© lorenphotography / stock.adobe.com
Chart hiszpański to elegancki, smukły pies.
Hiszpańskie charty – galgo español – znane są przede wszystkich ze swoich umiejętności łowieckich, ale te smukłe czworonogi mają wiele innych zalet. Doskonale sprawdzają się między innymi w roli psów rodzinnych. Dowiedz się wszystkiego, co warto wiedzieć o tej rasie i gdzie można znaleźć jej przedstawicieli.
Jak wszystkie charty również chart hiszpański jest długonogi i bardzo smukły. Przy wysokości w kłębie od 60 do 70 centymetrów waga tych psów oscyluje w granicach 25 centymetrów.
Głowa jest długa i wąska, klatka piersiowa szeroka, a brzuch mocno podkasany. Chart hiszpański ma bardzo długi ogon sięgający ponad staw skokowy, a tylna część ciała jest dobrze umięśniona i nieco spadzista.
Pod względem wizualnym różnorodność należy do standardu rasy. Poza odmianą krótkowłosą, istnieje również półdługowłosa, o szorstkiej sierści, krzaczastych brwiach, z niewielką brodą i kudłatym włosem.
Dozwolone są wszystkie umaszczenia, często preferowane są warianty płowe z ciemnymi znaczeniami lub czarne.
Warto wiedzieć: Niezależnie od tego, czy pies jest krótko- czy szorstkowłosy, jednobarwny czy pręgowany, z reguły nie posiada podszerstka. W każdym przypadku więc, gdy na zewnątrz jest mokro i zimno, należy zaopatrzyć go w dopowiednie ubranie.
© Dogs / stock.adobe.com
Chart hiszpański ma serce ze złota: Jest przyjazny w stosunku do ludzi i wspaniale rozumie się z innymi psami. Jest przywiązany do swoich opiekunów, ale nie narzuca się.
W mieszkaniu potrafi być spokojny i opanowany, ale jest szybki jak strzała, gdy dostrzeże potencjalną ofiarę. Wtedy na pierwszy plan wysuwa się jego odwieczne zamiłowanie do polowań, którego nie sposób powstrzymać. Rasa ta nie należy jednak do niebezpiecznych – prędzej rzuci się do ucieczki niż zaatakuje.
Galgo ma raczej powściągliwy i spokojny charakter, ale pod warunkiem, że w młodym wieku przeszedł odpowiednią socjalizację. Chętnie i bez problemu dostosowuje się do swoich opiekunów.
Psy tej rasy uważane są za inteligentne i chętne do nauki. Cechy te ułatwiają ich wychowanie. W mig pojmują co im wolna, a czego nie.
Tego raczej powściągliwego psa należy zawsze szkolić delikatnie i z dużą ilością pozytywnych wzmocnień. Chart hiszpański wcale nie jest uległy i zawsze ma własne zdanie. Więź z Tobą jest niezwykle ważna i najlepiej zmotywuje do posłuszeństwa tego samodzielnego psa.
Należy uzbroić się w cierpliwość: Nauka czystości w przypadku szczeniąt galgo español może trwać nieco dłużej niż w przypadku wielu innych ras. Jednak, gdy już raz nauczy się tego, co ważne, będzie pod tym względem niezawodny.
Zajęcia w psim przedszkolu i szkole dla psów mają pozytywny wpływ na Twojego czworonożnego przyjaciela, jeśli metody szkolenia są łagodne.
Gdy pies ten wywęszy dzikie zwierzęta, bardzo ciężko jest go przywołać. Wtedy do akcji wkraczają pierwotne instynkty i Twój pupil znika szybciej niż zdążysz krzyknąć „stop”.
O ile sensowne jest trenowanie umiejętności przywołania psa na terenach wolnych od dzikich zwierząt, o tyle w innych przypadkach nie należy po prostu pozwalać psu biegać bez smyczy.
Sierść wymaga niewielkiej pielęgnacji – wystarczy ją co kilka dni wyszczotkować, na przykład rękawicą lub szczotką, aby usunąć luźne włosy.
Po spacerze w deszczu należy porządnie wysuszyć swojego towarzysza, ponieważ szybko się wychładza. Codziennie sprawdzaj go pod kątem obecności pasożytów i ewentualnie użyj specjalnych szczypców do ich usunięcia.
Regularnie kontroluj uszy swojego czworonoga: Ze względu na to, że są wiszące, panuje w nich „ciepły mikroklimat” i łatwiej mogą wystąpić w nich stany zapalne. W razie potrzeby do ich czyszczenia użyj specjalnego preparatu. Jeśli pazury urosną za bardzo, możesz je skrócić za pomocą cążek do pazurów dla psów.
Przedstawiciele tej rasy są idealnymi towarzyszami aktywnych rodzin. Najlepiej czują się, mieszkając w domu z ogrodzonym ogrodem, w którym będą mogli bawić się z innymi czworonogami. Nie ulega więc wątpliwości, że tak towarzyski pies nie nadaje się do kojca.
W swoim możliwie jak najbardziej przestronnym domu chart hiszpański zachowuje się spokojnie, gdy przedtem wyszaleje się na zewnątrz.
Dobrze rozumie się z dziećmi, ale należy szczególnie zadbać o to, by miał gdzie się wycofać, jeśli sytuacja stanie się dla niego zbyt intensywna. W stosunku do obcych jest raczej powściągliwy.
Twój podopieczny będzie najbardziej szczęśliwy, gdy będzie mógł spędzać dużo czasu z Tobą. Ponieważ rasa ta jest bardzo przywiązana do swojego stada, dobrym pomysłem będzie zapewnienie mu towarzystwa drugiego psa. Jeśli pies ma zapewnioną odpowiednią ilość aktywności, może bez problemu zostać kilka godzin sam.
Zasadniczo charty hiszpańskie są przyjazne i wrażliwe, ale ich szkolenie wymaga pewnej wiedzy. Rasa ta jest więc bardziej odpowiednia dla opiekunów psów z doświadczeniem. Dotyczy to w szczególności psów dorosłych ze schroniska, jeśli przeszły one niewielkie szkolenie podstawowe.
Miłośnicy kotów powinni mieć na uwadze, że ten duży pies myśliwski w ferworze chwili szybko zapomina o jakimkolwiek szkoleniu, a wtedy Twój kot będzie dla niego po prostu zdobyczą. W domu z kotami powinny mieszkać tylko te charty hiszpańskie, które jako szczenięta były intensywnie z nimi socjalizowane.
Wysportowany chart hiszpański potrzebuje dużej dawki ruchu. Zafunduj mu codzienne długie wycieczki i ogród, w którym może beztrosko szaleć – zwłaszcza z innymi przedstawicielami gatunku. Oczywiście, wyścigi chartów i biegi w terenie są także świetnym sposobem na ćwiczenie tego wytrzymałego myśliwego.
Psy te chętnie współpracują z człowiekiem. W zależności od indywidualnych upodobań można więc spróbować różnych psich sportów, takich jak agility czy mantrailing. Jeśli lubisz sport, bardzo dobrym zajęciem dla Ciebie i Twojego czworonożnego przyjaciela będzie canicross. Upewnij się jednak, że jesteście fizycznie dopasowani do siebie – filigranowy chart nie powinien ciągnąć osoby ważącej 100 kg.
Trening powinien być zawsze odpowiedni do kondycji fizycznej psa – dla szczeniąt i dorastających psów sport jest jeszcze zabroniony, a w wieku dorosłym trzeba powoli dostosowywać trening. Jeśli będziesz pamiętać o tych zasadach, Twój chart hiszpański może Ci towarzyszyć również podczas biegania czy jazdy na rowerze.
Pomimo drobnej budowy, charty hiszpańskie są uważane za psy wytrzymałe. Genetyczne predyspozycje do pewnych chorób są mało znane. W przypadku zdrowych osobników średnia długość życia wynosi około 12 lat.
Jeśli wybierasz się do lekarza weterynarii dobrze, żeby miał on już doświadczenie z chartami. Jest to bardzo ważne szczególnie podczas znieczulania na potrzeby różnych zabiegów. Podobnie jak inne charty, u charta hiszpańskiego zawartość tłuszczu wynosi około 15 procent masy ciała, co należy uwzględnić podczas narkozy.
Dieta Twojego charta powinna być bogata w białko i niezbyt tłusta. Zwróć uwagę, aby mięso było na pierwszym miejscu w składzie, natomiast zboża nie powinno w nim być w ogóle.
Wysokiej jakości karma dla dużych psów jest dobrym wyborem dla rosnącego charta hiszpańskiego, ponieważ dla młodych psów większych rozmiarów ważne jest, aby masa ciała nie rosła szybciej niż szkielet.
Wskazówki dotyczące żywienia
Historia tej szlachetnej rasy sięga czasów chartów Celtów, które pomagały w polowaniach już w 600 roku p.n.e. Z Celtami te psy dotarły później także do Hiszpanii, gdzie po podboju Półwyspu Iberyjskiego przez Rzymian nazwano je „Canis gallicus”, czyli „pies galijski”. Stąd pochodzi hiszpańska nazwa rasy „galgo”.
Podczas panowania Maurów, obecne charty arabskie jak również podenco z Ibizy miały wielki wpływ na rozwój charta hiszpańskiego. W północno-zachodniej Hiszpanii pies ten był używany głównie do polowań – wytrwale gonił zwierzynę, głównie króliki, czasem większe zwierzęta, takie jak dziki, na większe odległości i na trudnym terenie.
Między XVI a XVIII wiekiem wiele psów zostało wywiezionych z Hiszpanii do Irlandii i Wielkiej Brytanii, gdzie następnie krzyżowały się z tamtejszymi rasami. Chart hiszpański jest uważany za jednego z przodków greyhounda.
Jednak właśnie ten bliski związek był niemal zgubny dla hiszpańskiej rasy: Po tym, jak ten pies był coraz rzadziej używany do polowań, ale za to częściej do wyścigów chartów, coraz chętniej krzyżowano go z greyhoundem, co prawie doprowadziło rasę do wyginięcia.
© mfotohaus / stock.adobe.com
Większość chartów hiszpańskich pochodzi z Hiszpanii. W innych krajach europejskich trudno o szczeniaka tej rasy.
Jeśli chcesz, aby przedstawiciel tej rasy zamieszkał w Twoim domu, musisz koniecznie skontaktować się z renomowanym hodowcą, który wychowuje zwierzęta z miłością i z uwzględnieniem typu i rasy. Trzymaj się z daleka od pseudohodowców, którzy oferują szczenięta bez dokumentów lub rasy mieszane – zwłaszcza w przypadku tego typu psów jest ich i tak bardzo dużo.
Dlatego jeśli jesteś miłośnikiem tej rasy, musisz również zająć się związanym z nią aspektem dobrostanu zwierząt. Istnieje także spora liczba chartów hiszpańskich, jak również podobnych ras mieszanych, które są już w pełni dorosłe i szukają nowego domu, ponieważ „nie są już potrzebne”, na przykład dlatego, że sezon polowań dobiegł końca.
Psy te trzymane są w Hiszpanii najczęściej do celów łowieckich. Jeśli przestają spełniać wymagania swojego opiekuna, są porzucane lub w okrutny sposób uśmiercane. Przy odrobinie szczęścia trafiają do schroniska.
Wiele psów czeka na swoich nowych opiekunów w regionalnych domach tymczasowych lub placówkach opiekuńczych w całej Europie i zostało już przebadanych pod kątem chorób śródziemnomorskich, takich jak leiszmanioza.
Przy adopcji z zagranicy pamiętaj o przestrzeganiu przepisów prawa i zasięgnij informacji o stanie zdrowia swojego czworonożnego przyjaciela oraz jego historii. Dzięki temu przekonasz się, czy zwierzę do Ciebie pasuje.
Dobrze zorganizowana adopcja charta hiszpańskiego ze schroniska jest wspaniałą okazją do wzbogacenia swojego codziennego życia, a jednocześnie daje możliwość, by zagwarantować czworonożnemu przyjacielowi szansę na jego szczęśliwe życie.
Wielu przedstawicieli rasy znajduje się w schroniskach, dlatego można je nabyć już na niewielką kwotę.
Przekazując środki organizacji zajmującej się opieką nad zwierzętami, wspierasz jej działanie. Pokrywasz w ten sposób również koszty leczenia i transportu zwierząt.
Galgo español jest psem szczególnym – z jednej strony jest spokojny i introwertyczny, a z drugiej dziki i nieokiełznany. Dobrze wychowani przedstawiciele rasy, którzy mają zapewnioną odpowiednią ilość ruchu i zajęć, sprawdzą się doskonale w roli psów rodzinnych. Gdy chart ten zbuduje więź ze swoją rodziną, pozostanie jej wiernych towarzyszem dla dobre i na złe.
Najlepiej nabyć go od organizacji zajmującej się dobrostanem zwierząt lub profesjonalnego hodowcy – ale nie z Hiszpanii. W ten sposób unikniesz popierania okrutnego traktowania tych pięknych psów w ich ojczyźnie.
| W skrócie: | Chart hiszpański to urodzony sportowiec, kochający polowanie tak samo, jak relaks na kanapie. Jest wrażliwym towarzyszem wszelkich aktywności i niezawodnym psem rodzinnym. |
| Wysokość w kłębie: | 60–70 cm |
| Waga: | 25 kg |
| Średnia długość życia: | ok. 12 lat |
| Cena: | ze schroniska |
| Charakter: | przyjazny, wrażliwy, introwertyczny, milusiński, mocno rozwinięty instynkt łowiecki |
| Sierść: | krótka, gładka lub szorstka, bez podszerstka |
| Kolor sierści: | wszystkie umaszczenia dozwolone, preferowane warianty płowe z ciemnymi oznaczeniami lub czarne |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | mało wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Hiszpania |
Zwierzęta towarzyszą jej odkąd pamięta – nie posiada prawie żadnego zdjęcia z dzieciństwa bez papużki falistej na głowie lub kota na kolanach. Od ponad dziesięciu lat pisze jako redaktorka na różne tematy, od ubezpieczeń zdrowotnych po posiadanie kota. Towarzyszy jej kotka Mimi, która jest najlepszym źródłem inspiracji dla wielu tekstów i zawsze wie, kiedy jest odpowiedni czas na przerwę w pisaniu.
