© kimrawicz / stock.adobe.com
Maltańczyki to mądre i żywotne psy o śnieżnobiałej szacie. Są to doskonałe psy do towarzystwa dla właścicieli, którzy lubią mieć swojego pupila zawsze w pobliżu, a pielęgnacja jedwabistego futra będzie sprawiała im przyjemność.
Z czarnymi oczkami przypominającymi perełki, czarnym noskiem i śnieżnobiałym futerkiem Maltańczyk już samym wyglądem sprawia, że wielu miłośnikom psów topnieją serca. Wzbudzanie zainteresowania nie jest dla niego niczym obcym: Pomimo swoich zaledwie 21–25 cm w kłębie i wagi maksymalnie do 4 kg, za sprawą wesołego usposobienia, od razu rzuca się w oczy. Jedwabista sierść nie ma podszerstka, a jej pielęgnacja wymaga dużego nakładu pracy ze strony właściciela. Wizualnie rasa przypomina swojego bliskiego krewnego Bichon frise. Maltańczyki często mylone są także z przedstawicielami rasy Coton de Tuléar. Od obu tych ras odróżnia je jednak charakterystyczna jedwabiście gładka sierść.
Korzenie tej rasy sięgają czasów antycznych. Jedna z teorii mówi, że przodkowie Maltańczyków pochodzą z Egiptu, skąd były rozprowadzane w dalsze strony przez kupców i handlarzy. Archeolodzy znaleźli w grobowcu faraona Ramzesa II, który zmarł w 1225 r. p.n.e., małe statuetki psów, przypominające wyglądem dzisiejszego Maltańczyka. Ilustracje na wazach z około 700 lat później przedstawiają małe psy, obok których odczytać można wyraz „Melitae”. Zarówno przeszłości, jak i pochodzenia tego określenia nie da się wyjaśnić: Przez długi czas wychodzono z założenia, że odnosi się ono do wyspy Malta lub jednej z dalmatyńskich wysp Mljet, dziś przypuszcza się, że pochodzi z semickiego słowa „màlat”, które oznacza „port” i stanowiło człon nazw wielu miejscowości. Pewne jest natomiast, że przodkowie Maltańczyków byli znani i cenieni jako psy towarzyskie już w antyku. Przez wieki psy te były pupilami dam dworu i szlachciców po cesarzy i królów. Do szczęśliwych właścicielek Maltańczyków zaliczają się na przykład brytyjska królowa Wiktoria, francuskie królowa Maria Antonina czy cesarzowa Józefina Bonaparte. Po dziś dzień Maltańczyki są bardzo popularnymi pupilami, doskonale odnajdującymi się w miastach.
Maltańczyki równoważą swój niewielki rozmiar ogromną dawką pozytywnej energii. Są mądre, łagodne, skore do zabawy i szybko uczą się sztuczek. Są wprawdzie czujne, jednak nie mają przy tym skłonności do ujadania. Do obcych Maltańczyki podchodzą najpierw z dystansem i przyzwyczajają się powoli – całą uwagę poświęcają z reguły swojemu właścicielowi, przy boku którego pozostawałby najchętniej przez cały czas. Samotność znoszą ciężko, bo przez tysiąclecia hodowane były przecież po to, by dotrzymywać towarzystwa człowiekowi. Z tego względu nigdy nie powinieneś zostawiać Maltańczyka na dłużej samego. Nie będzie sprawiał raczej nigdzie problemu, jest bardzo nieskomplikowanym kompanem: gry, wycieczki, wspólne leniuchowanie – Maltańczyk zawsze emanują radością i dobrą energią, jeśli tylko ich zaufany człowiek znajduje się w pobliżu.
Wychowanie bystrego psa tej rasy nie powinno sprawić problemu także początkującemu właścicielowi. Maltańczyk uchodzi za psa chętnego go nauki, ale jednocześnie wrażliwego – unikaj zbytniej szorstkości w obejściu z tym delikatnym czworonogiem, który wobec swojego najbliższego człowieka chętnie będzie wykazywał się całkowitym posłuszeństwem. Nie rozpieszczaj jednak zbytnio swojego Maltańczyka, wymaga on mimo wszystko konsekwentnego wychowania, by zapamiętać jakie zachowanie jest pożądane, jakie nie. Staraj się nie ulegać zbyt często błagalnemu wzrokowi i nigdy nie rób wyjątków, kiedy pies chce na przykład wskoczyć na kanapę, na której nie wolno mu siadać. Jeśli raz ustąpisz, będziesz musiał zacząć naukę od nowa.
Jak wszystkie psy małych ras, także i Maltańczyki są podatne na zwichnięcie rzepki. Najlepszą profilaktyką jest unikanie przybierania na wadze i regularny ruch, ponieważ wzmacnia i stabilizuje on mięśnie także wokół stawu kolanowego. Poza tym Maltańczyki mają tendencję do zapadania na cukrzycę oraz problemów z kanalikami łzowymi. Pilnuj, by sierść nigdy nie wchodziła Twojemu pupilowi do oczu, ponieważ często wywołuje to podrażnienia. Pielęgnuj oczy Maltańczyka najlepiej codziennie, przemywaj je specjalnymi preparatami. Przy bujnym futrze do utrzymania zdrowia należy także codzienne szczotkowanie, gdyż kołtuny szybko mogą doprowadzić do zapaleń znajdującej się pod nimi skóry oraz grzybicy skórnej. Zdrowy Maltańczyk dożywa 14 do 16 lat.
U Maltańczyka ważącego według standardu maksymalnie 4 kg niezmiernie ważne jest unikanie zbędnych kilogramów. Dwa dodatkowe kilogramy u tego małego psa odpowiadają ponad 30-kilogramowej nadwadze u człowieka, który ważyć powinien do 70 kg. U Maltańczyka z nadwagą wzrasta ryzyko wystąpienia problemów ze stawami i sercem oraz zachorowania na cukrzycę. Pamiętaj o tym, że producenci karm podają w zaleceniach żywieniowych dane jedynie orientacyjne, które Ty sam musisz dopasować do indywidualnych potrzeb żywieniowych swojego pupila. Regularnie waż dorosłego Maltańczyka, by w razie niepokojących tendencji móc w porę zareagować. Zaraz po wprowadzeniu się nowego pupila, najlepiej karm go znaną mu już karmą, by ułatwić mu oswajanie się z nowym miejscem. Ewentualną zmianę karmy przeprowadzaj ostrożnie, mieszając coraz więcej nowej karmy ze starą, aż do całkowitego jej zastąpienia. W ten sposób unikniesz reakcji uczuleniowych takich jak przykładowo biegunka czy wymioty. Pokarm dla Maltańczyka powinien cechować się wysoką zawartością mięsa – niezależnie od tego czy wybierzesz karmę suchą czy karmę morką – wówczas czworonóg będzie mógł optymalnie absorbować zawarte w nim składniki odżywcze. Odżywianie wysokiej jakości pokarmami, bez tanich wypełniaczy, rozwiniętymi specjalnie z myślą o potrzebach małych psów, będzie uwidaczniało się w błyszczącej sierści, zdrowej skórze oraz prawidłowym przebiegu procesów trawiennych. Przy podawaniu smakołyków także zwracaj uwagę na ich jakość. Poza przysmakami dentystycznymi na przekąskę między posiłkami nadają się także doskonale bezzbożowe przysmaki suszone sublimacyjnie. Naturalnie pies powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody pitnej.
Pielęgnacja sierści Maltańczyka jest bardzo wymagająca i na pewno niełatwa dla początkujących właścicieli. Jeśli nie pociąga Cię pielęgnowanie futra, lepiej zrezygnuj z zakupu Maltańczyka. Pielęgnacyjne rytuały i psu i właścicielowi powinny sprawiać przyjemność, ponieważ wymagają sporo czasu i sporego nakładu pracy. Po każdym spacerze należy sprawdzić, czy do zwisającej sierści nie przyczepiły się liście czy gałązki. Długie, jedwabiste włosie wymaga codziennego szczotkowania, ponieważ wykazuje tendencje do kołtunienia się. Dodatkowo przynajmniej dwa razy w miesiącu odbyć powinna się kąpiel. Już od szczenięcia przyzwyczajaj pieska do tych zabiegów pielęgnacyjnych, do mycia używaj specjalnego delikatnego szamponu dla psów o długiej lub białej sierści. Przed kąpielą porządnie wyszczotkuj psa. Używaj dość ciepłej wody, wmasuj szampon starannie i porządnie spłukuj. Możesz powtórzyć czynność drugi raz. Ręką delikatnie strzepnij wodę z sierści i koniecznie porządnie wytrzyj i wysusz psa, gdyż mokry Maltańczyk może się szybko przeziębić. W razie potrzeby wyczyść uszy Maltańczyka odpowiednim środkiem przeznaczonym do tego celu. Pamiętaj o oczach! Przemywaj je codziennie i chroń przed podrażnianiem przez włosie. Regularnie kontroluj także paznokcie psa – jeśli są zbyt długie, obetnij je specjalnymi cążkami.
Mimo iż Maltańczyk jest typowym psem do towarzystwa, tkwi w nim ciekawość świata i chęć przygód. Chętnie pojedzie na wycieczkę do nowego miejsca i z radością będzie obwąchiwał nieznajome otoczenie. Gry i zabawy sprawiają mu wiele radości, przy czym wysiłek umysłowy i fizyczny powinny się przy nich równoważyć. Zbyt dużo sportu dla psów może zakłócić równowagę i doprowadzić do tego, że pies stale będzie oczekiwał większej ilości ruchu. Pomiędzy treningami przydadzą się więc także na pewno pełnie błogiego lenistwa i wylewnych pieszczot przerwy. Maltańczyk z całą pewnością pokocha swoje zabawki – liny do przeciągania, piłki, frisbees, przytulanki czy zabawki na inteligencję. Także treningi z klikerem będą dla tego bystrego czworonoga, który chętnie uczy się nowych sztuczek, stanowiły doskonałą rozrywkę. Innym dobrym zajęciem dla Maltańczyka, dającym możliwość jednoczesnego ćwiczenia ciała i umysłu, jest coraz bardziej popularny Dog Dancing, czyli taniec z psem. Masz wrażenie, że Twój pies pokochałby Agility? Śmiało zaczynajcie! W sklepach zoologicznych pojawiają się coraz szersze asortymenty sprzętu do Agility specjalnie dla psów małych ras. Pamiętaj, by w trakcie treningów robić przerwy na odpoczynek. Pierwsze bardziej wymagające kroki w sporcie dla psów stawiajcie dopiero, gdy pies osiągnie wiek dorosły, gdyż wcześniej zbyt duże obciążenie fizyczne mogłoby doprowadzić do uszkodzenia aparatu ruchowego.
Zanim wprowadzi się nowy podopieczny, dłużący się czas oczekiwania możesz wypełnić wyborem odpowiedniego wyposażenia. Maltańczyk wymaga oczywiście wygodnego legowiska. Do podstawowego wyposażenia należą także obroża lub szelki ze smyczą oraz miski na wodę i karmę. Przemyśl także, jak chciałbyś transportować zwierzę w samochodzie – do rozpatrzenia pozostaje wiele możliwości, na przykład transportery wykonane z różnych materiałów lub pasy samochodowe dla psów. Samochodowa mata ochronna również okaże się być praktyczna przy częstszych podróżach. Maltańczyki wymagają poza tym sprzętu do pielęgnacji: podstawa to miękka szczotka i gruby grzebień do rozczesywania kołtunów oraz specjalne nożyczki do sierści, by móc skracać pożądane miejsca. Poza tym zaopatrzyć musisz się w delikatny szampon dla psa – specjalny dla szczeniaka, później do sierści długiej lub białej. Środki do czyszczenia uszu i oczu także zawsze powinieneś mieć w zasięgu ręki. Wyposażenia pielęgnacyjnego dopełniają cążki do pazurów i pęseta do usuwania kleszczy.
Najlepiej, jeśli właścicielem Maltańczyka zostaje osoba, która lubi pieszczoty z psem, spacery i pielęgnację sierści. Te towarzyskie psy bardzo niechętnie zostają same, dlatego potrzebują właściciela, który poświęci im naprawdę dużo czasu oraz uwagi. Rasa nadaje się doskonale dla seniorów, którzy dużo czasu spędzają na powietrzu lub dla pracujących, którzy psa mogą zabrać do pracy ze sobą. Za sprawą niewielkich rozmiarów i ugodowego charakteru nie sprawia też problemów w podróży. Jeśli odpowiednio często zapewnia mu się możliwość ruchu, także w miejskim blokowisku będzie żyło mu się doskonale. Rasa ta nadaje się świetnie na pierwszego psa dla początkującego właściciela.
Szczeniaka nabądź wyłącznie u zrzeszonego hodowcy, posiadającego odpowiednią wiedzę i doświadczenie w hodowaniu psów tej rasy. Jedynie wówczas będziesz mieć pewność, że piesek jest zdrowy i dobrze zsocjalizowany. Inwestycja czasu i pieniędzy w poszukiwanie dobrego hodowcy opłaca się w każdym przypadku – w końcu nie szukasz okazji, tylko wiernego kompana na długie lata!
W trakcie wizyty u hodowcy być może będziesz mógł poznać rodziców swojego szczenięcia, może nawet obserwować jak rosną młode. Wszystkie powinny sprawiać wrażenie zdrowych i zrównoważonych. Hodowca powinien chętnie udzielać Ci wszystkich informacji o przeprowadzanych badaniach oraz doradzać w kwestiach żywienia i pielęgnacji. Przygarnąć szczenię możesz dopiero po około ośmiu tygodniach po jego narodzinach.
Jeśli szukasz już dorosłego osobnika, rozejrzyj się po pobliskich schroniskach. Możesz także poszperać w Internecie, ponieważ niejednokrotnie zdarza się, że jakiś Maltańczyk z różnych przyczyn szuka nowego domu. Milusińskie Maltańczyki bardzo cierpią bez ludzkiej bliskości i na pewno ucieszą się wielce ze znalezienia nowego właściciela!
