© icemanphotos/ stock.adobe.com
Groenendael charakteryzuje się gęstą, kruczoczarną sierścią.
Groenendael jest jedną z czterech odmian owczarka belgijskiego. Ma długą, czarną sierść i żywe, pogodne usposobienie. Jeśli jego potrzeba ruchu i instynkt obronny zostaną skierowane na odpowiednie tory, sprawdzi się również w roli psa rodzinnego.
Główną cechą odróżniającą groenendaela od pozostałych trzech odmian jest długa, czarna sierść. Zgodnie ze wzorcem rasy dopuszczalne są również białe odmiany na klatce piersiowej i łapach.
Jego okrywa włosowa jest gęsta, lśniąca i wyposażona w obfity podszerstek. W przypadku męskich przedstawicieli rasy, bujna sierść na szyi i klatce piersiowej tworzy efektowną grzywę. Tylne kończyny porastają równie długie włosy, zwane portkami.
Groenendael to pies o zwartej, harmonijnej, niemal kwadratowej budowie. Ma rozbudowaną muskulaturę, głowę w kształcie klina i trójkątne, stojące uszy. Wygląda majestatycznie i elegancko.
Tak jak pozostali przedstawiciele rasy, również groenendael jest doskonałym psem obronnym i stróżującym. Ten aktywny, pojętny pies jest niezwykle chętny do pracy i ma wyraźnie rozwinięty instynkt obronny. W stosunku do swoich ludzi jest lojalny i z oddaniem ich broni.
Tryska energią i jeśli ma zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu, będzie również doskonałym psem rodzinnym. Niemniej, najmłodszych członków rodziny należy odpowiednio wcześnie nauczyć, jak obchodzić się ze zwierzętami, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji.
Z innymi czworonogami i zwierzętami domowymi ten kruczoczarny pies rozumie się dobrze, pod warunkiem, że zostanie do nich przyzwyczajony już jako szczenię. Do obcych ma zazwyczaj stosunek neutralny.
Ewentualne zaburzenia behawioralne, takie jak nerwowość, agresja, nadmierne szczekanie oraz/lub niszczenie przedmiotów są zazwyczaj są skutkiem błędów wychowawczych.
W procesie szkolenia groenendaela należy wziąć jednak pod uwagę fakt, że jest on typem późno dojrzewającym. W pełni rozwinięty jest dopiero w wieku około dwóch, trzech lat.
Temperamentny, żywiołowy groenendael potrzebuje kilku intensywnych spacerów dziennie, trwających minimum dwie godziny.
Ponadto, spacery warto urozmaicać na przykład tropieniem, aby zapewnić mu nie tylko aktywność fizyczną, ale również umysłową.
Świetnie sprawdzi się w psich sportach, takich jak agility, obedience czy mantrailing, a także w roli psa służbowego, poszukiwawczego czy ratowniczego. Ze względu na swoją łagodność i oddanie człowiekowi, po przejściu odpowiedniego szkolenia, może być również wykorzystywany jako pies terapeutyczny.
Groenendael jest towarzyskim psem, silnie przywiązującym się do swojego opiekuna i nie lubi długo przebywać sam w domu. Jeśli będzie się nudził, może próbować wyładowywać swoją frustrację, niszcząc meble.
Dlatego najlepszym rozwiązaniem w jego przypadku będzie mieszkanie w domu z ogrodem, który dostarczy mu odpowiednią ilość bodźców.
Będzie idealnym kompanem dla osób z doświadczeniem w wychowywaniu czworonogów, którzy będą potrafili okiełznać jego temperament.
Długa sierść groenendaela wymaga regularnej pielęgnacji. Najlepiej szczotkować ją codziennie, po każdym spacerze. Zazwyczaj nie wymaga on kąpieli, Jego okrywa włosowa jest naturalnie odporna na zabrudzenia i nie wytwarza nieprzyjemnego zapachu.
W kwestii odżywiania, owczarek ten również nie jest wymagający. Decyzja o sposobie żywienia – podawaniu karmy suchej, mokrej czy barfowaniu jest kwestią indywidualną i zależy od upodobań zarówno zwierzęcia jak i jego opiekuna. Należy natomiast pamiętać o dostosowaniu wielkości porcji do poziomu jego aktywności. Intensywnie pracujące psy mają większe zapotrzebowanie kaloryczne niż na przykład wiodący spokojne życie psi seniorzy.
© Sabine Glässl / stock.adobe.com
Groenendael jest z natury wytrzymałym, cieszącym się dobrym zdrowiem psem, niemniej obserwuje się u niego częstsze występowanie epilepsji. Podczas gdy około 0,5 do 1% wszystkich psów cierpi na padaczkę, w przypadku groenendaela jest to 9,5%.
Od czasu do czasu diagnozuje się u niego również dysplazję stawu biodrowego oraz choroby oczu. Psy cierpiące na wspomniane dolegliwości należy wycofać z hodowli, aby uniknąć przenoszenia ich na kolejne pokolenia.
Chociaż padaczka jest najczęstszą przyczyną śmierci przedstawicieli tej rasy, wydaje się ona nie mieć większego wpływu na średnią długość ich życia, która wynosi od 13 do 15 lat.
Groenendael powstał w wyniku skojarzenia suki w typie owczarka belgijskiego z czarnym psem pasterskim. Jego nazwa pochodzi od zamku Groenendael w pobliżu Brukseli, gdzie wyhodowano pierwsze egzemplarze.
Podobnie jak malinois, tervueren i laekenois należy do grupy owczarków belgijskich, których hodowla została ujednolicona w XIX wieku. Poszczególne odmiany różnią się od siebie wyglądem, ale ich zachowanie i charakter powinny być takie same. Niemniej, zgodnie z wytycznymi hodowlanymi nie można krzyżować ze sobą przedstawiciele różnych odmian.
Jako prawdziwy miłośnik natury, groenendael uwielbia przebywać na zewnątrz i nie boi się wody.
Jeśli interesujesz się zakupem tego owczarka, poszukaj zaufanego hodowcy. Profesjonaliści, którym na sercu leży dobrostan ich podopiecznych wykluczają z hodowli zwierzęta obciążone genetycznie chorobami, dbając w ten sposób o zdrowie szczeniąt. Ceny przedstawicieli tej rasy wahają się zazwyczaj od 3000 do 4500 zł.
Owczarki belgijskie można również spotkać w schroniskach dla zwierząt. Co prawda malinois jest bardziej popularną odmianą, ale groenendael od czasu do czasu też poszukuje nowego domu.
Za sprawą swojej długiej czarnej sierści, groenendael wzbudza zainteresowanie i przyciąga wzrok. Jednak nie można dać się zwieść jego urodzie. Pomimo szlachetnego wyglądu, jest to pies pracujący, który potrzebuje dużej ilości zajęć odpowiednich dla rasy. Jeśli więc nie jesteś w stanie mu tego zapewnić, lepiej rozejrzyj się za innym czworonogiem.
| W skrócie: | Długowłosa odmiana owczarka belgijskiego, sprawdzająca się między innymi jako pies stróżujący, poszukiwawczy czy służbowy. |
| Wysokość w kłębie: | do 66 cm |
| Waga: | 25–30 kg |
| Średnia długość życia: | 13–15 lat |
| Cena: | od ok. 3000 zł |
| Charakter: | inteligentny, wrażliwy, pojętny, chętny do pracy |
| Sierść: | długa, prosta, gęsta |
| Kolor sierści: | czarny, możliwe niewielkie białe znaczenia |
| Trudność w wychowaniu: | duża |
| Pielęgnacja: | średnio wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Belgia |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
