© goldika / stock.adobe.com
Wysoki, aktywny i żywiołowy słowacki czuwacz uwielbia spędzać czas na świeżym powietrzu.
Słowacki czuwacz, zwany również owczarkiem słowackim, jest pochodzącym ze Słowacji psem pasterskim o całkowicie białym umaszczeniu. Jest doskonałym stróżem domu, gospodarstwa i bydła, ale odnajduje się również jako kochający dzieci pies rodzinny. Aby jednak sprawdził się jako zrównoważony pies do towarzystwa, potrzebuje zdecydowanego przewodnika i konsekwentnego wychowania.
| Metryczka: | Słowacki czuwacz jest dużym, silnym psem. Pierwotnie hodowany był jako pies pasterski. Dziś jest również czujnym psem stróżującym i doskonałym towarzyszem rodziny. |
| Wielkość: | 62–70 cm (psy) 59–65 cm (suki) |
| Waga: | 36–44 kg (psy) 31–37 kg (suki) |
| Średnia długość życia: | 10-12 lat |
| Cena: | od 4000 zł |
| Usposobienie: | przyjazny, zrównoważony, czujny, terytorialny, bystry, chętny do pracy, lubiący dzieci, przywiązujący się do opiekuna |
| Sierść: | długa i falowana |
| Kolor sierści: | biały |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | średnia |
| Potrzeba ruchu: | średnia |
| Pochodzenie: | Słowacja |
Słowacki czuwacz, a w zasadzie Slovenský čuvač, imponuje wyglądem. Psy dorastają bowiem do wysokości od 62 do 70 centymetrów, a suki osiągają wysokość od 59 do 65 centymetrów. Waga słowackiego czuwacza waha się natomiast od 31 do 44 kilogramów.
Sierść tego postawnego psa pasterskiego jest biała i nie ma w tym względzie żadnych wyjątków. Lekko zażółcone uszy są tolerowane, ale niepożądane. Jest gęsta, gruba, lśniąca, wyposażona w obfity podszerstek. Dzięki temu w górskim klimacie swojej ojczyzny słowacki czuwacz jest dobrze chroniony zarówno przed zimnem, jak i przed upałem. Włos okrywowy o długości dziesięciu do piętnastu centymetrów jest lekko falowany, jednak nie kręcony. Psy mają dodatkowo bujną grzywę.
Słowacki czuwacz ma niemalże kwadratową budowę, o mocnym kośćcu.
Powieki, wargi, nos i błona w wewnętrznych kącikach oczu są zabarwione na ciemny kolor. Oczy są ciemnobrązowe, a uszy wysoko osadzone, wiszące blisko głowy. Ogon swoim kształtem przypomina cygaro. Nie powinien być zakręcony ani leżeć na plecach.
Ze względu na swój wygląd, pochodzenie i typowe dla rasy cechy, słowackiego czuwacza można łatwo pomylić z innymi białymi psami pasterskimi z Europy Wschodniej, takimi jak owczarek podhalański i węgierski kuwasz.
© Janis Smits / stock.adobe.com
Niegdyś słowacki czuwacz w swojej wschodnioeuropejskiej ojczyźnie był przede wszystkim wiernym psem stróżującym i czujnym psem obronnym. Pilnował domu i podwórza, stad owiec i bydła. Odwagi zawsze starczało mu na tyle, aby nie bać się stawić czoła nawet wilkom czy niedźwiedziom.
Nawiasem mówiąc jest to powód, dla którego słowacki czuwacz występuje wyłącznie w białym umaszczeniu: Dzięki temu w ciemności można go łatwiej odróżnić od dużych drapieżników, takich jak niedźwiedzie czy wilki.
Warto wiedzieć Nazwa tej rasy pochodzi od słowackiego słowa „čúvať”, które można przetłumaczyć jako „słuchać”, „pilnować” lub „dbać”.
Słowacki czuwacz nosi więc czujność już w nazwie. Ze względu na swoje przyjazne usposobienie i otwartość, ceniony jest również jako pies rodzinny.
W stosunku do obcych ludzi słowacki czuwacz jest nieufny, jest także sceptyczny wobec nowych sytuacji. Inne psy na swoim terytorium ten zrównoważony pies toleruje rzadko.
Aby jednak stał się towarzyszem rodziny, musi przejść odpowiednią socjalizację. Wymaga doświadczonego przewodnika i odpowiedniego, pozbawionego szorstkości czy surowości wychowania. Dlatego początkujący miłośnicy psów powinni dobrze przemyśleć jego zakup.
Duże, stworzone do pracy psy, takie jak słowacki czuwacz powinny być trzymane w domu z ogrodem, gdzie będą mogły realizować swój instynkt obronny. Ze względu na przywiązanie do człowieka i miłość do dzieci, czuwacz będzie bardzo dobrze czuł się jako członek rodziny.
Należy jednak zapewnić mu wystarczająco dużo ruchu, ale niekoniecznie w formie sportu dla psów. Zamiast tego, warto spróbować z nim szkolenia na psa terapeutycznego, ratowniczego lub poszukiwawczego. W jego rodzinnej Słowacji mówi się, że słowacki czuwacz może nauczyć się wszystkiego.
© Michal / stock.adobe.com
Biała, lekko falowana sierść słowackiego czuwacza pielęgnuje się w zasadzie sama i nie wymaga wielu zabiegów ze strony opiekuna. Regularne szczotkowanie w zupełności wystarczy.
Jedynie w okresie zmiany sierści, pielęgnacja może zająć nieco więcej czasu. Jeśli rozważasz zakup psa tej rasy, weź też pod uwagę fakt, że mocno linieje.
W kwestii żywienia czuwacz również nie jest wymagający. Zaleca się jednak podawanie mu jak najbardziej naturalnego pokarmu o dużej zawartości wysokiej jakości mięsa i niewielkiej ilości zbóż.
Dzienna racja pokarmowa powinna być także dostosowana do wieku i aktywności czworonoga. Słowacki czuwacz bardzo dobrze wykorzystuje pożywienie i dlatego jego dieta nie powinna być zbyt kaloryczna. Dla dorosłych przedstawicieli tej rasy dwa posiłki dziennie w zupełności wystarczą. Przekarmianie czuwacza może bowiem szybko doprowadzić do nadwagi.
Ponadto, aby uniknąć zagrażającego życiu skrętu żołądka, słowackiego czuwacza nie należy karmić tuż przed wyjściem na spacer.
Słowacki czuwacz jest odpornym, wytrzymałym psem, bez znanych chorób dziedzicznych charakterystycznych dla rasy.
Jednak podobnie jak w przypadku innych dużych ras psów, również czuwacz może cierpieć na dolegliwości związane ze stawami, takie jak dysplazja stawów biodrowych czy dysplazja stawów łokciowych, które objawiają się między innymi bólem i kulawizną.
Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi od dziesięciu do dwunastu lat.
Słowacki czuwacz zaliczany jest do jednej z najbardziej pierwotnych ras psów, pochodzących z górskich rejonów Słowacji. Jego korzenie sięgają XVII wieku. Według legendy, ten imponującej wielkości biały pies pochodzi ze skrzyżowania charta z wilkiem.
Celowa hodowla rozpoczęła się na początku XX wieku, kiedy rasa już prawie wymarła.
Księgi rodowodowe dla czuwaczy założone zostały przez prof. Antona Hruzę z Wyższej Szkoły Weterynaryjnej w Brnie, a w styczniu 1969 roku rasa została oficjalnie uznana za samodzielną i przypisana do grupy 1 FCI „Psy pasterskie i zaganiające”.
Poza swoją wschodnioeuropejską ojczyzną niewielu hodowców poświęciło swoją działalność tym psom pasterskim. Jeśli chcesz kupić szczenię słowackiego czuwacza, dowiedz się którzy hodowcy należą do oficjalnego związku i hodują psy ściśle zgodnie z określonymi standardami rasy.
Prawdziwi miłośnicy zwierząt powinni omijać szerokim łukiem rzekome okazje, pojawiające się w Internecie czy ogłoszeniach drobnych. Często za takimi ogłoszeniami stoją pozbawieni skrupułów pseudohodowcy, którzy za nic mają sobie zdrowie i dobrostan zwierząt.
Psy często są efektem chowu wsobnego i/lub są słabo zsocjalizowane, z czego bardzo często wynikają problemy zdrowotne i behawioralne.
Ponieważ słowacki czuwacz niekoniecznie należy do najbardziej rozpowszechnionych ras psów, nie będzie łatwo znaleźć go w schronisku dla zwierząt.
Jednak, jeśli chcesz dać psu ze schroniska nowy dom, odwiedź miejscowe przytuliska. Może znajdzie się w którymś z nich pies czekający na nowy dom, o podobnych do czuwacza cechach?
Niegdyś wierny strażnik stada, dziś kochający towarzysz rodziny: Słowacki czuwacz zyskuje coraz większą popularność. Jego śnieżnobiała sierść i dostojna sylwetka oraz zrównoważony charakter zachwycają wielu miłośników psów. Jeśli więc jesteś w stanie zapewnić temu pracowitemu, żywiołowemu czworonogowi dom z ogrodem i odpowiednie zajęcie, aby mógł realizować swoje potrzeby, zyskasz u swego boku przyjaciela na całe życie.
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
