© AnnKristin / stock.adobe.com
Pierwotnie duże pudle były psami myśliwskimi. Dziś są trzymane głównie jako psy do towarzystwa lub psy asystujące.
Pod kręconą sierścią kryje się prawdziwy skarb: Duży pudel, zwany także pudlem królewskim, to sprytny kompan z mnóstwem uroku. W przeszłości był wykorzystywany do polowania na kaczki. Dziś ten przyjazny, sprytny czworonóg chętnie przytula się do dzieci i wiernie służy jako pies terapeutyczny lub pies przewodnik dla niewidomych.
Pudel duży jest największym przedstawicielem pudli. Osiąga wysokość w kłębie od 45 do 60 centymetrów, z maksymalnie dwoma dodatkowymi centymetrami w zakresie tolerancji. Jego waga wynosi zazwyczaj od 18 do 30 kilogramów.
Czy wiesz, że? Pozostałe odmiany pudla to pudel mały, pudel średni i pudel toy.
Pudel królewski to inna popularna nazwa pudla dużego. Są one zatem jedną i tą samą odmianą pudla. Pudle duże mają smukłą, atletyczną budowę. Ich kufa jest uderzająco wąska, a ciemne oczy są lekko skośne. Charakterystyczne dla pudla królewskiego są również zwisające uszy i wysoko osadzony ogon.
Gęsta, miękka sierść pudla królewskiego jest kręcona i nie ma podszerstka. Klasyczne kolory sierści tego przedstawiciela pudli to biały, czarny i brązowy. Hodowane są jednak również pudle duże w kolorze srebrnym, morelowym i kremowym, a także zwierzęta dwukolorowe w kolorze czarno-białym lub arlekinowym.
© bilderstoeckchen / stock.adobe.com
Pudel duży różni się od mniejszych ras, takich jak mały lub toy, swoją zrównoważoną, spokojną naturą. Pudle królewskie to kochające, zrównoważone psy, które ściśle wiążą się ze swoimi opiekunami.
Ponieważ czworonogi tej rasy kochają dzieci, mają przyjazną naturę i uwielbiają się bawić, dobrze sprawdzają się jako psy rodzinne. Te czujne zwierzęta mają również dobry instynkt ochronny i często zapowiadają gości głośnym szczekaniem.
Single również mogą cieszyć się lojalnym, przytulaśnym pudlem, który towarzyszyć im będzie wszędzie w codziennym życiu. Pudel królewski to również chętny do zabaw, aktywny zwierzak, który zawsze jest gotowy na nowe psoty i zapewnia mnóstwo atrakcji.
Duży pudel jest ponadto odpowiedni dla początkujących. Ten kędzierzawy czworonożny przyjaciel jest generalnie łatwy w szkoleniu i niezwykle chętny do nauki. Jednak, podobnie jak inne psy, wymaga konsekwentnego szkolenia. Jeśli pewny siebie pudel królewski nauczy się czegoś niewłaściwego, trudno jest oduczyć go tego niepożądanego zachowania.
Pierwotnie pudel duży był wykorzystywany jako pies myśliwski, odpowiedzialny za wyławianie z wody ustrzelonych kaczek. Do dzisiaj instynkt łowiecki leży uśpiony w tym dobrze wychowanym psie do towarzystwa. Trening przeciw polowaniu może być zatem bardzo przydatny dla tej odmiany pudla.
Ten wysportowany, wytrwały czworonóg potrzebuje sporej ilości ruchu i musi być również stymulowany psychicznie. Jedna do dwóch godzin ćwiczeń dziennie będzie optymalna. Aby urozmaicić spacer, można włączyć gry w aportowanie lub trening zręczności. Ze względu na ich przeszłość jako psów dowodnych, wiele dużych pudli lubi również pływać.
Pudel królewski jest powszechnie uważany za jednego z najbardziej inteligentnych psów na świecie. Jest bardzo potulny i błyskawicznie uczy się nowych sztuczek. W przeszłości psy te występowały nawet w cyrku ze względu na swoje wyuczone umiejętności. Dziś te eleganckie, dostojne zwierzęta częściej można zobaczyć na wystawach psów lub na boisku do psich sportów. Z wielką przyjemnością uprawiają takie sporty, jak agility czy obedience.
Ze względu na swoją inteligencję i posłuszeństwo, duże pudle doskonale sprawdzają się również jako psy asystujące i służbowe. Mogą być na przykład szkolone na przewodników dla niewidomych, psy ratownicze lub psy terapeutyczne.
Pudel duży charakteryzuje się falistą sierścią, która stale odrasta. Ponieważ psy te prawie nie gubią sierści, nie mają podszerstka, a także nie przechodzą zmiany sierści, są ogólnie uważane za przyjazne dla alergików.
Jednak fakt, że pudel duży nie linieje, nie oznacza, że nie wymaga pielęgnacji – wręcz przeciwnie. Jego sierść musi być szczotkowana kilka razy w tygodniu, aby była wolna od kołtunów i brudu.
Ponadto sierść dużego pudla musi być regularnie przycinana lub strzyżona w salonie pielęgnacji psów. Wizyta u groomera jest konieczna co około sześć do ośmiu tygodni, aby zapobiec matowieniu sierści.
Powszechne niegdyś strzyżenie na lwa jest dziś rzadko spotykane. Brzuch, a także przednie i tylne nogi są przycinane, pozostawiając obszerne pompony na zadzie. Ten rodzaj strzyżenia pudli był szczególnie popularny w latach 50-tych, 60-tych i 70-tych, kiedy duży pudel stał się modnym dodatkiem dla wytwornych pań.
Osobliwa lwia fryzura miała jednak kiedyś praktyczne zastosowanie – ogolona skóra ułatwiła psu myśliwskiemu pływanie. Puszyste futro na zadzie służyło natomiast jako rodzaj ocieplacza i miało chronić przed zimnem.
Pudel duży wymaga diety wysokobiałkowej, ale poza tym ma niewielkie wymagania żywieniowe. Większość pudli królewskich nie jest wybredna i chętnie je zarówno mokrą, jak i suchą karmę, a także surowe jedzenie.
Zdrowe gryzaki pomagają czyścić zęby psa i mogą zapobiegać zapaleniu dziąseł.
Zasadniczo duży pudel jest uważany za zdrowego, silnego psa. Jednak u tej rasy pudli mogą wystąpić pewne dziedziczne choroby oczu. Jedną z nich jest postępujący zanik siatkówki, który może prowadzić do ślepoty. Podobnie jak w przypadku innych dużych ras psów, u pudli królewskich obserwuje się również tendencję do dysplazji stawów biodrowych.
Ponadto u pudli królewskich mogą rozwinąć się choroby układu sercowo-naczyniowego, takie jak kardiomiopatia rozstrzeniowa. Mięsień sercowy jest nieprawidłowo rozszerzony, co może prowadzić do niewydolności serca. Inne typowe choroby pudli królewskich to niewydolność nadnerczy (choroba Addisona), padaczka i zespół von Willebranda, którego istotą jest zaburzenie krzepnięcia krwi.
Przy dobrej opiece, pudle królewskie mogą osiągnąć wiek od 12 do 15 lat. Duża ilość ruchu, odpowiednia dla gatunku dieta, staranna pielęgnacja i regularne wizyty u weterynarza znacząco przyczyniają się do zdrowia tego aktywnego czworonoga.
Kwestią sporną jest wciąż to, czy przodkowie dużego pudla pochodzą z Niemiec czy z Francji. Nawiasem mówiąc, nazwa „pudel” pochodzi od staroniemieckiego słowa „puddeln”, które oznacza „pluskać się w wodzie”, co stanowi nawiązanie do jego przeszłości jako łowcy kaczek.
„Piękny pudel”, o którym po raz pierwszy wspomniano na piśmie z 1555 roku, dał później początek formom hodowlanym: pudel duży, pudel średni, pudel mały, miniaturowy i pudel toy. W XIX wieku duży pudel zakończył swoją transformację z psa pracującego w psa do towarzystwa. Początkowo ten przyjazny czworonożny przyjaciel był bardzo popularny wśród szlachty. Później przeniósł się również do domów mieszczańskich.
Krzyżowanie ze spanielami zaowocowało typową wełnisto-miękką sierścią pudla. Po II Wojnie Światowej Fédération Cynologique Internationale (FCI) określiła Francję jako kraj pochodzenia dużego pudla. Ustanowiono również standardy hodowlane dla rasy.
Szczeniak dużego pudla kosztuje zwykle od 5000 do 7000 złotych u renomowanego hodowcy. Jeśli maluch ma imponujący rodowód – na przykład z rodzicami, którzy odnieśli sukces na wystawach psów – cena zakupu może być jeszcze wyższa.
Warto wiedzieć: Zdrowy szczeniak ma wyraziste oczy i czystą, lśniącą sierść. Powinien być zaczipowany, zaszczepiony i odrobaczony w momencie sprzedaży i przekazany nowemu opiekunowi ze wszystkimi dokumentami.
Alternatywą dla zakupu psa od hodowcy jest udanie się do schroniska dla zwierząt. Znajduje się tam szeroka gama czworonożnych przyjaciół szukających nowego domu – często również psy rasowe.
Ponadto istnieją organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, które poświęciły się zwłaszcza pomocy dużym pudlom. Przygarnięcie dorosłego, dobrze wyszkolonego pudla królewskiego nie tylko odciąża organizacje zajmujące się opieką nad zwierzętami, a oszczędza również nowemu opiekunowi wiele pracy związanej ze szkoleniem.
Pudle królewskie wciąż mają reputację kunsztownie przyciętych pupilków dla wytwornych pań. Uprzedzenie to jest krzywdzące nie tylko dla tych uroczych czworonogów, ale także dla ich opiekunów. W końcu duże pudle to niezwykle inteligentne, potulne i zorientowane na ludzi zwierzęta, które mogą ogromnie wzbogacić życie rodzinne.
| Cechy szczególne: | Inteligentny pies rodzinny, który często może być trzymany także przez alergików. |
| Charakter: | przyjazny, aktywny, czujny, zrównoważony |
| Wysokość w kłębie: | samce: 45–62 cm; suki: 45–60 cm |
| Waga: | do 30 kg; suki: do 25 kg |
| Szata: | kręcona, bez podszerstka, głównie czarna, biała, brązowa, morelowa, kremowa, srebrna |
| Pielęgnacja sierści: | szczotkowanie kilka razy w tygodniu, regularne strzyżenie w salonie pielęgnacji, nie linieje |
| Zajęcia fizyczne: | duża chęć do ruchu, psie sporty, aportowanie |
| Początkujący opiekun: | tak |
| Szczekanie: | czujny, zapowiada gości szczekaniem |
| Średnia długość życia: | 12–15 lat |
| Choroby typowe dla rasy: | dysplazja stawów biodrowych, postępujący zanik siatkówki, padaczka, choroba Addisona |
| Cena: | 5000 do 7000 zł (więcej za championa) |
| Grupa FCI: | Grupa 9: Psy ozdobne i do towarzystwaSekcja 2: Pudel |
| Pochodzenie: | Francja |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
