Kokoni jest bardzo popularny w swojej rodzinnej Grecji. Jednak w zasadzie nie istnieją jego profesjonalne hodowle, a rozmnaża się w sposób mniej lub bardziej niekontrolowany na ulicach. W związku tym spotkać można tam wiele różnych mieszańców kokoni, a ich wygląd jest niespójny i może znacznie różnić się w zależności od osobnika.
© Nikolaos / stock.adobe.com
Kokoni to wesoły i żywiołowy pies pochodzący z Grecji.
Kokoni jest małym czworonogiem. Wysokość psów w kłębie waha się od 24 do 38 centymetrów, a suk od 23 do 27 centymetrów, podczas gdy ich waga wynosi odpowiednio od 5 do 8 kilogramów i od 4 do 7 kilogramów.
Typowy dla tego małego greka jest nieco wydłużony tułów. Ma krótkie, silne kończyny, bujny ogon i owłosione, oklapnięte uszy. Jego głowa nieco przypomina głowę jamnika. Występuje we wszystkich umaszczeniach i wzorach, a jego sierść jest średniej długości na szyi, karku i zadzie. Tylna strona tylnych nóg bywa pokryta bardzo długimi włosami, które tworzą tak zwane portki.
Słowo „kokoni” pochodzi z języka greckiego i może być tłumaczone jako „mały pies” lub „ulubieniec”. Poza Grecją, rasa znana jest również pod nazwą „Small Greek Domestic Dog “.
© Gur / stock.adobe.com
Kokoni jest zaliczany do grupy psów do towarzystwa. Bardzo przywiązuje się do człowieka i jest niezwykle przyjazny, co czyni go idealnym psem rodzinnym, ale także doskonałym kompanem dla singli czy seniorów.
W swojej greckiej ojczyźnie, żywiołowy i skory do zabawy kokoni jest trzymany wyłącznie dla przyjemności, na przykład jako towarzysz dla dzieci.
Może jednak również wykonywać szereg praktycznych zadań w domu i gospodarstwie. Przybycie gości sygnalizuje na przykład głośnym szczekaniem. Świetnie poluje na myszy, szczury i inne szkodniki. Z kotami na ogół rozumie się dobrze, a także sumiennie pilnuje innych, mniejszych zwierząt domowych.
Kokoni uważane są za pojętne i łatwe do ułożenia, nawet przez osoby bez doświadczenia, ale wymagają jasnych sygnałów i pełnej wyczucia konsekwencji. Źle wyszkolony przedstawiciel rasy lub taki, który nie ma zapewnionych odpowiednich zajęć, może mieć tendencję do nadmiernego szczekania.
© Ben Brewer/Wirestock / stock.adobe.com
Kokoni mocno przywiązują się do swoich opiekunów. Wymagają dużo uwagi i nie lubią zostawać w domu same. Za sprawą swoich niewielkich rozmiarów, mogą być trzymane także w mieszkaniu w mieście, ale nie powinny musieć pokonywać zbyt wielu schodów.
Niemniej, idealnym miejscem dla nich będzie dom na wsi, którego będą mogły pilnować. Maluchy te lubią bowiem przebywać na zewnątrz i móc korzystać ze swobody, jaką zapewnia własna posesja. Równie chętnie wybierają się na długie spacery ze swoimi opiekunami i spędzają czas w ich towarzystwie.
Ze względu na swoją miłość do dzieci, świetnie sprawdzają się w roli psów terapeutycznych.
Aktywne, żywiołowe psy takie jak kokoni chętnie uprawiają wszelkie psie sporty. Dla tego zwinnego południowca doskonałe będą na przykład dog dancing czy agility, pod warunkiem, że wysokość przeszkód będzie dopasowana do jego wielkości. Ten bystry zwierzak chętnie uczy się różnych sztuczek i zajmuje się zabawkami na inteligencję.
Średniej długości, względnie długa sierść kokoni powinna być regularnie szczotkowana. W ten sposób usuniemy brud i luźne włosy, a przy okazji wzmocnimy więź z naszym pupilem.
Nieco więcej uwagi należy poświęcić uszom psa, które mają tendencję do stanów zapalnych. Po każdym spacerze pamiętajmy o dokładnym sprawdzeniu sierści i skóry psa pod kątem kleszczy.
W kwestii żywienia pies ten nie jest wymagający, ale zaleca się podawanie mu wysokiej jakości, bezzbożowej karmy, która będzie wspierała jego zdrowie. Odpowiednia będzie dieta typu BARF, sucha i mokra karma, przy czym w przypadku suchej karmy należy zdecydować się na wariant dla małych ras.
Kokoni to wytrzymałe, odporne na choroby czworonogi. Nie są znane w ich przypadku żadne dolegliwości typowe dla rasy. Nic dziwnego: W Grecji rasa jest szeroko rozpowszechniona, w związku z czym pula genów jest duża. Często zwierzęta te żyją w stanie (pół) dzikim na ulicach i rozmnażają się w niekontrolowany sposób.
Nie istnieje w ich przypadku praktycznie żadna profesjonalna hodowla, co oznacza, że nie są celowo krzyżowane, aby uzyskać konkretne cechy. Przychodzą na świat głównie w domach prywatnych opiekunów, którzy po prostu oddają swoje szczenięta przyjaciołom i sąsiadom.
Wśród wszystkich greckich ras psów powszechne są choroby basenu Morza Śródziemnego – choroby zakaźne przenoszone przez komary, kleszcze i inne pasożyty.
Adoptując psa z Grecji, powinnyśmy przebadać go pod kątem leiszmaniozy, erlichiozy, babeszjozy i innych dolegliwości charakterystycznych dla tego regionu, aby nie przywlec ich do kraju.
Podobnie jak wiele małych ras psów, kokoni może dożyć sędziwego wieku. Przy zapewnieniu mu odpowiednich warunków utrzymania i pielęgnacji, może żyć nawet 16 lat.
Kokoni mogą pochwalić się długą historią. Te małe, żywiołowe psy były trzymane w Grecji jako psy domowe już w czasach starożytnych. Ich podobizny można znaleźć na przykład na wazach z tamtych czasów. Słynny filozof i przyrodnik Arystoteles miał również pisać o kokoni.
Niemniej, dopiero w 2005 roku psy te zostały uznane w Grecji za niezależną rasę. FCI jak dotąd jednak nie zdecydowała się na ten krok. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest z całą pewnością niespójny wygląd zwierząt: Występują bowiem we wszystkich umaszczeniach, co sprawia, że wyglądają bardziej jak mieszańce niż rasowe czworonogi.
Kokoni i inna grecka rasa psów – alopekis, są do siebie bardzo podobne. Niektórzy miłośnicy psów uważają nawet, że to jedna i ta sama rasa z kokoni będącym jej długowłosą–, a alopekisem krótkowłosą odmianą.
W rzeczywistości obie rasy mają wiele cech wspólnych w zakresie pochodzenia, usposobienia i wyglądu, jednak jedynie kokoni jest oficjalnie uznawany za odrębną rasę.
Poza ich ojczyzną kokoni bardzo ciężko jest spotkać, ponieważ jego hodowcy w zasadzie nie istnieją. Nawet lokalnie w Grecji znajdziemy je raczej w rękach prywatnych opiekunów i miłośników rasy.
Jeśli chcemy adoptować kokoni, powinnyśmy skontaktować się z zagranicznymi schroniskami dla zwierząt, do których nierzadko trafiają przedstawiciele tej rasy i jej mieszanki, również te, które w przeszłości były bezpańskie.
Bierzmy wówczas pod uwagę wyłącznie psy z renomowanych placówek, ponieważ tylko w przypadku, gdy pies posiada wszystkie niezbędne szczepienia i dokumenty, może legalnie wjechać do kraju.
Wesoły, łatwy do ułożenia, o kompaktowych rozmiarach – kokoni to wymarzony pies zarówno dla rodzin jak i singli. Każdy, kto ma szczęście go adoptować, znajdzie w nim przyjaciela na całe życie.
| Cechy szczególne: | Małe psy, szeroko rozpowszechnione w Grecji. Często trzymane jako psy do towarzystwa, do pomocy w gospodarstwie oraz domowe. |
| Charakter: | przywiązany do człowieka, kochający dzieci, przyjazny, inteligentny |
| Wysokość w kłębie: | psy 24–38 cm, suki 23–27 cm |
| Waga: | psy 5–8 kg, suki 4–7 kg |
| Sierść: | miejscami średniej długości do bardzo długiej; wszystkie umaszczenia i wzory |
| Pielęgnacja sierści: | średnio wymagająca |
| Aktywność: | uwielbia spacery, nadaje się do psich sportów |
| Pies dla początkujących: | tak |
| Szczekanie: | średnie do intensywnego |
| Długość życia: | 16 lat |
| Typowe choroby: | wytrzymała rasa, brak znanych chorób dziedzicznych; niewielka tendencja do chorób basenu Morza Śródziemnego, takich jak leiszmanioza, erlichioza i babeszjoza |
| Cena: | ok. 4.000 zł |
| Grupa FCI: | brak oficjalnego uznania, ale przypisany do grupy FCI 9 „Psy ozdobne i do towarzystwa” |
| Potrzeba ruchu: | średnia |
| Pochodzenie: | Grecja |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
