© Ricant Images / stock.adobe.com
Pierwotnie Lagotto Romagnolo był uważany za najbardziej znanego psa poszukującego trufli, szczególnie w wodzie i wokół niej. Obecnie coraz więcej miłośników psów docenia tego wysportowanego czworonoga jako przyjaznego psa do towarzystwa.
„Czy to jest mieszaniec pudla?“ – to pytanie prawdopodobnie usłyszy kiedyś każdy opiekun Lagotto od zainteresowanych laików. Przyczyna jest prosta – wyglądem przypomina nieco tego słynnego krewnego. Wizualnie jednak ma jeszcze więcej wspólnych cech z dwoma innymi rasami psów dowodnych: z hiszpańskim Perro de Agua i portugalskim psem dowodnym. Pod względem wielkości Lagotto znajduje się między małym pudlem a dużym pudlem, gdyż ma wysokość w kłębie od 41 do 48 cm i wagę od 11 do 16 kg. Ma silną, mocną budowę, prawie kwadratową głowę, opadające uszy i zwężający się ogon sięgający tuż do stawu skokowego. Kolory Lagotto są zróżnicowane, przy czym w większości przypadków są to matowe odcienie naturalne. Często przedstawiciele tej rasy są brudnobiałe lub brązowe w różnych odmianach, także brązowo-siwe lub z maskami. Nie zrzuca on kędzierzawej sierści, która jest lekko przetłuszczona ze względu na pracę, dlatego wymaga ona regularnego strzyżenia.
Jak wszystkie psy wodne, Lagotto Romagnolo był pierwotnie towarzyszem rybaków. Jego przodkowie żyli w Romanii w północnych Włoszech, gdzie pomagali polować na bagnach, strzegli domu i łodzi oraz tropili łyski. Jednak po osuszeniu bagien w XIX wieku właściciele tych psów skupili się głównie na ich doskonałym zmyśle węchu i coraz częściej używali ich do tropienia trufli. Doprowadziło to do tego, że z biegiem lat instynkt łowiecki Lagotto stale się zmniejszał, ponieważ podczas poszukiwań trufli odwróciłby on go od zadania, które miał do wykonania. Warto wspomnieć, że poszukiwacze trufli w XX wieku świadomie prowadzili krzyżówki z innymi rasami od pudla po pointera, przy czym nie chodziło im o wygląd, ale o uzyskanie najlepszych cech do polowania na trufle. Dopiero w latach 70-tych ubiegłego wieku, dzięki zaangażowanym miłośnikom rasy, rozpoczęła się ukierunkowana hodowla Lagotto Romagnolo. Ich celem było wyhodowanie pierwotnego psa dowodnego z Romanii. W międzyczasie psy dowodne zyskały coraz większą popularność nie tylko ze względu na słynnego portugalskiego psa Bo z rodziny prezydenta USA Baracka Obamy. Ale jak zawsze, gdy popyt na daną rasę szybko rośnie, wiąże się to również z ryzykiem. Zbyt wiele osób hoduje psy bez wystarczającej wiedzy, a zbyt wielu potencjalnych nabywców patrzy tylko na wesoło-rustykalny wygląd zwierzaka i niepoprawnie używa pojęcia „pies dla alergików” zamiast zająć się potrzebami danej rasy.
Lagotto Romagnolo jest uważany za przyjaznego i nieskomplikowanego psa. Nie jest agresywny i w zależności od linii ma niewielki lub żaden instynkt łowiecki. Ze swoimi ludźmi nawiązuje bliską więź. Uwielbia bliskość swojego dwunożnego stada i chętnie przeżywa wspólnie coraz to nowe przygody. W domu zazwyczaj zachowuje się spokojnie, pod warunkiem, że ma ilość ruchu odpowiednią dla swojego gatunku. Chociaż jest czujny i informuje o nietypowych rzeczach, zazwyczaj nie ma skłonności do ujadania. Zrównoważony Lagotto dobrze dostosowuje się do codziennego życia swoich dwunożnych przyjaciół – bez względu na to, czy jest to rodzina z dziećmi, czy spokojny senior. Te wesołe, kudłate pieski szybko zachwycają swoim urokiem i przytulnym wyglądem, ale należy pamiętać, że nie są to czworonogi, które lubią spędzać czas na kanapie.
Przyjazne podejście, pozytywne wzmocnienie miłość i konsekwencja, która opiera się urokowi tego słodkiego i mądrego psa: oto najlepsza receptura do wychowania Lagotto Romagnolo. Nawet początkujący mogą w ten sposób bez problemu nauczyć czworonożnego przyjaciela podstawowego posłuszeństwa, jeśli wcześniej przyswoją sobie odpowiednią wiedzę. Lagotto lubi bowiem spełniać życzenia swoich opiekunów, jeśli nawiąże z nimi odpowiednią więź. Humor pomaga we wszystkich kwestiach związanych z wychowaniem. Twój Lagotto prawdopodobnie zawsze będzie miał coś w sobie z upartego psotnika, ale jako właściciel(ka) Lagotto prawdopodobnie nauczysz się to doceniać. Zabierz swojego szczeniaka na sesję zabaw dla szczeniąt w psim klubie, a następnie do szkoły dla psów – w ten sposób nie tylko uzyskasz cenne wskazówki dotyczące wychowania szczeniaka, ale także zaprzyjaźnisz się z innymi opiekunami psów, podczas gdy Twój czworonóg będzie cieszył się towarzystwem innych przedstawicieli swojego gatunku.
Pies z poważnej hodowli ma bardzo niskie ryzyko zachorowania na chorobę genetyczną. Tacy hodowcy wykonują odpowiednią pracę przygotowawczą, sprawdzając zwierzęta rodzicielskie pod kątem dysplazji stawów biodrowych i łokciowych oraz zwichnięcia rzepki i wykorzystują w swojej hodowli tylko zwierzęta o doskonałych wynikach. Psy powinny być również przebadane genetycznie pod kątem lizosomalnej choroby spichrzeniowej. Jest to choroba neurologiczna, która prowadzi do objawów niewydolności mózgu i układu nerwowego zazwyczaj kończących się śmiercią. Zwierzęta, które częściowo odziedziczyły tę chorobę, pozostają bezobjawowymi nosicielami tej choroby, ale przekazują predyspozycje do zachorowania dalej. Hodowcy, którzy chcą być pewni, że ich zwierzęta nie zachorują, nie dopuszczają więc do hodowli zwierząt z pozytywnym wynikiem testu genetycznego. Ponadto w niektórych liniach występuje autosomalna recesywna postać padaczki, w której pierwsze napady występują w wieku szczenięcym. Istnieje również test genetyczny na tę chorobę, który może ją wykluczyć – porozmawiaj o tym z hodowcą i poproś o pokazanie wyników. Odpowiedzialny hodowca chętnie odpowie na Twoje pytania dotyczące jego profilaktyki zdrowotnej.
Jeśli chodzi o zawartość miski, Lagotto Romagnolo stawia takie same wymagania jak każdy pies: potrzebuje żywienia odpowiedniego dla danego gatunku z dużą zawartością mięsa, czyli pełnowartościowej karmy mokrej lub suchej. Jeśli chcesz postawić na metodę BARF – czyli samodzielnie karmić psa surowym mięsem – musisz wcześniej zdobyć pewną wiedzę lub skorzystać z odpowiednich produktów barfowych, dzięki którym ten rodzaj żywienia będzie mniej skomplikowany. Jeśli szczeniak lub dorosły Lagotto zamieszka z Tobą, w żadnym wypadku nie należy od razu zmieniać karmy, ale przyzwyczajać go powoli do nowego pokarmu, jeśli chcesz ją zmienić. Podobnie jak w przypadku karmy głównej, również w przypadku smakołyków obowiązuje następująca zasada: nie powinny one zawierać zboża ani cukru i składać się głównie z mięsa. Na przykład możesz podawać przekąski do pielęgnacji zębów i w ten sposób dbać o stan uzębienia Twojego czworonożnego przyjaciela. Kości ze skóry wołowej lub suszone uszy wołowe zapewniają Twojemu Lagotto przyjemność żucia. Świeża woda powinna być zawsze dostępna dla Twojego towarzysza – na dłuższe wycieczki najlepiej jest zabrać ze sobą miskę.
Lagotto nie zmienia sierści, ale nie znaczy to, że jest to idealny pies dla fanatyków czystości, gdyż pies tej rasy przynosi brud do domu. Jego sierść nie musi być szczotkowana, ale powinna być strzyżona dwa do trzech razy w roku. Odwiedź w tym celu psiego groomera lub naucz się strzyżenia od eksperta, jeśli chcesz później robić to samodzielnie. Nie oszczędzaj na dobrej maszynce, jeśli zdecydujesz się strzyc we własnym zakresie. Wielu właścicieli Lagotto strzyże swojego psa wiosną i późną jesienią, aby zapobiec przyklejaniu się dużych ilości śniegu do długiej sierści w zimie. Codziennie należy czyścić sierść psa z drobnych przedmiotów pochodzących z lasu i wybiegu. Wielu opiekunów Lagotto co kilka tygodni wyrywa włosy z uszu swoich psów, ponieważ mogą one powodować problemy. Jednak w ten sposób powstają czasem małe ranki, które z kolei mogą przyciągać bakterie. Najlepiej jest porozmawiać ze swoim weterynarzem o optymalnej pielęgnacji uszu swojego Lagotto i regularnie je sprawdzać. W razie potrzeby najlepiej wyczyścić uszy za pomocą specjalnego preparatu. Upewnij się, że włosy nie dostają mu się do oczu, a zimą przycinaj sierść między łapami, aby chronić ją przed śniegiem lub grudkami lodu. Kąpiel rzadko jest konieczna, ale może się zdarzyć, że Twój towarzysz potarzał się np. w psich odchodach. W takiej sytuacji zmyj go letnią wodą i użyj łagodnego szamponu dla psów. Jako „pies wodny” Lagotto zwykle doceni możliwości kąpieli na świeżym powietrzu.
Lagotto uwielbia przebywać na łonie natury razem ze swoimi bliskimi. Wielu przedstawicieli tej rasy, choć nie wszyscy, cenią sobie regularną możliwość pływania. Jednak same wycieczki nie są wystarczające, gdyż Lagotto jako były pies pracujący chce wykonywać zadania. Nadaje się do psich sportów od agility przez flyball aż po dog dancing – wypróbujcie razem, co najbardziej Wam się podoba. Trening sportowy należy rozpocząć dopiero z w pełni wyrośniętym Lagotto i zawsze należy pilnować, aby towarzysz nie przeciążał się nadmiernie – niektóre psy tej razy nie okazują wyczerpania, dopóki nie jest za późno. Wielu opiekunów rasy Lagotto organizuje swoim psom zabawy w poszukiwanie – niektórzy szukają trufli, czyli robią to, do czego rasa była początkowo wykorzystywana. Uwaga: Zanim udasz się na taki spacer, dowiedz się, czy zbieranie trufli jest legalne w Twoim kraju. [nicht relevant für Polen] Inni właściciele Lagotto trenują około 200 milionów komórek węchowych swojego towarzysza w inny sposób i szkolą go – uwaga – na przykład na „psa węszącego pluskwy”. Lagotto nadaje się również do szkolenia na psa ratowniczego lub terapeutycznego.
© Pawel Horazy / stock.adobe.com
Ten radosny pies pasuje do radosnych ludzi, którzy jednak nie traktują lekko odpowiedzialności i zaangażowania czasowego. Jako pierwotny pies pracujący, Lagotto również potrzebuje dużo czasu na świeżym powietrzu, aby się wyszaleć, a także zadań, które stawiają wyzwania jego sprytnemu umysłowi. Jeśli możesz mu to umożliwić, będziesz mieć wspaniałego towarzysza, niezależnie od tego, czy mieszkasz sam(-a), czy z rodziną z dziećmi. Jeśli dzieci są jeszcze małe, należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie swojemu Lagotto możliwości wycofania się i nauczyć potomstwa od najmłodszych lat traktowania zwierząt z szacunkiem. Lagotto dobrze nadaje się jako pies dla początkujących, jeśli „psi nowicjusz”” zajmą się szczegółowo tematem przed wprowadzeniem się nowego lokatora i odwiedzą z nim szkołę dla psów. Lagotto Romagnolo dobrze dogaduje się z innymi psami i innymi zwierzętami domowymi, pod warunkiem, że jako szczeniak i młody pies został odpowiednio wyszkolony.
Rasa ta doskonale nadaje się na wakacje – wiele hoteli przyjmuje teraz również psy jako gości. Zasięgnij stosownych informacji przed podróżą. Zwłaszcza wakacyjne wędrówki są miłą okazją do odpoczynku z Lagotto. Jeśli jednak wybierasz się na słoneczne Karaiby, zostaw swojego czworonoga w dobrych rękach – na przykład u krewnych lub znajomych z psami, które już zna.
Często czyta się lub słyszy, że pudle lub psy wodne, takie jak Lagotto i podobne, są optymalne dla alergików, gdyż nie tracą sierści. Niestety, w żadnym wypadku nie czyni to z nich „psa dla alergików”, ponieważ alergicy nie reagują na sierść, ale na specjalne białka w ślinie, łuskach skóry lub moczu niektórych gatunków zwierząt. Niemniej, możliwe jest, że niektórzy alergicy nie reagują na niektóre rasy. Zanim jednak pozwolisz psu wprowadzić się do domu, aby to „przetestować”, zdecydowanie musisz wcześniej porozmawiać z lekarzem, jak również skontaktować się z hodowcą, który również pozwala na dłuższe wizyty.
Lagotto Romagnolo to rasa, która w ostatnich latach stała się coraz bardziej popularna. Niestety prowadzi to do tego, że wiele osób wyczuwa w nim „szybkie pieniądze” i „hoduje” bez przynależności do klubu, fachowej wiedzy i odpowiednich badań zdrowotnych. Mówią wtedy o „małej rodzinnej hodowli”, do której nie potrzeba żadnych papierów. Nie daj się nabrać na takie fałszywe argumenty. Każdy, kto chce hodować Lagotto w sposób odpowiedzialny, musi dołączyć do stowarzyszenia bądź klubu i stosować się do wszystkich jego statutów. Lagotto Romagnolo z rodowodem otrzymasz tylko od hodowców należących do takiej organizacji. Warto jednak wspomnieć, że jest ich mało, więc na szczeniaka trzeba się zapisywać. Prowadzi to do sytuacji, w której popyt przewyższają podaż. Trzeba więc czekać na wymarzonego szczeniaka lub przemierzyć dłuższe odległości. Możesz wykorzystać ten czas na przygotowanie się do przyjęcia czworonożnego przyjaciela, dowiedzieć się więcej o rasie i odpowiednich sportach czy treningach.
Wskazówka: Jeśli nie chcesz poświęcić tyle czasu i poszukiwań na poszukiwania Lagotto Romagnolo, musisz zdecydowanie przyjrzeć się alternatywnym rasom. Należy do nich w szczególności pudel, który ma podobny charakter do Lagotto, również nie zrzuca sierści i przy nowoczesnym strzyżeniu wcale nie odpowiada tradycyjnym stereotypom „babcinego psa”. Alternatywą dla Ciebie może być również Perro de Agua Español. Jeśli szukasz dorosłego czworonożnego przyjaciela, warto wyszukać w Internecie międzynarodowe organizacje zajmujące się ochroną zwierząt. Zajmują się one np. pośredniczeniem w szukaniu nowego domu psom z ochronek we Włoszech lub w Hiszpanii. Oczywiście wymaga to intensywnego przygotowania i dokładnego sprawdzenia stanu zdrowia, ale przy odrobinie doświadczenia z psami, można zdobyć wspaniałego czworonożnego współlokatora z zagranicy, który w niczym nie jest gorszy od Lagotto.
