© Ricant Images / stock.adobe.com
Ten dumny piesek hodowany był wyłącznie w klasztorach tybetańskich mnichów przez setki lat, dziś cieszy miłośników psów na całym świecie. Jego popularność wynika nie tylko z wyjątkowego wyglądu, ale i silnego charakteru – w niewielkim Lhasa Apso drzemie olbrzymia osobowość!
Psy rasy Lhasa Apso reprezentują długowieczną tradycję tybetańskich psów świątynnych. Wizualnie Lhasa Apso miały przypominać lwy Buddy, hodowane były jedynie przez mnichów oraz najbogatszych. Skąd nazwa? Lhasa jest największym miastem Tybetu i jednocześnie jego stolicą. Nie można jednak z całą pewnością stwierdzić, czy rasa wywodzi się właśnie stamtąd, przynajmniej nie wyłącznie. W klasztorach i pałacach Lhasa Apso nie był tylko ekskluzywnym psem do towarzystwa! Pełnił również funkcję psa stróżującego – głośnym szczekaniem potrafił zdecydowanie zwrócić ludzką uwagę. W Tybecie psy rasy Lhasa Apso nie były sprzedawane ani kupowane – mogły być jedynie ofiarowane przyjaciołom jako wyraz ogromnego szacunku oraz zwiastun szczęścia i pomyślności. Wierzono tam również, że mnisi, którzy nie do końca przestrzegali klasztornych reguł, odradzali się pod postacią właśnie tego psa! Około roku 1920 Lhasa Apso dotarł do Europy, gdzie szybko zyskał popularność. Celową hodowlę rozpoczęto jednak dopiero około roku 1950 w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, gdzie nie tylko sporządzono standard dla rasy, ale i zaczęto hodować celowo osobniki w określonych umaszczeniach, w przeciwieństwie do osobników tybetańskich występujących we wszelkich maściach. Dziś krajem patronackim dla rasy jest Wielka Brytania.
Mały, ale charakterny: w ciele tego niewielkiego czworonoga znajduje się prawdziwie lwie serce. Lhasa Apso to dumny, niezależny, inteligentny i odważny pies. Wprawdzie bywa nieco zbyt niezależny i podporządkowuje się wyłącznie swojemu wybranemu opiekunowi, jednak dla miłośników tej rasy nie jest to wielka przywara. Lhasa Apso samodzielnie decyduje o tym, z kim się zaprzyjaźnić, a z kim niekoniecznie. Wobec obcych jest zdystansowany i nieufny, dlatego kompleksowa socjalizacja za szczeniaka jest w przypadku tej rasy szczególnie zalecana. Jednocześnie, ze względu na wielowiekową ścisłą więź z ludźmi rasa Lhasa Apso cechuje się ogromną empatią – potrafi bez pudła wyczuć panujące w stadzie nastroje i adekwatnie zareagować. Posiadanie psa rasy Lhasa Apso to posiadanie nieustraszonego kompana, który wiernie stoi u boku opiekuna. Ważne jednak, by wychowywać go konsekwentnie, ale i czule, ponieważ na szacunek i posłuch u tego psa trzeba sobie zasłużyć!
Lhasa Apso wyróżnia nieprzeciętnie wysoka zwierzęca inteligencja. Pies tej rasy bardzo szybko pojmuje, czego wymaga od niego opiekun, jednak czy polecenie wykona, zależy głównie od tego, jak konsekwentnie prowadzone było do tej pory jego wychowanie. Lhasa Apso zapamiętuje sobie odstępstwa od reguły i będzie z nich w przyszłości korzystał. Miej to na uwadze zanim „ten jeden jedyny raz” podarujesz mu smakołyk prosto ze swojego talerza czy pozwolisz wejść na kanapę. Potem będzie się tego uparcie domagał! Lhasa Apso musi być przekonany o celu wychowania, niewolniczej poddańczości bez kwestionowania od psa tej rasy nie uświadczy się nigdy. Wzajemny respekt jest bazą budulcową pomyślnego wychowania samodzielnego Lhasa Apso – będzie z Tobą kooperował, jeśli obdarzysz go szacunkiem. Najlepiej zmotywujesz go pochwałą, kiedy wykona prawidłowo polecenie. Ponieważ Lhasa Apso raczej unika kontaktów, dlatego dobrym rozwiązaniem dla psa tej rasy jest uczęszczanie do szkoły dla psów, gdzie zażyje kompleksowej socjalizacji, co umożliwi mu późniejsze zawieranie potencjalnych przyjaźni z innymi psami.
© Dogs / stock.adobe.com
Surowy tybetański górski klimat wykształcił tę rasę: mimo niewielkich rozmiarów Lhasa Apso to bardzo odporny i wytrzymały pies. Jego sierść chroni go przed mroźnymi zimami i jednocześnie zabezpiecza przed upalnym latem i prażącym słońcem. Niemniej oczywiście tak czy inaczej pupila należy chronić latem przed przegrzaniem! Przez swój krótki nosek Lhasa Apso cierpi czasem na syndrom brachycefaliczny, jednak dotyczy to najczęściej tych linii hodowlanych, które wykształcały ekstremalnie krótkie kufy – niestety te pieski najczęściej chorują. Wykształcanie takiego kształtu nosa często prowadzi do zwężenia otworów nosowych, zmniejszenia średnicy tchawicy lub wydłużenia podniebienia miękkiego. Urocze być może chrapanie u psów tej rasy, zdające się nie być niczym groźnym, może okazać się niestety objawem złożonych problemów zdrowotnych, obniżających jakość życia zwierzaka. Ważne, by z hodowcą tej rasy omówić tę kwestię i wziąć szczeniaka z takiej hodowli, w której stawia się przede wszystkim na zdrowie piesków – na taki kształt pyska, by mogły swobodnie oddychać. Zdrowy Lhasa Apso to długowieczny pies, długość życia przedstawicieli tej rasy sięga często 18 lat.
Najlepsza profilaktyka zdrowotna dla pupila, obok wybrania odpowiedzialnego hodowcy, to prawidłowe odżywianie. Psy są mięsożercami, dlatego też właśnie mięso – wysokiej jakości białka zwierzęce – powinno stanowić trzon diety tego czworonoga. Niezależnie od tego, czy podaje mu się karmę suchą, czy karmę mokrą, mięso powinno stanowić pierwszy składnik na etykiecie. Szczenięciu podawaj trzy lub cztery racje pokarmowe dziennie. Dorosłemu Lhasa Apso z kolei w zupełności wystarczą posiłki dwa razy dziennie. Co kilka tygodni kontroluj wagę psa, by w razie konieczności móc szybko przeciwdziałać przybieraniu lub traceniu na wadze. Pamiętaj, że wytyczne odnośnie dawkowania karm na opakowaniach są jedynie orientacyjne, musisz dostosować je do trybu życia, kondycji fizycznej i uwarunkowań genetycznych psa. Zdrowe przekąski dla psa nie powinny zawierać dodatku cukru, za to bardzo dużą ilość mięsa! Doskonałe jako nagroda nadadzą się na przykład liofilizowane ciasteczka lub przysmaki dentystyczne. Zawsze zadbaj o świeżą wodę dla pupila, by mógł po nią sięgać, kiedy tylko zapragnie.
Zanim przygarniesz Lhasa Apso: Zwróć u hodowcy uwagę na szatę rodziców potencjalnego pieska do kupienia. Według standardu powinna być raczej szorstka i gładka, ale nie miękka jak wata! Wtedy szata Lhasa Apso jest nieskomplikowana w pielęgnacji – wystarczy dwa razy w tygodniu porządnie ją wyszczotkować. Możesz użyć specjalnego spreju, który pomoże rozczesać włosy psa – inaczej mogą się łamać. Odnośnie kąpania: Kąp tak często, jak to potrzebne i tak rzadko, jak to możliwe. Lhasa Apso powinien trafiać do wanny tylko wówczas, gdy jest to naprawdę konieczne. Najczęściej zaschnięte brudy da się z powodzeniem wyczesać szczotką. W razie konieczności bądź jednak przygotowany na użycie specjalnego, delikatnego szamponu dla psów. Kontroluj oczy i uszy pupila regularnie – sprawdzaj, czy włosy nie ograniczają widzenia psu, w oklapniętych uszach częściej dochodzi do zapaleń i infekcji pasożytniczych. Regularnie sprawdzaj też pazurki psa, które rosną szczególnie szybko u psów starszych i szczególnie lekkich, gdyż są przez nie niedostatecznie ścierane przez brak ruchu i obciążenia. Żeby zapobiec zranieniom, skracaj je. Jeśli chcesz wspierać pielęgnację zębów u pupila, już za szczeniaka przyzwyczajaj go do codziennego szczotkowania zębów specjalną psią pastą i szczoteczką dla psa.
Ten wytrzymały czworonóg nie jest w żadnym razie typowym kanapowcem, przy pogodzie i niepogodzie chętnie odbędzie z Tobą długi spacer. Wystarczająca ilość wybiegu to ważny element prawidłowego dziennego utrzymania Lhasa Apso. Psy tej rasy są niezwykle ruchliwe, uwielbiają towarzyszyć opiekunom w pracach w ogrodzie, wycieczkach, wędrówkach itp., choć jednocześnie nie uchodzą za zbytnio skore do zabaw. Niekoniecznie są najlepszymi kandydatami do psich sportów, jednak wyjątki lubią przecież potwierdzać regułę – zawsze możecie spróbować i przekonać się sami!
© f8grapher / stock.adobe.com
Ten dumny pies pasuje do tych, którzy z respektem podchodzą do jego olbrzymiej osobowości. Niemniej nadaje się również dla początkujących opiekunów psów, którzy dowiedzą się o jego potrzebach przed nabyciem i chętnie odwiedzą z nim szkołę tresury dla psów. Pełna chata czy życie w pojedynkę – Lhasa Apso doceni oba domy. Jednak dzieci mieszkające z psem tej rasy powinny być starsze, ponieważ z mniejszymi może się nie dogadywać. Lhasa Apso będzie doskonałym towarzyszem dla osób starszych, które będą poświęcać mu dużo czasu i chętnie przebywać z nim na łonie natury. Osoba chcąca opiekować się Lhasa Apso powinna też lubić troszczyć się o szatę zwierzaka, gdyż ta wymaga codziennej pielęgnacji.
Zanim przygarniesz jakiekolwiek zwierzę, ustal, kto w razie Twojej nieobecności lub choroby będzie opiekować się psem. Długie przebywanie w samotności absolutnie nie powinno mieć miejsca w przypadku tej rasy. Na szczęście dziś możesz zabrać ze sobą psa na urlop w bardzo wiele miejsc – z Lhasa Apso najlepiej na aktywny wypoczynek! Przed zakupem psa przemyśl również, czy godzisz się na regularne wydatki związane z jego utrzymaniem: wysokiej jakości karma, regularne wizyty u weterynarza, podatek od posiadania psa, ubezpieczenie i inne – to kosztuje!
Nie musisz dziś wprawdzie odwiedzać tybetańskich klasztorów, by dostać Lhasa Apso, jednak wciąż jest to rasa stosunkowo rzadko spotykana. Niewykluczone, że najbliższy hodowca tej rasy będzie od Ciebie oddalony nawet o setki kilometrów, a Twoja chęć zakupu zostanie odnotowana na liście oczekujących, gdyż popyt może okazać się w danym okresie wyższy niż możliwa podaż. Jednak wysiłek i oczekiwanie popłaca, jeśli tylko hodowla jest profesjonalna i certyfikowana! Wystrzegaj się pseudohodowli, gdzie rozmnażane są pieski bez papierów, a warunki i odpowiednia opieka weterynaryjna nie jest zapewniana. Takim pieskom nie brakuje tylko papierów rodowodowych i zaświadczeń zdrowotnych, ale i prawidłowej socjalizacji i wychowania, co przy tak samodzielnych i upartych psach jak Lhasa Apso może mieć poważne skutki dla ich późniejszego ułożenia. Sprawdź, czy znaleziona przez Ciebie hodowla jest zarejestrowana w ZKWP. Jeśli nie ma akurat miotu we wzbudzającej zaufanie hodowli, może zainteresują Cię inne rasy określane jako „lwie pieski”: Shih Tzu lub spaniel tybetański. Nieco większy terier tybetański będzie doskonałym pupilem dla wysportowanych opiekunów.
Wprowadzka pupila za pasem? Wykorzystaj czas oczekiwania na przygotowania! Dowiedz się o rasie Lhasa Apso jak nawięcej, zwłaszcza o odpowiednim dla niej utrzymaniu oraz pożywieniu. Ustal z domownikami, na co mogą pozwalać psu, na co nie – konsekwencja jest w przypadku tej rasy naprawdę wyjątkowo istotna! Zatroszcz się o podstawowe wyposażenie: miski, smycze, szelki, koce, legowisko, zabawki, akcesoria pielęgnacyjne itd. Hodowca powinien Ci doradzić, jaką karmę podawać Lhasa Apso. Na początku koniecznie karm pieska tą samą karmą, którą podawał hodowca. Jeśli myślisz o zmianie karmy na inną, pamiętaj, że powinna się odbywać powoli. Wszystko gotowe? Przywitaj psiaka spokojnie i daj mu czas na aklimatyzację w nowym domu. Na początku spędzaj z nim tak dużo czasu, jak to tylko możliwe, byście mogli wzajemnie się poznać.
Życzymy Tobie i Twojemu Lhasa Apso wspaniałego wspólnego życia!
