© Anne Richard / stock.adobe.com
Morkie to mały piesek o wielkim sercu.
Morkie zaliczany jest do ras hybrydowych, które powstają w wyniku celowego skrzyżowania dwóch psów rasowych. Znany jest także pod nazwą yorkese lub morkshire terier – jego rodzicami są bowiem maltańczyk i yorkshire terier. Pod względem wyglądu i charakteru psy tej rasy skrywają kilka niespodzianek.
Morkie to tak zwany pies hybrydowy, powstały z zamierzonego skrzyżowania maltańczyka i yorkshire teriera. W zależności od tego, które geny są w danym przypadku dominujące, może on przypominać bardziej maltańczyka lub yorkshire teriera, ale może również przypominać oboje rodziców w tym samym stopniu.
Morkie zaliczany jest do małych psów. Zazwyczaj dorasta do wysokości 24–30 centymetrów, a jego waga wynosi od 2 do 7 kilogramów. Ponadto, istnieje jeszcze jedna, kontrowersyjna odmiana hodowlana, zwana teacup.
Obrońcy praw zwierząt ostrzegają przed modnymi, miniaturowymi psami, ponieważ często cierpią one na problemy zdrowotne, takie jak wodogłowie.
W niektórych krajach hodowla odmiany teacup została nawet zakazana.
Dojrzałość psy te osiągają w wieku około roku.
Sierść psów tych jest średnia do długiej, gładka lub lekko falowana i jedwabiście miękka w dotyku. Może być biała, kremowa, brązowa, szara lub czarna. Podobnie jak w przypadku yorkshire teriera, możliwe są również kombinacje kilku kolorów.
Morkie ma niewielką głowę i duże ciemnobrązowe oczy o ciekawskim spojrzeniu. Jego wiszące lub stojące uszy mogą być zaokrąglone lub szpiczaste, a ogon jest krótki i wachlarzowaty.
Charakter przedstawicieli tej rasy jest taką samą zagadką jak ich wygląd. Zależy on bowiem od tego, jakie geny w danym przypadku dominują.
Maltańczyk jest przywiązanym do człowieka, milusińskim psem do towarzystwa, który za sprawą swojego spokojnego i cierpliwego usposobienia jest idealnym towarzyszem dla rodzin i osób starszych. York z kolei jest typowym reprezentantem terierów, z charakterystyczną dla nich niezależnością i upartością.
Morkie to przyjazny i inteligentny pies. Buduje bliską więź ze swoim opiekunem i wymaga od niego dużo uwagi. Nie lubi spędzać czasu w samotności.
Jeśli się nudzi, ten żywiołowy pies hybrydowy może rozwinąć problemy behawioralne, takie jak nadmierne szczekanie czy pewna destrukcyjność.
Z innymi psami, mniejszymi zwierzętami i dziećmi na ogół dobrze się rozumie. Powinien być jednak odpowiednio zsocjalizowany i przyzwyczajony do przestrzegania określonych zasad już w wieku szczenięcym.
Wychowanie tego małego mieszańca wymaga cierpliwości, jasnych instrukcji i pełnej miłości konsekwencji, ale zazwyczaj powinni poradzić sobie z nim również początkujący miłośnicy psów.
Za sprawą swoich niewielkich rozmiarów, morkie może być trzymany w mieszkaniu. Odnajdzie się również w miejskiej dżungli. Bliżej mu bowiem do psa kanapowego niż sportowca, nie ma więc zbyt dużej potrzeby ruchu.
Niemniej, nawet taki maluch jak on potrzebuje codziennej porcji aktywności. Umiarkowanie intensywne spacery czy wspólna zabawa w domu lub ogrodzie z reguły w zupełności wystarczą mu do zachowania dobrej kondycji.
Ten żywiołowy, kontaktowy pies uwielbia, gdy uwaga rodziny jest skupiona na nim. Chętnie bawi się z najmłodszymi jej członkami lub biega po łące z innymi czworonogami.
Za sprawą swojej inteligencji bez problemu przychodzi mu nauka wszelkich sztuczek czy wyszukanych choreografii w ramach dog dancing.
© Joan Huot/Wirestock Creators / stock.adobe.com
Miękka sierść morkie jest stosunkowo wymagająca w utrzymaniu. Najlepiej byłoby szczotkować ją codziennie, po każdym spacerze, aby usunąć brud, wszelkich nieproszonych lokatorów oraz elementy roślin.
Jeśli szczotkowanie zostanie zaniedbane, sierść może zacząć się filcować, prowadząc do powstawania kołtunów, a w konsekwencji nawet grzybicy skóry.
Co około trzy miesiące morkshire terier powinien być strzyżony. Dodatkowo należy regularnie kontrolować sierść wokół oczu i w razie potrzeby przycinać ją, aby zapobiec stanom zapalnym.
Przedstawiciele tej rasy prawie nie gubią sierści, dlatego coraz częściej mówi się o nich jako o hipoalergicznych i co za tym idzie polecanych dla osób mających alergię na psią sierść.
Nie ma jednak gwarancji, że nie wywoła on reakcji alergicznej, dlatego jeśli nie masz pewności czy alergia dotyczy Ciebie, lepiej wykonaj stosowne badania zanim zdecydujesz się przygarnąć tego teriera.
W zależności od stopnia aktywności, długości i stanu sierści, morki powinien być od czasu do czasu kąpany. Ważne jest, aby używać specjalnych produktów, takich jak szampon dla psów i odżywka, które nie uszkadzają warstwy ochronnej naskórka.
Niemniej, kąpiele należy ograniczyć do minimum – nie powinny się odbywać częściej niż raz w miesiącu.
Te designerskie pieski należy karmić wysokiej jakości karmą z dużą zawartością mięsa i unikać wszelkich wypełniaczy, konserwantów i barwników, na które są bardzo wrażliwe. Ponadto, ze względu na niewielki stopień aktywności i zamiłowanie do jedzenia, należy uważać na nadmiarowe kilogramy.
Jeśli chcesz podawać psu suchą karmę, wybierz taką, która została opracowana specjalnie z myślą o małych psach.
Ponieważ te mieszańce maltańczyków i yorków mają skłonność do problemów z uzębieniem, koniecznie należy im podawać przysmaki stomatologiczne.
Warto również przyzwyczaić je do mycia zębów już w wieku szczenięcym.
Eksperci nie są zgodni co do tego, czy psy hybrydowe, takie jak morkie, są zdrowsze od psów rasowych. Pewnym jest, że w przypadku psów designerskich oboje rodziców mogą przekazać swojemu potomstwu predyspozycje do typowych dla danej rasy chorób (w tym dziedzicznych).
Może to mieć miejsce zwłaszcza wówczas, gdy hodowcy nie przywiązują dużej wagi do wyboru zdrowych psów do hodowli.
Coraz częściej obserwuje się u morkiego choroby oczu, takie jak zaćma, jaskra oraz postępujący zanik siatkówki. Po yorkshire terierze może on bowiem odziedziczyć problemy z soczewkami.
Ponadto, mogą w jego przypadku wystąpić problemy z nerkami, zwichnięcie rzepki, choroby zastawek serca oraz kichanie wsteczne, a także zapadanie tchawicy.
Mimo tego, długość życia morkie jest stosunkowo długa, wynosi średnio od 12 do 16 lat.
Niewiele wiadomo o początkach hodowli morkie. Najprawdopodobniej pod koniec lat 90-tych w USA rozpoczęło się celowe krzyżowanie maltańczyków z yorkshire terierami, którego celem było uzyskania małego psa o jedwabistej sierści, który byłby wiernym towarzyszem dla singli, emerytów oraz rodzin z dziećmi.
Psy hybrydowe, do których zaliczany jest morkie, nie zostały jeszcze uznane za samodzielne rasy ani przez FCI, ani przez większość regionalnych stowarzyszeń hodowlanych.
Innymi popularnymi mieszankami yorkshire teriera są yorkiepoo, krzyżówka yorka i pudla oraz chorkie, w przypadku której york krzyżowany jest z chihuahuą.
Ze względu na brak uznania rasy, w hodowli morkie nie istnieją ustalone standardy. W przeciwieństwie do uznanych psów rasowych, nawet profesjonalni hodowcy nie należą do związków hodowlanych, które monitorowałyby zgodność hodowli z określonymi kryteriami i celami hodowlanymi. Utrudnia to więc osobom zainteresowanych morkie znalezienie odpowiedzialnego hodowcy.
Ze względu na szum wokół psów designerskich i brakujące regulacje dotyczące hodowli, nieuczciwi sprzedawcy mają ułatwione zadanie. W zasadzie każdy hodowca-hobbysta może krzyżować maltańczyki z yorkshire terierami, a ich potomstwo sprzedawać za dużo wyższą cenę.
Ponieważ psy te cieszą się dużym zainteresowaniem, ich ceny zaczynają się od 1.000 euro.
Jeśli chcesz mieć pewność, że kupowane przez Ciebie szczenię jest zdrowe, nie wahaj się zadawać hodowcy pytań, które rozwieją Twoje ewentualne wątpliwości. Upewnij się czy rodzice zostali przebadani pod kątem chorób dziedzicznych i czy szczenięta będą mogły dorastać z rodziną. Oczywiście należy także przyjrzeć się hodowli – czy otoczenie psów jest czyste? Czy rodzice pieska są rasowi i zdrowi? Czy szczenięta są pogodne i aktywne?
Odradzamy rzekome okazje na portalach internetowych. Nierzadko kryją się za nimi handlarze, którzy „produkują” szczenięta w katastrofalnych warunkach, nie zważając na zdrowie ich i ich rodziców.
Wyglądu i zachowania morkiego nie sposób określić w wieku szczenięcym. W końcu ta zamierzona mieszanka maltańczyka i yorka nie musi spełniać żadnych standardów ani wytycznych. Dlatego adopcja psów hybrydowych, takich jak morkie, zawsze niesie ze sobą pewne ryzyko.
Tym ważniejsze jest więc znalezienie profesjonalnego, godnego zaufania hodowcy, który przede wszystkim dba o zdrowie swoich podopiecznych, a nie tylko o szybki zysk.
| Cechy szczególne: | pies hybrydowy powstały ze skrzyżowania maltańczyka i yorkshire teriera |
| Charakter: | przyjazny, przywiązany do człowieka, towarzyski, kontaktowy |
| Wysokość w kłębie: | 24–30 cm |
| Waga: | 2–7 kg |
| Sierść: | gładka lub lekko falowana biała, czarna, brązowa lub czarno-kremowa możliwe również umaszczenie wielobarwne |
| Pielęgnacja sierści: | wymagająca, niezbędne codzienne szczotkowanie i regularne strzyżenie |
| Potrzeba ruchu: | raczej niewielka, zajęcia w postaci wspólnej zabawy lub dog dancing |
| Pies dla początkujących: | tak |
| Szczekanie: | intensywne |
| Długość życia: | 12–16 lat |
| Typowe choroby: | choroby oczu, problemy z nerkami, zwichnięcie rzepki, choroby zastawek serca, zapadanie tchawicy |
| Cena: | ok. 1.000 euro |
| Grupa FCI: | nieuznany |
| Pochodzenie: | USA |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
