© Eudyptula / stock.adobe.com
Ca de Bou to hiszpańska rasa psów znana również jako dog z Majorki. Pomimo mrocznej przeszłości naznaczonej między innymi walkami psów, wychowany z miłością Ca de Bou jest przyjaznym kompanem.
Ca de Bou jest średnich do dużych rozmiarów, ma dostojną budowę, szeroką klatkę piersiową i mocną szyję, emanuje siłą i determinacją. Klapnięte uszy obramowują jego krzepką głowę z charakterystycznymi zmarszczkami. Przy wysokości w kłębie od 52 do 58 cm waży od 30 do 38 kilogramów. Rasa ma kilka wariantów w zależności od regionu: W Europie Środkowej dogi z Majorki są zwykle nieco bardziej krępe i mają więcej fałd, w Hiszpanii i Skandynawii częściej spotyka się nieco wyższe i smuklejsze. Gęsta, krótka sierść ma różną barwę – od brązowej do złotej z ciemną maską, pręgowaną i czarną. Białe oznaczenia są dozwolone, ale nie powinny przekraczać 30 procent powierzchni sierści.
Pochodzenie Ca de Bou wiąże się przede wszystkim z jego zastosowaniem w walkach z bykami – mrocznym rozdziałem w historii relacji człowiek-zwierzę. Psy były hodowane i tresowane, zwykle w grupach po kilka sztuk, do siłowania się z bykiem o ściętych rogach i gryzienia go, zwłaszcza w jego wrażliwy na ból pysk. W XVI i XVII wieku takie smutne widowiska cieszyły się popularnością. Przodkowie dzisiejszego Ca de Bou wykazywali typowe cechy tych pogromców byków z ich krępą budową, mocną szyją, krótkim pyskiem i fałdami, po których spływała krew byka. Jego nazwa również nawiązuje do tej roli. „Ca de Bou” to po katalońsku „pies byk” lub „buldog”. Podczas okupacji Minorki przez Brytyjczyków w XVIII wieku, w portach wyspy odbywało się coraz więcej walk psów przeciwko psom. Ze względu na swoją siłę i ostrość dogi z Majorki wytrenowane w walkach z bykami były do tego predestynowane, dzięki czemu cieszyły się w tamtym okresie rosnącą popularnością. Jednak przodkowie Ca de Bou, zwłaszcza mniej krępe i bardziej zwinne zwierzęta, były również cenieni jako psy stróżujące i pasterskie. Zakazowi walk byków i psów – w Wielkiej Brytanii w 1835 r., w Hiszpanii w 1883 r. – towarzyszył gwałtowny spadek popularności Ca de Bou. Przyjaciele rasy uratowali ją przed wyginięciem i sprawili, że stała się bardziej popularna na wystawach w kontynentalnej Hiszpanii, zdobywając ostatecznie uznanie FCI. Pod koniec XX wieku rasa ta stawała się coraz bardziej popularna w Polsce i Rosji. Dziś Ca de Bou, którego hodowla jest pod patronatem Hiszpanii, pozostaje rasą rzadko spotykaną, ale dzięki rosnącej sieci przyjaciół rasy, ten pies zapewnił sobie trwałe miejsce wśród swoich fanów.
Choć każdy pies ma swoją własną osobowość, przedstawiciele danej rasy mają zazwyczaj wspólne podstawowe cechy swojej natury, gdyż praktycznie przyszli z nimi na świat. To samo dotyczy Ca de Bou, ale w tym przypadku należy zwrócić szczególną uwagę na hodowcę i stosowane linie. Zastanów się zatem przedtem, czy szukasz bardziej psa stróżującego czy rodzinnego? Jeśli chcesz przygarnąć Ca de Bou, musisz intensywnie porozmawiać z hodowcą o jego celach hodowlanych dotyczących charakteru i dokładnie poznać rodziców. Jeśli jest to pies starszy, należy również postarać się poznać jego indywidualne cechy charakteru poza ogólnymi opisami. Należy zadać sobie pytanie: Jaki więc jest „typowy” Ca de Bou? Zasadniczo rasa jest uważana za inteligentną i bardzo lojalną, która chce chronić swoich bliskich przed niebezpieczeństwem, a ponadto cechuje się nieufnością do obcych. Ca de Bou jest odważnym i pewnym siebie psem stróżującym i w optymalnym wypadku ma wysoki próg irytacji. Jego pęd do ruchu jest stosunkowo duży i potrzebuje odpowiednio dużo wybiegu, aby utrzymać równowagę. W swoim stadzie lubi pokazać swoją radosną, zabawową stronę i uwielbia być przytulany przez swoich dwunożnych przyjaciół.
© Marharyta Liaskivska / stock.adobe.com
Ten czworonożny przyjaciel potrzebuje doświadczonego i pewnego siebie przywódcy. Jasne informacje i spójność są niezbędne, jeśli chcesz wychować Ca de Bou. Surowość może zniszczyć więź między Tobą a Twoim towarzyszem – zresztą nigdy nie powinno się jej stosować w szkoleniu psa. Kładź nacisk na dobre podstawowe posłuszeństwo, aby utrzymać swojego energicznego psa przez cały czas pod kontrolą — szkolenie pod kątem reagowania na przywoływanie jest również obowiązkowe, jeśli chcesz pozwolić mu swobodnie biegać. Stosuj konsekwentnie pozytywne wzmocnienie i uczęszczaj na sesje zabaw dla szczeniąt oraz do szkoły dla psów ze swoim czworonożnym przyjacielem, aby zsocjalizować go z jego rówieśnikami. Jest to szczególnie ważne, ponieważ Ca de Bou w wieku dojrzałym często wykazuje skłonności do zachowań agresywnych w stosunku do innych psów, zwłaszcza tej samej płci.
Kupując szczeniaka, upewnij się, że wybierasz renomowanego hodowcę, który sprzedaje swoje zwierzaki tylko z rodowodem – to minimum tego, co możesz zrobić dla zdrowia swojego towarzysza. Rodzice powinni być przebadani pod kątem dysplazji stawów biodrowych i łokciowych przed wykorzystaniem ich do hodowli – poważny hodowca z przyjemnością pokaże Ci wyniki testów. Nawet jeśli dog z Majorki toleruje upał dość dobrze, ważne jest, podobnie jak w przypadku wszystkich innych psów, aby być w stanie zaoferować mu zacienione miejsce w lecie i przełożyć zajęcia sportowe na chłodniejsze godziny dnia. Poza tym Ca de Bou jest uważana za mocną rasę, która przy dobrej opiece może dożyć 12 lat lub więcej. Uwaga: Niektóre z tych psów chrapią i ślinią się.
Jak wiele psów tego typu, Ca de Bou lubi dużo jeść. Dlatego zadbaj o jego szczupłą sylwetkę, dostosowując racje pokarmowe do dziennego zapotrzebowania energetycznego. Informacje na opakowaniu to wartości orientacyjne, które należy zinterpretować indywidualnie. Karma powinna być pełnowartościowa, tzn. zawierać dużo mięsa i żadnych zbóż. To samo obowiązuje w przypadku smakołyków: Uwzględnij je w dziennym zapotrzebowaniu na kalorie i upewnij się, że Twój czworonożny przyjaciel dostaje wyłącznie przekąski bez cukru, takie jak suszone mięsne kąski dla psów. Dobrą alternatywą są również przekąski do pielęgnacji zębów, ale pamiętaj, że pieszczoty są również dobrą nagrodą i nie zawierają kalorii. Po posiłku Twój Ca de Bou powinien odpocząć, aby zapobiec niebezpiecznemu skręceniu żołądka. Należy zawsze zapewnić psu swobodny dostęp do wystarczającej ilości świeżej wody pitnej.
Krótka, gęsta sierść Ca de Bou jest łatwa w pielęgnacji: Szczotkuj ją co kilka dni miękką szczotką lub rękawicą, aby usunąć luźne włosy. Psy zazwyczaj lubią ten przyjemny masaż. Przy tej okazji należy sprawdzić uszy i pazury: Najlepiej mieć w domu specjalny preparat do czyszczenia psich uszu, a także nożyczki do pazurów. Pęseta na kleszcze może być również pomocna w łatwym usuwaniu irytujących szkodników z sierści Twojego towarzysza. Kąp Ca de Bou tylko wtedy, gdy jego sierść jest silnie zabrudzona i nie da się go wyszczotkować. Używaj w tym celu łagodnego szamponu dla psów.
Długie spacery – i to kilka dziennie – to minimalna dawka ruchu dla doga z Majorki. Ponadto, jego mózg również powinien mieć stawiane wyzwania – naucz go sztuczek lub wypróbuj na przykład popularny psi sport o nazwie obedience. Należy jednak uważać, aby nie podsycić wrodzonej „ostrości” tej rasy. Kiedy pies jest już w pełni dorosły, możesz na przykład wybrać się ze swoim czworonożnym przyjacielem na jogging – najlepiej jednak wcześniej uzyskać zielone światło od weterynarza, ponieważ niektórzy przedstawiciele tej rasy późno osiągają pełnię wzrostu. Zbyt wczesne obciążanie może nieodwracalnie uszkodzić stawy Twojego pupila. Należy również skonsultować się z weterynarzem przed aktywnością wymagającą dużej ilości skoków lub gwałtownych ruchów – szczególnie przedstawiciele o krępej budowie mogą być podatni na problemy ze stawami.
Ten czworonożny przyjaciel powinien trafić do doświadczonych rąk, które mogą zaoferować mu trening, a ponadto dysponują wiedzą i wystarczającą ilością miejsca. Rasa ta powinna mieć zawsze bliski kontakt ze swoim ludzkim stadem – trzymanie takiego psa w budzie nie jest dobrym pomysłem. Duży, zamknięty ogród i mieszkanie na parterze są idealnie dopasowane do potrzeb doga z Majorki. Szkolenie i codzienna aktywność zajmuje dużo czasu. Szczególnie w przypadku młodych psów konieczna jest również intensywna socjalizacja, aby czworonożny przyjaciel nie zamieniał później każdego spaceru w wyścig z przeszkodami, bo chce konkurować z innymi psami. Trzymanie takiego psa z kotami jest możliwe tylko wtedy, gdy ten silny pies był do nich przyzwyczajony już jako szczeniak. W przypadku starszych zwierząt ze schroniska, których pochodzenie jest niejasne, nie zaleca się socjalizacji z kotami – byłoby to zbyt niebezpieczne dla mruczków. Rasa ta potrafi nawiązać bliską przyjaźń z dziećmi, gdy te są już nieco starsze. Zasadniczo obowiązuje zasada: Żadne dziecko nie powinno być pozostawiane z psem bez nadzoru dopóki jest w wieku szkolnym (szkoła podstawowa).
Zanim Twój dog z Majorki wprowadzi się do Ciebie, pomyśl o tym, co będzie robił, gdy Ty wybierzesz się na urlop, jeśli nie chcesz go ze sobą zabrać. Wiele hoteli pozwala obecnie na zabranie ze sobą czworonożnego przyjaciela, ale to w dużej mierze zależy od charakteru psa. Zastanów się, czy nie lepiej zostawić go w domu pod dobrą opieką. Pupil powinien jednak wcześniej znać danych opiekunów, gdyż potrzebuje czasu, by się do nich przyzwyczaić. Przy okazji, jest on doskonałym psem stróżującym, ponieważ jest uważany za nieprzekupnego i nie tylko będzie chronił Twojego domu i posesji, ale także Ciebie. Jeśli przekraczasz granicę kraju ze swoim dogiem z Majorki, dowiedz się o przepisach obowiązujących w danym państwie – w niektórych krajach, na przykład w Danii, mogą istnieć ograniczenia w zakresie wjazdu.
Najlepszym medium, aby dowiedzieć się, ilu w Twoim regionie jest hodowców danej rasy, jest Internet. Niestety czai się tu również wiele podejrzanych ofert. Omijaj szerokim łukiem szczenięta, które nie mają papierów, nawet jeśli w Twoim regionie trudno jest znaleźć „prawdziwego” Ca de Bou. Pseudohodowcy charakteryzują się bowiem tym, że nie oferują Ci papierów i omijają minimalne wymagania hodowli, które wpływają na temperament, zdrowie i typ rasy, tak że w końcu wydajesz pieniądze na rzekomego doga z Majorki, który nim nie jest i często przynosi ze sobą problemy zdrowotne i charakterologiczne. Dlatego oczekuj papierów z klubu zrzeszonego w FCI.
Jeśli chcesz zaoferować dom starszemu Ca de Bou, może to być trochę trudne w niektórych rejonach. Jeśli jednak bierzesz pod uwagę psy z schronisk dla zwierząt, możesz szybko znaleźć tam psa podobnego do Ca de Bou. Często bowiem zdarza się, że opiekunowie są przytłoczeni cechami psów „buldogopodobnych” lub podobnych ras mieszanych, albo po prostu nie sprostali wymaganiom tej rasy, przez co zwierzęta są oddawane. W schronisku wiele zwierząt musi długo czekać, zanim otrzyma szansę na nowy dom. Jeśli masz doświadczenie z psami – co jest zresztą konieczne, jeśli zdecydujesz się na rasę Ca de Bou lub jakąś pokrewną – szukanie podobnego psa w schronisku może być obiecującą alternatywą.
Życzymy Ci dużo radości z Twoim pewnym siebie Ca de Bou!
