© William / stock.adobe.com
Niezbyt duży Cairn Terrier jest jednym z najstarszych terierów myśliwskich w Szkocji. Do dziś zachował swój rustykalny wygląd, odwagę i pewność siebie. Zamiast polować na lisy i borsuki pod stertami kamieni, ten mały, przyjacielski śmiałek funkcjonuje teraz przede wszystkim jako pies towarzyszący i rodzinny.
Niezależnie od tego, czy mowa o długim spacerze po lesie, dzikim szaleństwie na wybiegu dla psów, czy skoncentrowanej pracy na boisku sportowym – żywotny Cairn Terrier jest entuzjastycznie nastawiony do każdej aktywności ze swoją rodziną. Najważniejsze, że coś się dzieje!
Jako terier myśliwski, który niestrudzenie tropił wydry, lisy i borsuki pod stertami kamieni na szkockich wrzosowiskach, „pracę” na łonie natury Cairn Terrier ma we krwi. Nadal chętnie biega, szuka, kopie i poluje. Ale bez obaw, instynkt łowiecki, który jest powszechny wśród terierów, można opanować poprzez konsekwentne szkolenie, tak że dobrze wyszkolony i uspołeczniony Cairn Terrier może nawet cieszyć się od czasu do czasu bieganiem bez smyczy.
Pomimo swojego temperamentu i zamiłowania do polowań, Cairn Terrier stał się dziś idealnym psem rodzinnym, który wnosi do domu wiele radości dzięki swojej przyjaznej i cierpliwej naturze. Uwielbia przebywać z rodziną i czuje się doskonale w jednoosobowym gospodarstwie domowym, jak również w otoczeniu dzieci. Po obowiązkowym wysiłku na świeżym powietrzu, doceni on również ciszę i spokój w domu. W ten sposób ten mały energiczny śmiałek może zmienić się w czułego „pieska kanapowego”, który w pełni cieszy się bliskością swojego opiekuna. Pokazuje również, że jest cierpliwy i zrównoważony w kontaktach z dziećmi, choć czasami zachowuje się nieco dominująco w stosunku do bardzo małych dzieci.
Ten rasowy pies zawsze jest pewny siebie. Jednak przy całej swojej dominacji i zdolności do samodzielnej pracy, Cairn Terrier rzadko bywa uparty czy zawzięty. Pomimo swojego pewnego siebie i nieustraszonego wyglądu jest bardzo elastycznym psem, który łatwo dostosowuje się do rytmu życia swoich opiekunów. Gorączkowość czy nerwowość nie mają miejsca przy jego zrównoważonym charakterze. W przeciwieństwie do innych ras terierów, Cairn nie musi walczyć. Choć jest zawsze czujny i gotowy do obrony, wyraźnie preferuje bezkonfliktowy i harmonijny kontakt – zarówno przy spotkaniach z innymi zwierzętami, jak i z obcymi ludźmi.
Bujna, szorstka okrywa wierzchnia Cairn Terriera występuje w odcieniach kremowych, pszenicznych, rudych, szarych, prawie czarnych lub pręgowanych – takich samych jak kamienisty krajobraz Wyżyny Szkockiej, który w zależności od przypadku wydaje się czerwonawy, beżowy lub łupkowoszary. Wnioski na temat kamiennej nazwy rasy (ang. cairn oznacza kamienny kopiec) można również wyciągnąć z idealnej wagi Cairnów, która wynosi 14 funtów, czyli „stone” (angielska jednostka miary, oznaczająca dosłownie „kamień”). A ich mocne, grube łapy, idealne do kopania, świadczą o wykonywanej „pracy”, czyli polowaniach na zdobycz pod kamienistymi kopcami Szkocji.
Ogólny wygląd Cairna jest tak charakterystyczny jak kamienisty krajobraz wyżyn Szkocji. W porównaniu ze swoimi szkockimi krewnymi, Szkockim, Skye i West Highland White Terrierem, Cairn Terrier najbardziej zachował swoją pierwotność. Jego zwarta, niska sylwetka z odporną na warunki atmosferyczne sierścią z szorstkim włosem okrywowym i gęstym podszerstkiem, silne i muskularne nogi oraz mała, szeroka głowa emanują wielką wytrzymałością, twardością i witalnością. Pomimo niewielkich rozmiarów ciała, wynoszących zaledwie 28 do 31 cm w kłębie i wagi zaledwie 6 do 7,5 kg, porusza się szybko i mocno, przekonując bardzo pewnym siebie i nieustraszonym zachowaniem.
Cairn jest jednym z najstarszych brytyjskich terierów. Pochodzi ze szkockich wyżyn i służył tam dawno temu jako terier myśliwski do tropienia lisów, borsuków, kun i innych drapieżników między skałami, zwałami kamieni i pod ziemią. Wyszukiwał swoje ofiary, wypędzał je z nor, a w razie potrzeby nawet zabijał – było to bardzo niebezpieczne i odważne zadanie dla tak małego psa, bo przecież dzikie zwierzęta broniły się nierzadko bardzo zaciekle.
© Mikkel Bigandt / stock.adobe.com
Pomimo długiej i udanej historii jako terier pracujący, Cairn był ostatnią z ras terierów, która została oficjalnie uznana. Zanim został oficjalnie zarejestrowany jako odrębna rasa przez British Kennel Club w 1910 roku, Cairn był zaliczany do innych ras terierów. Część szczeniąt została zarejestrowana jako teriery szkockie, West Highland White Teriery (szczenięta o białej sierści), a przede wszystkim jako krótkowłosa odmiana Skye Terriera. Dopiero po protestach hodowców Skye osiągnięto porozumienie w sprawie uznania tych wyjątkowych terierów za niezależną rasę psów o nazwie Cairn Terrier. W 1910 roku psy wcześniej zarejestrowane jako Skye Terriery zostały po raz pierwszy wpisane jako Cairn Terriery do nowego rejestru ras psów Związku Kynologicznego.
Mimo uwolnienia się od innych ras terierów, bliska więź łączy Cairn Terriera szczególnie ze Skye Terrierem. Czysta hodowla wywodzi się w obu przypadkach ze szkockiej wyspy Skye, która leży w bliskim sąsiedztwie zachodniego wybrzeża Szkocji na Atlantyku. Hodowczyni Alastair Campeil jest dziś uważana za twórcę współczesnego Cairn Terriera. Jej pies o imieniu Callamhor był pierwszym zarejestrowanym Cairn Terrierem. W 1909 roku na wystawie psów w Szkocji pokazano pierwsze psy tej rasy, co prawdopodobnie było powodem założenia w tym samym roku Scottish Cairn Terrier Club. Pierwszy standard hodowlany został ustanowiony w 1912 roku.
Dziś ten żywy, krzepki terier inspiruje wielu miłośników psów z całego świata. W Europie oprócz Wielkiej Brytanii hodowców można spotkać w Niemczech, Austrii, Holandii, Szwajcarii, Słowenii i na Słowacji. Ale ten mały rasowy piesek dokonał również skoku przez Atlantyk do Kanady i USA, gdzie istnieją teraz niezależne kluby Cairn Terrier.
Oferta hodowców, przed którą stają potencjalni klienci psów rasowych, jest z reguły dość duża. Który z hodowców jest tym właściwym? Odpowiedź na to pytanie z pewnością nie brzmi: ten, który może zaoferować najsłodszego szczeniaka. Odpowiedź znajdziesz dopiero po dokładnym sprawdzeniu i spotkaniu twarzą w twarz z kilkoma hodowcami. Na co trzeba zwrócić uwagę przy spotkaniu z hodowcą?
Zakup szczeniaka czystej krwi, zdrowego i zaszczepionego jest z pewnością jednym z najlepszych sposobów, aby zapewnić zdrowe życie psa bez wielu drogich wizyt u weterynarza. Na szczęście, dzięki zachowaniu swojej pierwotnej natury i pierwotnego wyglądu, Cairn Terrier jest całkiem zdrową rasą, u której można spodziewać się ponadprzeciętnej długości życia wynoszącej 15 lat.
Problemy zdrowotne powodują u Cairn Terriera co najwyżej choroby oczu. Dobrze znane są na przykład przypadki jaskry i entropionu, potocznie zwanego podwiniętą powieką. Jednak w przypadku obu chorób szanse na wyzdrowienie są bardzo duże, jeśli choroby zostaną wcześnie zdiagnozowane. Entropion może być usunięty chirurgicznie i zazwyczaj nie pojawia się ponownie po zabiegu. W przypadku jaskry, wczesne rozpoznanie objawów ma ogromne znaczenie, ponieważ nieleczone, podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe uszkadza nerw wzrokowy i siatkówkę oka psa, co w stosunkowo krótkim czasie może doprowadzić do ślepoty.
Opieka nad psem i kontrola jego stanu zdrowia odgrywają decydującą rolę we wczesnym wykrywaniu pierwszych objawów choroby. Jeśli będziesz regularnie sprawdzać oczy, uszy, jamę ustną, łapy i sierść swojego czworonożnego przyjaciela, będziesz w stanie wcześnie wykryć zmiany i zgłosić je weterynarzowi. Jeśli bierzesz psa jako szczeniaka, zaleca się przyzwyczajenie go do pozostawania w bezruchu na wczesnym etapie, aby opiekun mógł od czasu do czasu obejrzeć uważnie jego oczy, uszy i pysk.
© Eberhard / stock.adobe.com
Dzięki twardej i odpornej na zabrudzenia strukturze włosa, pielęgnacja Cairn Terriera może być ograniczona do minimum. Wystarczy szczotkować psa dwa do trzech razy w tygodniu grubym grzebieniem lub szczotką do sierści. Dodatkowo wskazane jest przycinanie sierści dwa do czterech razy w roku w celu utrzymania struktury włosa. Kąpiel zwykle nie jest konieczna i powinna być stosowana tylko w przypadku bardzo ciężkich zabrudzeń, których nie można usunąć bez wody i szamponu dla psów.
Różne są opinie na temat tego, jaka karma powinna się znaleźć w misce psa. Zwłaszcza początkujący miłośnicy psów są szybko przytłoczeni z powodu często sprzecznych opinii i ogromnego wyboru rodzajów karmy. W takim przypadku pomocna może być rozmowa z weterynarzem lub hodowcą, którzy mają duże doświadczenie w żywieniu psów, a także uwzględniają indywidualne wymagania psa. Bo jedno jest pewne, mimo tego nadmiaru karmy na rynku: Każdy pies jest inny i ma inne potrzeby. Są psy młode, są psy stare, są psy żwawe i ospałe, są psy z alergią i psy z nadwagą. Należy o tym pamiętać przy wyborze karmy. Pod uwagę powinny być brane są czynniki indywidualne, takie jak wiek, masa ciała, rasa, płeć, stan zdrowia i poziom aktywności fizycznej.
Chociaż dokładny skład każdego posiłku może się różnić w zależności od powyższych kryteriów, podstawa żywieniowa pozostaje taka sama dla wszystkich psów. U psów składa się ona głównie z mięsa. Nie chodzi tu jednak o odpady poubojowe, czyli produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, ale o czyste, pełnowartościowe i najlepiej świeże mięso. Od czasu do czasu pies może zjeść także owoce, warzywa, płatki i jajko. Aby od czasu do czasu dać psu coś do gryzienia, można też raz w tygodniu podawać mu paski skóry wołowej lub specjalnie wykreowane kości.
W zasadzie Cairn Terrier nie stawia wielkich wymagań. Oczywiście, zanim sprowadzisz sobie Cairna do swojego domu, musisz poznać ogólne zasady szkolenia psów i indywidualne cechy rasy – a wszyscy członkowie rodziny powinni postępować według wspólnych, ustalonych wcześniej zasad. Przy dobrym przygotowaniu i przyswojeniu odpowiedniej wiedzy, ta rasa terierów szybko stanie się atutem Twojego domu. Bez względu na to, czy jako wesoły i cierpliwy towarzysz zabaw dla dzieci, wierny pies do towarzystwa dla osób samotnych, czy też energiczny i żywiołowy towarzysz sportów dla osób aktywnych: Elastyczny Cairn bez problemu dopasuje się do niemal każdej sytuacji życiowej – pod warunkiem, że jest konsekwentnie wychowywany, ponieważ jego instynktowi łowieckiemu i skłonności do dominacji muszą być ustawione granice już na wczesnym etapie.
Dzięki swoim rozmiarom Cairn Terrier czuje się komfortowo również w mniejszych mieszkaniach w mieście – pod warunkiem, że się nim zajmujesz i pozwalasz mu się wyszaleć w parku, lesie i na wybiegu. W końcu Cairn Terrier był pierwotnie psem myśliwskim i pracującym, który po dziś wymaga dużo ruchu i aktywności. Wybaczy Ci, jeśli zabierzesz go tylko na krótki spacer, ale najpóźniej następnego dnia powinieneś wybrać się na dłuższą wycieczkę ze swoim czworonożnym przyjacielem. Jeśli masz ogród, możesz od czasu do czasu wypuszczać Cairn Terriera samego – ale uważaj, ten pies rasowy jest zapalonym kopaczem, który uwielbia grzebać w ziemi. Kwiaty czy proste płoty nie są dla niego przeszkodą.
