Greyhound jest pierwowzorem chartów i jednym z najszybszych zwierząt lądowych na świecie. Były pies myśliwski odniósł wielki sukces w wyścigach chartów, ale niestety scena obstawiania stała się dla wielu psów fatalna. Duży, smukły greyhound to coś znacznie więcej niż tylko sprinter. Dzięki swojemu spokojnemu i przyjaznemu usposobieniu Brytyjczyk jest przystosowującym się towarzyszem oraz idealnym psem rodzinnym.
Greyhound jest nie tylko jednym z najszybszych zwierząt lądowych na świecie, ale także jednym z najstarszych psów rasowych. Ich historia sięga odległych czasów sprzed narodzin Chrystusa. Pełne wdzięku i potężne psy są przedstawione na nagrobkach, monetach, wazach czy też rysunkach jaskiniowych z Bliskiego Wschodu, których wiek ocenia się na kilka tysięcy lat. Egipscy faraonowie nakazali je zmumifikować i nawet w legendarnej Odysei Homera Odyseusz (800 p.n.e.) zostaje rozpoznany przez greyhounda po wojnie trojańskiej.
Przodkowie psa rasowego, pochodzącego z Wielkiej Brytanii, przybyli w ok. IV wieku p.n.e. w towarzystwie celtyckich imigrantów na Wyspy Brytyjskie. Tam te szanowane psy były zarezerwowane wyłącznie dla szlachty. Król Anglii Canute ustanowił wysokie kary dla każdego zwykłego obywatela, którego przyłapano z greyhoundem. Król Howel z Walii nałożył nawet w X wieku karę śmierci za zabicie greyhounda. Angielska szlachta zainwestowała dużo pieniędzy i czasu w hodowlę tych fascynujących psów myśliwskich i chartów. Greyhound jest więc jedną z nielicznych ras psów, które są systematycznie hodowane od wielu wieków.
Kiedy angielski system szlachecki zmienił się znacząco w XVI wieku i również bogate osoby, nienależące do szlachty były w stanie utrzymać i hodować te cenne psy, hodowla została rozszerzona. Pierwotnie hodowane do ścigania żywej zwierzyny, greyhoundy były również wykorzystywane od połowy XVI wieku do psich wyścigów. Podczas gdy psy początkowo biegały na otwartym polu, później ścigały się na owalnych torach wyścigowych, które dawały widzom szansę na śledzenie psów przez cały wyścig. Początkowo przeznaczone do popularnej rozrywki, wyścigi greyhoundów szybko przekształciły się w wielomiliardowy przemysł wyścigowy o porażających stawkach. W Australii, USA, a zwłaszcza w Irlandii, wyścigi psów w dalszym ciągu mają miejsce. Greyhoundy są hodowane głównie z myślą o ich szybkości, aby zarobić duże pieniądze na wyścigach. Stare psy, które nie mogą już osiągać dobrych wyników, są po prostu „usuwane”. W rzeczywistości zabijanie greyhoundów, które stały się bezużyteczne dla branży bukmacherskiej, jest w Irlandii legalne.
Aby położyć kres tej praktyce, w wielu krajach powstały stowarzyszenia w celu ratowania greyhoundów wyścigowych, które zajmują się umieszczaniem emerytowanych psów w rodzinach. W niektórych krajach, takich jak Niemcy, wyścigi greyhoundów są przeprowadzane wyłącznie w ramach hobby dla psów, ich opiekunów oraz przyjaciół tej rasy. Zakłady są tutaj zabronione. Dzięki tym wysiłkom wiele byłych psów wyścigowych znalazło nowy dom. W USA i innych krajach (z wyjątkiem Irlandii) jest obecnie więcej psów wyścigowych w rodzinach niż na torach wyścigowych.
Każdy, kto kiedykolwiek widział greyhounda na torze wyścigowym, jak szybko, potężnie i elegancko biegnie po zwycięstwo, nie uwierzy, że ten niezwykły sprinter może być także cichym psem domowym, który uwielbia spędzać godziny na miękkim podłożu, leżąc na kanapie i drzemiąc w pobliżu swojej rodziny. W rzeczywistości greyhound to ambitny, pełnokrwisty biegacz i spokojny kanapowiec w jednym.
© encierro / stock.adobe.com
Greyhound wykazuje się wytrzymałością nie tylko na torze, ale także podczas snu. Czy to na puszystym kocyku dla psa, przytulnej kanapie, czy nawet w ciepłym łóżku swojego opiekuna: Niektórzy przedstawiciele rasy śpią mocno i szczęśliwie przez 16 godzin lub więcej w ciągu dnia. Pomimo niezwykłej sprawności w wyścigach, greyhoundy są zaskakująco cichymi współlokatorami, którzy rzadko szczekają i do szczęścia potrzebują niewiele więcej niż miękka powierzchnia i bliskość swoich opiekunów. Z drugiej strony te towarzyskie i związane z ludźmi psy nie bardzo lubią samotność. Jeśli mimo to od czasu do czasu trzeba zostawić swojego greyhounda samego, należy go do tego ostrożnie przyzwyczaić.
Dzięki spokojnej, łagodnej naturze większość greyhoundów jest na szczęście łatwa do zabrania do biura, na zakupy lub do restauracji. Ich zdolność adaptacyjna i wyraźna powściągliwość sprawiają, że są nieskomplikowanymi i najczęściej mile widzianymi towarzyszami. Agresywne zachowanie jest absolutnie obce temu łagodnemu i dobrodusznemu Brytyjczykowi, który dobrze dogaduje się również z dziećmi. Nawet fanatycy czystości nie będą mieli nic przeciwko temu czystemu psu rasowemu, który traci niewiele włosów i którego zapachu praktycznie nie czuć.
Jego przytulna, uwielbiająca wygodę strona nie powinna jednak przesłaniać faktu, że greyhound, jako oryginalny pies myśliwski, wciąż ma wielką potrzebę biegania. Jest ona być może mniejsza niż można by się spodziewać po wyczynowym sprinterze, ale nie należy jej lekceważyć. Niestety swobodne bieganie nie wszędzie jest możliwe – w końcu ten rasowy pies jest nie tylko biegaczem, ale i myśliwym, więc trudno obejść się bez smyczy podczas spacerów po parku czy leśnych ścieżkach. Z drugiej strony greyhoundy mogą bez przeszkód cieszyć się swoją pasją podczas coursingu, na torze wyścigowym lub na specjalnych obiektach psich klubów. Psy, które regularnie mają możliwość swobodnego wybiegania, będą również grzecznie chodzić na smyczy podczas codziennego spaceru i przytulać się z zadowoleniem na sofie w domu.
Podczas wyścigów greyhoundy mogą osiągać prędkość maksymalną do 85 km/h, a nawet jeśli potrafią utrzymać tę prędkość tylko na krótkich dystansach, charty wyścigowe nadal osiągają niewiarygodną prędkość średnio od 60 do 65 km/h. Całe ciało jest nastawione na szybki sprint. Długie nogi, głęboka klatka piersiowa, silne mięśnie, opływowa budowa ciała i również długa, wąska głowa emanują siłą i szybkością przy każdym ruchu.
Greyhounds należą do dużych ras chartów, mierzących w kłębie od 71 do 76 cm u samców i od 68 do 71 cm u suk. Greyhoundy hodowane specjalnie do wyścigów są często nieco mniejsze. Pomimo okazałych rozmiarów, średnia waga chartów wynosi od 23 do 33 kg, przy czym standard rasy nie określa w tym przypadku wagi minimalnej ani maksymalnej. Sierść psów jest krótka i gładka, delikatna i gęsta. Jednak ze względu na brak warstwy tłuszczu oraz cienką skórę greyhoundy są również bardzo wrażliwe na mróz lub upał. Dlatego też w zimie, podczas dłuższych pobytów na świeżym powietrzu, lepiej założyć na pupila ciepłe ubranko.
Sierść pod względem kolorystycznym prezentuje się bardzo różnorodnie. Standard dopuszcza następujące umaszczenie oraz kombinacje kolorystyczne:
Greyhoundy są zazwyczaj bardzo zdrowymi i wytrzymałymi psami, u których rozwija się niewiele chorób typowych dla rasy. Dotyczy to nie tylko szczeniąt od renomowanych hodowców, ale przede wszystkim greyhoundów wyścigowych, które przeszły surowe wymagania systematycznej hodowli użytkowej. Zwykle zwierzęta są badane pod kątem dysplazji stawów biodrowych, dysplazji stawów łokciowych, niedoczynności tarczycy, choroby von Willebranda oraz ewentualnych wad oczu. Typowa dla rasy jest również choroba greyhoundów, która może wystąpić, gdy zbyt dużo ćwiczeń w połączeniu ze zbyt małą ilością wody i wysoką temperaturą zewnętrzną prowadzi do skurczu mięśni, a nawet niemożności poruszania się. Jeśli zauważysz u swojego psa sztywny chód lub ciemny mocz, musisz natychmiast udać się do weterynarza.
Dla utrzymania zdrowia greyhoundów niezwykle ważna jest zbilansowana dieta. Psy mają określone potrzeby żywieniowe, które muszą być zaspokojone przez pokarm. Z uwagi na to, że zapotrzebowanie na składniki odżywcze jest bardzo indywidualne w zależności od wieku, wielkości, budowy ciała, metabolizmu i poziomu aktywności psa, na pytanie o odpowiednią karmę nie można udzielić jednolitej odpowiedzi. Zasadniczo mięso powinno zawsze stanowić dużą część diety psa, ale to, jakie warzywa, owoce i płatki zostaną do niej dodane, zależy od danego czworonoga. Każdy, kto sam przygotowuje karmę dla swojego greyhounda, jak np. w przypadku diety BARF, powinieneś najpierw zapoznać się z poszczególnymi karmami, zawartymi w nich składnikami odżywczymi oraz potrzebami psa. Ale nawet ci, którzy wolą używać gotowego produktu z dostaw dla zwierząt, powinni uważnie przyjrzeć się składnikom. Należy zachować ostrożność, jeśli lista składników zaczyna się od zbóż, zostały wykorzystane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz zastosowano cukier lub sztuczne wzmacniacze smaku.
© everydoghasastory / stock.adobe.com
Najlepszym dowodem na to, że karma jest odpowiednia, jest jednak sam pies. Jeśli wygląda zdrowo i witalnie, jeśli ma prawidłową wagę, ma lśniącą sierść, jest aktywny na zewnątrz i pełen energii, to dobry znak, że odpowiednio go karmisz.
Upewnij się, że przestrzegasz przewidzianej dziennej porcji pokarmowej. Najlepiej karmić swojego greyhounda dwa razy dziennie i dokładnie czyścić miskę na karmę po posiłku. Zapewnij mu wystarczającą ilość świeżej wody pitnej i daj mu dużo czasu na odpoczynek po jedzeniu. Zajęcia po posiłku mogą prowadzić do zagrażającego życiu skrętu żołądka, dlatego koniecznie należy je przenieść na czas przed posiłkiem.
Ogólnie rzecz biorąc, greyhound jest bardzo nieskomplikowanym psem, który ma niewielkie wymagania, oprócz potrzeby biegania. Dotyczy to również jego pielęgnacji, która okazuje się być niezwykle łatwa dzięki krótkiej, cienkiej sierści. Szczotkowanie raz w tygodniu jest absolutnie wystarczające. Martwe włosy można również usunąć rękawicą z wypustkami. Nieco więcej uwagi potrzebują jednak łapy greyhounda, które u niektórych psów mogą być dosyć wrażliwe. Szczególnie w zimie, po spacerach po posypanych solą chodnikach, należy umyć psu łapy w domu ciepłą wodą. Szampon dla psów zazwyczaj nie jest konieczny.
Już sama wielkość greyhounda zakłada, że psy te powinny mieć w Twoim domu dużo miejsca. Mieszkanie w mieście i brak możliwości swobodnego poruszania się z pewnością nie uszczęśliwią tego zapalonego biegacza i myśliwego na dłuższą metę. Idealna jest oczywiście duża posesja, na której greyhound może swobodnie wędrować, a może nawet trochę biegać. Teren prywatny powinien być jednak zabezpieczony ogrodzeniem, ponieważ gdy tylko zajączek lub inna mała zdobycz rozbudzi gorączkę łowiecką greyhounda, duży, szybki chart jest trudny do zatrzymania. Podczas spacerów po lesie, polu lub okolicy, lepiej miej zawsze swojego greyhounda na smyczy, chyba że możesz całkowicie polegać na jego posłuszeństwie, gdy zostanie wezwany. Ważne jest, aby oprócz codziennych spacerów i wspólnych konnych lub rowerowych wycieczek, regularnie dawać mu możliwość rozwinięcia jego wyraźnej potrzeby szybkiego biegu. Kluby dla chartów z hobbystycznym torem wyścigowym lub ofertami coursingowymi, w których greyhoundy mogą pędzić za atrapą królika, są do tego idealne. Wyczerpany w ten sposób pies z radością przytuli się na miękkiej kanapie w domu, będzie cieszył się bliskością i w ciszy i spokoju marzy o kolejnym wolnym wyścigu.
Każdy, kto interesuje się greyhoundami i chciałby dać emerytowanemu psu wyścigowemu nowy dom, powinien przyjrzeć się inicjatywie na rzecz potrzebujących greyhoundów. Nawet jeśli psy, które zostały wyszkolone do osiągania najlepszych wyników, mają wiele do nadrobienia w zakresie socjalizacji, integracja dorosłego greyhounda z rodziną jest zwykle całkiem udana. Ci, którzy wiedzą coś na temat szkolenia psów, podejdą z dużą cierpliwością i spokojem do wrażliwych chartów oraz zapewnią im stabilne miejsce w rodzinie, wkrótce będą mieli u swojego boku czułego i lojalnego partnera.
Z drugiej strony, jeśli cenisz sobie młodego greyhounda, który wchodzi do rodziny bez żadnych problemów i może się tam wychowywać od najmłodszych lat, zdecydowanie powinieneś skontaktować się z renomowanym hodowcą. Zwykle stowarzyszenia psów rasowych prowadzą listę zarejestrowanych hodowców, którzy wkrótce spodziewają się miotu. Zanim zdecydujesz się na zakup szczeniaka, musisz co najmniej raz, a najlepiej kilka razy odwiedzić hodowcę w jego domu. Jeśli hodowca chętnie pokaże Ci swój dom oraz psy i jest szczerze zainteresowany Tobą i Twoimi motywami do zakupu greyhounda, to jest to dobry znak. Renomowany hodowca, który hoduje psy z miłości do rasy, zależy, aby potomstwu Greyhounda było u Ciebie dobrze i chce się upewnić, że możesz zaoferować im odpowiedni dla gatunku i kochający dom. Na przykład, jeśli nie zastanawiałeś się nad tym, czy masz możliwość regularnego wypuszczania swojego charta na wolność, całkiem możliwe, że hodowca na początku odradzi Ci zakup psa. Jeśli hodowca jest gotów powierzyć Ci jednego ze swoich szczeniąt, musisz uzyskać wszystkie niezbędne dokumenty. Obejmuje to m.in. dokumentację badań lekarskich i szczepień oraz oficjalny rodowód. Cena zdrowego szczeniaka greyhounda od hodowcy wynosi około 2000–3000 złotych.
