© Tsvetkova / stock.adobe.com
Chodský pes pochodzi z Czech. Jest wszechstronnym psem pracującym i rodzinnym.
Współczesny chodský pes wywodzi się z historycznej rasy psów z południowych Czech. Jest przyjaznym, kochającym dzieci psem rodzinnym, który świetnie sprawdza się również w roli psa obronnego, służbowego czy ratowniczego. Bieganie, jazda na rowerze, a może psie sporty? Chodský pes jest idealnym towarzyszem wszelkich sportowych aktywności.
Chodský pes, inaczej mówiąc pies chodski, jest średniej wielkości psem pasterskim.
Wysokość psów w kłębie waha się od 52 do 55 centymetrów, a suk od 49 do 52 centymetrów, a waga odpowiednio od 19 do 27 kilogramów oraz od 17 do 24 kilogramów.
Sierść psa chodskiego jest gęsta i jedwabista, z dużą ilością podszerstka. Maścią podstawową jest czarna lub metaliczno-czarna z rdzawym nalotem i wyraźnym podpalaniem w rejonie głowy, klatki piersiowej, brzucha, ogona, na nogach i łapach.
Chociaż tułów przedstawicieli rasy chodský pes pokrywa bujna sierść, można zauważyć, że ich sylwetka jest długa, prostokątna i proporcjonalna – wyglądają szlachetnie i elegancko.
Ich uszy są niewielkie, owłosione, osadzone blisko siebie i skierowane do przodu. Oczy są brązowe, a ich spojrzenie czujne i wyraziste.
Chodský pes jest wszechstronnym psem pracującym i rodzinnym. Jest energiczny, żywiołowy i bystry. Ponadto, odznacza się wyraźną chęcią zadowalania swojego opiekuna, dzięki czemu sprawdza się w wielu rolach.
W Czechach, skąd pochodzi, chodský pes wykorzystywany jest jako pies pasterski dla stad bydła. Jest niezwykle szybki w reakcjach, ale nie porywczy czy nerwowy. Odznacza się odwagą i czujnością, w związku z czym może również pełnić rolę stróża domu i podwórka.
Za sprawą doskonałego wręcz węchu i zapału do nauki, chodský pes szkolony jest także w kierunku psa lawinowego oraz szukającego zaginionych, a także psa służbowego oraz stróżującego.
W rodzinie natomiast jest wesoły, zrównoważony i towarzyski. Nie ma absolutnie żadnych problemów, aby porozumieć się z dziećmi i innymi psami.
Ze względu na swoją otwartą i zrównoważoną naturę, bardzo chętnie wykorzystywany jest jako pies asystujący i terapeutyczny.
Ze względu na swoją otwartość i łatwość w prowadzeniu, chodský pes będzie odpowiedni także dla początkujących. Wymaga jednak pełnego miłości, wyczucia, ale i konsekwencji wychowania, aby móc wykorzystać swój potencjał jako pies rodzinny czy pracujący.
Niektóre osobniki mają dobrze rozwinięty instynkt łowiecki, który odpowiednio wcześnie należy skierować na właściwe tory. Ponadto, chodský pes powinien nauczyć się, kiedy jego czujność jest pożądana, a kiedy nie – niektórzy przedstawiciele rasy mają bowiem tendencję do nadmiernego szczekania, które wykorzystują, słysząc najmniejszy hałas.
Aktywne czworonogi takie jak chodský pes potrzebują zajęć, które zaspokoją nie tylko ich potrzeby fizyczne, ale również umysłowe. Tylko wtedy, gdy będą miały zapewnione odpowiednie aktywności, będą mogły spełniać się jako zrównoważeni towarzysze.
Jeśli chodzi o psie sporty, chodský pes jest wszechstronnie uzdolniony. Niezależnie od tego, na co będziemy mieli ochotę – obedience, agility, dog dancing czy canicross – w psie chodskim znajdziemy entuzjastycznego kompana.
Ponieważ chodský pes chętnie zdobywa nowe umiejętności, blisko związuje się ze swoim opiekunem i potrafi zachować zimną krew nawet w najbardziej ekscytujących momentach, jest doskonałym kandydatem na zawodnika w różnych dyscyplinach sportowych. Niejeden chodski już zdążył zaprezentować się ze swojej najlepszej strony podczas zawodów.
© Zuzana Tillerova / stock.adobe.com
Długa, jedwabista sierść psa chodskiego jest odporna na wszelkie zabrudzenia, ale wymaga regularnej pielęgnacji. Zwłaszcza w okresie linienia wiosną i jesienią gubi on bowiem dużą ilość włosów i musi być codziennie szczotkowany.
Ponadto, raz w tygodniu obowiązkowo należy kontrolować jego uszy, zęby i dziąsła pod kątem ewentualnych urazów oraz stanów zapalnych.
Chodský pes nie jest wymagający pod względem żywienia i rzadko występują u niego nietolerancje pokarmowe. Optymalną podstawą jego diety jest dobrej jakości karma o dużej zawartości mięsa.
Aby uniknąć nadwagi, racje żywieniowe należy zawsze dostosować do poziomu aktywności zwierzęcia. Dietę można uzupełnić przysmakami dentystycznymi, aby zapobiec problemom z dziąsłami.
Chodský pes jest zdrowym, wytrzymałym czworonogiem. Ponieważ jednak jest to stosunkowo młoda rasa, niewiele wiadomo o ewentualnych chorobach dziedzicznych.
Podobnie jak w przypadku innych dużych psów pracujących, również u chodskiego obserwujemy skłonność do chorób stawów, takich jak dysplazja stawu biodrowego czy łokciowego.
Profesjonalni hodowcy krzyżują ze sobą tylko zdrowe psy i dbają o bardzo niski współczynnik chowu wsobnego. Dzięki temu ograniczone zostaje ryzyko występowania chorób genetycznych, takich jak mielopatia zwyrodnieniowa, spondyloza czy wrodzona głuchota.
Przy zapewnieniu im odpowiedniej opieki i dawki ruchu, przedstawiciele tej rasy mogą żyć stosunkowo długo. Średnia długość ich życia to 13–14 lat.
Przodkowie dzisiejszego psa chodskiego pochodzą z regionu Chodsko w Czechach, gdzie już w XIV wieku byli wiernymi towarzyszami Chodów, wolnego ludu z południowej części Czech. Ich czujność i silny charakter sprawiły, że stały się pożądanymi zwierzętami pracującymi, które sprzedawano również do Bawarii.
Współczesna historia psa chodskiego rozpoczęła się w 1984 roku. Kynolog Jan Findejs odkrył wówczas artykuł w czasopiśmie o tej historycznej rasie i postanowił ją odtworzyć. W tym celu wykorzystywał różne rasy psów pasterskich i ich krzyżówki. Pierwszy miot urodził się w 1985 roku.
Chodský pes został oficjalnie uznany za samodzielną rasę przez Czeski Związek Kynologiczny (ČMKU). Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) uznała rasę tymczasowo.
Z wyglądu i charakteru, współczesny chodský pes bardzo przypomina owczarka niemieckiego długowłosego. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że jego przodkowie byli niegdyś wykorzystywani w hodowli owczarków niemieckich.
Psy te są mało znane poza Czechami. Jeśli więc chcemy kupić przedstawiciela tej rasy, musimy liczyć się z koniecznością odbycia zagranicznej wycieczki, aby znaleźć odpowiedniego hodowcę. W zależności od tego, czy szczenię pochodzi z linii hodowlanej, czy pracującej, ceny mogą wahać się od 1.400 do 2.000 euro.
Ponieważ poza swoją ojczyzną rasa ta należy do rzadkości, istnieją hodowcy, którzy rozmnażają zwierzęta bez rodowodów i bez uznania przez oficjalne organizacje. Warto więc zachować czujność, chcąc kupić chodskiego psa poza Czechami, ponieważ sprzedawane czworonogi zazwyczaj nie są w pełni rasowe.
Aby mieć pewność, że do wyhodowania danego osobnika nie wykorzystano żadnej innej rasy, należy zapytać sprzedawcę o dokładne pochodzenie i rodowód zwierzaka.
© Zuzana Tillerova / stock.adobe.com
Chodský pes jest idealnym towarzyszem dla rodzin z zacięciem sportowym. Jeśli poświęcimy mu wystarczająco dużo czasu i zajmiemy go w odpowiedni sposób, towarzystwo tego bystrego, pojętnego i łatwego w prowadzeniu czworonoga bez wątpienia dostarczy nam wiele przyjemności.
| Cechy szczególne: | Chodský pes jest wykorzystywany zarówno jako pies pracujący, jak i rodzinny. W przeszłości pełnił głównie funkcję psa pasterskiego. |
| Charakter: | wierny, aktywny, inteligentny, żywiołowy, wytrzymały, chętny do pracy |
| Wysokość w kłębie: | 49–52 cm (suki) 52–55 cm (psy) |
| Waga: | 17–24 kg (suki) 19- 25 kg (psy) |
| Sierść: | średniej długości lub długa o dużej ilości podszerstka; Maść czarna podpalana |
| Pielęgnacja sierści: | średnio wymagająca |
| Aktywność: | duża |
| Pies dla początkujących: | tak |
| Szczekanie: | u niektórych osobników intensywne |
| Długość życia: | ok. 13–14 lat |
| Typowe choroby: | skłonność do chorób stawów |
| Cena: | od 1.400 euro |
| Grupa FCI: | 1. Psy pasterskie i zaganiające |
| Pochodzenie: | Czechy |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
