© Evelina / stock.adobe.com
Ten pełen wdzięku mocarz z Argentyny to pies dla koneserów. Zainteresowane tą rasą osoby powinny być wysportowane i mieć doświadczenie z psami, aby móc kompetentnie i bezpiecznie prowadzić tego oryginalnego psa myśliwskiego.
Dorosły samiec doga argentyńskiego może mieć wysokość w kłębie nieco poniżej 70 cm i ważyć do 45 kg. Tak więc już przez sam swój rozmiar dog argentyński imponuje wyglądem. Podkreśla to zwarta, muskularna sylwetka, po której nawet laik może poznać, że ten czworonożny przyjaciel należy do rodziny dogów. Jego trójkątne uszy są na wpół wyprostowane i osadzone z boku. Krótka sierść jest zawsze czysto biała zgodnie ze wzorcem, dopuszczalna jest ciemna plama w okolicy głowy. Ponadto sierść na głowie może mieć maksymalnie 10% ciemnej pigmentacji.
Pochodzenie doga argentyńskiego jest dobrze udokumentowane, ponieważ jest to wciąż młoda rasa. W 1928 roku dr Antonio Nores Martinez, założyciel rasy, opracował pierwszy jej wzorzec. Martinez celowo skrzyżował psy bojowe z psami podobnymi do dogów, które przybyły na kontynent wraz z Hiszpanami podczas ich podboju Ameryki Południowej. Jego cel był konkretny: Otrzymać wszechstronnego psa. Chciał wyhodować wybitnego psa myśliwskiego, który jednocześnie dobrze sprawdziłby się jako pies rodzinny i stróżujący. Od samego początku dog argentyński służył przede wszystkim do polowania na dziki i drapieżne koty. W polowaniu na dziki specjalnie wyszkolone psy, do których zalicza się doga argentyńskiego, polują w stadzie, a następnie starają się powalić ofiarę. Dog argentyński był predestynowany do tego niebezpiecznego zadania ze względu na swoją imponującą wielkość i odwagę. Te imponujące czworonogi nadają się również do zadań jako psy stróżujące. Potrafią obronić powierzone im stada przed licznymi niebezpieczeństwami. Przy okazji można wspomnieć, że kolor sierści psa świadczy o jego pierwotnym przeznaczeniu. Jaskrawo biała sierść ma chronić doga argentyńskiego przed pomyleniem go z ofiarą i postrzeleniem podczas polowania. Dziś dog argentyński jest popularny w swojej ojczyźnie i żyje w wielu rodzinach – tak jak chciał dr Martinez.
© geptays / stock.adobe.com
Choć jego pierwotne przeznaczenie, polowanie na dziki, ma „krwiste” podłoże, odważny dog argentyński jest psem pogodnym i przyjaznym, który umie wykorzystać swoją siłę w wyważony sposób. O ile w stadzie i wobec opiekunów jest czuły, to wobec obcych zachowuje się z dystansem – trzeba uważać, żeby tego bardzo terytorialnego czworonoga w żaden sposób nie zachęcać do agresji. Rasa ta wykazuje silne zachowanie łowieckie, które muszą być zawsze pod kontrolą – ogród należy koniecznie zabezpieczyć przed możliwością ucieczki. Mimo swoich dobrych cech stróża, ten czworonóg nie ma jednak skłonności do ujadania. W kontakcie z innymi psami, zwłaszcza gdy samiec spotyka się z innymi samcami, może dochodzić do konfliktów. Ogólnie dog argentyński jest, mimo całej swojej przyjacielskości, psem bardzo upartym, który natychmiast chce przejąć stery, jeśli jego opiekun nie prowadzi konsekwentnie stada, co jest problematyczne już z powodu samych rozmiarów jego ciała.
Dog argentyński nie nadaje się dla początkujących, bo wykorzystałby najmniejszy błąd na swoją korzyść. Dodatkowo dosłownie wyczuwa niepewność, co również może szybko doprowadzić do eskalacji pozornie niegroźnych błędów osób zaczynających swoją przygodę ze szkoleniem psów. Oprócz konsekwentnego i pewnego przywództwa, które oczywiście powinno charakteryzować się naturalną dominacją, a nie przesadną surowością czy wręcz brutalnością, rasa ta wymaga również intensywnej socjalizacji w okresie szczenięcym. Rozpoczyna się ona od odpowiedzialnego hodowcy, który wcześnie szkoli szczeniaka w kontaktach z ludźmi i innymi psami, i następnie rolę tę przekazuje nowemu opiekunowi. W tym kontekście można polecić uczęszczanie na zajęcia dla szczeniąt, a następnie do szkoły dla psów. Optymalnie jest, jeśli dog argentyński nie dorasta sam, ale jako drugi pies razem z innymi psami – w ten sposób pozytywnie wpływa się na jego zachowanie społeczne.
Szczenię rasy dog argentyński powinno być poddane badaniu audiometrycznemu słuchu od szóstego tygodnia życia, gdyż niektóre z tych psów są niestety jednostronnie lub obustronnie głuche. Nie trzeba dodawać, że hodowca nie powinien kontynuować hodowli z użyciem psa dotkniętego głuchotą. W przypadku głuchoty jednostronnej czworonożny przyjaciel może nadal prowadzić całkowicie normalne psie życie; a w przypadku głuchoty obustronnej ważne jest, aby szczegółowo zapoznać się ze specjalnymi wymaganiami dla głuchych psów. Najlepiej, gdy mieszkają razem z innymi psami, aby mogły się orientować na podstawie ich zachowania. Ponadto przodkowie Twojego potencjalnego doga argentyńskiego powinni mieć negatywne wyniki badań na dysplazję stawów biodrowych, ponieważ rasa ta, jak wiele dużych ras, ma skłonności do tej wady rozwojowej. Stan bioder można ustalić za pomocą badania rentgenowskiego, po czym chore psy należy wyłączyć z udziału w hodowli. Nawet w przypadku idealnych bioder, rosnące psy nie powinny wchodzić po schodach ani uprawiać intensywnych sportów, ponieważ może to spowodować trwałe uszkodzenie układu mięśniowo-szkieletowego. Należy oczywiście kontynuować profilaktykę szczepień rozpoczętą w okresie szczenięcym. Skorzystaj z okazji, aby omówić z lekarzem weterynarii rozsądne odstępy między szczepieniami oraz stosowanie regularnych zabiegów odrobaczania. Zdrowi przedstawiciele tej rasy żyją średnio od 10 do 12 lat.
Przedstawiciele tej rasy mogą być podatni na nadwrażliwości pokarmowe, które objawiają się w postaci problemów skórnych. Już od okresu szczenięcego należy stosować pełnowartościową karmę z dużą zawartością białka. Mięso powinno być głównym składnikiem i dlatego powinno znajdować się na początku listy. Zboża takie jak pszenica nie powinny występować na liście składników. Od czasu do czasu daj dogowi argentyńskiemu coś dla samej przyjemności żucia – dobrze sprawdzają się suche gryzaki, takie jak uszy wołowe. Szukaj również pełnowartościowych składów w przysmakach – na przykład poprzez nagrody w postaci kąsków z suszonego mięsa, które wiele psów lubi i które są jednocześnie zdrowe. Jeśli chcesz lub musisz zmienić karmę, postępuj powoli i z dnia na dzień dodawaj coraz więcej nowego pokarmu do już znanego, aby uniknąć wystąpienia nadwrażliwości u psa. Należy zawsze zwracać uwagę na szczupłą sylwetkę swojego towarzysza, ponieważ nadwaga może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, na przykład ze stawami. Daj dogowi argentyńskiemu odpocząć po posiłku. W każdym przypadku należy unikać wysiłków po jedzeniu, aby nie dopuścić do skrętu żołądka, co często ma miejsce szczególnie w przypadku dużych psów. Oczywiście, Twój zwierzęcy towarzysz powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody.
Krótka sierść doga argentyńskiego nie wymaga wiele pielęgnacji – szczotkujemy ją kilka razy w tygodniu; dobrze nadaje się do tego również specjalna rękawica. Podczas zmiany sierści możesz codziennie pozbywać się luźnych włosów, aby zmniejszyć ilość futra w domu. Jeśli przyzwyczaisz swojego czworonoga do rutynowej pielęgnacji już za szczeniaka, będzie się nią cieszył również jako dorosły pies. Najlepiej jest czyścić uszy doga argentyńskiego co dwa tygodnie specjalnym preparatem do czyszczenia uszu. Z reguły nie musisz kąpać swojego czworonożnego przyjaciela. W przypadku silnych zabrudzeń można w razie potrzeby umyć psa delikatnym szamponem dla psów. W większości przypadków wystarczy jednak wyszczotkować zaschnięty brud z sierści. Latem dobrze jest mieć w pobliżu miejsce do kąpieli dla doga argentyńskiego, ponieważ większość przedstawicieli rasy docenia kąpiel w chłodnej wodzie. Pozytywnym efektem ubocznym jest to, że pies wykąpie się przy zabawie w wodzie w naturalny sposób. Zwracaj uwagę na pazury swojego czworonożnego przyjaciela i w razie potrzeby skracaj je specjalnymi cążkami, aby Twój pies się o nie zaczepiał, co może być bardzo bolesne.
Dog argentyński uwielbia intensywną aktywność na łonie natury. Jest wspaniałym kompanem długich spacerów lub, jeśli jest już w pełni rozwinięty i powoli szkolony, idealnym kompanem do joggingu, jazdy konnej lub wycieczek rowerowych. Oczywiście jest on również świetnym psim sportowcem – po prostu spróbujcie sami, jakie psie sporty odpowiadają Tobie i Twojemu czworonogowi. Każda forma pracy tropicielskiej może być również interesująca dla doga argentyńskiego. Nudne ćwiczenia powtórzeniowe raczej nie przypadną do gustu temu niezależnemu łowcy. Czy masz w pobliżu duży staw lub jezioro, w którym Twój pies może pluskać się, nie przeszkadzając innym? Świetnie! Większość przedstawicieli tej rasy to bowiem amatorzy pływania.
Ważne: Należy pamiętać, że ten pies myśliwski wymaga solidnego szkolenia, aby można go było niezawodnie przywołać. Tylko wtedy można pozwolić mu na swobodne bieganie.
Masz już doświadczenie z psami oraz dużo przestrzeni – bo dog argentyński w żadnym wypadku nie nadaje się do miejskiego mieszkania – i marzysz o tej rasie? Świetnie! Jednak najpierw musisz znaleźć odpowiedzialnego hodowcę i udać się do najbliższego Urzędu miasta lub gminy po wniosek o wydanie zezwolenia na utrzymywanie psa rasy uznawanej za agresywną, gdyż właśnie za taką dog argentyński jest w Polsce uważany. Możesz zaoferować Twojemu dogowi argentyńskiemu bardzo dobry dom, jeśli lubisz sport i będziesz z nim spędzać wiele czasu na świeżym powietrzu. Jeśli masz doświadczenie z psami i wykazujesz konsekwencję w szkoleniu, pies chętnie zostawi Ci przywództwo w stadzie. Oczywiście rasa ta nie dogaduje się dobrze z kotami, ale współżycie z konkretnym kotem może być udane, jeśli już za szczeniaka jest do niego przyzwyczajony. Dla bezpieczeństwa oszacuj również regularne koszty wysokiej jakości karmy dla tego dużego psa, przewidywane koszty weterynaryjne, w tym zabezpieczenie finansowe na wypadek ciężkich przypadków chorób, a także wydatki na ubezpieczenie psa od odpowiedzialności cywilnej i podatek.
Klamka zapadła: Dog argentyński wprowadza się do Ciebie! Aby skrócić sobie czas oczekiwania, można zacząć przygotowania wcześniej. Jako przyszły opiekun doga argentyńskiego masz już doświadczenie z psami, więc możesz już posiadać parę rzeczy z klasycznego podstawowego wyposażenia psa. Niezbędne są oczywiście miski – dla dużych psów bardzo praktyczne są modele o regulowanej wysokości, które umożliwiają wygodne jedzenie od szczeniaka do seniora. Pomyśl o rozmiarach swojego przyszłego czworonożnego przyjaciela, gdy będziesz kupować kosze, koce oraz blokady transportowe do samochodu. Na początku zaopatrz się w zabawki i szelki lub obrożę dla szczeniaka, a w modele dla dorosłego psa później. Zastanów się, czy do celów szkoleniowych oprócz zwykłej smyczy nie potrzebujesz smyczy linkowej. Obroża odblaskowa jest przydatnym dodatkiem w ciemnych porach roku. Podstawowe wyposażenie obejmuje również przybory do pielęgnacji, takie jak szczotka lub rękawica do pielęgnacji sierści, łagodny szampon dla psów o wrażliwej skórze, nożyczki do pazurów i szczypce do kleszczy.
W Europie jest bardzo niewiele hodowli dogów argentyńskich, dlatego też liczba miotów jest bardzo ograniczona. W większości krajów jest maksymalnie garstka hodowców. To z kolei oznacza, że być może będzie trzeba długo czekać i dodatkowo pokonać wiele kilometrów, aby znaleźć swojego wymarzonego psa. Dzięki bezkresowi Internetu, poszukiwania są jednak zazwyczaj uwieńczone sukcesem – nie będziesz mieć jednak zbyt dużego wyboru szczeniąt i hodowców. Nie pozwól, aby to Cię zniechęciło i kup szczeniaka tylko wtedy, gdy masz pewność, że dostajesz prawdziwego doga argentyńskiego z rodowodem. Kontrole stanu zdrowia, w tym badania audiometryczne, powinny być dla hodowcy oczywistością. Podczas wizyty u hodowcy rodzice powinni sprawiać zrównoważone wrażenie i nie wykazywać żadnych oznak agresji. Socjalizacja i imprinting szczeniąt są również wysoko na liście priorytetów. Hodowca chętnie poinformuje Cię o celach hodowlanych i będzie zadawał pytania, gdyż jest zainteresowany miejscem pobytu swoich podopiecznych. Twój szczeniak może się wprowadzić najwcześniej po ukończeniu 8 tygodnia życia – będzie wtedy już zaczipowany, kilkakrotnie odrobaczony i zaszczepiony. Należy pamiętać o terminach szczepień uzupełniających, aby zakończyć podstawową immunizację.
Ci, którzy woleliby dać dom dorosłemu dogowi argentyńskiemu, będą mieli trudności ze znalezieniem psa czystej krwi w Europie – jest ich po prostu zbyt mało. Jednak wiele psów w typie doga o podobnych cechach czeka w schronisku na nowy dom. Organizacje zajmujące się pośrednictwem w adopcjach dogów z pewnością chętnie udzielą Ci informacji o tych psich osobowościach i w rozmowie z Tobą stwierdzą, czy macie potencjał na dream team. Z uwagi na to, że duże psy i tak mają zwykle trudniej w schroniskach dla zwierząt i często muszą bardzo długo czekać na nowy dom, adoptując takiego psa, nie tylko zdobędziesz wspaniałego towarzysza, ale także sprawisz mu niewyobrażalną radość.
