© BestPhotoStudio / stock.adobe.com
Czarujący, zabawny i niezwykle żywiołowy: Mały, biało-brązowy foksterier szorstkowłosy o gęstej, kręconej sierści jest psem, który emanuje energią i dobrym humorem. Przy konsekwentnym szkoleniu ten były łowca lisów jest wiernym towarzyszem, ale potrzebuje dużo ruchu i zadań.
Ten pies wie, jak owinąć sobie ludzi wokół swojej łapy. Nie sposób oprzeć się jego zapałowi, małym, ciemnym oczom, którymi patrzy na swojego człowieka i bezgranicznemu entuzjazmowi, z jakim wykonuje każde powierzone mu zadanie. Nic więc dziwnego, że temu uroczemu pieskowi pozwala się na pewne niepożądane zachowania. Ale uwaga: Inteligentny foksterier jest w stanie szybko wykorzystać te słabości i lubi przejąć inicjatywę.
Każdy, kto interesuje się foksterierem szorstkowłosym, z pewnością powinien zdawać sobie sprawę z tej cechy charakteru. Przyszli opiekunowie powinni więc być konsekwentni, uważni i mieć silne nerwy. Jeśli znasz się na szkoleniu psów i masz wystarczająco dużo czasu, aby poświęcić się swojemu czworonożnemu współlokatorowi i zapewnić mu wystarczająco dużo ruchu i aktywności, Twoją nagrodą będzie bardzo sympatyczny i przyjazny pies, który zapewnia wiele urozmaicenia i dobrego humoru w codziennym życiu. Foksteriery szorstkowłose to małe, żywe psy, które uwielbiają sprawiać przyjemność swoim ludziom. Konsekwentne przywództwo zapewnia, że psy te są posłuszne i zawsze lojalne wobec swoich rodzin.
Foksteriery dobrze dogadują się z dziećmi – w końcu są tak samo jak one żądne przygód i zabawy. Te energiczne psy rasowe nigdy nie mają dość łapania piłek i aportowania patyków. Jednak, podobnie jak dzieci, mają skłonność do przeceniania siebie i dlatego nie powinny być pozostawiane same z małymi dziećmi. Temperamentny terier ma harce po prostu we krwi i nie robi tego z powodu agresywności czy też nerwowości. Wręcz przeciwnie, foksteriery są niezwykle pewnymi siebie i przyjaznymi czworonogami, które są gotowe na (prawie) każdą zabawę, ale lubią też pokazać, kto tu rządzi.
W celu opanowania żywiołowego temperamentu tego małego psa myśliwskiego, foksterier musi mieć odpowiednio dużo ruchu i zajęć. Bardzo dobrze nadają się do tego szybkie psie sporty, takie jak agility, obedience czy flyball. Ponadto foksterier uwielbia, gdy może Ci towarzyszyć podczas joggingu lub biegać obok roweru. Szkolenie, na przykład jako psa ratowniczego, jest również możliwe dla tego inteligentnego i niestrudzonego czworonożnego przyjaciela – pod warunkiem, że opanował on podstawowe posłuszeństwo oraz jest dobrze wychowany i zsocjalizowany. Ponieważ dziś już niewiele foksterierów poluje, konieczne jest zajęcie zastępcze, takie jak psie sporty lub pełnienie funkcji stróża – tym bardziej, że pewna hardość, chęć do pracy i odwaga wciąż w nim drzemią. Podczas spacerów po lesie foksterier szorstkowłosy powinien być trzymany na smyczy, w przeciwnym razie jego instynkt łowiecki może spowodować, że ucieknie i narazi na niebezpieczeństwo dzikie zwierzęta.
© BestPhotoStudio / stock.adobe.com
Przy wielkości od 30 do 40 cm foksterier należy do małych ras psów, ale jego pewność siebie nie jest przez to mniejsza, a wręcz przeciwnie! Ten brytyjski pies rasowy zna swoją inteligencję, szybkość i determinację, a ponadto wykazuje te cechy na co dzień. Jego wyzywające spojrzenie, mocna, harmonijna budowa, prosty ogon oraz czujne, pięknie zagięte uszy szybko zdradzają, z kim mamy do czynienia. Pies ten emanuje siłą i temperamentem, a jednocześnie ma w sobie grację i elegancję.
Jak sama nazwa wskazuje, jego sierść, która jest krótka na około 2 cm, ma gęstą, włochatą strukturę, jest twardsza na grzbiecie, przedniej i tylnej stronie niż na bokach. Na szczęce sierść jest nieco dłuższa i lekko kędzierzawa. Jeśli chodzi o umaszczenie, to biały powinien dominować, a do tego mile widziane są osobniki z czarnymi i/lub podpalanymi znaczeniami.
Pierwotne foksteriery były – w przeciwieństwie do dzisiejszych, często dwu- lub trójkolorowych przedstawicieli rasy – w większości czysto białe. Miały się w ten sposób odróżniać od czerwonobrązowego lisa, na którego polowały. Budowa ciała foksteriera również zdradza wiele na temat jego pierwotnego zadania. Musiał być na tyle mały i zwinny, aby przedostać się przez wąskie korytarze lisiej nory. Przecież zadaniem foksterierów podczas polowań było tropienie lisów w ich norach, zabijanie ich lub przekazywanie swoim ludziom, myśliwym. Dobry terier musiał być w stanie „wejść pod ziemię”. Tak więc jego nazwa składa się z angielskiego słowa fox („lis”) i łacińskiego „terra” (=ziemia).
Przyjmuje się, że te psy myśliwskie pochodzące z Wielkiej Brytanii powstały w wyniku skrzyżowania White English Terriera z bullterrierem lub beaglem. Czysta hodowla tej rasy rozpoczęła się w połowie XIX wieku. Na pewnej angielskiej wystawie psów w tym okresie najpierw zaprezentowano foksteriera gładkowłosego, ale już w latach 70. XIX wieku pojawiły się pierwsze psy o sierści szorstkowłosej. W 1876 r. kynolodzy i miłośnicy nowej rasy założyli w Anglii „Fox Terrier Club” i ustanowili pierwszy jej wzorzec. Niedługo potem nastąpiło uznanie przez Brytyjski Związek Kynologiczny i ostatecznie akceptacja przez FCI. Obecnie foksteriery szorstkowłose i gładkowłose są wymienione jako dwie odrębne rasy, które prawie nie różnią się charakterem czy wyglądem – poza strukturą sierści.
Pomimo podobieństwa, od dawna istnieją zasadnicze różnice w rozpowszechnianiu foksterierów gładkowłosych i szorstkowłosych. Tak więc na początku – kiedy głównym celem wysiłków hodowlanych była zdolność do pomocy w polowaniach – psy o gładkim umaszczeniu były wyraźnie bardziej popularne wśród myśliwych. Jednak w latach dwudziestych, gdy psy stawały się coraz częściej towarzyszami „wytwornych dam”, dominująca stała się odmiana szorstkowłosa. W połowie XX wieku foksteriery szorstkowłose były bardzo modnymi psami i stały się uosobieniem „tradycyjnego angielskiego teriera”. Jednak szczytowy poziom około 10 000 zarejestrowanych szczeniąt osiągnięty w 1949 roku nie został już powtórzony.
Dziś zarówno foksteriery szorstkowłose jak i gładkowłose należą do dość rzadkich ras psów. Należy wspomnieć, że jako psy rodzinne inne rasy wydają się być bardziej odpowiednie. Foksterierowi nie można bowiem odmówić pewnego uporu. Doświadczenie w szkoleniu psów jest więc z pewnością dodatkowym atutem. Jednak każda osoba zainteresowana foksterierem szorstkowłosym powinna przede wszystkim zadać sobie pytanie, czy jest w stanie sprostać wysokim wymaganiom dotyczącym ruchu i aktywności przedstawicieli tej rasy.
Prawdopodobnie będzie trzeba zmierzyć się z tymi pytaniami również podczas spotkania z hodowcą. Potraktuj to w ten sposób: Masz przed sobą hodowcę, któremu naprawdę zależy na losie psów. Najlepszym sposobem na znalezienie renomowanych hodowców jest przeszukanie strony internetowej Związku Kynologicznego w Polsce lub zarejestrowanego klubu foksterierów. Z reguły szczenięta są przekazywanie do nowego domu między 8 a 10 tygodniem życia. Koszt szczenięcia rasowego foksteriera to około 1000 do 2000 złotych. Czas oczekiwania na szczeniaka może trochę potrwać, w zależności od regionu i oferty hodowców. Wykorzystaj ten czas oczekiwania na dokładne przygotowanie się na nowego współlokatora. Oprócz zadbania o wyposażenie domu (miejsce do spania, karma dla szczeniąt itp.) i poszukiwania weterynarza, najlepiej już teraz dowiedzieć się o szkołach dla psów i psich sportach w Twojej okolicy.
W przypadku tej rasy nie musisz się martwić o częste wizyty u weterynarza. Podobnie jak jego brat, foksterier gładkowłosy, ten angielski pies rasowy jest również bardzo krzepki. Średnia długość życia wynosi nawet ponad 12 lat. Choroby typowe dla rasy praktycznie nie są znane, a choroby oczu i kości, głuchota czy wole występują sporadycznie. Poważna hodowla, w której zdrowie psów ma najwyższy priorytet, a chore lub obciążone zwierzęta są konsekwentnie wykluczane z selekcji hodowlanej, jest najlepszą ochroną przed genetycznie uwarunkowanymi chorobami psów. Ponadto należy pamiętać o niezbędnych szczepieniach, odrobaczaniu i regularnych kontrolach u weterynarza.
© Tanee / stock.adobe.com
Dieta ma również duży wpływ na zdrowie i samopoczucie Twojego psa. W ciągu pierwszych kilku tygodni po zakupie prawdopodobnie będziesz karmić szczeniaka tą samą karmą, który podawał mu hodowca. Upewnij się, że Twój kilkutygodniowy foksterier otrzymuje karmę dla szczeniąt, ponieważ jest ona specjalnie dostosowana do jego potrzeb i zapewnia zdrowy wzrost mięśni, kości, więzadeł i zębów. Do 16 tygodnia życia szczenię otrzymuje trzy do czterech posiłków dziennie, składających się z mięsa i warzyw, a także odrobiny owoców, ryżu, makaronu lub płatków zbożowych. Jogurt, twaróg lub serek wiejski nadają się jako przekąski. Od 16 tygodnia życia należy zacząć powoli ograniczać te posiłki i ostatecznie (od 9 miesiąca życia) przejść na karmę dla psów dorosłych. Należy to robić stopniowo, mieszając więcej nowego pokarmu z dotychczasowym. Upewnij się, że karma dla dorosłych osobników – czy to z puszki, sucha czy surowa – jest zawsze wysokiej jakości i dostosowana do indywidualnych potrzeb Twojego psa.
Opieka nad foksterierem szorstkowłosym
W przeciwieństwie do swojego gładkowłosego brata, foksterier szorstkowłosy wymaga fachowej pielęgnacji sierści. Aby utrzymać strukturę i piękno gęstej, włochatej sierści, pies musi być trymowany około dwóch razy w roku. Jeśli nie wiesz jak wykonywać trymowanie, zdecydowanie zostaw to profesjonalistom, którzy się na tym znają. Dodatkowo należy pielęgnować sierść szczotką z naturalnego włosia. Jeśli to możliwe, przyzwyczajaj swojego foksteriera do niezbędnych zabiegów pielęgnacyjnych, kiedy jest jeszcze szczeniakiem. Chociaż siedzenie spokojnie i bycie czesanym z pewnością nigdy nie będzie jednym z jego ulubionych zajęć, nawet żywiołowy foksterier może nauczyć się nie ruszać – zwłaszcza, jeśli pamięta, że nagrodzisz go potem długim spacerem, zabawą lub smakołykiem.
Żądza przygód foksteriera praktycznie nie zna granic. Czy to psie sporty, zabawy z aportowaniem, nauka sztuczek, wyprawy rowerowe czy długie spacery: Twój foksterier będzie tymi aktywnościami bardzo uradowany i zarazi Cię swoją energią oraz entuzjazmem. W żadnym razie ten żywiołowy pies nie jest odpowiedni dla osób, które wolą spędzać wolny czas w domu na kanapie niż na łonie natury. Aktywne rodziny, ale także seniorzy, którzy wciąż są w dobrej formie i chcą zrobić coś dla swojego zdrowia poprzez ćwiczenia, zyskają doskonałą motywację w postaci towarzyszenia foksteriera. Jedno jest pewne: „Dzień lenia” nie ma szans w starciu z tym żywiołowym i zawsze wesołym psem.
