© Vincent / stock.adobe.com
Patterdale terier to mały, kompaktowy pies myśliwski, którego specjalnością jest polowanie na borsuki i lisy.
Patterdale terier pochodzi z północnej Anglii, gdzie był pierwotnie hodowany do polowań na lisy i borsuki. Ma silnie rozwinięty instynkt łowiecki i typowy dla terierów upór, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem dla osób bez doświadczenia.
Patterdale terier to niewielkich rozmiarów pies o prostokątnej, atletycznej budowie.
Dorasta on do wysokości w kłębie od 25 do 38 centymetrów, a jego waga waha się od 6 do 12 kilogramów. Ponieważ w jego hodowli nigdy nie kładziono nacisku na urodę, a na użytkowość, wygląd może różnić się w zależności od osobnika.
Krótka sierść tego psa myśliwskiego może być gładka lub szorstka i najczęściej występuje w czarnym umaszczeniu. Zdarzają się również egzemplarze o brązowej, czerwono-brązowej lub czarno-płowej maści, ale są one zdecydowanie rzadsze.
Mogą pojawiać się także białe znaczenia na klatce piersiowej lub kończynach.
Psy tej rasy mają typowe dla terierów, zagięte uszy w kształcie trójkąta, a ich ciemne oczy z uwagą patrzą na świat.
Głowa i kufa tych krępych maluchów są mocne, a wysoko osadzony, sztywny ogon bywa kopiowany ze względów natury myśliwskiej.
© Travis / stock.adobe.com
Czujny i uważny „patti” był pierwotnie hodowany do polowań na lisy i borsuki, w związku z czym jest nieustraszony i niezależny.
Ten mały, uparty terier ma silnie rozwinięty instynkt myśliwski i dużą potrzebę ruchu.
Gdy zwęszy trop, zazwyczaj nic go nie powstrzyma od ruszenia w pogoń za nim. Często ignoruje przy tym nawet polecenia swojego opiekuna, co nie ułatwia jego szkolenia.
Ze względu na ogromną pewność siebie, która może czasem przerodzić się w upór, patti powinien trafić w doświadczone ręce. W jego szkoleniu nie może zabraknąć cierpliwości i konsekwencji, której amatorom może zabraknąć.
Warto skorzystać ze wsparcia trenera lub odwiedzić szkołę dla psów. Ważna jest również odpowiednia socjalizacja w wieku szczenięcym. Wówczas psy te zazwyczaj dobrze znoszą towarzystwo innych czworonogów.
Jeśli patterdale terier ma zapewnione odpowiednie aktywności, w domu pokazuje swoją spokojną stronę. Bardzo lubi dzieci, dlatego sprawdzi się w roli psa rodzinnego.
Koty lub małe zwierzęta takie jak świnki morskie lub króliki mogą natomiast obudzić jego instynkt łowiecki, dlatego nie powinny dzielić z nim gospodarstwa domowego.
Zasadniczo, przedstawiciele tej rasy są przywiązanymi do człowieka, wrażliwymi czworonogami, którzy budują ze swoimi opiekunami silną więź, nie lubią długo zostawać same i najchętniej towarzyszyłyby im zawsze i wszędzie.
W stosunku do obcych są nieufni i powściągliwi, nigdy jednak nie przejawiają agresji bez powodu.
© Jackie / stock.adobe.com
Patti to niezwykle zwinny, pełny energii pies, który potrzebuje dużej dawki ruchu.
Jeśli nie pełni on roli psa myśliwskiego, musi być zaangażowany w inny sposób, np. w psie sporty takie jak agility, dog frisbee czy mantrailing.
Jeśli natomiast nie ma zapewnionych odpowiednich zajęć i stymulacji umysłowej, może szybko rozwinąć problemy behawioralne.
Ten żywiołowy pies uwielbia długie spacery – co najmniej dwie godziny dziennie. Ponadto, świetnie sprawdza się w roli kompana joggingu oraz jazdy na rowerze.
Ze względu na swoje niewielkie gabaryty, w zasadzie może być trzymany w mieszkaniu, ale najlepiej będzie czuł się w domu z ogrodem.
Mając do dyspozycji ogrodzoną posesję, będzie mógł szaleć do woli. Należy jednak być świadomym tego, że jednym z jego ulubionych zajęć jest kopanie – w końcu został wyhodowany, aby penetrować nory borsuków i lisów.
Krótka sierść tego angielskiego teriera nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Niemniej, wskazane jest regularne szczotkowanie, ponieważ gubi on sporo sierści.
Zwisające uszy są podatne na stany zapalne, dlatego należy regularnie sprawdzać ich stan, podobnie jak zębów, pazurów i skóry. Zwłaszcza po wycieczkach do lasu trzeba sprawdzić, czy nie przyniósł ze sobą jakichś pasożytów.
W kwestii odżywiania przedstawiciele tej rasy również nie są zbyt wymagający. Nie przejawiają skłonności do nadwagi czy alergii pokarmowych.
Niemniej, należy podawać im wysokiej jakości karmę, zawierającą wszystkie niezbędne składniki odżywcze. To, czy będzie ona w postaci suchej, mokrej czy surowej ma drugorzędne znaczenie i zależy od preferencji opiekuna.
Patterdale terier cieszy się dobrym zdrowiem. Ponieważ hodowcy od początku skupiali się na przydatności rasy do pracy, a nie na wyglądzie, nigdy nie była ona hodowana w sposób masowy. Dzięki temu nie są znane w jego przypadku praktycznie żadne choroby typowe dla rasy.
Czasami obserwuje się u niej chorobę naczyniową w postaci wrodzonego lub nabytego zespolenia wrotno-obocznego (ang. portosystemic shunt – PSS), polegającego na zaburzeniu dopływu krwi do wątroby, które może powodować objawy takie jak niski wzrost i wodobrzusze.
Mogą pojawić się również choroby skóry i stawów.
Ich średnia długość życia wynosi od 12 do 14 lat.
Rasa ta powstała około 1800 roku w północnej Anglii. Swoją nazwę zawdzięcza wiosce Patterdale w Parku Narodowym Lake District. Wówczas żyło tam wiele owiec, które często padały ofiarą lisów.
Wyhodowano więc silnego czworonoga, którego zadaniem było chronić je przed drapieżnikami. Wykorzystywany był również do polowań na borsuki, szopy i szczury.
Około 1978 roku ta brytyjska rasa dotarła do Ameryki, gdzie zyskała dużą popularność. Poza USA i Wielką Brytanią, patterdale terier jest jednak bardzo mało znany.
Nie został także uznany ani przez FCI ani KC – organizację zrzeszającą brytyjskich hodowców psów. Jedynie United Kennel Club (UKC) uznał rasę za samodzielną w 1995 roku.
Cena szczeniąt tej rasy wynosi od 800 do 1.500 euro.
Ze względu na brak uznania przez oficjalne stowarzyszenia kynologiczne, znalezienie profesjonalnego hodowcy może być jednak bardzo trudne.
Jedyną organizacją prowadzącą rejestr rasy jest Patterdale Terrier Club of America (PTCA). Poza USA istnieje kilku godnych zaufania hodowców, którzy są zarejestrowanymi członkami tego klubu.
Jeśli nie upierasz się przy rasowym patterdale terierze, możesz również odwiedzić miejscowe schroniska dla zwierząt, w których na nowy dom czeka wiele terierów i ich mieszańców.
Zdarza się, że ich opiekunowie nie są w stanie uporać się z ich niezależną naturą i nierzadko brakiem posłuszeństwa, w konsekwencji czego pozbywają się ich.
Patterdale terier to pies myśliwski o dużej determinacji, który najlepiej będzie czuł się u boku myśliwego. Jako energiczny, wytrwały pies pracujący potrzebuje dużo ruchu i zajęcia.
Tylko jeśli będzie miał zapewnioną odpowiednią ilość wyzwań fizycznych i umysłowych, będzie w stanie pokazać się ze swojej łagodnej, przyjaznej człowiekowi strony.
| Cechy szczególne: | Patterdale terier to mały pies myśliwski, hodowany do polowań na lisy i borsuki. |
| Charakter: | uparty, pewny siebie, inteligentny, przyjazny w stosunku do dzieci |
| Wysokość w kłębie: | 25–38 cm |
| Waga: | 6–12 kg |
| Sierść: | krótka sierść, gładka lub szorstka zazwyczaj czarna, ale również brązowa, czerwono-brązowa i czarno-płowa, częściowo z białymi znaczeniami |
| Pielęgnacja sierści: | niewymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pies dla początkujących: | nie |
| Szczekanie: | czujny, dużo szczeka |
| Długość życia: | 12–14 lat |
| Typowe choroby: | dobre zdrowie, rzadko choroby skóry lub stawów |
| Cena: | od 800 euro |
| Grupa FCI: | nieuznany |
| Pochodzenie: | Anglia |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
