferd)

„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.


Najczęściej polecane