Schafpudel

Schafpudel potrzebuje zajęć i zadań, które będą absorbowały go zarówno fizycznie jak i umysłowo. W przeciwnym razie może rozwinąć problemy behawioralne takie jak intensywne szczekanie czy niszczenie przedmiotów. Najlepiej czuje się, mogąc być cały dzień w ruchu i strzegąc będących pod jego opieką owiec. Nie straszne mu żadne warunki atmosferyczne – przed wilgocią, zimnem i brudem chroni go bowiem niezawodna, kudłata sierść.

W przeciwieństwie do wielu innych psów pasterskich i zaganiających, schafpudel nie biega nieustannie wokół swoich podopiecznych, ale czeka na moment, gdy jego interwencja będzie konieczna. Jego praca polega więc na skoncentrowanym obserwowaniu swoich podopiecznych. Odznacza się dużą odwagą, również w stosunku do przywódcy stada.

Trening dla ciała i umysłu

Alternatywnym zajęciem dla przedstawicieli tej rasy mogą być psie sporty, takie jak treibball, lonżowanie, obedience, frisbee czy agility. Są także doskonałymi towarzyszami podczas jazdy na rowerze czy jazdy konnej.

Ten inteligentny, chętny do nauki pies może być również szkolony z użyciem klikera, a także uczony różnych sztuczek. Codzienne spacery można urozmaicać tropieniem i pracą węchową.

Dbanie o odpoczynek

Z drugiej strony, zabawy z rodzaju powtarzalnego przynoszenia piłek zupełnie nie sprawdzą się u schafpudla. Ma on bowiem tendencję do uzależniania się i dlatego należy go angażować w bardziej wymagające formy aportowania czy w ogóle zajęć.

Co do zasady, opiekunowie powinni zwracać uwagę na to, aby ich podopieczni w przerwie między zajęciami mieli odpowiednio dużo czasu na odpoczynek, dbając o równowagę między pracą a relaksem.

Bliski związek z rodziną

Schafpudel jest psem towarzyskim. Lubi być blisko swojego ludzkiego stada i źle znosi samotność.

Warto wiedzieć: Ze względu na swój przyjazny charakter i niezwykłą pojętność, psy tej rasy świetnie sprawdzają się również w roli psów terapeutycznych.

Warto już od szczenięcia przyzwyczajać schafpudla do grzebienia lub szczotki.

Czy schafpudel linieje?

Psy tej rasy co prawdą nie linieją, ale pod ich gęstym włosem okrywowym znajduje się obfity podszerstek, który ma tendencję do kołtunienia się, dlatego wymagają regularnego szczotkowania – przynajmniej dwa, trzy razy w tygodniu. Od czasu do czasu konieczna może być również wizyta u psiego fryzjera.

Z zabiegami pielęgnacyjnymi, którym poddawać należy także uszy, oczy, zęby i pazury, najlepiej schafpudla zaznajomić jak najwcześniej.

Co powinno trafić do miski schafpudla?

W kwestii żywienia pies ten nie jest wymagający. Równie dobrze smakuje mu sucha, mokra czy surowa karma i nie ma skłonności ani do nietolerancji pokarmowych ani do nadwagi. Wielkość porcji należy jednak zawsze dostosować do wieku, stanu zdrowia i poziomu aktywności.

„Schapu” to pierwotny, wytrzymały pies, w przypadku którego nie są znane żadne choroby genetyczne. W jego hodowli stawiano bowiem zawsze na odporność, żywotność i wydajność, niezbędne w pracy psa pasterskiego.

Czasami można zaobserwować u niego jedynie wnętrostwo i dysplazję stawów biodrowych.

Niemniej, aby zachować schafpudla w dobrej kondycji, należy regularnie kontrolować jego stan zdrowia i poddawać niezbędnym szczepieniom.

Jak długo żyje schafpudel?

Średnia długość życia tych psów pasterskich wynosi od 12 do 15 lat.

Schafpudel to odmiana owczarka staroniemieckiego, która powstała na Nizinie Północnoniemieckiej. Jego zalety jako psa pasterskiego były szczególnie cenione w rejonie Pommern, gdzie przez wieki towarzyszył przemieszczającym się po tych terenach pasterzom. Jego południowoniemieckim odpowiednikiem jest strobel.

Przypuszcza się, że jest spokrewniony z pudlem, ale do tej pory nie zostało to oficjalnie potwierdzone. Nie ulega jednak wątpliwości, że „schapu” spowinowacony jest z innymi psami pasterskimi takimi jak holenderski schapendoes.

Zagrożony wyginięciem

Ponieważ dziś klasyczne psy pasterskie są rzadko wykorzystywane zgodnie ze swoim przeznaczeniem, schafpudel również stał się rzadkością i został wpisany na listę niemieckiego Towarzystwa Starych i Zagrożonych Ras Zwierząt Domowych (Gesellschaft zur Erhaltung alter und gefährdeter Haustierrassen) jako zagrożony.