© Christian Müller / stock.adobe.com
Elo fascynuje swoich fanów puszystym futrem i przyjaznym usposobieniem.
Połączenie tego, co najlepsze w różnych rasach psów w celu stworzenia idealnego psa rodzinnego – ta podstawowa idea stanowiła bazę dla Elo, który jednak nie jest rasą uznaną przez międzynarodową organizację kynologiczną. Co to oznacza, dowiesz się w poniższym artykule.
| W skrócie: | Elo to zrównoważony i aktywny pies. Jest idealnym, wszechstronnym psem rodzinnym. |
| Wysokość w kłębie: | 45–60 cm |
| Waga: | 15–35 kg |
| Średnia długość życia: | 12–14 lat |
| Cena: | od 1.500 euro |
| Charakter: | spokojny, czujny, opanowany |
| Sierść: | szorstkowłosy lub gładkowłosy |
| Kolor sierści: | każdy oprócz marmurkowego |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Niemcy |
…niemniej Elo o długiej sierści i stojących uszach już na pierwszy rzut oka wygląda na czujnego i przyjaznego. Mimo to względy wizualne odgrywają podrzędną rolę w jego hodowli.
Wygląd Elo został oczywiście ukształtowany przez rasy, z których ta krzyżówka powstała. Jednak aspekty zdrowotne wysuwają się na pierwszy plan w hodowli Elo, nie jednolity wygląd.
© Christian Müller / stock.adobe.com
Zasadniczo rozróżnia się dwie wielkości:
Pies rasy Elo powinien mieć ogon zakręcony na grzbiecie. Dwoje spiczastych, stojących uszu wystaje ponad mocną głowę, stop jest wyraźny, a pysk krótki.
Z wyjątkiem umaszczenia merle, u psów Elo dozwolone są wszystkie rodzaje umaszczeń, ale szczególnie pożądana jest czysta biel z plamami.
Celem hodowców Elo było i jest wyhodowanie optymalnego psa rodzinnego – dlatego też, w idealnym przypadku, posiada on liczne cechy, które go do tego predestynują.
Rasa ta ma raczej spokojny temperament i jest uważana za czujną bez skłonności do głośnego szczekania. Elo zazwyczaj wspaniale dogadują się z innymi pasami lub innymi zwierzętami domowymi. Osobniki tej rasy są przeważnie zdystansowane w stosunku do obcych, ale nie agresywne czy nieśmiałe.
Instynkt łowiecki w ich przypadku jest albo niewielki albo całkowicie go brakuje, co sprawia, że spacery z nimi są nastawione na wypoczynek. Spokój wręcz od nich emanuje i niełatwo je zdenerwować. Małe psy Elo mają tendencję do bycia nieco żywszymi niż większe odmiany.
© Christian Müller / stock.adobe.com
Podporządkowanie się jest trudne dla dorastającego Elo, ale z pełną miłości konsekwencją niezawodnie skłonisz go do przestrzegania zasad, gdy tylko się ich nauczy. Niemniej, zawsze będzie miał skłonności do uporu – nie należy mu więc tutaj pobłażać. Odpowiednie szkolenie, a następnie wizyty w szkole dla psów będą w jego przypadku nieocenione.
Osoby, które mają już doświadczenie z psami, na pewno łatwiej poradzą sobie z wyszkoleniem Elo. Powód jest następujący: aby Elo mógł być wymarzonym psem rodzinnym pod względem swojego usposobienia, potrzebuje świadomego i konsekwentnego wychowania. Nawet najlepsze predyspozycje nie zrekompensują bowiem błędów wychowawczych.
Dlatego opiekunowie, którzy dotychczas nie mieli psa, powinni zaczerpnąć szczegółowych informacji na temat rasy zanim sprowadzą do siebie Elo. Jeśli pies nie będzie szanował swoich opiekunów jako kompetentnych przywódców, szybko będzie próbował sam podejmować decyzje – i będzie to robił wedle aktualnych upodobań, nie zawsze zgodnych z upodobaniami opiekuna.
Mimo tego, że Elo jest psem spokojnym i zrównoważonym, potrzebuje dużo ruchu. Nie ma szczególnych ambicji do udziału w psich sportach ale długie spacery są niezbędne do jego dobrego samopoczucia.
Większość przedstawicieli tej rasy nie ma instynktu łowieckiego, co może sprawić, że wycieczki będą dość relaksujące, ale nie ma gwarancji, że Twój Elo też należy do tej grupy!
Od pierwszego roku życia można go przyzwyczajać do towarzyszenia Ci na rowerze lub podczas joggingu, ale zawsze należy dostosować jednostki treningowe do kondycji fizycznej Twojego czworonoga.
Sporty dla psów nie są niezbędne do ćwiczenia Elo, ale wiele przedstawicieli tej rasy znajduje w nich wielką frajdę. Przekonaj się, co sprawia radość Twojemu psu: Agility, nauka sztuczek, dog dancing – dozwolone jest wszystko, co Tobie i Twojemu czworonożnemu przyjacielowi sprawia przyjemność!
Masz dzieci? Elo na pewno je pokocha! Czworonogi te są idealnymi psami rodzinnymi i – pod warunkiem, że Twoje potomstwo zna podstawowe zasady postępowania ze zwierzętami – mogą stać się najlepszymi przyjaciółmi dzieci.
Niemniej, nigdy nie należy zostawiać psa i dziecka do pewnego wieku bez opieki. Ponadto, trzeba się upewnić, że Elo może się wycofać, jeśli będzie się dla niego zbyt dużo działo.
Pies ten może dobrze rozumieć się z innymi zwierzętami, zwłaszcza jeśli został do nich przyzwyczajony jako szczeniak.
Karmienie psa rasy Elo nie jest skomplikowane – wystarczy podawać mu dobrej jakości karmę.
Najlepiej ważyć dorosłego psa co dwa tygodnie, aby mieć jego wagę stale na oku. W ten sposób można dostosować dietę na czas, jeśli Elo przybiera lub traci na wadze.
Zmian żywienia należy dokonywać powoli – powinno się codziennie domieszać nieco więcej nowej karmy do już znanej. W ten sposób zapobiega się biegunce lub innym objawom nietolerancji pokarmowych.
Jeśli chcesz dać swojemu psu smakołyk, od czasu do czasu sięgnij po kości do żucia lub suche gryzaki, takie jak uszy wołowe – z pewnością chętnie się nimi zajmie.
Jako nagroda dobrze sprawdzą się smakołyki bez cukru, takie jak przysmaki dentystyczne. Jednak należy pamiętać, że mini-gry lub krótkie pieszczoty mogą być również skuteczną nagrodą – i to bez żadnych kosztów czy kalorii!
Ponadto, świeża woda pitna powinna być zawsze dostępna dla psa.
Utrzymanie sierści Elo w dobrej kondycji wymaga regularnego szczotkowania i pielęgnacji.
Szczególnie wiosną i późną jesienią najlepiej używać szczotki dla psa codziennie, ponieważ podczas zmiany sierści mogą szybko tworzyć się kołtunki. Przyzwyczaj psa już w wieku szczenięcym do zabiegów pielęgnacyjnych.
Sierść Elo składa się z włosa okrywowego i podszerstka. Wskazówka: Letnie strzyżenie Elo jest z tego względu generalnie niewskazane, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia włosów.
W pierwszym roku życia nie należy go w ogóle myć, natomiast w wieku dorosłym tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Używaj do tego wyłącznie łagodnego szamponu dla psów.
Wszystkie produkty do pielęgnacji sierści znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
Aby uchronić swoich podopiecznych przed chorobami dziedzicznymi, hodowca powinien zlecić badania rodziców pod kątem:
W Niemczech na przykład EZGF (Stowarzyszenie Hodowlano-Badawcze Elo) poleca lekarzy weterynarii, którzy należą do Stowarzyszenia Diagnostyki Genetycznych Chorób Oczu u Zwierząt („Dortmunder Kreis – DOK, Gesellschaft für Diagnostik genetisch bedingter Augenerkrankungen bei Tieren e.V.”).
Przy dobrym zdrowiu i opiece Elo osiągają średni wiek od 12 do 14 lat, przedstawiciele mniejszych odmian mogą żyć trochę dłużej.
Elo powstał w 1987 roku, kiedy to niemieccy hodowcy psów Marita i Heinz Szobries postawili sobie za cel połączenie tego, co najlepsze w rasach owczarek staroangielski (Bobtail), Chow Chow i Eurasier. Zainspirowani tymi trzema oryginalnymi rasami, nazwali czworonogi powstałe w wyniku tej selekcji Eloschaboro, dziś w skrócie: Elo.
Wygląd miał drugorzędne znaczenie, gdyż para hodowców interesowała się przede wszystkim zachowaniem, które powinno predestynować Elo do bycia idealnym psem rodzinnym. Nowo powstała rasa miała łączyć w sobie pierwotną naturę Eurasiera z łagodnym charakterem Bobtaila, a także stawiać na zdrowie.
W 1995 roku pojawiło się pragnienie posiadania mniejszego psa do towarzystwa, który wykazywałby pozytywne cechy Elo, które już udało się uzyskać. Następnie więc skrzyżowano pekińczyka, małego szpica i szpica japońskiego, dzięki czemu uzyskano psa o rozsądnych rozmiarach, którego cele hodowlane były identyczne.
Czy Elo jest „znakiem towarowym”? Owszem, dlatego często po jego nazwie umieszcza się znak praw autorskich. To, co na pierwszy rzut oka wydaje się dziwne, ma sens, gdy przyjrzymy się temu bliżej: W końcu każda rasa psa reprezentuje pewne cechy i własną historię.
Właściciele marki Elo są założycielami tej „rasy”. Chronią oni Elo jako „znak towarowy”, aby nikt nie mógł sprzedawać mieszanek psów pod tą nazwą, nie spełniając kryteriów hodowlanych.
Zapobiega to powstawaniu pseudohodowli, tym bardziej, że Elo nie jest uznawany przez FCI jako niezależna rasa i dlatego nie jest możliwe regularne rozmnażanie tej rasy w ramach związku. W tym miejscu pojawia się głos krytyki niektórych miłośników psów skierowany pod adresem założycieli rasy i osób stojących po ich stronie. Według przeciwników Elo nie jest rasą, lecz „zwykłym mieszańcem”, a potomstwo nie jest jednolite, lecz są to osobniki o zmiennym wyglądzie i charakterze.
Osoby zainteresowane Elo powinny zapoznać się z tym argumentem, aby wyrobić sobie własne zdanie. Należy jednak zauważyć, że zatwierdzeni hodowcy Elo często muszą spełniać bardziej rygorystyczne wymagania niż hodowcy należący do organizacji FCI.
W przeciwieństwie do uznanych ras psów, dla Elo nie istnieje nadrzędna organizacja kynologiczna taka jak FCI, która zrzesza kluby rasowe. Wszyscy poważni hodowcy Elo należą do EZFG.
Jeśli szukasz szczeniaka Elo, kupuj go wyłącznie od hodowcy uznanego przez tę organizację, który sprzedaje swoich podopiecznych wyłącznie z papierami klubu. Tylko wtedy możesz mieć pewność, że psi rodzice spełniają wymagania rasy, która nie jest uznawana przez FCI.
Listę wszystkich hodowców można znaleźć w EZFG – większość z nich znajduje się w Niemczech, ale wymienieni są również hodowcy z Danii, Austrii, Szwajcarii i Belgii. EZFG może również pomóc w pośrednictwie przy pozyskaniu starszych psów rasy Elo.
Ceny szczeniąt zaczynają się zazwyczaj od 1.500 euro.
Jeśli szukasz starszego psa odwiedź schroniska dla zwierząt – znajdziesz tam wiele ras mieszanych, które mogą przypominać Elo i na pewno przekonają Cię do siebie swoim urokiem osobistym.
© michaelstephan / stock.adobe.com
Rasa ta jest uważana za bardzo elastyczną i nadaje się zarówno dla rodzin, jak i osób samotnych, które mają dużo czasu dla swojego psa. Absolutnie nie trzeba się nim zajmować cały czas, ale Elo chciałby po prostu być ze swoim dwunożnym przyjacielem, ponieważ nie lubi być sam.
Te zrównoważone psy mogą być trzymane zarówno w domku na wsi, jak i w przestronnym mieszkaniu w mieście. Jeśli jednak masz mieszkanie na piętrze, pamiętaj, że Twój czworonożny przyjaciel nie powinien wchodzić po wielu schodach.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
