© Happy monkey / stock.adobe.com
Pies hokkaido – zwany także ainu inu – w swojej ojczyźnie, Japonii, jest psem myśliwskim. Jego odwaga, bystrość i instynkt obronny czynią go również doskonałym psem do ochrony osobistej. Z kolei jako pies rodzinny ten wytrzymały i oryginalny pies nadaje się tylko w ograniczonym zakresie.
Hokkaido jest typowym psem dla jednego człowieka, któremu służy jako jedynemu „przywódcy stada”. Chociaż akceptuje i chroni także innych członków rodziny, ten dumny pies rasowy chętnie ignoruje ich polecenia czy komendy. Dlatego – podobnie jak w przypadku prawie wszystkich psów – obowiązkiem opiekuna jest ustalenie zasad wspólnego życia i komunikowanie psu swoich oczekiwań w sposób życzliwy i konsekwentny. Jednak ze względu na skłonność do dominacji i upór tej japońskiej rasy psów, czasami może okazać się to sporym wyzwaniem nawet dla doświadczonych przewodników. Dlatego psy rasy hokkaido zdecydowanie powinny trafiać w doświadczone ręce.
W wychowaniu i szkoleniu hokkaido potrzebne jest nie tylko doświadczenie, lecz także spora doza wyczucia. Japoński ainu jest niezwykle wrażliwym psem, który szybko reaguje uporem, gdy tylko poczuje, że jest niesprawiedliwie traktowany. Choć zazwyczaj jest to pies bardzo spokojny i opanowany, w niektórych sytuacjach potrafi się rozzłościć i przeciwstawić swojemu opiekunowi. Takie chwile mogą zdarzyć się na przykład wtedy, gdy dzieci z rodziny nie okazują mu należytego szacunku. Hokkaido nie lubi być wykorzystywany jako przytulanka lub zabawka. Jeśli jednak zasady te są jasne od samego początku, zazwyczaj bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi i staje u ich boku jako lojalny i niezwykle wierny – choć jednocześnie poważny – „opiekun”.
Pełne pobudzenia szczekanie czy przesadne machanie ogonem raczej nie odpowiadają naturalnej powadze Hokkaido. Dlatego obcych traktuje on z wielką rezerwą i w ten sposób sprawia wrażenie wręcz szlachetnego i dystyngowanego. Ma jednak przenikliwy zmysł obserwacji i dość odwagi, by błyskawicznie interweniować w razie niebezpieczeństwa. Hokkaido w ogóle nie jest lękliwy i aby uniknąć niepożądanych zachowań agresywnych, opiekun powinien od samego początku dać mu do zrozumienia, że sam ma wszystko pod kontrolą. Psy, aby być uległe, muszą wierzyć w zwierzchnictwo przywódcy swojego stada – dotyczy to w szczególności tak dominującego czworonoga, jakim jest hokkaido.
Pomimo swojej szlachetnej natury hokkaido jest prawdziwym miłośnikiem spędzania czasu na świeżym powietrzu, odpornym na lodowate mrozy i silne opady śniegu. Uwielbia przyrodę i lubi pracować przy każdej pogodzie. Ogólnie rzecz biorąc, hokkaido jest niezwykle wytrzymałym i zwinnym psem. Temu wysportowanemu czworonogowi nie przeszkadzają nawet duże odległości. A w sytuacji, gdy – na przykład podczas polowania – mocno się oddala, zawsze potrafi bezpiecznie wrócić dzięki swojemu niezawodnemu zmysłowi orientacji.
Żywy i lekki chód hokkaido pokazuje, jak zwinna i szybka jest ta rasa psów. Silnie rozwinięte mięśnie, których kontury są dobrze widoczne, świadczą o ogromnej sile i wytrzymałości. Hokkaido ma silny kościec przy średniej wielkości tułowiu o bardzo dobrych proporcjach. Równie wytrzymała jest jego sierść, która składa się z twardych i prostych włosów oraz miękkiego, gęstego podszerstka.
Z zewnątrz Hokkaido podobny jest do akity, który również pochodzi z Japonii. Ma stosunkowo szeroką głowę z małymi, ciemnymi oczami i stojącymi, pochylonymi do przodu trójkątnymi uszami. Swój bujnie owłosiony ogon hokkaido nosi zwinięty lub zagięty nad grzbietem.
Hokkaido, o wzroście 45,5–51,5 cm, należy do psów średniej wielkości, i jest tym samym nieco mniejszy niż akita. Wzorzec rasy nie określa wagi psa, która jednak zawsze powinna pozostawać w zdrowej proporcji do wielkości psa.
Sierść hokkaido może mieć jeden z następujących wariantów kolorystycznych:
Jego nos jest zazwyczaj czarny, choć białe psy mają również nos w kolorze cielistym. Niektóre ainusy mają także niebiesko-czarny język – to cecha, która może wskazywać na dalekie pokrewieństwo z chow-chow.
Nazwa rasy pochodzi od japońskiej wyspy Hokkaido, leżącej na północ od głównej japońskiej wyspy Honshu. Również nazwa „ainu inu” pozwala wyciągnąć wnioski na temat pochodzenia tych psów. Pierwszymi hodowcami hokkaido byli Ajnowie, którzy osiedlili się na Hokkaido ponad 3000 lat temu i przyprowadzili ze sobą psy tego typu. Był to bardzo niegościnny teren, położony na wysokości około 1000 metrów, gdzie ludzie i psy musieli w tamtych czasach jakoś walczyć o przetrwanie. Zwierzęta służyły mężczyznom do polowania na niedźwiedzie i dużą zwierzynę, a także do łowienia ryb. Psy czekały na wielkiego niedźwiedzia, goniły go i trzymały w szachu do czasu przybycia myśliwego. Polowanie na niedźwiedzia było czymś więcej niż tylko zwykłym zdobywaniem pożywienia – Ajnowie traktowali je jako rodzaj rytuału i celebrowali prawdziwy kult niedźwiedzia. Odważnym psom, które stawiały czoło tym ogromnym zwierzętom, oddawano należytą cześć.
Hokkaido to jedna z najstarszych ras psów w Azji, będąca częścią dziedzictwa kulturowego japońskiej wyspy. W 1937 roku hokkaido został nawet uznany za „pomnik przyrody” i od tego czasu jest uznawany i chroniony jako rasa.
Ze względu na trudno dostępne regiony wyspy, psy przez wieki zachowały swoją „czystą krew”. W przeciwieństwie do akity inu czy shiby inu, które już dawno na stałe zawitały w Europie, hokkaido nadal jest bardzo rzadką rasą psów, prawie w ogóle niespotykaną poza swoją ojczyzną.
Każdy, kto jest zainteresowany zakupem tej rzadkiej japońskiej rasy psów, powinien mieć świadomość, że poszukiwania odpowiedniego hodowcy i oczekiwanie na odpowiednie, zdrowe szczenię może być bardzo czasochłonne. Nierzadko, aby spełnić swoje marzenie o prawdziwym hokkaido, konieczna jest podróż za granicę. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że w Europie jest bardzo mało stowarzyszeń, które byłyby wyspecjalizowane w tej japońskiej rasie i które mogłyby pomóc w znalezieniu hodowców. Niemniej, na przykład w Danii, Holandii, Francji, Estonii, Niemczech i Szwajcarii jest kilku pojedynczych entuzjastów, którzy poświęcili się hodowli tych wyjątkowych psów.
Każdy, kto już znalazł to, czego szukał, najchętniej od razu chciałby skorzystać z okazji. Jednakże psa nie kupuje się jak pary butów – a już na pewno nie hokkaido. Należy dobrze przemyśleć odpowiedź nie tylko na pytanie, czy nadajemy się na opiekuna tego wymagającego psa myśliwskiego, ale także na pytanie, czy w ogóle hodowca jest odpowiedni. Oprócz przeczucia, zgadzać powinny się także fakty. Jak duże doświadczenie ma hodowca? Czy hodowla prowadzona jest zgodnie ze standardami FCI? W jaki sposób hodowca wybiera zwierzęta do hodowli? Czy szczenięta są zaszczepione i czy mają odpowiednie dokumenty? Czy rodowód potwierdza, że zwierzęta są zdrowe i że nie doszło do chowu wsobnego?
W rzeczywistości w hodowli hokkaido w Europie nie wyklucza się możliwości wystąpienia chowu wsobnego, ponieważ ze względu na rzadkość występowania tej rasy liczebność psów hodowlanych jest bardzo niska. Istnieje zatem realne ryzyko wystąpienia niepożądanych chorób dziedzicznych. W każdym razie warto dokładnie przyjrzeć się rodowodowi i być może w ten sposób uniknąć niemiłych niespodzianek. Pomijając problem chowu wsobnego, psy hokkaido są bardzo wytrzymałe i odporne na typowe psie choroby. Przewidywana długość życia zdrowych zwierząt wynosi 9–15 lat.
© Happy monkey / stock.adobe.com
Oprócz dobrego materiału genetycznego, decydujący wpływ na stan zdrowia psa ma również jego żywienie. Jako potomkowie wilka, psy są drapieżnikami, czyli mięsożercami – dotyczy to również hokkaido. Ten pierwotny pies szczególnie upodobał sobie ryby. W rodzinnej Japonii, gdzie nadal tradycyjnie angażowany jest do połowów i z wielką wprawą i szybkością łapie łososie w drodze na tarliska, jego upodobania nie zawsze są mile widziane, ponieważ hokkaido najpierw sam zjada złowione ryby, a część zdobyczy oddaje dopiero, gdy jest syty.
Odkryj nasz wybór karm dla psów.
Zasadniczo ilość karmy powinna być uzależniona od potrzeb i wagi psa. Mimo że we wzorcu rasy nie podano parametrów wagowych, masa ciała psa powinna być zawsze proporcjonalna do jego wielkości. Wysportowana, silna sylwetka tego japończyka powinna być w każdym razie łatwo rozpoznawalna. Czy żebra Twojego psa są łatwo wyczuwalne nawet przez gęstą sierść? Jeśli tak, to waga Twojego pupila najprawdopodobniej mieści się w normie. Jeśli jednak warstwa tłuszczu na żebrach jest na tyle gruba, że nie da się wyczuć znajdujących się pod nią kości, Twój pies prawdopodobnie cierpi na nadwagę i koniecznie powinien schudnąć, aby uniknąć późniejszych dolegliwości. Twój pies jest zbyt chudy, jeśli z daleka widać jego żebra, bez konieczności wymacania ich palcami.
Oczywiście ilość karmy, jaką zjada pies, nie zależy wyłącznie od jego wagi. Wiek, stan zdrowia i poziom aktywności danego psa również mają decydujący wpływ na jego zapotrzebowanie na energię i składniki odżywcze. Z reguły jednak dzienna ilość karmy dla dorosłego hokkaido wynosi około 300 g mięsa (lub ryby), 140 g warzyw i ok. 100 g ryżu lub makaronu. Ilość tę należy rozłożyć na dwa posiłki dziennie – między posiłkami pies nie powinien mieć swobodnego dostępu do pożywienia. Przysmaki również należy podawać z umiarem, a przede wszystkim należy uwzględnić je przy obliczaniu ilości dziennej porcji karmy. Oczywiście pies zawsze powinien mieć dostęp do świeżej wody pitnej.
Sierść hokkaido należy szczotkować delikatnie i regularnie (mniej więcej dwa do trzech razy w tygodniu). W okresie zmiany sierści szczotki należy używać nawet codziennie, aby pozbyć się martwych włosów. Ponadto raz lub dwa razy w tygodniu należy czyścić uszy i zęby czworonoga. Aby uniknąć urazów, trzeba regularnie przycinać pazury. Z kolei kąpać nie musisz hokkaido praktycznie nigdy: po pierwsze, on sam lubi od czasu do czasu wskoczyć do rzeki lub jeziora i zażyć tam „kąpieli”, po drugie, jest bardzo czysty z natury, a po trzecie, nie należy ingerować w naturalną barierę ochronną skóry przez zbyt częste kąpiele, a już na pewno nie przez używanie szamponu dla psów.
Jeszcze ważniejsze od kwestii właściwej diety i odpowiedniej pielęgnacji jest pytanie, czy jesteś w stanie sprostać wymaganiom stawianym przez Twojego przyszłego psa. Bez wątpienia Hokkaido należy do ras raczej wymagających, którym nie wystarcza małe miejskie mieszkanie i jeden czy dwa krótkie spacerki. Psy tej japońskiej rasy potrzebują niezwykle dużo ruchu i aktywności. Jeśli nie angażujesz psa do polowań, musisz zapewnić mu odpowiednie alternatywne zajęcia. Długie spacery na łonie natury, urozmaicone krótkimi kąpielami w strumieniach lub jeziorach oraz zróżnicowanymi i ekscytującymi zadaniami, stanowią część programu obowiązkowego każdego opiekuna hokkaido.
Oczywiste jest, że taki pies nie nadaje się do mieszkania w mieście. Hokkaido najlepiej funkcjonuje na łonie natury – działka na wsi, a jeszcze lepiej w górach z własnym dużym ogrodem to podstawowy warunek dobrostanu tego psa. Nie jest to jednak jedyny wymóg. Doświadczenie, dużo wolnego czasu i chęć całkowitego poświęcenia się temu uroczemu, ale czasem skomplikowanemu psu, są równie ważne.
