© DoraZett / stock.adobe.com
Bobtail to wesoły Brytyjczyk o bujnej sierści.
Owczarek staroangielski – imponujący Brytyjczyk o wyjątkowym umaszczeniu znany jest również jako „Bobtail“ i jest obecnie popularnym psem rodzinnym. Jest idealnym kompanem dla miłośników przyrody, którzy lubią przebywać na świeżym powietrzu i relaksują się, pielęgnując jego bujną sierść.
Najbardziej charakterystyczną cechą owczarków staroangielskich jest bez wątpienia ich sierść: Bujnie i gęsto pokrywa całego czworonoga i sprawia, że wygląda na masywniejszego niż jest w rzeczywistości.
Gruba sierść nie układa się w loki, ale jest pofalowana, a gęsty podszerstek jest wodoodporny.
Podczas gdy tułów i tylne nogi są jednobarwne, za wyjątkiem dozwolonych białych „skarpetek“, reszta ciała może być szara lub niebiesko-cieniowana. Głowa, szyja, przednie łapy i dolna strona brzucha powinny być białe, bez żadnych łat.
W przypadku owczarków staroangielskich, nazwa nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości: „Bobtail” oznacza bowiem krótki ogon, a takiego psy tej rasy na ogół dzisiaj nie posiadają. Na szczęście w większości krajów obcinanie ogonów jest już zabronione.
Wbrew obiegowej opinii, owczarek staroangielski nie nosi w sobie genu warunkującego posiadanie krótkiego ogona, większość Bobtaili może więc merdać długim ogonem.
Bobtail osiąga wysokość w kłębie od 56 cm (suki) do 61 cm (psy) i waży średnio od 30 do 45 kg.
Typowe dla Bobtaila są również ruchy przypominające chód niedźwiedzia oraz charakterystyczny szczek.
Bobtail jest przyjaznym i żądnym przygód psem o typowym uroku niezależnych psów pasterskich.
Ich radosny charakter wywołuje uśmiech na twarzy każdego miłośnika psów. Owczarki staroangielskie są silnie przywiązane do swojej rodziny i uważane za bardzo lubiące dzieci.
Bobtaile są zawsze gotowe do zabawy i lubią pracować ze swoim człowiekiem. Agresja jest im zazwyczaj obca, jednak są czujne i w razie wątpliwości potrafią obronić członków rodziny. Są one również silnie związane ze swoim terytorium i bywałą uparte.
Uwaga: Bobtail nie lubi, gdy jego „stado” się rozprasza, dlatego podczas spacerów może zdarzyć się, że owczarek staroangielski będzie „zaganiał” swoją ludzką rodzinę, gdy zauważy, że któryś z jej członków za bardzo się oddalił.
Nie ma on silnie rozwiniętego instynktu łowieckiego ani tendencji do nadmiernego szczekania czy ujadania. Jednak, jeśli już szczeka, robi to głośno i dźwięcznie.
Mimo całej przyjacielskości, w Bobtailu drzemie dziedzictwo psów pasterskich: Ten sprytny czworonóg czuje się odpowiedzialny za bezpieczeństwo stada i w razie wątpliwości sam dźwiga tę odpowiedzialność na swoich włochatych barkach.
Jeśli jego dwunożni przyjaciele nie są konsekwentni, Bobtail natychmiast egzekwuje swoją wolę – w końcu ktoś musi wiedzieć, którędy droga!
Jednak ten uparciuch jest również wrażliwy, dlatego zawsze bądź cierpliwy i nigdy nie bądź surowy dla owczarka staroangielskiego. Pełne wyczucia, konsekwentne przywództwo, jak również szeroko zakrojona socjalizacja są kluczem do sukcesu w szkoleniu Bobtaila.
Jakie warunki musisz spełnić, zanim wprowadzi się do Ciebie Bobtail? Musisz przede wszystkim zdać sobie sprawę z tego, że ten niezwykle sympatyczny i przyjazny pies jest również bardzo wymagający pod względem pielęgnacji.
Jeśli myślisz o kupnie Bobtaila, musisz polubić pielęgnację jego sierści: Rasa ta jest niewątpliwie jedną z najbardziej wymagających w utrzymaniu pod tym względem. Dla opiekunów oznacza to szczotkowanie, czesanie i jeszcze raz szczotkowanie! Pielęgnacja obejmuje zarówno codzienne działania, jak i cotygodniowe sesje spa, które mogą trwać nawet do dwóch godzin.
Częścią codziennej rutyny opiekuna Bobtaila jest także kontrola uszu, oczu, okolic narządów płciowych oraz codzienne wycieranie płynu łzowego wokół oczu – zapobiega to przebarwieniom sierści w tym rejonie.
Jeśli to konieczne, umyj „brodę” swojego pupila letnią wodą i łagodnym szamponem dla psów. Poświęć dużo czasu na cotygodniową pielęgnację Bobtaila i wykonuj ją najlepiej po długim spacerze, aby Twój czworonożny przyjaciel nie był niespokojny.
Wielu opiekunów ułatwia widzenie swoim Bobtailom, wiążąc lub przycinając im włosy nad oczami.
Dowiedz się jak powinna wyglądać prawidłowa pielęgnacja sierści psa.
Miłośnicy higienicznie czystych domów powinni omijać Bobtaile szerokim łukiem, ponieważ pomimo pielęgnacji, rasa ta co jakiś czas zrzuca sierść, a po spacerach w deszczu wnosi do domu sporo brudu.
Owczarek staroangielski nie nadaje się do mieszkania w mieście, optymalny dla niego jest dom z ogrodzonym ogrodem, aby mógł w każdej chwili zaczerpnąć świeżego powietrza.
Rodziny z dziećmi, które lubią ruch, mogą czerpać wielką radość z życia z Bobtailem. Pod warunkiem odpowiedniej socjalizacji, będzie dobrze rozumiał się także z kotami.
Jako pies pasterski, Bobtail jest psem wszechstronnym i może uprawiać wiele psich sportów. Najlepiej jest po prostu wypróbować, co najbardziej lubicie robić razem.
Jednak powtarzanie tych samych zajęć stanie się prawdopodobnie szybko zbyt nudne dla Twojego sprytnego czworonożnego przyjaciela, zatem zadbaj o różnorodność! Bobtail ma dobrą kondycję, zatem psie sporty w postaci biegów przełajowych na dystansie dwóch lub pięciu kilometrów mogą być ciekawą propozycją dla wszystkich wysportowanych opiekunów Bobtaila.
Również agility czy praca jako pies tropiący lub pies ratownik sprawią mu wiele radości.
Codzienna rutyna życia z przedstawicielami tej rasy obejmuje, poza pielęgnacją, długie spacery, ponieważ uwielbiają przebywać na zewnątrz niezależnie od pogody.
Zasadniczo owczarek staroangielski jest rasą psów o mocnej budowie i dobrym zdrowiu. Sporadycznie może wystąpić u nich dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, co ponownie podkreśla konieczność odwiedzania dobrego hodowcy, który dba o przeprowadzanie odpowiednich badań zdrowotnych u swoich zwierząt hodowlanych.
Powinny one obejmować również badania oczu, ponieważ rasa ta może mieć skłonności do zaćmy. Jeśli natomiast zagwarantujemy naszemu Bobtailowi odpowiednie żywienie i wystarczająco dużo ruchu, zachowa on sprawność do późnej starości.
Przy zapewnieniu mu odpowiednich warunków utrzymania, Bobtail może żyć nawet 15 lat.
Więcej informacji na temat odżywiania psów na różnych etapach ich życia znajdziesz w naszym artykule.
Przez lata Bobtail ewoluował od psa stróżującego przez psa pasterskiego do psa rodzinnego.
Przodkami owczarka staroangielskiego są psy pasterskie, które wraz z wytępieniem wilków w Wielkiej Brytanii stawały się coraz bardziej popularne jako poganiacze bydła. Wygląd nie miał większego znaczenia dla brytyjskich pasterzy, którzy korzystali z pomocy przodków dzisiejszego Bobtaila: Decydujące znaczenie miało solidne zdrowie i przydatność charakteru do pracy w stadzie.
Jak dokładnie powstała ta rasa, do dziś nie wiadomo – niektórzy znawcy psów za początek dzisiejszych owczarków staroangielskich przyjmują krzyżówki owczarka kaukaskiego oraz owczarka z Bergamo z brytyjskimi psami pasterskimi.
Od 1873 roku miłośnicy psów mogli podziwiać bezpośrednich przodków rasy na wystawach, a dwa lata później dwaj pierwsi czworonożni przyjaciele zostali oficjalnie zarejestrowani pod nazwą „Short Tailed English Sheepdog”.
Brytyjski Kennel Club uznał rasę w 1890 roku. Od tego czasu ten niegdyś prosty pies pracujący stał się dzisiejszą psią pięknością.
© Grigorita Ko / stock.adobe.com
Jeśli zdecydujesz się powitać owczarka staroangielskiego jako nowego członka rodziny, zacznij szukać renomowanego hodowcy. Rozejrzyj się dokładnie i ewentualnie zasięgnij porady w związkach dla psów stróżujących lub pasterskich, ponieważ ze względu na rosnącą popularność Bobtaila jest coraz więcej hodowców, którzy kładą większy nacisk na wygląd niż na zdrowie i usposobienie.
Jeśli interesują Cię też dorosłe Bobtaile, sprawdź w Internecie, czy istnieją organizacje „Psy pasterskie w potrzebie” lub „Bobtaile w potrzebie”, które zajmują się wydawaniem do adopcji zwierząt, które z różnych powodów straciły swoje domy.
Zanim kupisz szczenię owczarka staroangielskiego, zadaj hodowcy 12 pytań, które pomogą Ci rozwiać ewentualne wątpliwości.
Podobnie jak Bobtail, nieco mniejszy od niego Bearded Collie był niegdyś stróżem obejścia, a dziś jest popularnym psem rodzinnym. Bearded Collie przypomina Bobtaila nie tylko swoim wesołym i żądnym przygód usposobieniem, ale również sierścią, która jest tak samo wymagająca w pielęgnacji.
Wśród ras wyglądających podobnie do Bobtaila możemy wyróżnić, między innymi, nieco mniejszego od niego owczarka holenderskiego Schapendoes oraz polskiego owczarka nizinnego.
Jednak przed zakupem każdego z nich należy zapoznać się z jego cechami charakteru i wymaganiami, bo te mogą mniej lub bardziej się różnić. Owczarek kataloński na przykład potrzebuje dużo zajęć sportowych, a owczarek francuski (Briard)) dodatkowo wymaga doświadczonego opiekuna.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat przedstawicieli poszczególnych ras, warto wybrać się na wystawę psów, gdzie możesz przy okazji nawiązać kontakt z hodowcami.
Psy tej wymagającej dużych nakładów pielęgnacyjnych rasy sprawdzą się w rękach opiekunów, którzy nie są wygodniccy i nie mają nic przeciwko poświęcaniu dużej ilości czasu na szczotkowanie swojego podopiecznego. Spędzanie czasu z psem na wszelkiego rodzaju zabiegach pielęgnacyjnych powinna sprawiać Ci przyjemność, a nie być jedynie złem koniecznym. W przeciwnym razie bowiem szybko będziesz mieć dosyć Bobtaila.
Zatem jeśli nie masz nic przeciwko temu i jesteś w stanie zapewnić owczarkowi staroangielskiemu wystarczająco dużo przestrzeni i czasu, znajdziesz w nim wiernego psa rodzinnego, zawsze gotowego na wspólne przygody.
Życzymy Ci wiele radości z Twojego wspólnego życia z Bobtailem!
Forum zooplus było dla niej wstępem do pisania: Tam zainteresowani miłośnicy kotów spotkali się w 2011 r., aby stworzyć własne czasopismo drukowane o nazwie "Pfotenhieb". W kontekście swojej nauki niemieckiego mogła napisać kilka artykułów do "Pfotenhieb". Dzisiaj, jako szczęśliwa posiadaczka psa, poświęca się głównie tematom związanym ze zwierzętami i ich zdrowiem.
