© jagodka / stock.adobe.com
W pełni wykorzystane springer spaniele walijskie są naprawdę wspaniałymi psami rodzinnymi!
Springer spaniel walijski jest jednym z najstarszych psów myśliwskich w Wielkiej Brytanii i do dziś jest wykorzystywany jako pies aportujący i płochacz. Jednocześnie to małe żywe srebro o rudo-białym umaszczeniu jest czułym i przyjaznym psem rodzinnym, który swoim temperamentem wnosi dużo życia do codzienności.
Bez wątpienia najbardziej charakterystyczną cechą walijczyka jest jego kolor sierści. Pełna czerwień na jedwabistej, lśniącej bieli nie występuje u żadnej innej rasy spanieli. Sierść jest średniej długości, gęsta i prosta oraz niezawodnie odpycha brud. Uszy, klatka piersiowa, brzuch i nogi są szczególnie gęsto owłosione.
Springer spaniel walijski osiąga maksymalną wysokość w kłębie 48 cm i tym samym (ledwo) należy do ras psów średniej wielkości. Jest więc nieco mniejszy niż springer spaniel angielski, z którym jest blisko spokrewniony.
Ciało walijczyka jest również nieco mocniejsze i bardziej krępe niż u jego angielskiego brata. Jednak pomimo tego, walijczyk nigdy nie wydaje się ociężały. Jego waga maksymalna wynosi 15 kg, przy czym suki są zazwyczaj nieco mniejsze i lżejsze.
Podobnie jak inne rasy spanieli, ma typowo zwisające uszy spanieli. Są one stosunkowo nisko osadzone i podobnie do kształtu liścia winorośli, zwężają się ku końcowi. Przy tym są umiarkowanie długie i nieco szersze niż u cocker spaniela angielskiego.
„Typowy spaniel” to także jego delikatny wygląd, od migdałowych, orzechowych po ciemnobrązowe oczy.
© Frank Gärtner / stock.adobe.com
Mały springer spaniel walijski zdaje się nie wiedzieć, co to zły nastrój. Mały walijczyk o wyjątkowym rudo-białym umaszczeniu przemierza świat wesoły, czujny i żywiołowy.
Jest zawsze w nastroju do zabawy, chętnie aportuje, pływa w każdą pogodę i uwielbia długie i różnorodne spacery z rodziną.
W pełni cieszy się towarzystwem swoich opiekunów i dlatego czuje się najlepiej, kiedy może przebywać z nimi wszędzie. Dłuższa samotność prawdopodobnie szybko zamieniłaby kochającego zabawę psotnika w małą górę nieszczęścia.
Jeśli więc chcesz mieć springer spaniela walijskiego, potrzebujesz dwóch rzeczy: 1. czas i 2. chęć intensywnego kontaktu z walijczykiem.
Jako pies, który pierwotnie był hodowany wyłącznie jako pies pracujący do polowań, springer spaniel walijski nadal potrzebuje sensownego zajęcia i wystarczającej ilości ruchu.
Jego entuzjazm i wytrwałość, z jakimi radzi sobie ze swoimi zadaniami, zasługują na uwagę. Czy to podczas polowań, psich sportów, czy po prostu na zewnątrz w lesie, na polu i w wodzie: Springer spaniel walijski jest wszędzie w swoim żywiole. Najważniejsze jest to, że może wyładować energię i jednocześnie trenować mózg.
Obciążenie fizyczne i psychiczne jest ważne nie tylko dla sprawności walijczyków, ale jest również podstawowym warunkiem harmonijnego współistnienia.
Wiele pozytywnych cech walijczyka przyniesie efekt tylko wtedy, gdy pozwoli mu się wykorzystać jego temperamentną naturę, potrzebę zabawy i ruchu. Tylko spaniel, któremu stawia się odpowiednie wyzwania, pokaże, że jest zrównoważony w domu.
W pełni wykorzystany springer spaniel walijski jest jak posłuszny i zdolny uczeń, jeśli chodzi o jego wychowanie. Dzięki swojej inteligencji i pragnieniu zadowolenia swojego opiekuna okazuje się, że jest partnerem do współpracy.
Szybko pamięta komendy i sztuczki, więc nawet jego silny instynkt łowiecki zwykle nie stanowi problemu. Jak w przypadku wszystkich psów, jego wychowanie powinno odbywać się z pełną miłości konsekwencją. W przypadku niekonsekwentnego zachowania lub nadmiernej surowości, ten inteligentny walijczyk lubi stawiać opór.
Jeśli springer spaniel walijski jest dla Ciebie pierwszym psem, zdecydowanie powinieneś wcześniej zapoznać się z podstawowymi zasadami dotyczącymi szkolenia psów.
Aby ograniczyć do minimum liczbę wizyt u weterynarza, ważna jest odpowiednia pielęgnacja psa. Podobnie jak wszystkie inne rasy spanieli, sierść springer spaniela walijskiego powinna być regularnie strzyżona. Co dwa miesiące należy skrócić włosy, zwłaszcza na łapach, uszach, ogonie i szyi. Aby zachować połysk i strukturę, sierść należy również dokładnie szczotkować raz lub dwa razy w tygodniu.
Ważne jest również, aby regularnie sprawdzać oczy, łapy, uszy i zęby psa i w razie potrzeby je czyścić. Jeśli zauważysz zmiany lub pierwsze stany zapalne, umów się na wizytę u weterynarza.
Równie ważna jak dobra pielęgnacja, jest również dobra i zbilansowana dieta. Zasadniczo springer spaniel walijski nie ma żadnych specjalnych wymagań co do odżywiania. Jednak karma, która we właściwym zakresie dostarcza mu składników odżywczych i witamin, jest niezbędna również dla niego.
Niektóre spaniele mają tendencję do nadwagi i dlatego nigdy nie powinny dostawać więcej niż zalecana dzienna porcja. Smakołyki między posiłkami powinny zostać uwzględnione. Świeża woda pitna powinna być zawsze dostępna dla Twojego pupila.
Ogólnie rzecz biorąc, springer spaniel walijski jest uważany za bardzo nieskomplikowanego i wytrzymałego psa. Żywienie, pielęgnacja i wychowanie rasy zazwyczaj nie stanowią problemu. Dzięki temu psy te są również odpowiednie dla początkujących.
Niemniej, jako opiekun zawsze musisz mieć na uwadze, że Twój pies, jako pierwotny pies myśliwski, aportujący i płochacz, ma specjalne potrzeby. Regularne i urozmaicone zajęcia, wymagające zarówno fizycznie, jak i psychicznie, są niezbędne dla zadowolenia Twojego walijczyka.
Dlatego powinieneś zaplanować co najmniej dwie godziny dziennie, aby czymś zająć Twojego psa – zwłaszcza jeśli nie wykorzystujesz go do polowania, ale trzymasz go wyłącznie jako psa rodzinnego.
Dom z ogrodem idealnie nadaje się jako dom dla aktywnego psa. Przy wystarczającym obciążeniu czuje się jednak dobrze również w niezbyt małym mieszkaniu.
Jeśli springer spaniel walijski zna koty od początku, wspólne mieszkanie jest możliwe. Z drugiej strony, małe zwierzęta mogą być trudne ze względu na ich silny instynkt łowiecki.
Twój spaniel lubi długie, urozmaicone spacery, na których może wypróbować nowe ścieżki. Ponadto Welsch uwielbia, gdy ma możliwość wskoczenia do chłodnej wody.
Zabawa również nie powinna być zbyt krótka: Pozwól mu przynosić zabawki dla psa lub poćwicz z nim kilka sztuczek. Jako psie sporty nadają się na przykład agility lub dog dancing. Śledzenie lub wykonywanie testów myśliwskich to również dobre sposoby na zajęcie psa.
Jednocześnie intensywne zajęcie z psem wpłynie również pozytywnie na więź i wzajemne zaufanie między wami – kluczowe warunki harmonijnego współistnienia z Twoim springer spanielem walijskim.
© GT-Films / stock.adobe.com
Springer spaniele walijskie są uważane za bardzo zdrowe i wytrzymałe psy. U walijskich springer spanieli sporadycznie występują dziedziczne choroby oczu, dysplazja stawów biodrowych, ale także typowe dla spanieli choroby, takie jak nefropatia rodzinna (FN) i fukozydoza psów, ale zasadniczo nie stanowią one problemu dla rasy.
Dzisiaj walijczyk, który został oficjalnie uznany przez Kennel Club w 1902 roku jako odrębna rasa od angielskiego springer spaniela, jest hodowany głównie jako płochacz i pies aportujący.
Pomimo doskonałych cech i ładnego wyglądu, springer walijski jest rzadko spotykany w porównaniu z innymi rasami spanieli. Znalezienie hodowcy w pobliżu może być trudne dla potencjalnych nabywców.
Oficjalnie uznane stowarzyszenia lub kluby spanieli są zazwyczaj dobrym pierwszym punktem kontaktu, aby uzyskać przegląd renomowanych hodowców oraz aktualną liczbę szczeniąt. Nawet jeśli hodowca jest nieco dalej z następnym spodziewanym miotem, przed dokonaniem zakupu należy pilnie odbyć spotkanie twarzą w twarz.
Odwiedź hodowcę w domu i zapoznaj się z hodowlą, psami i sposobem ich wychowania. Również osobista rozmowa z hodowcą na temat cech i zachowania rasy nie może zastąpić opisu rasy w książkach lub w Internecie.
Kupuj wyłącznie od hodowcy, który budzi Twoją sympatię i którego rzetelności jesteś pewien. Niech pokaże Ci niezbędne świadectwa zdrowia i upewnij się, że hodowca został sprawdzony i certyfikowany przez niezależnego opiekuna rasy.
Dobrą wskazówką dla uznanej i renomowanej hodowli jest logo FCI (Fédération Cynologique Internationale) na dokumentach psa.
Jeśli kupisz springer spaniela walijskiego od renomowanego hodowcy, pies będzie kosztował około 5000–7000 złotych.
Chociaż nigdy nie osiągnął on popularności cocker spaniela, springer spaniel walijski istnieje od prawie 400 lat. Jego charakter, instynkt łowiecki, a także cechy zewnętrzne prawie nie zmieniły się w tym czasie. Dzięki temu jest dziś uważany nie tylko za jednego z najstarszych psów myśliwskich w Wielkiej Brytanii, ale także za jednego z najbardziej pierwotnych.
Kynolodzy postrzegają springer spaniela jako przodka wszystkich odmian spaniela. Wizualne przedstawienia z XVII wieku pokazują, że taki typ psa istniał już na Wyspach Brytyjskich, szczególnie na terenie Walii.
Przez długi czas wszystkie odmiany spanieli w Wielkiej Brytanii były określane mianem „Field Spanieli”. Od 1803 roku – w zależności od rodzaju ich polowań – dzielono je na „Springing Spanieli” i „Cocking Spanieli”.
Określenie „Springer”, które nadal pojawia się w dzisiejszej nazwie rasy, wywodzi się z angielskiego opisu jego zadania łowieckiego. „To spring game into open” oznaczało, że tropił zwierzynę i wypędzał ją z kryjówki. Umożliwiało to myśliwym polowanie na otwartym terenie lub w rozstawionych sieciach.
