© Sagar21/Wirestock Creators / stock.adobe.com
Carolina dog zaliczany jest do pierwotnych ras psów. Kiedyś towarzyszył rdzennym Amerykanom.
Carolina dog pochodzi z USA. Żyje zarówno u boku człowieka, jak i w stanie zdziczałym na terenach bagiennych w Karolinie Południowej. Alternatywne nazwy tej rasy to American Dingo, Dixie Dingo, North American Native Dog, Indian’s Dog, Yellow Dog oraz (Old) Yeller.
Wizualnie carolina dog przypomina dingo – zdziczałego australijskiego psa domowego, z którym rasa ta jest również blisko spokrewniona.
Głowa w kształcie klina, duże, trójkątne uszy, szpiczasty pysk oraz długie nogi sprawiają, że pies ten podobny jest do wilka lub lisa.
Carolina dog jest smukłej budowy, o kwadratowej sylwetce, jego wysokość w kłębie waha się od 45 do 61 centymetrów, a waga wynosi od 15 do 20 kilogramów. Tym samym, należy do psów średniej wielkości.
Jego sierść jest krótka, gruba i miękka w dotyku. Typowe umaszczenie to beżowe, rudawe, brązowawe lub żółtawe, czemu zawdzięcza inne swoje nazwy – „yellow dog“ („żółty pies”) lub „old yeller“.
„Old yeller” to także tytuł filmu Disneya z 1957 roku, w którym główną rolę gra bezpański pies w piaskowym kolorze.
Oprócz jednokolorowych osobników, istnieją również psy łaciate oraz z białymi odmianami na policzkach, gardle i klatce piersiowej. Możliwe jest także umaszczenie czarne podpalane.
Ponadto, charakterystyczną cechą psów carolina dog jest szablasty ogon, którego używają jako środka komunikacji znaczniej częściej niż inne czworonogi.
Nieco dłuższy włos okrywowy na szyi, kłębie i grzbiecie może jeżyć się podczas pobudzenia.
Przedstawiciele tej rasy są nie tylko zwierzętami domowymi, ale żyją również w stanie dzikim. Zaliczamy je do tak zwanych pariasów, czyli takich, które co prawda żyją w pobliżu człowieka, ale nie są przez niego karmione ani hodowane.
Carolina dog jest więc elastyczny i potrafi dostosować się do różnych warunków. Jeśli jest trzymany jako zwierzę domowe, już od szczenięcia musi być przyzwyczajany do życia u boku ludzi.
Odpowiednio zsocjalizowany i wychowywany z miłością carolina dog jest pogodnym, przywiązanym do człowieka i łagodnym towarzyszem.
Na wolności carolina dog, podobnie jak wilki, żyje w stadzie o ściśle ustalonej hierarchii. Wspólnie z innymi jego członkami poluje i opiekuje się swoimi szczeniętami w ramach jednostek rodzinnych. Takie budowanie więzi leżące w jego naturze daje o sobie znać również w relacjach z człowiekiem, z którym tworzy bliski związek. Dobrze rozumie się także z najmłodszymi członkami rodziny. W stosunku do obcych jest sceptyczny, bywa nieufny, ale nigdy nie przejawia agresji.
Wobec swojego ludzkiego stada jest bardzo opiekuńczy i nie zawaha się stanąć w jego obronie.
Zwierzęta te wykazują pewne zachowania i cechy, które przypisywane są raczej wilkom i dziko żyjącym psom.
Suki na przykład mają ruję trzy razy w roku, a nie tak, jak psy domowe dwa razy. Szczenięta karmione są natomiast przez matkę zwróconą przez nią treścią pokarmową.
Poziom ich aktywności jest dużo wyraźniej związany z porami roku niż w przypadku innych ras – w miesiącach letnich są bardziej aktywne niż zimą.
Jako odważny i zręczny myśliwy, amerykański dingo posili się również wężami.
Na marginesie – psy te zawsze zasypują swoje odchody piaskiem lub ziemią.
Ze względu na swoje dzikie korzenie, przedstawiciele tej rasy nie są odpowiedni dla osób niemających doświadczenia w wychowywaniu psów. Wymagają bowiem pewnej ręki i zachowania ostrożności w zapoznawaniu ich z różnymi bodźcami środowiskowymi.
Każdy przejaw agresji, nawet podniesiony głos, jest dla nich powodem do niepokoju.
Nie lubią nieznanych sytuacji i mogą wówczas reagować nerwowo. Z trudem znoszą przeprowadzki, a wspólne wyjazdy czy pobyt w hotelu dla zwierząt są im zupełnie nie w smak.
Tak aktywny i zwinny pies jak amerykański dingo powinien mieszkać w domu z ogrodem, gdzie będzie mógł do woli zażywać swobodnego ruchu.
Ogród musi jednak być dobrze zabezpieczony, ponieważ jest świetnym wspinaczem i ma silnie rozwinięty instynkt myśliwski.
Jego opiekunowie nie powinny także przywiązywać zbyt dużej wagi do nienagannie wyglądającego trawnika i klombów, pies ten bowiem charakteryzuje się wyjątkowym zamiłowaniem do kopania w ziemi.
Zwykłe spacery to dla tego inteligentnego i pojętnego czworonoga zdecydowanie za mało. Uwielbia natomiast wszelkiego rodzaju psie sporty, takie jak agility czy flyball. Przynajmniej raz dziennie musi mieć zapewniony wyczerpujący trening.
Ponieważ ten wrażliwy, lojalny pies bardzo przywiązuje się do swojego przewodnika stada i jest bardzo wyczulony na jego mimikę i gesty, jest idealnym kandydatem na psa pracującego, na przykład ratowniczego.
Dobrą formą spędzania czasu jest także aportowanie, za którym carolina dog wręcz przepada.
Krótka i gładka sierść amerykańskiego dingo nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy wyszczotkować go raz w tygodniu rękawicą do pielęgnacji sierści.
Jedynie w okresie linienia warto sięgać po szczotkę nieco częściej.
Warto wiedzieć: Zmiana sierści w przypadku tej rasy może być bardziej wyraźna niż u innych.
Aktywne czworonogi, takie jak carolina dog, potrzebują wysokiej jakości, bogatej w składniki odżywcze karmy. Bardzo dobrym wyborem w przypadku psów ras pierwotnych jest dieta barf oparta na świeżych składnikach – mięsie, jajkach i warzywach. Biologicznie odpowiednia surowa dieta jest bowiem najbardziej zbliżona do diety dzikich psów.
Rasa ta nie powstała w rezultacie ukierunkowanej hodowli, ale jest wynikiem naturalnej selekcji. Wśród zdziczałych amerykańskich dingo przetrwały tylko najzdrowsze i najsilniejsze osobniki.
Dzięki temu, typowe choroby dziedziczne, takie jak dysplazja stawów biodrowych, problemy z oczami i dziedziczna głuchota praktycznie nie występują. Pojawić mogą się jedynie reakcje alergiczne na niektóre leki.
Współczesne rasy psów najwyraźniej miały do tej pory niewielki wpływ na genetykę carolina dog.
Zamiast tego, żyjące na wolności zwierzęta najprawdopodobniej wielokrotnie łączyły się z kojotami i wilkami, w wyniku czego powstała niezwykłe wytrzymała i długowieczna rasa, żyjąca nawet 15 lat.
Carolina dog prawdopodobnie wywodzi się od wschodnioazjatyckich psów, które ponad 8000 lat temu przekroczyły naturalny most lądowy Beringia, dostając się z Azji na Alaskę.
Następnie miały towarzyszyć pierwszym ludziom kolonizującym kontynent północnoamerykański i przez tysiące lat żyły u boku rdzennych mieszkańców Ameryki.
To właśnie dlatego ich alternatywne nazwy brzmią „North American Native Dog” i „Indian’s Dog”. Malowidła jaskiniowe i kości znalezione w miejscach pochówku świadczą o tym, że człowiek i pies żyli obok siebie.
Gdy europejscy osadnicy coraz dalej wypierali rdzenne plemiona, ich psy zaczęły się wycofywać do odległego obszaru nad rzeką Savannah, położonego w amerykańskim stanie Karolina Południowa.
Tam żyły w ukryciu w sforach do czasu ich odkrycia przez zoologa dr Lehr Brisbin Jr. w latach 70-tych.
Profesor biologii na Uniwersytecie Georgii zajmował się ich badaniem i założył klub rasy „Carolina Dog Club of America“. American Kennel Club (AKC) oficjalnie uznał rasę w 2017 roku.
Natomiast jeszcze dziś możemy spotkać dzikich przedstawicieli tej rasy w lasach sosnowych i na terenach bagiennych położonych między Georgią a Karoliną Południową.
© Diego Ignacio Riquelme Alvarado/Wirestock / stock.adobe.com
Rasa ta nie została jeszcze uznana przez FCI, w związku z czym nie opracowano oficjalnego wzorca rasy, a jej hodowców bardzo trudno znaleźć.
Jeśli więc carolina dog Cię zainteresował, najprawdopodobniej jedynym rozwiązaniem będzie import szczenięcia z USA. Cena za psa tej rzadkiej rasy może sięgać nawet 4.000 euro.
Carolina dog fascynuje i zachwyca swoim pierwotnym wyglądem i usposobieniem. W wielu aspektach różni się od innych ras.
Na przykład w jego naturze leży życie z człowiekiem w symbiozie, a nie całkowite mu podporządkowanie. Dlatego też powinien trafić wyłącznie do opiekunów, którzy mają już doświadczenie w wychowywaniu psów.
| Cechy szczególne: | Carolina dog żyje zarówno u boku człowieka, jak i w stanie zdziczałym na terenach bagiennych w Karolinie Południowej. |
| Charakter: | niezależny, elastyczny, wrażliwy, przywiązany do człowieka |
| Wysokość w kłębie: | 45–61 cm |
| Waga: | 15–20 kg |
| Sierść: | krótka, gruba i miękka beżowa, żółta, rudawa lub brązowa, jednolita lub z jasnymi odmianami |
| Pielęgnacja sierści: | niewymagająca |
| Aktywności: | potrzebuje dużo aktywności i ruchu na świeżym powietrzu |
| Pies dla początkujących: | nie |
| Szczekanie: | znikome |
| Długość życia: | do 15 lat |
| Typowe choroby: | może mieć skłonność do alergii |
| Cena: | do 4.000 euro |
| Grupa FCI: | nieuznany |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | USA |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
