Buldog staroangielski

© CallallooAlexis / stock.adobe.com
Buldog staroangielski to prawdziwy wulkan energii, który uwielbia długie spacery.
Przyjazny, inteligentny i pełen temperamentu – buldog staroangielski łączy w sobie wszystkie te cechy. Pomimo skojarzeń, jakie może wywoływać nazwa rasy, z buldogiem angielskim ma niewiele wspólnego. Miłośnicy zwierząt chcieli bowiem stworzyć zdrowszą i bardziej oryginalną rasę. Na czym ma polegać jego przewaga? Wyjaśniamy poniżej.
Spis treści
- Wygląd buldoga staroangielskiego: Mocna budowa
- Charakter: Gdzie życzliwość spotyka się z uporem
- Warunki utrzymania i pielęgnacja: Dużo czasu to podstawa
- Sport i aktywności: Zamiłowanie do szarpaków
- Zdrowie: Dobra kondycja dzięki krzyżowaniu wstecznemu
- Prawidłowe odżywianie buldoga staroangielskiego
- Historia rasy: Powrót do korzeni
- Zakup: Poszukiwanie nowego członka rodziny
- Czy buldog staroangielski jest niebezpieczny?
- Podsumowanie
- Charakterystyka buldoga staroangielskiego
Wygląd buldoga staroangielskiego: Mocna budowa
Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, gdy patrzymy na buldoga staroangielskiego jest jego krępa i muskularna budowa. Cechy te dzieli ze swoim słynnym krewnym buldogiem angielskim. Obie rasy różnią się jednak pod wieloma względami – Olde English Bulldogge charakteryzuje się:
- Dłuższym nosem
- Większą, kwadratową głową
- Dłuższymi nogami
- Muskularną budową ciała
- Wysokością w kłębie od 40 do 50 centymetrów w przypadku suk oraz od 45 do 55 centymetrów w przypadku psów
- Długim, prostym ogonem
- Skórą bez zmarszczek, z wyjątkiem szyi
- Psy ważą od 30 do 35 kilogramów. Waga suk nie przekracza 30 kilogramów.
Poza tym buldog staroangielski ma krótką, delikatną i gładką sierść. Dopuszczalne są wszystkie umaszczenia poza czarnym, liliowym i niebieskim, a jego nos jest zawsze czarny.
Charakter: Gdzie życzliwość spotyka się z uporem
Buldogi staroangielskie to wesołe i żywiołowe czworonogi, które chętnie spędzają czas ze swoimi opiekunami. Są jednak znane ze swojego uporu i samodzielnego myślenia.
Uparty, ale nie buntowniczy
Te inteligentne psy często mają własne pomysły i dążą do ich wprowadzenia w życie z entuzjazmem i kreatywnością. Jeśli szukamy psa zapatrzonego w swojego opiekuna i chętnego do wykonywania wszystkich jego poleceń, w buldogu staroangielskim go nie znajdziemy.
Co to oznacza w praktyce? Jeśli buldog wyznaczy sobie jakiś cel, że wszystkich sił stara się go zrealizować. Niektórzy nazywają to również determinacją. Nierzadko ignoruje prośby opiekuna, jeśli ma inne zdanie w sprawie, figlarnie patrząc mu w oczy. U boku buldoga staroangielskiego, poczucie humoru jest więc bez wątpienia bardziej niż pożądane. Pies ten zdecydowanie ma swój charakter. Nie oznacza to jednak, że zawsze się buntuje. Wręcz przeciwnie, chętnie współpracuje z opiekunem, jeśli się tego nauczy. Jest pewny siebie i potrzebuje jasnych wskazówek. Zastanówmy się więc, co jest dla nas ważne i bądźmy konsekwentni w tych kwestiach.
Przyjazny i żywiołowy
Buldog staroangielski jest niewyczerpanym źródłem pozytywnej energii, zazwyczaj otwartym i przyjaźnie nastawionym do ludzi. Nawet nieznajomi szybko zjednują sobie jego sympatię.
Energia przepełnia jednak każdy skrawek jego ciała, podobnie jak siła, które na spacerze każą mu nieustannie sprawdzać zasięg smyczy i kondycję swojego dwunożnego przyjaciela. Podczas zabawy czy w stosunku do innych psów buldog staroangielski również ich nie szczędzi, a jego zachowanie można odebrać nawet jako zuchwałe i ordynarne. Chociaż często jest przychylnie nastawiony do innych czworonogów, lubi okazywać tę radość zbyt entuzjastycznie, co bywa tym bardziej dotkliwe, że zdaje się wówczas zupełnie nie panować nad wywołanym swoją masą pędem. Wyhamowuje więc zazwyczaj w innym psie, a nie przed nim, co może wystraszyć zwłaszcza mniejsze zwierzęta. Niesnaski zdarzają się między nim a osobnikami tej samej płci lub gdy buldog staroangielski chce bronić swojego terytorium.
Warunki utrzymania i pielęgnacja: Dużo czasu to podstawa
Przedstawiciele tej rasy odnajdą się w mieście równie dobrze co na wsi, pod warunkiem, że będą mieli zapewnioną wystarczającą ilość ruchu. Są odpowiedni dla rodzin czy singli, którzy lubią spędzać czas w towarzystwie swoich czworonogów. Potrzebują bowiem dużo uwagi i zajęcia.
Jeśli nie mamy doświadczenia z psami, zdecydowanie powinnyśmy rozważyć wizyty w szkole dla psów, ponieważ ich szkolenie może stanowić nie lada wyzwanie dla początkujących.
Z dziećmi rozumie się bardzo dobrze. Nie należy jednak nigdy zostawiać małych dzieci z psem bez nadzoru. Dzieląc mieszkanie z kotami, powinnyśmy poszukać hodowcy, u którego pies przejdzie z nimi socjalizację. Buldog powinien odpowiednio wcześnie nauczyć się, że koty są częścią stada.
Sport i aktywności: Zamiłowanie do szarpaków
Buldog staroangielski jest wyraźnie bardziej aktywny niż jego krewni i bardzo chętny do ruchu we wszelkiej postaci. Lubi galopować, chociaż zazwyczaj ogranicza się do krótkich dystansów. Nie jest więc optymalnym kandydatem na towarzysza biegania czy jazdy na rowerze, ale jako kompan dłuższych spacerów sprawdzi się znakomicie.
Ponieważ gdyby był człowiekiem, z pewnością regularnie korzystałby z siłowni, jako pies uwielbia zabawy w przeciąganie i z szarpakami. Poza tym posiada wyraźnie rozwinięty instynkt łowiecki. Do zabawy wybierajmy odpowiednie zabawki dla psów, upewniając się, że przebiega w sposób kontrolowany i możemy ją zakończyć w dowolnym momencie.
Psie sporty, takie jak agility czy flyball nie są natomiast ulubioną rozrywką większości buldogów, ale mogą oni czerpać przyjemność z zabaw węchowych. Warto spróbować różnych aktywności i wybrać te, które sprawiają największą przyjemność zarówno psu, jak i nam.
Aktywności, które lubi buldog staroangielski:
- Krótkie sprinty
- Długie spacery
- Zabawy z szarpakami
- Zabawy węchowe
Zabawki odpowiednie dla naszego czworonoga
Zdrowie: Dobra kondycja dzięki krzyżowaniu wstecznemu
Ogólnie rzecz biorąc, buldogi staroangielskie są bardzo zdrowymi i wytrzymałymi zwierzętami, co stanowiło podstawę założeń hodowlanych.
Typowe dolegliwości
Ze względu na temperament buldogów, ich siłę i szybkość, dość łatwo może dojść u nich do uszkodzeń więzadeł, stąd też stosunkowo często występującą dolegliwością są zerwane więzadła krzyżowe.
Poza tym istnieją także inne schorzenia, na które podatny jest buldog staroangielski i są one na ogół uwarunkowane genetycznie:
- Dysplazja stawów biodrowych
- Dysplazja stawów łokciowych
- Zwichnięcie rzepki
Niemniej, kupując buldoga staroangielskiego od odpowiedzialnego hodowcy, nie musimy zaprzątać sobie tym głowy. Zanim bowiem zwierzęta zostaną dopuszczone do hodowli, przechodzą badania pod kątem tych chorób.
Ponadto, badane jest serce, układ oddechowy i skóra, ryzyko wystąpienia osteochondrosis dissecans (martwicy chrzęstno-kostnej) oraz spondylozy (choroby zwyrodnieniowej w obrębie kręgosłupa).
Jeśli pies ma nieprawidłowo ukształtowany ogon, należy wykonać badanie rentgenowskie, aby sprawdzić czy nie jest to związane z wadami rozwojowymi kręgosłupa. Renomowane stowarzyszenia zabraniają krzyżowania dwóch psów z wadliwymi ogonami.
Jak długo żyje buldog staroangielski?
Przy zapewnieniu mu odpowiedniej pielęgnacji i warunków utrzymania, buldog staroangielski może dożyć dumnego wieku 14 lat. Jednak średnia długość jego życia waha się od 9 do 14 lat.
Prawidłowe odżywianie buldoga staroangielskiego
Jeśli chodzi o żywienie, psy te nie są wymagające. Warto jednak trzymać się naszych ogólnych wskazówek dotyczących żywienia psów.
Coraz popularniejsze staje się również barfowanie, które sprawdza się także w przypadku buldoga staroangielskiego.
Karma odpowiednia dla naszego czworonoga
Historia rasy: Powrót do korzeni
Buldogi znane są jako rasa psów już od średniowiecza, kiedy to były między innymi wykorzystywane do walk z bykami. Ich masywny tułów i krótka kufa pozwalały im z łatwością wgryzać się w ich ciała.
Później buldogi brały udział również w krwawych walkach z innymi czworonogami, które zostały zakazane w Wielkiej Brytanii w 1835 roku. Ponieważ w zasadzie z dnia na dzień rasa została pozbawiona celu, w jakim ją hodowano, buldogi angielskie zniknęły wówczas niemal całkowicie. Nie brakowało jednak hodowców, którzy pragnęli uratować od wyginięcia tego byłego psa bojowego, który w gruncie rzeczy był bardzo przyjaznym czworonogiem.
Niestety, w XX wieku hodowla zaczęła popadać w skrajności. Przerośnięte głowy i wąskie biodra utrudniały naturalny poród, w związku z czym nawet 80 procent buldogów angielskich przychodziło na świat w wyniku cesarskiego cięcia. Dla niektórych miłośników zwierząt zaszło to zdecydowanie za daleko i tęsknili oni za bardziej „naturalnym” buldogiem. Tak narodził się buldog staroangielski.
Który pies jest podobny do buldoga staroangielskiego?
Jeśli szukamy alternatywy dla buldoga staroangielskiego, możemy rozważyć podobne rasy. Obecnie istnieją hodowcy „Leavitt Bulldog“ oraz „Vintage Leavitt Bulldog“, którzy odłączyli się od tradycyjnych hodowców.
Europejskie kluby również starają się unikać ekstremalnych cech u buldogów staroangielskich. Na przykład w 2009 roku brytyjski Kennel Club opracował nowy wzorzec, który kładzie główny nacisk na zdrowie psów. FCI przyjęła ten wzorzec w październiku 2010 roku. Jednak cały czas istnieją hodowcy, którzy go nie przestrzegają.
Ponadto, w Szwajcarii została stworzona nowa rasa hybrydowa – buldog kontynentalny, powstała ze skrzyżowania buldoga angielskiego z buldogiem staroangielskim i doczekała się uznania przez Szwajcarski Związek Kynologiczny (Schweizerische Kynologische Gesellschaft, SKG) oraz Niemiecki Związek Kynologiczny (Verband für das Deutsche Hundewesen, VDH).
Program hodowlany dla buldoga angielskiego 2.0
Buldog staroangielski miał przywrócić pierwotny wygląd przerośniętemu buldogowi angielskiemu. Z punktu widzenia wielu miłośników psów, buldog angielski jest bardzo żywiołowym zwierzakiem, uwięzionym w zupełnie niepasującym do jego temperamentu ciele.
Jego krótki nos uniemożliwia mu prawidłowe oddychanie, a krótkie nogi w połączeniu z krępym tułowiem utrudniają poruszanie się. David Leavitt z USA, który stworzył buldoga staroangielskiego był także niezadowolony z jego płodności i w hodowli planował powrót do korzeni, jak najdalej od skrajności.
W związku z tym, w 1971 roku Leavitt zainicjował swój własny program hodowlany, który miał na celu przywrócenie pierwotnych cech buldoga. Jako punkt odniesienia wykorzystał on zdjęcia psów z początku XIX wieku.
Ostatecznie zdecydował się wykorzystać do hodowli buldoga amerykańskiego i bullmastiffa. W wyniku takiego połączenia powstała rasa nazwana przez niego Olde English Bulldogge – w nawiązaniu do hodowli „starego” buldoga angielskiego. Amerykanin skupił się przede wszystkim na zdrowiu swoich podopiecznych, mniej agresywnej naturze i bardziej sportowym wyglądzie.
Leavitt hodował buldogi staroangielskie do 1995 roku i w tym czasie udało mu się przekonać do siebie wielu miłośników psów.

Zakup: Poszukiwanie nowego członka rodziny
Powyższy opis przekonał Cię do buldoga staroangielskiego? W takim razie chętnie udzielimy Ci kilku wskazówek, które mogą okazać się pomocne w znalezieniu odpowiedniego czworonoga.
Przede wszystkim należy mieć świadomość, że buldog staroangielski należy do rzadkich ras. Dlatego, aby znaleźć renomowane oferty sprzedaży szczeniąt, konieczne będzie poświęcenie nieco czasu na przeprowadzenie szeroko zakrojonych poszukiwań.
Ile kosztuje buldog staroangielski?
Ceny rasowych zwierzaków zaczynają się od około 6000 złotych. Jeśli więc znajdziemy znacznie niższą cenowo ofertę, przyjrzyjmy się jej bardzo dokładnie. Najprawdopodobniej będziemy musieli zaplanować dłuższą podróż do hodowcy, aby osobiście poznać zwierzaka i zobaczyć, w jakich warunkach przyszedł na świat.
W wyborze hodowcy mogą pomóc kluby rasy, namiary na które znajdziemy bez kłopotu w Internecie. Pamiętajmy, aby szczenięta kupować wyłącznie od hodowców, którzy przywiązują wagę do kompleksowej opieki zdrowotnej.
Więcej wskazówek na temat adopcji psów znajdziesz w naszym artykule „12 pytań do hodowcy przy zakupie szczeniaka“.
Na marginesie: Buldogi i ich mieszanki czekające na nowe domy można znaleźć także w schroniskach dla zwierząt. Warto więc odwiedzić miejscowe placówki – być może właśnie tam nasze serce zabije mocniej dla któregoś z nich.

Czy buldog staroangielski jest niebezpieczny?
Chcąc trzymać przedstawiciela rasy uznanej za agresywną, musimy spełnić określone warunki i wymagania przewidziane przez prawo. W niektórych krajach i regionach toczą się dyskusje dotyczące tego, czy buldog staroangielski należy do takich ras. Wśród nich są jego krewni, tacy jak dog de Bordeaux czy bullmastiff, wykorzystywany do uzyskania buldoga staroangielskiego.
Dyskusję dodatkowo utrudnia fakt, że Olde English Bulldogge jak dotąd nie został uznany za samodzielną rasę przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI).
To, czy dany urząd stwierdzi, że przedstawiciel tej rasy jest niebezpieczny, jest kwestią indywidualną – na taką decyzję może mieć wpływ wygląd czworonoga. Jeśli przypomina on pitbula czy któregoś z przodków rasy, sprawa może się skomplikować. Dlatego zanim podejmiemy decyzję o zakupie szczenięcia czy adopcji dorosłego buldoga staroangielskiego, warto dowiedzieć się, jak sytuacja wygląda w naszym miejscu zamieszkania.
Poza tym, powinnyśmy uzyskać dokumenty, zaświadczające, że nasz podopieczny to rzeczywiście Olde English Bulldogge, aby móc w razie wątpliwości potwierdzić, z jakim psem mamy do czynienia. W przypadku dalszych problemów, można udać się do prawnika specjalizującego się w prawach zwierząt.
Podsumowanie
Olde English Bulldogge to wyjątkowa rasa, odpowiednia w zasadzie dla każdego miłośnika psów. Ten inteligentny zwierzak nie jest co prawda najłatwiejszy w prowadzeniu i charakteryzuje się pewną dozą uporu, dlatego dla początkujących polecany jest tylko w ograniczonym zakresie. Niemniej, jeśli ten wulkan energii stanie się członkiem naszej rodziny, jedno jest pewne – swoją otwartością i przyjaznym usposobieniem zjedna sobie każdego.
Charakterystyka buldoga staroangielskiego
Cechy szczególne: | Olde English Bulldogge to silna i wytrzymała rasa, która zachwyca miłośników psów swoim przyjaznym charakterem. |
Charakter: | figlarny, uparty, żywiołowy |
Wielkość: | Psy: 45–55 cm Suki: 40–50 cm |
Waga: | Psy: 30–35 kg Suki: 25–30 kg |
Sierść: | krótka, gładka, we wszystkich umaszczeniach z wyjątkiem czarnego, liliowego i niebieskiego |
Pielęgnacja sierści: | niewymagająca |
Aktywność: | bardzo aktywny, lubi zabawy z szarpakami |
Pies dla początkujących: | odpowiedni dla osób z doświadczeniem |
Szczekanie: | brak skłonności do nadmiernego szczekania |
Długość życia: | ok. 9–14 lat |
Typowe choroby: | wytrzymała rasa, z podatnymi na urazy więzadłami, łokciami i biodrami |
Cena: | od około 6000 zł |
Grupa FCI: | nieuznany |
Pochodzenie: | USA |