© CALLALLOO CANDCY / stock.adobe.com
Owczarek szetlandzki (Sheltie, Shetland Sheepdog) z bujną grzywą i delikatnymi rysami jest małym kłębuszkiem pełnym energii, który potrzebuje dużo ruchu i aktywności. Jego chęć do nauki i empatia czynią go również idealnym psem do towarzystwa.
Z psem rasy Sheltie na pewno nigdy nie będzie nudno. Ten mały pies z Wysp Szetlandzkich nie pozostawia swojemu opiekunowi wyboru, jak tylko spędzić z nim wiele godzin na boisku lub na łonie natury, a jego żywiołowy temperament jest po prostu zaraźliwy. Nie daj się zwieść jego „szlachetnemu” wyglądowi zewnętrznemu: Owczarek szetlandzki to wytrzymały zwierzak, któremu nie przeszkadza wiatr ani deszcz, i który woli spędzać czas biegając niż pokładając głowę do drzemki
Owczarek szetlandzki jest bardzo wrażliwym psem, który doskonale zdaje sobie sprawę z nastroju panującego w jego rodzinie i zawsze stara się go poprawić. W zamian oczekuje od swoich opiekunów, że będą go traktować z miłością i uczciwością. Nieopanowane, głośne czy też agresywne zachowanie jest dla sheltiego odstręczające i budzi w nim głęboki lęk. Wyrozumiałe, cierpliwe i łagodne wychowanie szybko przyniesie pozytywne efekty. Ponieważ sheltie oprócz wyraźnej „chęci przypodobania się” posiada także daleko rozwiniętą inteligencję, jego szybka percepcja i radość z nauki czynią go bardzo wdzięcznym i chętnym do współpracy partnerem, który nadaje się również dla osób zaczynających dopiero swoją przygodę z psami.
Głowa owczarka szetlandzkiego jest wyjątkowo pięknie ukształtowana i nadaje psom tej rasy psu szlachetnego wyrazu. Gęsta długa sierść i bujny kołnierz potęgują majestatyczne wrażenie. Jego płynne i pełne gracji ruchy oraz delikatne, symetryczne kontury również wpisują się w ten obraz.
Żywiołowa natura i porywczy charakter, które zdają się przeczyć jego dystyngowanemu wyglądowi, czynią z sheltie wyjątkowego psa.
Włosie okrywowe sheltie jest długie, twarde i proste, a w połączeniu z gęstym, miękkim podszerstkiem zapewnia mu niezawodną ochronę przed wiatrem. Pomimo długiej sierści, delikatne linie ciała psa tej rasy pozostają rozpoznawalne. Sierść shelties prezentuje się wielobarwnie i różnorodnie. Zgodnie ze standardem rasy dopuszczalne są następujące umaszczenia:
© otsphoto / stock.adobe.com
Nie da się zaprzeczyć zewnętrznemu podobieństwu do długowłosego owczarka collie. Długa sierść, wydłużona delikatna kufa, jak również odcienie kolorów sierści rzeczywiście bardzo przypominają rasę legendarnej Lassie. Przy czym sheltie o wysokości w kłębie około 37 cm u samców i 35 cm u samic (przy czym istnieją wyraźne odchylenia w górę lub w dół) jest sporo mniejszy od klasycznego długowłosego collie.
Owczarek szetlandzki nie jest jednak zwykłym małym collie, o czym świadczy jego historia. Ten pies rasowy z Wysp Szetlandzkich, które leżą na północ od Szkocji, jest prawdopodobnie mieszanką małego szetlandzkiego psa farmerskiego ze spanielem miniaturowym, papillonem i szpicem miniaturowym. Krzyżówki z collie miały na celu przede wszystkim wdrożenie u owczarka szetlandzkiego cech pasterskich, gdyż głównym zadaniem małego i zwinnego sheltie było pierwotnie pilnowanie stad owiec. Jednak przez długi czas nie było jednolitego typu małych szkockich psów pasterskich.
Chociaż sheltie został sprowadzony do Wielkiej Brytanii około 1840 roku i na początku XX. wieku stamtąd, jako pies pokazowy i rodzinny podbił również inne kraje, oficjalne uznanie przez brytyjski Kennel Club miało miejsce dopiero w 1914 r. Minęło kolejne 50 lat, aż w końcu międzynarodowa FCI ostatecznie uznała owczarka szetlandzkiego. Od tego czasu jest on wymieniany w grupie 1, sekcji 1, pod numerem 88.
Do dziś w wielu krajach europejskich sheltie jest jedną z dość rzadkich ras psów. W Ameryce jest on jednak bardziej popularny niż owczarek szkocki collie i nic dziwnego, że to właśnie tam można znaleźć największe zagęszczenie hodowców tej rasy. Aby znaleźć odpowiedniego hodowcę, zaleca się uzyskanie listy wszystkich zarejestrowanych hodowców z oficjalnego klubu hodowców danej rasy w swoim kraju. Uznane przez FCI stowarzyszenia i kluby zazwyczaj prowadzą dokładny spis i podają informacje, czy szczenięta są oczekiwane lub dostępne. W zasadzie jednak ani bliskość, ani krótki czas oczekiwania na szczeniaka nie powinny być decydującym kryterium wyboru.
© Danijela / stock.adobe.com
Decydującym czynnikiem przy zakupie psa rasowego jest to, czy szczenię pochodzi z dobrych rąk. Ogłoszenia prasowe o uroczych szczeniakach po okazyjnych cenach mogą być kuszące, ale zawierają niebezpieczeństwo zakupu chorego zwierzęcia, ponieważ niskie ceny prawie zawsze są wynikiem nieodpowiedniego obchodzenia się ze zwierzętami kosztem ich zdrowia. Zdrowego i ułożonego szczeniaka nie kupi się w promocyjnej cenie. Sumienny wychów psów, intensywna opieka i liczne badania weterynaryjne w końcu również kosztują hodowcę dużo pieniędzy i uzasadniają ceny szczeniąt od 4700 złotych wzwyż.
Ważniejsze od ceny jest jednak wrażenie, jakie zrobi na Tobie hodowca. Dlatego też, zanim kupisz szczeniaka, upewnij się, że spotkasz się z hodowcą osobiście. Pozwól pokazać sobie hodowlę, matkę szczeniąt i ewentualne będące już na świecie szczenięta oraz poświęć czas na osobistą rozmowę z hodowcą. Dobrym znakiem jest, gdy hodowca chętnie pokazuje wszystko, informuje o osobliwościach swoich psów, a także chce dowiedzieć się od Ciebie kilku rzeczy na temat Twoich warunków życia. W końcu on też chce się upewnić, że jego podopieczny będzie miał u Ciebie dobrze.
Aby owczarek szetlandzki czuł się komfortowo w Twoim towarzystwie, powinny być spełnione następujące wymagania:
Jeśli spełniasz te pięć wymagań i znasz już odpowiedniego hodowcę, nic nie powinno stanąć na przeszkodzie w zakupie szczeniaka. Jednak zwłaszcza początkujący opiekunowie psów powinni mieć świadomość, że posiadanie psa to nie tylko zabawa. Ponieważ tak jak my, ludzie, psy również od czasu do czasu chorują: Wizyty u lekarza weterynarii, opłacanie rachunków od lekarza weterynarii, ewentualne zmiany w diecie i opieka nad chorym zwierzakiem to część obowiązków każdego opiekuna psa.
Owczarki szetlandzkie mają pewne choroby charakterystyczne dla rasy, które występują również u ich krewnych, owczarków collie. Zalicza się do nich: zapalenie skórno-mięśniowe (zwykle u sheltie z łagodnym przebiegiem), wada MDR1 (nietolerancja niektórych leków) oraz anomalia oka collie. Przy kojarzeniu psów Blue Merle, może również wystąpić ślepota i głuchota. U sheltie również udokumentowano przypadki epilepsji i chorób serca.
© atiger / stock.adobe.com
Oczywiście, są rzeczy, które możesz zrobić, aby utrzymać psa w zdrowiu i zapobiec chorobom. Zaczyna się to już w momencie zakupu szczeniaka. Upewnij się, że Twój pies pochodzi z dobrze prowadzonej hodowli i przeszedł wszystkie wymagane badania i szczepienia. Dzięki temu można uniknąć wielu chorób genetycznych lub przynajmniej wykryć je i leczyć we wczesnym stadium. Ponadto, zdrowe życie psa obejmuje zbilansowane żywienie, regularne wizyty u lekarza weterynarii i szczepienia oraz odpowiednią opiekę nad zwierzęciem.
Zdrowe żywienie jest częścią zdrowego trybu życia – dotyczy to nie tylko nas, ludzi, ale także naszych czworonożnych przyjaciół. Ale która karma dla psa jest odpowiednia dla owczarka szetlandzkiego? Przede wszystkim sheltie nie ma specjalnych wymagań odnośnie swojego pokarmu – z jednej strony to dobrze, z drugiej strony prowadzi to do tego, że na pytanie o właściwy pokarm nie można odpowiedzieć w sposób ogólny. Dzieje się tak dlatego, że przy wyborze karmy należy wziąć pod uwagę czynniki indywidualne: Ile lat ma pies? Jak bardzo jest aktywny? Czy cierpi na otyłość lub alergie? Co lubi?
Owczarki szetlandzkie są dość wybredne w kwestii pokarmu, dlatego ważne jest, aby znaleźć pokarm, który pies lubi i po którym dobrze się czuje. To, czy dajemy psu suchą czy mokrą karmę, czy gotujemy sami czy też stosujemy żywienie na surowo, zależy nie tylko od naszych własnych odczuć. Bez względu na to, którą formę wybierzesz, ważne jest, aby dieta Twojego psa dostarczała mu wszystkich niezbędnych do życia składników odżywczych, których potrzebuje w swojej obecnej sytuacji życiowej. Obejmuje to białko jako najważniejsze źródło energii, witaminy i minerały, węglowodany i błonnik pokarmowy, jak również wystarczającą ilość świeżej wody do picia.
Zwykle możesz stwierdzić po wyglądzie, czy pies ma zdrową, zbilansowaną dietę. Zdrowe sheltie mają piękną, lśniącą sierść i kipią energią. Jako opiekun musisz poważnie potraktować tę potrzebę ruchu i zapewnić swojemu psu dużo ćwiczeń fizycznych, a także i umysłowych. Sporty dla psów są niemal obowiązkowe dla opiekunów sheltie – od Was zależy, na jaki sport się zdecydujecie. Czy to agility, obedience, flyball, dog dancing czy disc dogging – zwinny i chętny do nauki sheltie czuje się dobrze w niemal wszystkich tych dyscyplinach. Dla tego inteligentnego i zorientowanego na ludzi psa możliwe jest również szkolenie na psa ratowniczego lub terapeutycznego.
Psy, od których się fizycznie wymaga, okazują się znacznie spokojniejsze w domu. Uczestnictwo w psich sportach wzmacnia również bliską więź między psem a opiekunem i tworzy wzajemne zaufanie – najlepszą podstawę przyjaźni z Twoim sheltie na całe życie.
