Średniej wielkości, czarny hrvatski ovčar, jak owczarek chorwacki nazywany jest w swojej ojczyźnie, jest prawdziwie wszechstronnym czworonogiem, którego talenty obejmują nie tylko pasterstwo, ale również psie sporty. Świetnie sprawdza się także w roli psa rodzinnego.
© Domagoj / stock.adobe.com
Owczarek chorwacki, który poza Bałkanami wciąż pozostaje mało znany, w Chorwacji od dawna jest popularnym psem pracującym i do towarzystwa. Nic dziwnego, w końcu hrvatski ma wszystko to, czego ludzie mogą oczekiwać od swoich czworonożnych przyjaciół. Pierwotnie wyhodowany jako pies pasterski, który szczęśliwy był tylko wtedy, gdy wszyscy członkowie jego stada byli razem, dziś jest niezwykle towarzyskim i przywiązanym do człowieka psem rodzinnym, który chętnie oddaje się zabawom z dziećmi. Poza tym jest bardzo inteligentny i szybko się uczy. Wszelkie zadania i polecenia opiekuna wykonuje w błyskawicznym tempie.
Jego determinacja do robienia wszystkiego jak należy i gotowość do przystosowania się do różnych sytuacji sprawiają, że jest łatwym do wyszkolenia i niezawodnym partnerem. W przeciwieństwie do innych psów pasterskich, nie ma skłonności do kwestionowania wydawanych mu komend i zazwyczaj bezwarunkowo podporządkowuje się przewodnikowi stada. Nie odmawia wykonywania pozornie bezsensownych ćwiczeń, takich jak przeskakiwanie przez oponę, o co wiele dumnych psów pasterskich by się nie pokusiło. Z owczarkiem chorwackim można konie kraść – jest lojalny, energiczny i staje po stronie swojego człowieka w każdej sytuacji.
Mimo bliskich relacji z opiekunem, właściwy psom pasterskich instynkt obronny każe owczarkowi chorwackiemu do obcych podchodzić z dystansem. Zgodnie z powiedzeniem „kontrola podstawą zaufania”, na początku jest podejrzliwy wobec nieznajomych i pomimo swojego żywego temperamentu, uważnie ich obserwuje. Muszą oni więc zdobyć jego zaufanie i lojalność. Jednak, gdy w rodzinie na świat przychodzą dzieci lub do domu wprowadza się nowe zwierzę, szybko traktuje ich jako członków swojego stada, których chroni i trzyma razem.
Jego silnie rozwinięty instynkt pasterski, który dochodzi do głosu nawet, gdy spełnia się w roli psa rodzinnego, należy skierować na odpowiednie tory poprzez konsekwentne wychowanie. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że będzie zachowywał się zbyt opiekuńczo i straszył nie tylko obcych, ale również własną rodzinę, nadmiernie szczekając w rzekomo niebezpiecznych sytuacjach. Odpowiednia socjalizacja i posiadanie opiekuna, który od samego początku demonstruje swoją pozycję przewodnika za pomocą kompetencji i niezawodności są tak samo ważne, jak w przypadku prawie wszystkich ras. Ponadto ten temperamentny i pracowity pies, który pełni funkcję psa rodzinnego, bezwzględnie potrzebuje zająć czymś swoją mądrą głowę. Psy pasterskie, które nie mają zapewnionej odpowiedniej aktywności, często z nudów nabierają złych nawyków, których potem trudno będzie się pozbyć. Jednak przy wystarczającej ilości ruchu i wyzwań, owczarek chorwacki będzie niezwykle wdzięcznym i bezwarunkowo oddanym psim partnerem, który ujawnia swoje talenty zarówno w życiu codziennym, jak i na psim placu zabaw.
Owczarek chorwacki zachwyca nie tylko swoją sympatyczną i lojalną naturą, ale także atrakcyjnym wyglądem. Średniej długości, gęsta czarna sierść, atletyczna budowa i szpiczasta głowa przypominająca głowę lisa, nadają mu szlachetności. Dorastając do około 50 cm w kłębie i ważąc, w zależności od płci, od 13 do 20 kg, ma przyjemny – nie za duży, nie za mały – rozmiar.
Czarna sierść, rzadko pokryta białymi łatami, w przeciwieństwie do szorstkiej i mocnej okrywy włosowej wielu innych psów pasterskich, jest bardzo miękka w dotyku. Niemniej, jest odporna na warunki atmosferyczne i łatwa w pielęgnacji. Dlatego w jego przypadku żadna pogoda nie powinna być wymówką, aby uniknąć spaceru. Wręcz przeciwnie – dzięki umięśnionym nogom, które umożliwiają mu nie tylko szybkie bieganie, ale również gwarantują zwinność, może bez przeszkód biegać po różnym terenie i dać upust swojej energii podczas długich spacerów, przejażdżek rowerowych czy psich sportów, niezależnie od aury.
Pomimo wielu pozytywnych cech charakteru i atrakcyjnego wyglądu, owczarek chorwacki jest nadal bardzo mało znany poza swoją ojczyzną. Nawet wytrawnym miłośnikom psów nazwa „Hrvatski ovčar“ może być obca.
Przyczyną jego małej popularności z całą pewnością nie jest krótka historia hodowli, ponieważ w Chorwacji istnieje ona ponad 1000 lat.
© eva / stock.adobe.com
Jako pies pasterski do bydła, owczarek chorwacki od zawsze miał pod swoją opieką krowy, owce, konie, świnie oraz drób. Niezawodnie przepędzał je z pastwiska na pastwisko, zaganiał i pilnował, aby się nie rozpierzchały. Jego uważnemu spojrzeniu nic nie mogło umknąć, a każdy uciekinier był błyskawicznie sprowadzany z powrotem. W przypadku bardzo dużych stad zwierząt, które były gęsto stłoczone na pastwisku, pies ten potrafił nawet przebiec po ich grzbietach, aby jak najszybciej dostać się na drugi koniec grupy. Poza tym, chorwaccy rolnicy cenili go również jako doskonałego psa stróżującego, bardzo czujnego i odważnego, ale także lojalnego wobec swojego opiekuna i jego rodziny.
Pierwsze wzmianki o hrvatskim pochodzą z manuskryptu biskupa Petara z 1374 roku, a pies ten przez długi czas hodowany był wyłącznie ze względu na swoje wartości użytkowe. Wzorzec, który opisywał zarówno jego charakter jak i wygląd został opracowany dopiero w 1951 roku. Chociaż niektórzy chorwaccy hodowcy już wówczas starali się o oficjalne uznanie rasy, zawirowania polityczne w byłej Jugosławii i związane z nimi spory o słowo „chorwacki” w nazwie rasy przez długi czas stanowiły barierę nie do pokonania. Dopiero w 1968 roku owczarek chorwacki został oficjalnie uznany przez ówczesny „Jugosłowiański Związek Kynologiczny”. FCI poszła w jego ślady i wpisała go do swojej klasyfikacji pod numerem 277.
W swojej ojczyźnie owczarek chorwacki jest dzisiaj popularnym psem rodzinnym, będącym bardzo elastycznym i zrównoważonym towarzyszem oraz obrońcą. Poza Bałkanami jednak jest bardzo mało znany i nawet, jeśli jesteśmy przekonani, że znaleźliśmy w nim odpowiedniego towarzysza dla nas i naszej rodziny, nie oznacza to, że uda nam się również znaleźć odpowiedniego hodowcę. Będziemy więc musieli uzbroić się w cierpliwość i wytrwałość, a także przygotować się na wydatek związany z podróżą do Chorwacji. Niemniej, jeżeli jesteśmy przygotowani na takie wysiłki, owczarek chorwacki z pewnością będzie dobrym wyborem dla rodzin z dziećmi, które chcą wieść aktywne życie blisko natury.
Jeśli dołączymy do grona szczęśliwych posiadaczy owczarka chorwackiego, z pewnością będziemy spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu, ale rzadko będziemy musieli odwiedzać lekarza weterynarii – w zasadzie wyłącznie w celu przeprowadzenia zalecanych badań kontrolnych i szczepień. Chorwat ten jest bowiem bardzo wytrzymałym psem, w przypadku którego nie są znane żadne choroby typowe dla rasy. Aby jednak wspierać jego zdrowy rozwój, należy zapewnić mu wystarczającą ilość ruchu, odpowiednią pielęgnację i zbilansowaną dietę. Zabiegi pielęgnacyjne obejmują, oprócz obcinania pazurów i czyszczenia uszu, regularne szczotkowanie sierści w celu usunięcia zanieczyszczeń i brudu, i zapobiegnięcia powstawaniu kołtunów.
Owczarek chorwacki nie jest wymagający w kwestii żywienia i nie potrzebuje specjalnej diety. Niemniej, należy zadbać o to, aby podawane mu pożywienie dostarczało mu wszystkich niezbędnych do zachowania zdrowia i dobrej kondycji składników odżywczych – białek, witamin i minerałów, węglowodanów i błonnika. Ponieważ w zależności od wieku, płci, wagi i poziomu aktywności, psy potrzebują różnych ilości pożywienia o różnym składzie, warto przyjrzeć się bliżej tabelom żywieniowym lub skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Niezależnie od tego, czy wolimy podawać naszemu pupilowi karmę mokrą czy suchą, domowe posiłki czy dietę typu BARF, musimy upewnić się, że mięso w każdym przypadku stanowi co najmniej 70 do 90% ich składu. Zaleca się również, aby zawartość warzyw wynosiła od 20 do 30%. Zboża w jego diecie są natomiast zupełnie zbędne. Ponadto, w karmie dla psów nie powinien znajdować się cukier, konserwanty, czy sztuczne wzmacniacze smaku.
Oprócz odpowiedniego składu posiłków, bardzo ważna dla zdrowia psa jest podaż wystarczającej ilości płynów. Podczas gdy pies powinien jeść dwa posiłki dziennie, świeżą wodą pitną powinien mieć do dyspozycji przez cały czas. Zwłaszcza w przypadku suchej karmy niezmiernie istotne jest, aby pies pił odpowiednio dużo.
Równie ważne co żywienie i pielęgnacja, a może nawet ważniejsze, są odpowiednie warunki utrzymania owczarka chorwackiego. Co prawda przedstawiciele tej rasy uważani są za mało wymagających, jednak, jeśli chodzi o ruch i aktywności mają niemałe wymagania. Ich opiekunowie powinni dysponować rozległą posesją i być gotowi spędzać czas na świeżym powietrzu każdego dnia. Mimo, że są to stosunkowo niewielkie czworonogi, których wysokość w kłębie nie przekracza 50 cm, potrzebują dużo przestrzeni do zaspokojenia swojej potrzeby ruchu. Zupełnie zrozumiałe jest więc, że hrvatski najlepiej czuje się na wsi, w bliskim sąsiedztwie natury i z pewnością nie będzie szczęśliwy w małym mieszkaniu czy w mieście.
Owczarek chorwacki zdecydowanie nie jest psem kanapowym. Jako były pies pasterski ma we krwi pracę. Dlatego idealnym zajęciem dla niego są psie sporty, takie jak agility czy mantrailing. Za sprawą swojej szybkości, zwinności i pojętności, owczarki te osiągają bardzo dobre wyniki w testach sprawnościowych czy zawodach psów pasterskich. Jeśli więc szukamy kompana do uprawiania sportu, bez wątpienia znajdziemy go w tym czworonogu.
Zainteresował Cię owczarek chorwacki? W takim razie, może Twoje serce mocniej zabije również dla poniższych ras psów:
