© geronimo / stock.adobe.com
We francuskich czasach kolonialnych mały, uroczy Coton de Tulear był psem francuskiej wyższej klasy na Madagaskarze. Dziś, na szczęście, zachwyca znacznie więcej miłośników psów swoim uroczym charakterem i oryginalnym wyglądem. Jednak w zależności od regionu miłośnicy rasy muszą pokonywać duże odległości, aby móc nabyć osobnika tej rasy. Coton de Tuléar jest do dziś wyjątkowy.
Ten czarujący pies od pierwszego wejrzenia podbija serca wielu miłośników psów. Nic dziwnego, bo już pierwsza część nazwy nawiązuje do oczywistej cechy tej rasy: „Coton” to po francusku „bawełna” i odnosi się do puszystego wyglądu zewnętrznego psa, który waży około 6 kg. Miękka sierść jest zawsze biała, ale dozwolone są małe, cytrynowożółte lub szare plamki – znajdują się one zwłaszcza w pobliżu uszu. Zgodnie ze standardem, sierść nie może być szorstka ani chropowata w dotyku, jest bujna i może opadać w lekkich falach. Nos jest przeważnie czarny, choć akceptowane jest umaszczenie brązowe. Podobnie też szeroko rozstawione oczy są czarne lub brązowe. Wysokość w kłębie wynosi około 28 do 30 cm, przy czym zgodnie ze standardem pies powinien być zawsze dłuższy niż wyższy.
Druga część nazwy odnosi się do pochodzenia psa: „de Tulear”, z Tulear, choć dziś nazwa „Toliara” jest bardziej powszechna dla prowincji i miasta o tej samej nazwie w południowo-zachodniej części Madagaskaru. Legenda głosi, że w odległej przeszłości u wybrzeży Madagaskaru zatonął statek. Psy Bichon, które podróżowały na nim, zostały uratowane i podobno są przodkami dzisiejszego Coton de Tulear. Prawdopodobnie przodkowie tych puszystych psów z Madagaskaru przybyli na wyspę dość niepozornie wraz z francuskimi administratorami w trakcie rządów kolonialnych (1895 – 1960), gdyż Coton jest spokrewniony z Bichon frisé, bolończykiem, hawańczykiem, maltańczykiem i lwim pieskiem. Na Madagaskarze Coton de Tuléar był towarzyszem i prestiżowym obiektem bogatej francuskiej klasy wyższej. Po zakończeniu epoki kolonialnej miłośnicy psów we Francji kontynuowali hodowlę tych ekskluzywnych psów, podczas gdy rasa została zapomniana na Madagaskarze. Dziś mieszkają tam zdziczali potomkowie pierwotnych piesków salonowych. We Francji jednak „pies bawełniany” stopniowo cieszył się ogromną popularnością, a od tego czasu przybywa mu zwolenników także w innych częściach świata. W 1970 roku FCI oficjalnie uznał Coton de Tulear za niezależną rasę. Rasa pierwotnie pochodzi z Madagaskaru, ale patronat został przyznany Francji, w wyniku czego francuski związek hodowlany opracował standard. Niektórzy hodowcy jednak udają się na krótko do Afryki. Dzikie zwierzęta stamtąd są czasami wykorzystywane do odświeżenia krwi rasy w celu zwiększenia puli genów.
© Dogs / stock.adobe.com
Standard wyraźnie podkreśla, jak ważna dla rasy jest jej przyjazna natura: Tak jak puszysty i milutki jest jego wygląd, taki jest też charakter tego wesołego pieska. Coton de Tuléar jest uważany za psa delikatnego, milutkiego i lubiącego dostosowywać się do każdego miejsca. Lubi dzieci i zazwyczaj dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza z innymi psami. Należy jednak uważać w przypadku małych zwierząt. Wobec obcych jest bardziej ciekawski niż podejrzliwy – ale nie przeszkadza mu to głośno oznajmiać ich obecność. Rasa ta może być czasem dość szczekliwa, ale przy dobrym szkoleniu nie ma tendencji do warczenia. Zrównoważony „pies bawełniany” jest zawsze gotowy na przygodę i dzięki swojej otwartej naturze wprowadza radosny nastrój. Kiedy ma dostateczną ilość zajęć, nigdy nie jest gorączkowy ani nerwowy, mimo całej swojej ciekawości i zamiłowania do przygód. Wychowanie tego psa jest, biorąc pod uwagę niezbędną konsekwencję, łatwe do opanowania nawet przez zaangażowanych początkujących. Szkoła dla psów może być tutaj cennym wsparciem.
Jak wszystkie Bichony, Coton de Tulear nie potrzebuje dużo ruchu w postaci długich spacerów, ale uwielbia zabawy i harce na świeżym powietrzu. Oczywiście dorosły „piesek bawełniany” chętnie będzie Ci towarzyszył, gdy założysz buty trekkingowe. Ze względu na swoje rozmiary nie nadaje się jednak jako towarzysz wycieczek rowerowych, a ambitne biegi mogą szybko stać się zbyt trudne dla tego małego, wesołego towarzysza. Zachowaj uwagę podczas zajęć w lesie i na łąkach: Coton nie jest raczej skłonny do samotnych akcji, ale kiedy ten milusiński dostrzeże mysz, to włącza mu się tryb „jazda bez trzymanki”. Niektóre osobniki są zapalonymi łowcami myszy. Trenuj przywoływanie już ze szczeniakiem. Dog Dancing lub Agility dla małych psów są również dobre dla psa tej rasy. Coton de Tulear bardzo lubi też uczyć się z Tobą sztuczek – dlaczego więc nie spróbować np. treningu klikerowego?
Jak wiele małych psów, Coton de Tuléar jest podatny na problemy z rzepką, głównie zwichnięcia. Szukaj hodowcy, dla którego dbałość o zdrowie piesków jest najważniejsza, i który do hodowli używa tylko zwierząt nie mających tej wady. W przypadku tej rasy obowiązuje ta sama zasada, jak w przypadku każdej innej: Renomowany hodowca to najlepsza inwestycja w zdrowie Twojego psa. Poza tym Coton de Tulear jest bardzo wytrzymałym psem. Szczególnie w lecie należy zadbać o to, aby nie nagrzewał się zbytnio pod miękkim futrem i zapewnić mu stały dostęp do chłodnego miejsca.
Codzienna inwestycja w zdrowie Twojego czworonożnego towarzysza to także zawartość jego miski oraz odpowiedni poziom ruchu i stymulacja umysłu. Jak wszystkie psy, Coton potrzebuje karmy z dużą zawartością mięsa. Pomiń więc odmiany ze zbożami i upewnij się, że mięso jest na pierwszym miejscu w składzie karmy mokrej bądź suchej. Jeśli planujesz zmianę jedzenia, najlepiej powoli zmieniać dietę swojego czworonożnego przyjaciela, mieszając codziennie trochę więcej nowej karmy z tą, którą już zna. W ten sposób unikniesz reakcji nadwrażliwości. Małemu szczeniakowi należy podawać karmę dla szczeniaków w maksymalnie czterech porcjach w ciągu dnia, dorosłemu psu wystarczą dwa posiłki. Ponieważ obwód talii tego puszystego psa jest trudny do zauważenia, najlepiej jest regularnie ważyć swojego Cotona, aby sprawdzić, czy przybrał na wadze, czy też stracił. W ten sposób można zawczasu podjąć kroki zaradcze. Upewnij się, że Twój towarzysz ma zawsze dostęp do świeżej wody pitnej.
Jakkolwiek nieskomplikowany Coton de Tulear jest na co dzień, to pielęgnacja jego sierści jest stosunkowo czasochłonna. Miękka jak bawełna sierść wymaga codziennego szczotkowania – w przeciwnym razie będą się tworzyć kłaczki. Wskazówka: Przed szczotkowaniem należy zawsze zwilżyć sierść Cotona, na przykład za pomocą sprayu pielęgnacyjnego. Zapobiega to łamaniu się delikatnych włosków podczas pielęgnacji. Ten biały futrzak wymaga również regularnej kąpieli: Przyzwyczaj go już jako szczeniaka do rytuałów pielęgnacyjnych. Przed wizytą w wannie – nawiasem mówiąc, wanienki dla niemowląt również się do tego nadają ze względu na swoją wielkość – Twój czworonożny przyjaciel powinien być już wyczesany i wyszczotkowany, ponieważ w przeciwnym razie mogą tworzyć się kołtuny. Dzięki łagodnemu szamponowi i odżywce dla psów możesz ułatwić sobie pielęgnację w następnych dniach. Pod bujną warstwą wierzchnią nie ma bowiem podszerstka, więc ta rasa prawie nie gubi sierści w domu – co z kolei pozwala zaoszczędzić sporo czasu na sprzątanie domu w porównaniu z innymi psami. Należy kontrolować pazury psa co dwa tygodnie, aby sprawdzić, czy wymagają przycięcia. W szczególności lekkie psy, takie jak Coton, często nie ścierają swoich pazurów wystarczająco szybko, dlatego należy regularnie pomagać im obcinać pazury, aby uniknąć obrażeń.
„Bawełniany piesek” przypadnie do gustu wielu miłośnikom psów: Ze względu na jego nieskomplikowany i figlarny charakter jest idealny jako pies rodzinny. Jednak również samotni ludzie czy seniorzy, mogą znaleźć w tym uroczym maluchu dobrego towarzysza. Ważne jest, aby ten czuły czworonożny przyjaciel nigdy nie musiał pozostawać sam przez dłuższy czas, ponieważ bardzo kocha towarzystwo swojego „stada” i jeśli będzie regularnie pozostawał bez kontaktu przez dłuższy czas, stanie się przygnębiony. Coton nadaje się dla osób pracujących tylko wtedy, jeśli mogą go zabrać do biura. Właściciele Coton de Tuleara powinni czerpać przyjemność z pielęgnacji, a nie tylko traktować ją jako zło konieczne, ponieważ stanie się ona codziennym rytuałem na wiele lat po zadomowieniu się psa. Początkujący również mogą żyć w harmonii z tym sympatycznym czworonogiem. Jeszcze jedno: Z uwagi na to, że ten pies nie gubi sierści, może być odpowiedni dla niektórych alergików. Alergicy powinni jednak zdecydowanie porozmawiać z lekarzem przed wprowadzeniem się nowego członka rodziny i spróbować spędzić jak najwięcej czasu z przedstawicielami danej rasy, aby dowiedzieć się, czy wspólne mieszkanie jest możliwe.
© Mikkel Bigandt / stock.adobe.com
Chociaż Coton de Tuléar nie jest już rzadkością zarezerwowaną dla wyższych sfer Madagaskaru, nadal nie jest zbyt popularny. Może się więc zdarzyć, że – w zależności od Twojego miejsca zamieszkania – będzie trzeba trochę poszukać lub poczekać, aby znaleźć wymarzonego psa, jeśli zakochasz się właśnie w tej ślicznej rasie. Warto jednak wziąć na siebie duże odległości lub czas oczekiwania, aby otrzymać szczenię od renomowanego hodowcy, który dba o zdrowie i typ szczeniąt. Poważni hodowcy charakteryzują się nie tylko dużą wiedzą, ale także inwestują dużo czasu i pieniędzy w hodowlę, aby uzyskać szczęśliwe i zdrowe osobniki rasy Coton de Tulear. Nigdy nie kupuj od hodowców, którzy rozmnażają zwierzęta bez dokumentów! Szczeniak zamieszka z Tobą najwcześniej w wieku 8 tygodni.
Urzekł Cię wygląd i temperament Coton de Tuléar, ale wolisz mieć już w pełni dorosłego towarzysza? Jedno trzeba przyznać: Szansa na znalezienie czystej krwi Coton de Tuleara w schronisku dla zwierząt jest niewielka. Niemniej warto tam zajrzeć, bo czasem bardzo podobne psy rasy Bichon lub mieszanej szukają nowego domu – możliwe, że jeden z nich z łatwością i skutecznie owinie Cię sobie wokół łapy. Internet jest oczywiście również świetnym miejscem do rozpoczęcia poszukiwań. Zajrzyj w szczególności na strony organizacji, które zajmują się głównie opieką nad bichonami. Czasami starsze Coton de Tuléars, które z różnych powodów straciły swoje domy, będą również dostępne do adopcji. Możesz również rzucić okiem na inne rasy Bichon: Maltańczyk czy Bichon frisé mają nie mniej uroku i podobne cechy charakteru. W każdym razie obowiązuje następująca zasada: Niech instytucja pośrednicząca dobrze poinformuje Cię o naturze i historii czworonożnego przyjaciela. Ponadto najlepiej będzie, jeśli poznasz psa na wspólnym spacerze, abyście mogli się wzajemnie „obwąchać”.
Znalazłeś swojego wymarzonego psa i już niedługo zamieszka z Tobą Coton de Tulear? Serdeczne gratulacje! Wykorzystaj czas oczekiwania na przygotowanie się na nowego współlokatora. Na przykład możesz poświęcić swój czas na znalezienie szkoły dla psów, poczytaj o szkoleniu psów lub odśwież swoją wiedzę na temat szczeniąt. Częścią rozsądnych przygotowań jest również dobór podstawowego wyposażenia, tak aby Twój czworonożny przyjaciel od samego początku czuł się w pełni wygodnie i swobodnie: legowiska, miski, torby transportowe, a także smycze wraz z szelkami czy obrożą są jego częścią, podobnie jak różnorodne zabawki. Pamiętaj o wszystkich akcesoriach związanych z pielęgnacją ciała Twojego nowego towarzysza: Grzebień i szczotkę, preparaty na pchły i kleszcze, a także delikatny szampon dla psów najlepiej mieć w domu od samego początku.
