© dejavudesigns / stock.adobe.com
Wierny i odważny pinczer małpi należy do wyjątkowo rzadkich ras psów.
Pinczer małpi jest jedną z najstarszych i najbardziej oryginalnych ras psów z Niemiec. Przy wzroście około 30 cm jest bardzo mały, ale nie należy lekceważyć charakterku tego malucha. Jego wybuchowy temperament, odwaga, a także zamiłowanie do psot to nieodłączne elementy składowe jego niemałej osobowości.
Ten pies rasowy zawdzięcza swoją niekoniecznie pochlebną nazwę „pinczer małpi” charakterystycznym wąsom i typowemu owłosieniu głowy, które powinno być twarde i sterczące w kosmykach.
Lekko małpi wyraz pyszczka potęguje dość płaski nos, okrągłe oczy i przodozgryz, który odróżnia go od innych pinczerów, jednak na tym różnice się nie kończą. Skrócony pysk i szorstka sierść również czynią go bardzo wyjątkowym pinczerem.
Bywa mylony z gryfonem, ale pysk psa tej rasy jest mniej szeroki i dłuższy niż u pinczera małpiego. Ponadto przy zamkniętym pysku zęby nie powinny być widoczne.
Charakterystyczny pinczer małpi występował kiedyś w wielu umaszczeniach, od żółtego do czerwonego, szarego i niebieskiego, a obecnie hoduje się go tylko w kolorze czarnym z czarnym podszerstkiem, zgodnie z jego standardem.
Czarna sierść ma twardą strukturę i tworzy niezwykłą ozdobę na głowie, z krzaczastymi brwiami, pełną brodą oraz spiczastym grzebieniem i włosami policzkowymi. Jego okrągłe oczy są również obramowane lekko niesfornymi włosami przypominającymi wianek.
Szczenięta mają zazwyczaj czarną sierść z równie czarnym podszerstkiem, ale sporadycznie zdarzają się też odcienie szarości lub brązu
© Callalloo Twisty / stock.adobe.com
Nuda to najgorsza rzecz w życiu dla tego żywiołowego malucha. Pinczer małpi kipi energią i cieszy się z każdej formy różnorodności, co okazuje wielką wytrwałością i entuzjazmem podczas spacerów lub zabawy.
Dobrze dogaduje się z innymi psami i uwielbia szaleć na psim wybiegu. Ponadto ten mały pies zazwyczaj dobrze rozumie się z dziećmi, z którymi chętnie się bawi. Potrafi też jednak pokazać im wyraźnie, że coś mu nie pasuje.
Pinczer małpi ma charakterek i zdarza mu się być bezczelnym lub upartym, gdy coś nie jest tak, jak by sobie tego życzył, ale takiemu sympatycznemu psu bardzo szybko wybacza się humory. On sam też nie obraża się na długo i zamiast tego koncentruje się na kolejnej zabawie.
Dzięki swojemu wysokiemu poziomowi inteligencji szybko przyswaja i rozumie, czego się od niego wymaga. Pomimo swojego uporu jest bardzo elastycznym i nieskomplikowanym psem, który łatwo się integruje.
Jest zawsze wierny swojemu opiekunowi i okazuje się być bardzo milusińskim i czułym pupilem. Swoje zadanie „strażnika rodziny” spełnia z tak wielką powagą i nieustraszoną odwagą, że czasem daje się poznać obcym jako narwany urwis. Nie bez powodu nazywa się go po francusku „Diabletin Moustache”, co można przetłumaczyć jako „mały diabeł z wąsami”.
Do pełni szczęścia pinczer małpi nie potrzebuje wiele więcej niż bliskości swoich opiekunów. Te czułe i zorientowane na ludzi psie karzełki potrzebują dużo uwagi, ale poza tym stawiają bardzo niewielkie wymagania swojemu otoczeniu. Równie dobrze czują się w małym mieszkaniu w mieście, jak i w dużym domu z ogrodem i potrafią odnaleźć się niemal w każdym środowisku.
Ze względu na swoje zorientowanie na ludzi, przyjazne usposobienie oraz zdolność do adaptacji i czułość, pinczer małpi jest ogólnie uważany za łatwego w szkoleniu. Prawdą jest, że pinczery małpie szybko się uczą, są gotowe podążać za swoim opiekunem i zazwyczaj są przyjazne dla ludzi. Uważa się jednak też, że rasa ta ma w sobie również pewną nieustępliwość, która często może przerodzić się w upór, czyli potencjalną przeszkodę w wychowaniu. Brak konsekwencji może skończyć się źle w wypadku tego psa i zmienić tak sympatycznego malucha w porywczego tyrana.
Ważne jest, aby energiczne i pełne życia pinczery małpie miały wystarczająco dużo aktywności. Uwielbiają bowiem długie, urozmaicone spacery i lubią bawić się i szaleć na świeżym powietrzu – czy to z ludzką rodziną, czy z innymi psami. Niezależnie od ich wielkości, nie należy lekceważyć ich wytrzymałości i potrzeby ruchu.
Na szczęście pinczer małpi szybko podejmuje każdą zabawę, tak więc nie powinno być ciężko znaleźć zajęcie dla tej rasy psa. Ich figlarność i szybka percepcja sprawiają, że przedstawiciele tej rasy są bardzo wdzięcznymi i nieskomplikowanymi psami, które ekscytują się nowymi ćwiczeniami, psimi sportami i zajęciami ze swoimi opiekunami.
Zanim małpi pinczer wprowadzi się do Twojego domu, musisz mieć już przygotowane podstawowe wyposażenie dla swojego pupila. Zaliczają się do niego smycz z szelkami lub obrożą, legowisko oraz zabawki.
Z uwagi na to, że u pinczera małpiego pielęgnacja sierści jest niezbędna, należy mieć pod ręką łagodny szampon dla psów i szczotkę. Na wszelki wypadek warto też zaopatrzyć się w grzebień na pchły i pęsetę do wyciągania kleszczy. Zwykły transporter jest idealny do przewożenia pinczera małpiego, ponieważ jest to mała rasa psów.
Brakuje Ci czegoś? Zapoznaj się w takim razie z ofertą akcesoriów dla psów w naszym sklepie zooplus!
Z reguły pinczer małpi nie ma żadnych nietolerancji pokarmowych, alergii, skłonności do otyłości czy chorób wymagających specjalnej karmy. Z tego też powodu karmienie psów tej rasy jest dość proste.
Tolerują one zarówno konwencjonalną suchą lub mokrą karmę jak również żywność gotowaną w domu i karmę surową. Oczywiście, nie ułatwia to odpowiedzi na pytanie, co najlepiej włożyć psu do miski. Wybór karmy dla psów i różnych opcji żywieniowych jest bowiem ogromny.
To, która karma jest najlepsza dla Twojego psa, zależy od jego indywidualnych potrzeb. Dlatego dieta psa powinna zawsze być dostosowana do trybu i warunków życia psa. Może ona zatem zmieniać się z biegiem lat, gdyż zapotrzebowanie zwierzęcia na składniki odżywcze nie jest w każdym momencie życia takie samo.
Jeśli masz pytania dotyczące właściwej diety, nie przywiązuj takiej wagi do obietnic reklamowych niektórych producentów, lecz skupiaj się bardziej na zaleceniach swojego hodowcy lub Iekarza weterynarii. Tabela żywieniowa dostosowana do wieku, wagi, poziomu aktywności i stanu zdrowia Twojego psa może dać Ci przegląd tego, czego Twój pies potrzebuje do zdrowego i aktywnego życia.
Każda dobra karma dla psów zawiera dużo pełnowartościowego mięsa, trochę warzyw i istotnych tłuszczów. Zbyt duża ilość zbóż i innych wypełniaczy, a także słodzików lub chemicznych konserwantów nie powinna się znaleźć w misce Twojego czworonożnego przyjaciela.
Pinczer małpi ma większe wymagania w zakresie pielęgnacji sierści niż diety. Nawet jeśli rasa jest często opisywana jako łatwa w pielęgnacji, nie oznacza to, że dbanie o nią zajmuje niewiele czasu.
W przypadku pinczera małpiego długa czarna sierść wymaga regularnego czyszczenia szczotką lub grzebieniem, aby pozostała czysta i nie była matowa. Ponadto trzeba ją przycinać co najmniej dwa razy do roku. Kąpać tego psa należy jednak tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.
Aby pielęgnacja pinczera małpiego nie stała się „orką na ugorze”, należy jak najwcześniej przyzwyczaić psa do pewnych rytuałów pielęgnacyjnych. Ustal stałe godziny psich zabiegów i zajmuj się w tym czasie wyłącznie jego sierścią, zębami, uszami i oczami.
Połącz szczotkowanie i kontrolowanie swojego pupila z czymś miłym – głaskaniem, dawaniem mu uczucia bliskości i uwagi oraz uczeniem go, że warto, by siedział spokojnie, gdyż wtedy będzie „rozpieszczany”.
Przycinanie pazurów może szybko stać się nieprzyjemne ze względu na gęstą czarną sierść, jeśli przypadkowo przytnie się zbyt dużo. Dlatego konieczne i regularne przycinanie pazurów należy raczej pozostawić weterynarzowi.
Wraz z przygarnięciem pinczera małpiego, bierzemy na siebie odpowiedzialność na długie lata, ponieważ średnia długość życia dla tej rasy wynosi aż 15 lat. Jest tak dlatego, że rasa ta prawie nie została zmieniona od czasu jej powstania i zachowała swoją pierwotną i solidną kondycję.
Pinczer małpi nigdy nie poszedł w stronę psa modnego, za co wiele ras musiało zapłacić wysoką cenę. Choroby typowe dla rasy prawie nie występują, więc ten mały czworonóg cieszy się zazwyczaj świetnym zdrowiem.
Wraz z początkiem industrializacji i hodowli nowych ras psów, gdy coraz większą wagę przywiązywano nie tylko do temperamentu zwierząt, ale także do ich pięknego wyglądu, zmniejszył się popyt na małego pinczerka o małpim wyrazie twarzy.
Obecnie w Niemczech, kraju pochodzenia tej rasy, rodzi się tylko 20 do 30 szczeniąt rocznie. Innym powodem małej liczby szczeniąt jest to, że pinczery małpie często mają tylko dwa do trzech szczeniąt w miocie. Niemniej w innych krajach jest również kilku hodowców, którzy poświęcili się tej konkretnej rasie psów.
Na marginesie: Oprócz oficjalnego standardu FCI, który został przyjęty przez niemiecki „Pinscher-Schnauzer-Klub 1895”, brytyjski Kennel Club (KC) i amerykański Kennel Club (AKC) mają nawet dwa inne standardy, które różnią się nieco od standardu FCI.
Jeśli ktoś obecnie interesuje się czystej krwi małpim pinczerem, musi czasem dość długo poczekać na szczeniaka. Już samo poszukiwanie odpowiedniego hodowcy wymaga często wiele wysiłku i cierpliwości ze względu na zbyt duże odległości i brak szczenięcego potomstwa.
Dlatego też każdy, kto w końcu znajdzie hodowcę, ma tendencję do szybkiego podejmowania decyzji. Jednak, jak w przypadku wszystkich psów, nie należy spieszyć się z zakupem pinczera małpiego. Przyjrzyj się dokładnie hodowcy i zwróć uwagę na niezbędne dokumenty z logo FCI, które świadczą o tym, że szczenię to zdrowy pies o stabilnym charakterze.
Rasowy szczeniak z papierami może z powodzeniem kosztować od 4000 do 6500 złotych. Jeśli przywiązujesz mniejszą wagę do rasy, warto również udać się do pobliskiego schroniska dla zwierząt.
Trudno określić, od jakich psów wywodzi się pinczer małpi, ponieważ podobne małe, włochate psy występowały kiedyś w wielu krajach na całym świecie. Najbardziej prawdopodobna teoria głosi, że pinczer małpi to krzyżówka pinczera z psami azjatyckimi, podobnymi do mopsów.
Mały typ psa uwieczniony przez malarza Jana van Eyka na jednym z jego obrazów w 1434 roku mógł być również prawdopodobnym przodkiem sznaucera miniaturowego lub pinczera małpiego. Pewne jest natomiast to, że pinczer małpi od bardzo dawna posiada swój obecny wygląd.
W Niemczech, czyli w kraju obecnie uważanym za ojczyznę rasy, pinczer małpi należy do najstarszych i najmniej zmodyfikowanych ras psów. Już Albrecht Dürer (1471–1528) w swoich drzeworytach przedstawiał psy, które bardzo przypominają dzisiejszą rasę pinczera małpiego.
Pierwsze wzmianki o pinczerach małpich pochodzą z 1879 r., rasa została również obszernie opisana w jednym z pierwszych traktatów zoologicznych „Brehms Tierleben” („życie zwierząt Brehmsa”) w 1890 roku. Pokazuje to, jak popularne były te małe, odważne psy w swojej ojczyźnie.
Chociaż początkowo były używane głównie do trzymania szczurów i myszy z dala od domu i podwórka, szybko doceniono je również za ich lojalne przywiązanie do rodziny, co w połączeniu z ich odwagą i czujnością uczyniło z nich również niezawodne psy stróżujące.
Pomimo jego niewielkich rozmiarów i reputacji „psa dla początkujących”, nie należy lekceważyć szkolenia pinczera małpiego. Wizyta w szkole dla psów może być pomocna w nauce najważniejszych podstaw w utrzymaniu i wychowaniu (szczeniąt), zwłaszcza dla początkujących.
Jeśli jednak przyswoisz sobie najważniejsze zasady i odpowiednio wyszkolisz swojego psa, pamiętając przy tym o odpowiednim stosunku miłości i konsekwencji, szybko będziesz mieć dużo radości ze swoim małpim pinczerem. Alfred Edmund Brehm pisał o tej rasie w swoim znanym przewodniku zoologicznym „Brehms Tierleben” („Życie zwierząt Brehmsa”) z 1890 roku: „Ten pies musi być uznany za jednego z najlepszych. Jest to zwierzę żywotne i zabawne, w najwyższym stopniu oddane człowiekowi, pochlebne i pieszczotliwe w stosunku do przyjaciół oraz bardzo dzielne w walce z innymi psami.”
