© Malc / stock.adobe.com
Poznaj bliżej rodzinnego Parson Russell Terriera.
Parson Russell Terrier to długonożny pies z Wielkiej Brytanii, który bardzo przywiązuje się do człowieka. Jest doskonałym i wszechstronnym psem myśliwskim, który dzięki przyjaznemu usposobieniu dobrze czuje się również w sportowej, aktywnej rodzinie.
To, jak szybki i zręczny może być Parson Russell Terrier widać już po krótkim spojrzeniu na jego budowę – dość kwadratowe ciało jest dobrze umięśnione i ma harmonijne proporcje.
Najważniejszym kryterium we wszystkich znanych standardach jest obwód klatki piersiowej, która ma zapewnić podobieństwo do anatomii lisa. W końcu zbyt szeroka klatka piersiowa byłaby przeszkodą podczas penetracji nory.
Co prawda wzorzec FCI nie podaje dokładnych wymiarów obwodu klatki piersiowej, ale na podstawie wysokości w kłębie 36 cm dla psów i 33 cm dla suczek, która jest uważana za idealną, jej rozpiętość powinna wynosić około 35 do 40 cm. W zależności od wielkości, przedstawiciele tej rasy ważą od 6 do 8 kg.
Umaszczenie wszystkich przedstawicieli rasy jest albo całkowicie białe, albo przynajmniej w przeważającej części w tym kolorze. Psy, u których dominuje biały kolor mają również podpalane, żółte lub czarne znaki, przy czym dozwolone są wszystkie kombinacje tych kolorów.
Istnieje także kilka różnic w strukturze sierści: Parson Russell Terrier może być szorstkowłosy, gładkowłosy lub występować w wersji z włosem złamanym, czyli pośredniej. Wszystkie trzy typy mają gęsty podszerstek, dzięki czemu są niezawodnie chronione przed różnymi warunkami atmosferycznymi.
© Kristyna / stock.adobe.com
Nic dziwnego, że ten mały, białowłosy Brytyjczyk o krótkiej sierści jest tak popularny jako pies myśliwski. Pracowity Parson Russell Terrier pomaga bowiem myśliwemu wszędzie, gdzie może: Umiejętnie wygania lisy i borsuki z ich nor, rzetelnie wyszukuje dziki i jelenie, z łatwością znajduje martwe lub ranne zwierzęta, a wreszcie udowadnia swoje umiejętności jako dobry aporter podczas polowania na kaczki.
Psy tej rasy są pełne temperamentu i chęci do pracy, dlatego też z wdzięcznością przyjmują każde zadanie swojego opiekuna i wypełniają je solidnie i szybko. Nawet jeśli jego zaraźliwy entuzjazm na to nie wskazuje, Parson Russell Terrier zawsze postępuje sumiennie i nie działa ani agresywnie, ani bojaźliwie. Rany odniesione w walce z dzikiem lub lisem są więc u niego bardzo rzadkie.
Jednocześnie Parson Russell Terrier pracuje bardzo niezależnie – choć nigdy nie traci kontaktu ze swoim przewodnikiem. Nawet podczas większych polowań zawsze „pyta” myśliwego, czy wykonuje swoją pracę ku zadowoleniu przywódcy stada.
Dopóki Parson Russell Terrier ma zapewnioną dużą dawkę ruchu, odpowiednie zajęcia i uwagę swojego opiekuna, okazuje się miłym i łagodnym psem domowym i chętnie podąża za swoim przywódcą stada. Żeby tak jednak było, oprócz wystarczającej ilości ćwiczeń, niezbędne jest również konsekwentne wychowanie.
Jak każdy inny terier, Parson Russell musi mieć swoje stałe miejsce w hierarchii (zawsze powinno być to najniższe) i wymaga ściśle określonych zasad. Opiekunów, którzy zaniedbują swoją funkcję przewodnika stada i stawiają swojego podopiecznego na równi ze sobą, może czekać niemiła niespodzianka.
Zgodnie z logiką Russell Terriera „szef” może być tylko jeden – jeśli więc jego pan lub pani nie weźmie na siebie tej funkcji, ten pewny siebie i dominujący czworonóg osobiście przejmie dowodzenie. Lepiej więc od szczenięctwa pokazać psu, że to Ty „nosisz spodnie” i ze spokojem, i cierpliwością pokazać mu, że może na Tobie polegać.
Pozytywne nastawienie do ludzi i przyjazny, łagodny charakter pozwalają terierowi na prowadzenie życia psa rodzinnego i towarzyszącego. Parson Russell Terrier szczególnie związany jest z małymi dziećmi, z którymi dzieli pasję do szaleństw i zabaw. Jest entuzjastą gry w piłkę w ogrodzie i chętnie łapie różne przedmioty dla zabawy.
Ten spokojny pies nie ma niczego za złe swoim małym dwunożnym towarzyszom zabaw. Mimo silnej pasji do polowań i nieustraszoności jest przemiłym i towarzyskim psem rodzinnym – pod warunkiem, że żyje w sportowej rodzinie.
Jeśli więc chcesz, by ten żywy i niezmordowany pies był szczęśliwym psem rodzinnym, musisz zapewnić mu dużo ruchu i zajęcia i wiedzieć, jak radzić sobie z jego skłonnością do dominacji.
Podobnie jak jego przodkowie, Parson Russell Terrier kocha konie. Życie w ośrodku jeździeckim, w którym może realizować swoje zainteresowania według upodobań i gdzie może towarzyszyć swoim ludziom podczas długich przejażdżek konnych, jest dla niego rajem.
Osoby, które nie mogą zapewnić mu dostępu do stajni, powinni mieć w zanadrzu odpowiednią alternatywę. Ten uwielbiający przyrodę pies czuje się bowiem zdecydowanie lepiej w domu z ogrodem niż w mieście.
Parson Russell Terrier nie jest psem dla początkujących. Ze względu na swoje przywiązanie do człowieka i przyjazny charakter wykazuje wprawdzie pewien poziom uległości, ale jednocześnie jest i pozostaje terierem o dość dużym stopniu asertywności i uporu.
Ten pewny siebie i energiczny pies bezwzględnie potrzebuje opiekuna, który będzie reagować na wybryki swojego czworonożnego przyjaciela z konieczną konsekwencją i sporą dozą cierpliwości. Niezbędne dla harmonijnego współżycia jest również to, aby pies miał dużo ruchu i aktywności. Im więcej będzie miał okazji do biegania i zabawy, tym rzadziej będą mu przychodzić do głowy „głupie pomysły”.
Polowanie i włóczęgostwo są we krwi tego psa. Z entuzjazmem towarzyszy swojemu panu lub swojej pani podczas wycieczek rowerowych lub biegania, lub swobodnie, według własnego uznania, poznaje otoczenie.
Dobrym sposobem na utrzymanie psa w dobrej formie fizycznej i umysłowej są sporty dla psów. Mogą to być agility, obedience, flyball czy turnieje sportowe. Dzięki swojej zręczności, niezwykłej zdolności do biegania i skakania, wytrzymałości i szybkości, a także dużej inteligencji, pies tej rasy z entuzjazmem i niewykluczone, że ze sporymi sukcesami uczestniczyć będzie w niemal wszystkich dyscyplinach sportowych.
Parson Russell Terrier jest dość łatwy w pielęgnacji, we wszystkich odmianach sierści. W przypadku psów gładkowłosych regularne szczotkowanie, mniej więcej raz lub dwa razy w tygodniu, jest w zupełności wystarczające.
W przypadku psów o szorstkiej lub „złamanej” sierści, w którą łatwiej wplątuje się brud, konieczne może być częstsze szczotkowanie lub czesanie. W czasie zmiany włosa należy również rozczesać podszerstek dwóch ostatnich rodzajów włosów za pomocą drucianej szczotki, a luźne włosy z wierzchu wydłubać palcami lub rękawicą.
Podstawą dla zdrowia szczeniąt są przede wszystkim ich zdrowi rodzice. Zapytaj więc hodowcę, czy wykonano wszystkie zalecane badania lekarskie i ewentualne dodatkowe badania. Poproś o kopię wyników badań wraz z rodowodem.
Aby nie zagrażać zdrowiu rasy, wszystkie zwierzęta z wadami genetycznymi lub już cierpiące na choroby muszą być konsekwentnie wykluczane z hodowli.
Dzięki surowym wymaganiom hodowlanym Parson Russell Terrier jest do dziś bardzo wytrzymałym i żywotnym psem pracującym, którego dotyka stosunkowo niewiele chorób charakterystycznych dla rasy, a jego średnia długość życia wynosi od 12 do 14 lat.
Jeśli wystąpią jakieś problemy, to przeważnie dotyczą one oczu. Zdarza się to w coraz większym stopniu w pseudohodowlach, w których zwierzęta nie zostały wystarczająco zbadane przed wykorzystaniem ich do rozmnażania. Dlatego też psy w profesjonalnej hodowli powinny być zawsze przebadane pod kątem następujących chorób oczu:
Oprócz wymienionych chorób oczu, znane są pojedyncze przypadki zwichnięcia (przemieszczenia) rzepki, ataksji (degradacji istoty białej w rdzeniu kręgowym, prowadzącej do masywnych i nieuleczalnych upośledzeń fizycznych) oraz przypadki jednostronnej lub obustronnej głuchoty (spowodowanej genem Piebald występującym u psów w umaszczeniu białym).
Na szczęście przypadki te są niezwykle rzadkie u psów pochodzących z renomowanych hodowli.
Aby dokładnie dowiedzieć się, jakie potrzeby ma Twój pies, warto najpierw poddać go szczegółowej analizie przeprowadzonej przez lekarza weterynarii na podstawie indywidualnych kryteriów. Na szczęście jednak żywienie nie jest generalnie trudniejsze lub bardziej skomplikowane niż w przypadku innych ras psów.
Jak wszystkie czworonogi, Russell Terrier jest przede wszystkim mięsożercą i podstawą jego diety jest białko. Aby jednak uzyskać wszystkie ważne składniki odżywcze, oprócz mięsa potrzebuje również warzyw, owoców i wody.
Bogaty wybór wysokiej jakości karmy dla psów znajdziesz w sklepie internetowym zooplus!
Hodowla teriera zapoczątkowana została przez angielskiego pastora Johna Russella od suki o imieniu Trump. Głównym celem hodowli była zawsze zdolność do pracy w charakterze psa myśliwskiego. Anglikowi mniej zależało na jednolitym wizerunku rasy, dlatego w kontekście „materiału hodowlanego” zwracał uwagę przede wszystkim na użytkowość psów.
Przeprowadzał więc najróżniejsze krzyżówki z różnymi kolorowymi terierami pracującymi z Devon, New Forest lub bardziej odległych obszarów. Używał głównie Fox Terierów, które idealnie nadawały się do konnych polowań na lisy. Ze względu na wiele różnych krzyżówek „Working Terriery” Russella były początkowo mieszańcami, które często przewyższały rasowe teriery pod względem zdolności łowieckich.
Późniejsze próby krzyżowania ich z przedstawicielami innych ras, takich jak Corgi, Beagle czy Bullterrier prowadzone już po śmierci Russella, nie przyniosły zadowalających rezultatów. Z czasem coraz chętnie wracano do typu psa rozpowszechnionego przez Russella i w zależności od długości nóg (wysokie lub niskie) otrzymały one w końcu nazwę Jack Russell Terrier lub Parson (Jack) Russell Terrier.
Istnieją wprawdzie kynolodzy, którzy uważają, że wpływ Johna Russella na dzisiejszy typ rasy jest raczej niewielki, ale faktem jest, że preferowany przez niego „Working Terrier” zyskał doskonałą reputację wśród myśliwych i jeźdźców.
Od zakończenia II wojny światowej psy rasy Parson Jack Russell Terrier cieszą się rosnącą popularnością nie tylko jako psy myśliwskie, ale także jako psy rodzinne i do towarzystwa.
Do 1999 roku Parson Russell Terrier określany był przez FCI jako Jack Russell Terrier. Od 2001 roku nazwą Parson Russell Terrier Federacja obejmuje wszystkie wysokonogie psy w tym typie, a nazwą Jack Russell Terrier ich krótkonożne odpowiedniki.
Oryginalny standard angielski nie wprowadza jednak tego rozróżnienia. Aby uniknąć pomyłek i podkreślić, że ich psy są rasowe, wielu hodowców, którzy wzorują się na angielskim pierwowzorze, dodaje do nazwy rasy słowo „Parson”, czyli Parson Jack Russell Terrier. Używają oni tej nazwy do określenia tego samego typu psa, co FCI, która stosuje określenie Parson Russell Terrier.
© olgagorovenko / stock.adobe.com
Chcesz kupić Parson Russell Terriera? Zadaj sobie więc pytanie, jaki typ preferujesz i jaki „cel” ma spełniać pies. Kupujący, który szuka wysokonożnego i sprawnego teriera do polowania, z pewnością potrzebuje innego hodowcy niż ktoś, kto szuka energicznego psa rodzinnego.
Zanim więc zdecydujesz się na hodowcę i szczenię, dokładnie zapoznaj się z jego celami hodowlanymi. W tym kontekście ważne jest również, aby wiedzieć, na jakim wzorcu opiera się hodowca. Czy hoduje on teriery wyższe, zgodnie ze standardem FCI, czy też opiera się na specyfikacji oryginalnego standardu angielskiego?
To, czy hodowca jest profesjonalistą oraz to, jak rasowe są jego psy, nie może być oceniane tylko pod kątem wzorca czy przynależności do określonego klubu. Dlatego tym ważniejsze jest, aby przy wyborze hodowcy postępować ostrożnie i rozważnie.
Jeśli to możliwe, spotkaj się z różnymi hodowcami i uzyskaj dokładny obraz poszczególnych hodowli i psów przed podjęciem decyzji o zakupie.
Hodowca powinien rozmawiać z Tobą otwarcie, szczerze i szczegółowo o swojej rasie i pomysłach na hodowlę. Dobry hodowca zapyta Cię również o Twoje życzenia, a jeśli nie będą one się pokrywać z cechami jego psów, odradzi zakup swoich podopiecznych.
Cena Parson Russell Terriera waha się od 3000 do 5000 zł. Za potomka psów z osiągnięciami wystawowymi trzeba zapłacić nawet do 7000 zł. Pamiętaj, że hodowca, który z miłości do tej rasy poświęca się przede wszystkim hodowli, bardzo dba o dobro swoich podopiecznych. Nie odda ich za żadną cenę, jeśli uzna, że kupujący nie nadaje się na opiekuna tej sympatycznej, ale wymagającej rasy. Dlatego, jeśli oferowana przez niego cena wyda Ci się niepokojąco niska, lepiej dwa razy zastanowić się nad zakupem.
Psy tej rasy są dobrym wyborem dla aktywnych rodzin z dziećmi. Jeśli więc masz już doświadczenie w wychowywaniu psów, bez trudu poradzisz sobie z ułożeniem tego psa myśliwskiego, tak by móc wieść z nim harmonijne i pełne radości wspólne życie.
