© Osetrik / stock.adobe.com
Rhodesian ridgeback jest dumny, piękny i nie dla początkujących.
Ten bezproblemowy, niezwykłej urody pies z RPA znajduje coraz więcej zwolenników w Europie. Nic dziwnego, bo ten krzepki towarzysz polowań fascynuje swoją dumną, odważną naturą w połączeniu z przyjazną łagodnością w stosunku do osób mu bliskich. Aby móc hodować psa rasy rhodesian ridgeback, nazywanego często przez miłośników “ridgie” lub rodezjanem, w sposób odpowiedni dla gatunku, trzeba mieć nie tylko dużo miejsca, ale i dużo doświadczenia w obcowaniu z psami.
Wygląd rasy nie jest całkiem jednolity, jednak jego pierwotne cechy są wspólne dla wszystkich ridgies. W początkach hodowli selektywnej, przy wyborze odpowiednich psów, kierowano się przede wszystkim funkcjonalnością, co widać po budowie ciała: Chodzi o zwinność i silną muskulaturę, która jednak nie powoduje, że pies jest masywny.
Termin ten możemy przetłumaczyć jako krawędź grzbietu. Rasa zawdzięcza swoją nazwę uderzającej właściwości wizualnej: Po grzbiecie ridgie biegnie podwyższona pręga z sierścią rosnącą pod włos.
Pręga grzbietowa, która zaczyna się bezpośrednio za łopatkami, powinna być wyraźnie zaznaczona i zwężać się w kierunku kości biodrowych, gdzie finalnie się kończy.
Jego sierść w kolorze pszenicznym do jasnorudego jest krótka i gładka. Zgodnie ze standardem, biała lub czarna sierść jest pożądana tylko w niewielkich ilościach w określonych miejscach, takich jak klatka piersiowa lub łapy.
Przy wadze około 36,5 kg, psy dorastają do 63–69 cm, a suki do około 66 cm, a tym samym zaliczane są do dużych ras.
© Christian Müller / stock.adobe.com
Temperamentny i lojalny, mądry i uparty – charakter rhodesian ridgebacka wzbudza zainteresowanie tą niezwykłą rasą u wielu miłośników psów.
Ale tylko dzięki fachowemu szkoleniu i dużej ilości ćwiczeń, można odpowiednio ukierunkować wyraźny terytorializm i wysoki poziom gotowości do obrony tego silnego i szybkiego psa.
Ten, komu się to udało, znalazł w rhodesian ridgebacku przyjaciela na całe życie. W stosunku do obcych psów i ludzi ridgie pozostaje zazwyczaj dość powściągliwy, nie jest jednak agresywny ani nieśmiały.
Nawet eksperci od psów miewają problem z pewnym siebie i upartym rhodesian ridgebackiem, jeśli chodzi o szkolenie. Potrzebuje on dużo konsekwencji i pozytywnej motywacji, ponieważ jako sprytny czworonóg szybko ją traci, jeśli jest narażony na zbyt dużą presję.
Opiekunowie powinni dążyć do równowagi między przyjazną konsekwencją i cierpliwością w układaniu psa. Pozytywne wzmocnienie jest w przypadku tej rasy optymalną drogą do dobrze wychowanego pupila.
Przedstawiciele tej rasy są fizycznie i psychicznie dorośli dopiero w wieku około dwóch lat, dlatego wymagająca faza szczenięca i młodzieńcza trwa odpowiednio dłużej, co należy wziąć pod uwagę podczas szkolenia.
W przeciwieństwie do jego wychowania, pielęgnacja sierści rhodesian ridgebacka nie stanowi dużego wyzwania – krótka sierść nie ma podszerstka i poza okresem linienia ridgie zrzuca jej stosunkowo niewiele.
Niemniej, Twój czworonożny przyjaciel będzie zadowolony z regularnego masażu szczotką, który rozluźnia martwe komórki naskórka i pobudza krążenie krwi, jest zatem również korzystny dla jego zdrowia.
Codziennie sprawdzaj oczy i uszy psa i usuwaj zabrudzenia wilgotną szmatką.
Rhodesian ridgeback zazwyczaj sam utrzymuje swoje pazury w dobrej kondycji, chodząc po twardych powierzchniach, takich jak asfalt. Przy starszym zwierzęciu trzeba będzie prawdopodobnie trochę w pielęgnacji pazurów pomóc za pomocą nożyczek lub cążek.
Rasa ta jest odpowiednia tylko dla doświadczonych posiadaczy psów, którzy mogą zapewnić swojemu podopiecznemu dużo przestrzeni i aktywności. Silne psy z dużym poziomem energii nie nadają się ani do trzymania w mieszkaniu, ani do miasta.
Dzieci mogą cieszyć się zwierzęcą przyjaźnią z rhodesian ridgebackiem, ale powinny być nieco starsze i znać podstawowe zasady dotyczące pełnego szacunku postępowania z czworonogami.
Z kotami zazwyczaj można go dobrze zsocjalizować, pod warunkiem, że nastąpiło ukierunkowanie w tym zakresie w czasie szczenięcym. Jednak nadal będzie postrzegał wolno żyjące obce koty, nawet te od miłego sąsiada, jako zdobycz. Dlatego zaleca się wysokie ogrodzenie wokół ogrodu.
Skoro już mowa o ogrodzie: Miłośnicy idealnie wypielęgnowanych terenów zielonych nie będą zadowoleni z posiadania rhodesian ridgebacka w swoim ogrodzie, ponieważ prawdopodobnie szybko zamieni on kwitnącą oazę w podziurawiony dziki ogród.
Pierwotnie, te wysportowane czworonogi wykonywały wiele wymagających zadań: Pilnowały gospodarstwa wraz z bydłem, polowały i stojąc u boku opiekuna spełniały funkcje obronne. Do dziś liczne egzemplarze rhodesian ridgebacków są wykorzystywane jako psy stróżujące, obronne, myśliwskie lub tropiące.
Dzięki dobremu węchowi mają również idealne predyspozycje do odbycia szkolenia jako psy ratownicze lub poszukujące ludzi.
W każdym razie upewnij się, że Twój rhodesian ridgeback ma co robić, bo ten pies po prostu chce pracować! Oczywiście, szybkie, zwinne psy południowoafrykańskie najchętniej uprawiają psie sporty, takie jak agility czy obedience, jednak ze względu na swoją wielkość, nie należy tych sportowców prosić o zbyt częste skoki, aby uniknąć problemów ze stawami.
Przed zakupem uzyskaj szczegółowe informacje od swojego hodowcy na temat danej linii hodowlanej, ponieważ psy wywodzące się z czystych linii psów pracujących potrzebują więcej ruchu niż te, które mają za przodków bardziej kanapowe osobniki.
Podczas codziennych spacerów daj psu dużo okazji do harców i obwąchiwania. Dzięki sztuczkom, zabawom w chowanego i nowym ścieżkom można urozmaicić spacer. Dorosły rhodesian ridgeback z przyjemnością będzie Ci towarzyszył także podczas joggingu lub przejażdżki rowerowej.
© ververidis / stock.adobe.com
Rhodesian ridgeback to piękny pies, znany na całym świecie ze swojej charakterystycznej pręgi na grzbiecie. Cecha ta jest mocno zakorzeniona we wzorcu rasy.
Jednak jego hodowla bywa postrzegana jako kontrowersyjna z punktu widzenia dobrostanu zwierząt i w pewnych okolicznościach można ją uznać za znęcanie się.
Ekspresja genu odpowiedzialnego za nią związana jest z dziedziczeniem autosomalnym dominującym. Problem stanowi fakt, że u zwierząt takich mogą tworzyć się za lub przed pręgą tak zwane torbiele skórzaste (dermoidalne) już na wczesnym etapie rozwoju embrionalnego psa. Rdzeń kręgowy i skóra pozostają wówczas ze sobą mniej lub bardziej złączone. Ta wada genetyczna dotyka około trzech procent rodezjanów.
Ze względu na połączenie skóry i rdzenia kręgowego, dotknięte tą wadą czworonogi cierpią na nadwrażliwość i paraliż tylnych kończyn.
Ponadto mają one skłonności do niebezpiecznych infekcji, które z kolei prowadzą do zapalenia opon mózgowych lub rdzenia kręgowego. Około dziesięć procent szczeniąt z tą wadą ma również rozszczep kręgosłupa.
Poza tym, rasa ta uważana jest za wytrzymałą, z niewielką skłonnością do dysplazji stawów biodrowych oraz łokciowych.
Ze względu na swoje afrykańskie korzenie rhodesian ridgeback ma dość cienką warstwę sierści, zwłaszcza w okolicach brzucha. Może to spowodować, że w zimie szybko będzie marzł – w każdym razie należy zadbać o to, aby w zimnych porach roku miał w domu przytulne, ciepłe miejsce i aby nie musiał długo przebywać w jednym miejscu na zewnątrz, ale mógł się rozgrzać, biegając. Dobrym pomysłem jest także ubranie dla psa.
Jeśli kupisz swojego rhodesian ridgebacka od odpowiedzialnego hodowcy i zapewnisz mu warunki odpowiednie dla gatunku, może towarzyszyć Ci nawet przez 12 lat.
Prawidłowe żywienie jest jednym z podstawowych elementów składowych zdrowego życia psa.
Sucha karma może i jest bardzo wygodna, ale mokra karma smakuje wielu psom lepiej i jednocześnie dostarcza im płynów. Jest to szczególnie korzystne, ponieważ niektóre rhodesian ridgebacki mają tendencję do picia niewystarczających ilości wody. Dlatego też wielu miłośników rasy zaleca podawanie wyłącznie mokrej karmy. Należy zawsze pamiętać o tym, aby źródło białka było wysokiej jakości.
Możliwe jest również barfowanie, pod warunkiem, że dieta będzie odpowiednio zbilansowana, a posiłki przygotowywane z zachowaniem niezbędnych środków higieny.
Podczas gdy szczenię potrzebuje od trzech do czterech posiłków dziennie, dorosłemu psu wystarczą dwie porcje. Jeśli chcesz zmienić karmę, nigdy nie rób tego z dnia na dzień, ale daj żołądkowi Twojego rhodesian ridgebacka czas na przyzwyczajenie się do nowej karmy, powoli zwiększając jej proporcje poprzez mieszanie jej z tą znaną.
W przypadku każdego czworonoga należy pamiętać o pilnowaniu smukłej sylwetki. Podstawą do wyliczenia dziennej ilości podawanej karmy mogą być zalecenia żywieniowe producentów.
Dostosuj ilość kalorii do poziomu aktywności Twojego podopiecznego, aby uniknąć nadwagi, uwzględniając również podawane między posiłkami smakołyki.
Przeczytaj także: Samodzielne obliczanie dziennej racji pokarmu dla psa.
„Rhodesian”, czyli rodezyjski w nazwie mówi nam jasno o ojczyźnie tego dumnego psa: Ta wciąż dość młoda rasa pochodzi z dawnego państwa Rodezja – dzisiejszego Zimbabwe – położonego w południowo-wschodniej Afryce. Tutaj entuzjaści zdefiniowali pierwszy standard w 1922 roku.
Jednak przodkowie rhodesian ridgebacka pochodzą z Afryki Południowej, gdzie od wieków trzymano je jako psy stróżujące i myśliwskie, dlatego RPA jest oficjalnie uznawana za jego kraj pochodzenia. Rhodesian ridgeback jest jedyną rasą z RPA, która została uznana przez FCI.
Warto wiedzieć: Przydomek „Lion Dog”, czyli lwi pies, został nadany tym psom myśliwskim dzięki ich wykorzystywaniu w polowaniu na lwy. Wyglądało to tak, że kilka psów wspólnie tropiło lwa i szczekało na niego aż do przybycia myśliwego.
Za sprawą imigrantów, którzy skrzyżowali przodków tej rasy z innymi rasami, takimi jak dogi, teriery i charty, rhodesian ridgeback uzyskał swój obecny wygląd.
© Dogs / stock.adobe.com
Najlepszym miejscem na znalezienie szczeniaka rasy rhodesian ridgeback są hodowcy zrzeszeni w związkach kynologicznych. Tylko dzięki rodowodowi zyskasz pewność, że kupujesz prawdziwego, zsocjalizowanego i ukształtowanego rhodesian ridgebacka.
Ponadto członkowie związku muszą przejść określone badania hodowlane w zakresie zdrowia, charakteru i typu swoich czworonożnych podopiecznych, zanim zostaną oni wykorzystani w hodowli.
W domu hodowcy można w spokoju poznać zarówno szczenięta, jak i ich rodziców. Tam możesz wyrobić sobie opinię o hodowli i i zadać hodowcy wszelkie pytania, które przychodzą Ci do głowy na temat rasy i jej utrzymania. Z reguły hodowca będzie miał również kilka pytań ze swojej strony, aby dowiedzieć się, czy jesteś odpowiednim kandydatem dla jego podopiecznych i czy możesz zaoferować im dobry dom.
Chcesz dać nowy dom dorosłemu rhodesian ridgebackowi? Jeśli lokalne schronisko dla zwierząt nie ma takiego u siebie, możesz poszukać w Internecie. Tam znajdziesz również organizacje, które specjalizują się w adopcji rhodesian ridgebacków.
Należy pamiętać, że niektóre psy mogły nie otrzymać dobrego wychowania i w każdym przypadku dokładnie sprawdzić ich historię.
Organizacje zajmujące się opieką nad zwierzętami zazwyczaj szybko zorientują się podczas rozmowy z Tobą, czy Ty i Twój czworonożny przyjaciel możecie być dobranym zespołem. Oczywiście najlepiej uzyskać pełny obraz psa samemu, podczas osobistego spotkania.
Ceny przedstawicieli tej rasy mogą się znacznie różnić w zależności od wieku i pochodzenia danego zwierzęcia, ale należy liczyć się z wydatkiem rzędu co najmniej 6000 zł. Do ceny zakupu należy doliczyć wydatki na wyprawkę, w skład której wchodzą między innymi miski, czy smycz, a także koszty miesięczne – wydatki na karmę, podatek od psów i składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej oraz oczywiście koszty regularnych wizyt u lekarza weterynarii.
© Mariusz Blach / stock.adobe.com
Rasa ta jest odpowiednia tylko dla doświadczonych posiadaczy psów, którzy mogą zapewnić swojemu czworonożnemu przyjacielowi dużo przestrzeni i są aktywni fizycznie. Psy te mają ogromną potrzebę ruchu i nie będą dobrze czuły się w mieszkaniu czy w mieście.
Jednak nawet jeśli warunki są optymalne, należy zadać sobie pytanie czy jesteśmy w stanie przez wiele lat sprostać odpowiedzialności za tego wyjątkowego psa. Wszyscy członkowie rodziny powinni zgodzić się na jej nowego członka i nie być alergikami.
| W skrócie: | Rhodesian ridgeback jest silnym, pewnym siebie psem. Sprawdzi się w roli psa rodzinnego, ale tylko w doświadczonych rękach. |
| Wysokość w kłębie: | 63–69 cm |
| Waga: | ok. 36 kg |
| Średnia długość życia: | 12 lata |
| Cena: | od 6000 zł |
| Charakter: | energiczny, wierny, inteligentny, uparty, pewny siebie |
| Sierść: | krótka i gładka |
| Kolor sierści: | pszeniczny do jasnorudego |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | mało wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Afryka Południowa |
