© Lidia / stock.adobe.com
Wesoły terier australijski nie jest typowym pieskiem kanapowym.
Wzorzec FCI opisuje teriera australijskiego jako „jednego z najmniejszych pracujących terierów”. Na pierwszy rzut oka terier australijski przypomina odważniejszą, dzikszą i większą wersję Yorkshire Terriera.
Ten silny pies ma wysokość w kłębie 25 centymetrów oraz wydłużoną sylwetkę. Suczki są nieco mniejsze. Terier australijski waży około 6,5 kilograma.
Jego czaszka jest długa, płaska i umiarkowanie szeroka z lekkim stopem. Oczy są małe, owalne i ciemnobrązowe. Uszy teriera australijskiego są również małe, stojące i spiczaste.
Pierwotnie często obcinano mu ogon, co obecnie jest na szczęście zabronione w większości krajów europejskich. Jest on wysoko osadzony, a pies nosi go blisko grzbietu.
Pies tej rasy ma szorstką sierść o długości około sześciu cali z krótkim, miękkim podszerstkiem. Wokół szyi widoczna jest wyraźna „kryza”. Sierść jest w tym miejscu dłuższa.
Istnieją dwie odmiany barwne tej rasy psów: Różne odcienie niebieskiego z opalenizną oraz piaskowo-rudy. Zgodnie ze wzorcem, cieniowane miejsca i białe punkty są niepożądane.
© zooplus
Chociaż terier australijski charakteryzuje się silną osobowością, jest towarzyski i łatwo się przystosowuje, jak to na teriera przystało.
Wesoły, zabawny, otwarty i zawsze chętny do wspólnych przedsięwzięć: Terier australijski to sympatyczny, krzepki pies. Tworzy bliską więź ze swoim człowiekiem i jest otwarty na innych dwunożnych przyjaciół.
Mimo swojej wielkości terier australijski jest pewny siebie, a czasem nawet popisuje się. Jednak przy dobrej socjalizacji w wieku szczenięcym cechy te nie powinny stanowić problemu w kontrolowanych spotkaniach z innymi psami.
Jak wszystkie teriery, także terier australijski nie jest psem kanapowym. Jako pies pracujący potrzebuje bowiem wystarczająco dużo pracy umysłowej i fizycznej, by być w pełni wyżytym i zadowolonym.
Terier australijski uważany jest za bystrego psa, który szybko rozumie, czego chce od niego człowiek. Łatwo się go szkoli, a on sam lubi dostosowywać się do codziennego życia swojego opiekuna, pod warunkiem, że może brać w nim udział. Oczywiście w szkoleniu należy wziąć pod uwagę też typowy upór teriera.
Z uwagi na to, że terier australijski jest czujny, a samce szczególnie lubią wykazywać zachowania terytorialne, należy od najmłodszych lat kontrolować jego szczekanie.
Jego przodkowie byli wyśmienitymi łowcami szczurów i węży, co należy wziąć pod uwagę, spuszczając go ze smyczy. Mysie dziury i szczurze nory mogą z łatwością sprawić, że terier szybko zapomni o swoim dobrym wychowaniu.
© Mikkel Bigandt / stock.adobe.com
Terier australijski może także przynosić radość początkującym opiekunom psów, ponieważ z pierwotnego psa pracującego stał się prawdziwym kompanem i psem rodzinnym.
Ten pies z drugiego końca świata ma wiele cech, które czynią go atrakcyjnym dla wielu miłośników psów. Nadaje się zarówno dla rodzin, jak i do gospodarstw domowych singli.
Może być dobrze socjalizowany z kotami. Jednak małe zwierzęta, takie jak świnki morskie, należy chronić przed tym namiętnym łowcą.
Miasto czy wieś? Mieszkanie czy dom? Terier australijski nie ma tu preferencji. Najważniejsze jest to, żeby miał wystarczająco dużo ruchu i aktywności. Seniorzy, którzy lubią aktywnie spędzać czas, mogą również trzymać teriera australijskiego, pod warunkiem, że zapewnią mu ćwiczenia umysłowe i fizyczne.
Ten mały terier zazwyczaj bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi. Jednakże nigdy nie należy zostawiać go bez opieki z dzieckiem lub maluchem. Jeśli starsze dzieci traktują go z szacunkiem, pies i dziecko mogą stać się prawdziwymi przyjaciółmi.
Terier australijski ma szorstką sierść z miękkim podszerstkiem, której należy regularnie nadawać odpowiednią formę. Można też co kilka tygodni poddać go profesjonalnemu trymowaniu u groomera. Szczotkuj sierść teriera raz w tygodniu, aby zapobiec tworzeniu się kołtunów. Dbaj również o to, aby na dłuższych włosach nie było pamiątek z lasu i łąk. Olbrzymią zaletą teriera australijskiego jest to, że ta rasa praktycznie nie gubi sierści.
Ogólnie rzecz biorąc, ten czworonożny przyjaciel jest bardzo łatwy w pielęgnacji w porównaniu z wieloma innymi małymi psami. Jednak niektórzy przedstawiciele rasy są podatni na zapalenia uszu. Dlatego należy regularnie sprawdzać uszy i w razie potrzeby je czyścić.
Terier australijski uwielbia wylegiwać się na kanapie – o ile wcześniej miał wystarczająco dużo ruchu, gdyż mimo niewielkich rozmiarów nie jest to pies dla kanapowców. Psy tej rasy lubią długie spacery. Dodatkowo nie może im zabraknąć ćwiczeń umysłowych.
W swojej ojczyźnie terier australijski był nawet używany jako pies pasterski, co pokazuje, jak wytrzymały i oddany może być ten zwierzak. Nadaje się on również do wielu psich sportów. Są to między innymi agility dla małych psów, ale także tropienie czy nauka sztuczek.
Potrzebujesz inspiracji? Tutaj znajdziesz przegląd wszystkich psich sportów!
© Mark Herreid / stock.adobe.com
Teriery australijskie to wytrzymałe psy, które czasami mogą mieć predyspozycje do pewnych chorób. Do chorób tych należą cukrzyca, alergiczne choroby skóry, postępujący zanik siatkówki oraz zwichnięcia rzepki.
Średnia długość życia terierów australijskich wynosi od 11 do 15 lat. Stosując dietę przyjazną dla psów, w decydujący sposób przyczyniasz się do ich długiego i zdrowego życia.
W przeciwieństwie do amerykańskiego owczarka australijskiego, terier australijski faktycznie pochodzi z Australii. Korzenie tej rasy sięgają jednak Europy. Przodkowie rasy przybyli na piąty kontynent wraz z osadnikami szkockimi, którym pomagali w najróżniejszych okolicznościach. Stróżowanie, pasterstwo, zabijanie węży – te małe psy radziły sobie świetnie z każdym zadaniem.
W 1880 roku terier australijski został po raz pierwszy pokazany na wystawie w Australii. Oficjalna hodowla rozpoczęła się w 1921 roku wraz z założeniem Klubu Teriera Australijskiego i ustanowieniem standardu hodowlanego.
Zastanawiasz się nad kupnem teriera australijskiego? Damy Ci wskazówki dotyczące zakupu i alternatywnych ras psów.
Jeśli chcesz przygarnąć teriera australijskiego, najlepiej skontaktuj się z hodowcą, który prowadzi hodowlę zgodnie z wytycznymi FCI. Gwarantuje to, że rodzice pieska posiadają rodowód i rozmnażane są tylko odpowiednie, zdrowe zwierzęta.
W Polsce jest stosunkowo niewiele hodowli tej rasy. W związku z tym, jeśli interesujesz się przygarnięciem szczeniaka teriera australijskiego, być może musisz liczyć się z dłuższymi trasami, które będzie trzeba pokonać.
Cena za szczeniaka z profesjonalnej hodowli to 2000 złotych i więcej.
Do mało problemowych ras terierów należą Norwich Terrier i Norfolk Terrier, które mają wiele podobieństw do teriera australijskiego.
Niektóre inne niskie teriery są podobne do australijskiego, ale są też bardziej wymagające w szkoleniu i mniej łagodne na co dzień. Należą do nich Cairn Terrier oraz Skye Terrier.
W wyniku skrzyżowania teriera australijskiego z Dandie Dinmont Terrierem i Yorkshire Terrierem powstał przystosowujący się i społecznie mało problemowy Australian Silky Terrier. Pielęgnacja jego sierści jest jednak bardziej skomplikowana niż u teriera australijskiego.
Kochasz małe psy, ale nie jesteś szczególnym fanem terierów? Alternatywą może być wiele psów do towarzystwa, takich jak na przykład hawańczyk.
Jeśli szukasz przyjaznego, sympatycznego małego teriera, terier australijski będzie dobrym wyborem. Jeśli tylko nie zlekceważysz tego pracowitego czworonożnego przyjaciela ze względu na jego rozmiary i pozwolisz mu się wyszaleć, znajdziesz w nim wspaniałego kompana.
Forum zooplus było dla niej wstępem do pisania: Tam zainteresowani miłośnicy kotów spotkali się w 2011 r., aby stworzyć własne czasopismo drukowane o nazwie "Pfotenhieb". W kontekście swojej nauki niemieckiego mogła napisać kilka artykułów do "Pfotenhieb". Dzisiaj, jako szczęśliwa posiadaczka psa, poświęca się głównie tematom związanym ze zwierzętami i ich zdrowiem.
